Αυτοματοποίηση φροντίδας: Πρέπει να παραδώσουμε τη φροντίδα των αγαπημένων προσώπων στα ρομπότ;

ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:
Πιστωτικά Εικόνα
iStock

Αυτοματοποίηση φροντίδας: Πρέπει να παραδώσουμε τη φροντίδα των αγαπημένων προσώπων στα ρομπότ;

Αυτοματοποίηση φροντίδας: Πρέπει να παραδώσουμε τη φροντίδα των αγαπημένων προσώπων στα ρομπότ;

Κείμενο υπότιτλου
Τα ρομπότ χρησιμοποιούνται για την αυτοματοποίηση ορισμένων επαναλαμβανόμενων εργασιών φροντίδας, αλλά υπάρχουν ανησυχίες ότι μπορεί να μειώσουν τα επίπεδα ενσυναίσθησης προς τους ασθενείς.
    • Συγγραφέας:
    • όνομα συγγραφέα
      Quantumrun Foresight
    • Οκτώβριος 7, 2022

    Περίληψη Insight

    Η ενσωμάτωση των ρομπότ και του αυτοματισμού στη φροντίδα μεταμορφώνει τη βιομηχανία, μειώνοντας δυνητικά το κόστος και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα, αλλά επίσης εγείροντας ανησυχίες για την ανεργία και τη μειωμένη ανθρώπινη ενσυναίσθηση. Αυτή η αλλαγή θα μπορούσε να προκαλέσει αλλαγές στους ρόλους των φροντιστών, εστιάζοντας στην ψυχολογική υποστήριξη και την τεχνική διαχείριση των μηχανών φροντίδας, επηρεάζοντας επίσης τα επιχειρηματικά μοντέλα και τους κυβερνητικούς κανονισμούς. Η εξισορρόπηση των τεχνολογικών προόδων με την ανάγκη για ανθρώπινη επαφή και προστασία της ιδιωτικής ζωής είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της φροντίδας ηλικιωμένων.

    Πλαίσιο φροντίδας αυτοματισμού

    Καθώς τα ρομπότ και το λογισμικό αυτοματισμού γίνονται πιο συνηθισμένα, η βιομηχανία φροντίδας αντιμετωπίζει ένα αβέβαιο μέλλον. Ενώ η αυτοματοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένο κόστος και αυξημένη αποτελεσματικότητα, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εκτεταμένη ανεργία στον τομέα και σε έλλειψη ενσυναίσθησης προς τους ασθενείς.

    Τα επαγγέλματα προσωπικής βοήθειας (ειδικά στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) αναμένεται να είναι από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες θέσεις εργασίας, συνεισφέροντας περίπου το 20% σε όλες τις νέες θέσεις εργασίας έως το 2026, σύμφωνα με μια 10ετή έρευνα του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, πολλά επαγγέλματα προσωπικής βοήθειας θα αντιμετωπίσουν ελλείψεις εργατικού δυναμικού κατά την ίδια περίοδο. Ειδικότερα, ο τομέας της φροντίδας ηλικιωμένων θα έχει ήδη έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού έως το 2030, όταν προβλέπεται ότι 34 χώρες θα γίνουν «υπερηλικιωμένες» (το ένα πέμπτο του πληθυσμού είναι άνω των 65 ετών). Ο αυτοματισμός αναμένεται να μειώσει ορισμένες από τις σοβαρές συνέπειες αυτών των τάσεων. Και καθώς το κόστος παραγωγής ενός ρομπότ μειώνεται κατά 10,000 δολάρια ΗΠΑ ανά βιομηχανικό μηχάνημα έως το 2025, περισσότεροι κλάδοι θα τα χρησιμοποιήσουν για να εξοικονομήσουν κόστος εργασίας. 

    Συγκεκριμένα, η φροντίδα είναι ένας τομέας που ενδιαφέρεται για τη δοκιμή στρατηγικών αυτοματισμού. Υπάρχουν παραδείγματα φροντιστών ρομπότ στην Ιαπωνία. χορηγούν χάπια, λειτουργούν ως σύντροφοι για τους ηλικιωμένους ή παρέχουν σωματική βοήθεια. Αυτά τα ρομπότ είναι συχνά φθηνότερα και πιο αποτελεσματικά από τα αντίστοιχα ανθρώπινα. Επιπλέον, ορισμένα μηχανήματα λειτουργούν μαζί με ανθρώπους που φροντίζουν για να τους βοηθήσουν να παρέχουν καλύτερη φροντίδα. Αυτά τα «συνεργατικά ρομπότ» ή cobots, βοηθούν σε βασικές εργασίες όπως η ανύψωση ασθενών ή η παρακολούθηση των στατιστικών τους. Τα Cobot επιτρέπουν στους ανθρώπους που φροντίζουν να επικεντρωθούν στην παροχή συναισθηματικής υποστήριξης και ψυχολογικής φροντίδας στους ασθενείς τους, κάτι που μπορεί να είναι πιο πολύτιμη υπηρεσία από τις συνήθεις εργασίες όπως η χορήγηση φαρμάκων ή το μπάνιο.

    Αποδιοργανωτικός αντίκτυπος

    Η αυτοματοποίηση στη φροντίδα ηλικιωμένων παρουσιάζει μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία προσεγγίζει τη φροντίδα, με εκτεταμένες επιπτώσεις. Στο πρώτο σενάριο, όπου τα ρομπότ εκτελούν εργασίες ρουτίνας, όπως η χορήγηση φαρμάκων και η παροχή βασικής άνεσης, υπάρχει κίνδυνος εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης ενσυναίσθησης. Αυτή η τάση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα κοινωνικό χάσμα, όπου η ανθρώπινη φροντίδα γίνεται υπηρεσία πολυτελείας, αυξάνοντας τις ανισότητες στην ποιότητα της περίθαλψης. Καθώς οι μηχανές χειρίζονται όλο και περισσότερο προβλέψιμες εργασίες, οι μοναδικές ανθρώπινες πτυχές της φροντίδας, όπως η συναισθηματική υποστήριξη και η προσωπική αλληλεπίδραση, θα μπορούσαν να γίνουν αποκλειστικές υπηρεσίες, προσβάσιμες κυρίως σε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.

    Αντίθετα, το δεύτερο σενάριο οραματίζεται μια αρμονική ενσωμάτωση της τεχνολογίας και της ανθρώπινης επαφής στη φροντίδα ηλικιωμένων. Εδώ, τα ρομπότ δεν είναι απλώς εκτελεστές εργασιών, αλλά χρησιμεύουν και ως σύντροφοι και σύμβουλοι, αναλαμβάνοντας κάποια συναισθηματική εργασία. Αυτή η προσέγγιση ανυψώνει τον ρόλο των ανθρώπων που φροντίζουν, επιτρέποντάς τους να επικεντρωθούν στην παροχή βαθύτερων, πιο ουσιαστικών αλληλεπιδράσεων όπως οι συνομιλίες και η ενσυναίσθηση. 

    Για τα άτομα, η ποιότητα και η προσβασιμότητα της φροντίδας ηλικιωμένων θα επηρεαστεί άμεσα από τον τρόπο εφαρμογής αυτών των τεχνολογιών. Οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης και της τεχνολογίας, μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστούν αναπτύσσοντας πιο εξελιγμένα ρομπότ με ενσυναίσθηση, ενώ παράλληλα εκπαιδεύουν τους ανθρώπους που φροντίζουν σε εξειδικευμένες δεξιότητες. Οι κυβερνήσεις μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουν ρυθμιστικά πλαίσια και πολιτικές για να εξασφαλίσουν δίκαιη πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη, εξισορροπώντας την τεχνολογική πρόοδο με τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ενσυναίσθηση στη φροντίδα. 

    Επιπτώσεις της αυτοματοποιημένης φροντίδας

    Οι ευρύτερες συνέπειες της αυτοματοποιημένης φροντίδας μπορεί να περιλαμβάνουν: 

    • Αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την αλγοριθμική προκατάληψη που μπορεί να εκπαιδεύσει τις μηχανές να υποθέτουν ότι όλοι οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρίες ενεργούν παρόμοια. Αυτή η τάση μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη αποπροσωποποίηση και ακόμη και σε κακή λήψη αποφάσεων.
    • Οι ηλικιωμένοι επιμένουν στην ανθρώπινη φροντίδα αντί για ρομπότ, επικαλούμενοι παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής και έλλειψη ενσυναίσθησης.
    • Ανθρώπινοι φροντιστές επανεκπαιδεύονται για να επικεντρωθούν στην παροχή ψυχολογικής και συμβουλευτικής υποστήριξης, καθώς και στη διαχείριση και συντήρηση μηχανημάτων φροντίδας.
    • Οι ξενώνες και οι οίκοι ηλικιωμένων χρησιμοποιούν cobots μαζί με ανθρώπους που φροντίζουν για την αυτοματοποίηση των εργασιών, παρέχοντας ταυτόχρονα ανθρώπινη επίβλεψη.
    • Οι κυβερνήσεις ρυθμίζουν τι επιτρέπεται να κάνουν οι φροντιστές ρομπότ, συμπεριλαμβανομένου του ποιος θα είναι υπεύθυνος για απειλητικά για τη ζωή λάθη που διαπράττονται από αυτά τα μηχανήματα.
    • Οι βιομηχανίες υγειονομικής περίθαλψης προσαρμόζουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα για να ενσωματώσουν προηγμένα προγράμματα κατάρτισης για φροντιστές, εστιάζοντας στην ψυχολογική υποστήριξη και τις τεχνικές δεξιότητες για τη διαχείριση της τεχνολογίας φροντίδας.
    • Η απαίτηση των καταναλωτών για διαφανή και ηθική χρήση των προσωπικών δεδομένων σε ρομπότ φροντίδας, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να αναπτύσσουν σαφέστερες πολιτικές απορρήτου και ασφαλείς πρακτικές διαχείρισης δεδομένων.
    • Αναδυόμενες πολιτικές για τη διασφάλιση δίκαιης πρόσβασης σε προηγμένες τεχνολογίες φροντίδας.

    Ερωτήσεις προς εξέταση

    • Εάν πιστεύετε ότι η φροντίδα πρέπει να είναι αυτοματοποιημένη, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε;
    • Ποιοι είναι οι άλλοι πιθανοί κίνδυνοι και περιορισμοί από τη συμμετοχή ρομπότ στη φροντίδα;