Διάγνωση εξουθένωσης: Επαγγελματικός κίνδυνος για εργοδότες και εργαζόμενους

• Συγγραφέας:
• όνομα συγγραφέα

  Quantumrun Foresight
• Ιούνιος 6, 2022

Περίληψη Insight

Ο εκλεπτυσμένος ορισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την επαγγελματική εξουθένωση ως κακοδιαχείριση του χρόνιου στρες στο χώρο εργασίας, και όχι απλώς ως σύνδρομο στρες, διευκολύνει μια πιο λεπτή κατανόηση και προσέγγιση της ψυχικής υγείας στο χώρο εργασίας. Αυτή η στροφή ενθαρρύνει τις εταιρείες και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να αντιμετωπίζουν προληπτικά τους στρεσογόνους παράγοντες και να ενθαρρύνουν περιβάλλοντα που δίνουν προτεραιότητα στην ψυχική ευεξία. Οι κυβερνήσεις μπορεί επίσης να αναγνωρίσουν την ανάγκη να καλλιεργήσουν την ψυχική ανθεκτικότητα στις κοινότητες, να κατευθύνουν πολιτικές προς τακτικούς ελέγχους ψυχικής υγείας και να ενθαρρύνουν τον αστικό σχεδιασμό που λαμβάνει υπόψη την ψυχική ευημερία των κατοίκων.

Πλαίσιο διάγνωσης εξουθένωσης

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ενημέρωσε τον κλινικό του ορισμό της επαγγελματικής εξουθένωσης. Πριν από το 2019, η επαγγελματική εξουθένωση θεωρούνταν σύνδρομο στρες, ενώ η ενημέρωση του ΠΟΥ το προσδιορίζει ως κακή διαχείριση του χρόνιου στρες στο χώρο εργασίας. 

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Στρες, το 2021, σχεδόν το 50 τοις εκατό των εργαζομένων θα μπορούσαν να διαχειριστούν το εργασιακό άγχος. Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Εργασιακή Ασφάλεια και Υγεία υπογράμμισε αυτό το στατιστικό αποκαλύπτοντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν τα προβλήματα υγείας τους με το εργασιακό άγχος και όχι με οικονομικές ή οικογενειακές προκλήσεις. Ο επικαιροποιημένος ορισμός της επαγγελματικής εξουθένωσης από τον ΠΟΥ το 2019, στην 11η Αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (ICD-11), είναι σημαντικός επειδή αναφέρει τον ρόλο του στρες στο χώρο εργασίας ως την κύρια αιτία. 

Ο ΠΟΥ ορίζει τρία κύρια διαγνωστικά κριτήρια σε σχέση με την επαγγελματική εξουθένωση: σοβαρή εξάντληση, χαμηλότερη παραγωγικότητα στο χώρο εργασίας και δυσαρέσκεια ενός εργαζομένου με την καριέρα του. Οι σαφείς ορισμοί μπορούν να βοηθήσουν τους ψυχιάτρους να διαγνώσουν την κλινική εξουθένωση και να αφαιρέσουν το στίγμα που σχετίζεται με τη διάγνωση. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους να αντιμετωπίσουν τις υποκείμενες αιτίες, όπως ο φόβος της αποτυχίας ή το να θεωρηθούν αδύναμοι. Επιπλέον, η επαγγελματική εξουθένωση μπορεί να οδηγήσει σε ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη και το άγχος, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα και τις επαγγελματικές και προσωπικές σχέσεις. Λόγω των αλληλοεπικαλυπτόμενων συμπτωμάτων, η διάγνωση της επαγγελματικής εξουθένωσης περιλαμβάνει τον αποκλεισμό κοινών ζητημάτων όπως το άγχος, οι διαταραχές προσαρμογής και άλλες διαταραχές της διάθεσης. 

Αποδιοργανωτικός αντίκτυπος

Ο ΠΟΥ συμμετέχει ενεργά στη συλλογή δεδομένων από το 2020 για τη δημιουργία λεπτομερών κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση της κλινικής εξουθένωσης, ένα βήμα που αναμένεται να βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας στη διαμόρφωση σχεδίων θεραπείας προσαρμοσμένων σε μεμονωμένους ασθενείς για καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων. Αυτή η εξέλιξη αναμένεται να ενισχύσει τη βαθύτερη κατανόηση του επιπολασμού και του αντίκτυπου της διαταραχής καθώς έρχονται στο φως περισσότερες περιπτώσεις. Για τα άτομα που παλεύουν με την επαγγελματική εξουθένωση, αυτό σημαίνει πρόσβαση σε πιο στοχευμένες και αποτελεσματικές λύσεις υγειονομικής περίθαλψης, που δυνητικά θα οδηγήσουν σε βελτιωμένη ψυχική ευεξία με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, ανοίγει το δρόμο για μια κοινωνία όπου η ψυχική υγεία έχει πρωταρχική σημασία, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια χωρίς στίγμα.

Στο εταιρικό τοπίο, οι επανακαθορισμένες παράμετροι της επαγγελματικής εξουθένωσης θεωρούνται ως ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό για να ανανεώσει τις πολιτικές διαχείρισης των εργαζομένων, διασφαλίζοντας ότι τα άτομα λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα, υποστήριξη και οφέλη, συμπεριλαμβανομένου του κατάλληλου ελεύθερου χρόνου εάν διαγνωστεί με εξάντληση. Επιπλέον, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των σχολείων και των κολεγίων, αναμένεται να επαναξιολογήσουν και να τροποποιήσουν στοιχεία που προκαλούν άγχος, διευρύνοντας το φάσμα των θεραπευτικών επιλογών που είναι διαθέσιμες τόσο στους φοιτητές όσο και στα μέλη ΔΕΠ. Αυτή η προληπτική προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε ένα μαθησιακό περιβάλλον που είναι πιο ευνοϊκό για την ψυχική ευεξία.

Οι κυβερνήσεις διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην καθοδήγηση της κοινωνίας προς ένα μέλλον όπου η επαγγελματική εξουθένωση θα αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Μια ενημερωμένη πολιτική διαχείρισης της επαγγελματικής εξουθένωσης είναι πιθανό να υποκινήσει μια τάση όπου οι εταιρείες λαμβάνουν εθελοντικά μέτρα για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους να φτάσουν σε κατάσταση εξουθένωσης, προωθώντας μια πιο υγιή εργασιακή κουλτούρα. Αυτή η τάση μπορεί επίσης να πέσει στα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, ενθαρρύνοντάς τα να προσφέρουν αυξημένες θεραπευτικές επιλογές και να δημιουργήσουν περιβάλλοντα που είναι λιγότερο αγχωτικά, καλλιεργώντας μια γενιά παραγωγική και ψυχικά ανθεκτική. 

Επιπτώσεις της διάγνωσης της εξουθένωσης

Οι ευρύτερες συνέπειες της αναγνώρισης της επαγγελματικής εξουθένωσης ως σοβαρής απειλής για την υγεία των ατόμων μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αύξηση του αριθμού των χώρων εργασίας που αλλάζουν τις βασικές πολιτικές ωρών εργασίας τους για να διασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους εντός των ωρών γραφείου.
• Ο αποστιγματισμός του όρου «burnout» καθώς οι χώροι εργασίας γίνονται πιο εξυπηρετικοί για τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν αυτήν την κατάσταση.
• Η τροποποίηση των εκπαιδευτικών ενοτήτων για το προσωπικό ψυχικής υγείας, τους ψυχολόγους και τους συμβούλους για να τους εξοπλίσει με τις απαραίτητες δεξιότητες για να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους ασθενείς, οδηγώντας ενδεχομένως σε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που είναι πιο ικανό στο χειρισμό μιας σειράς θεμάτων ψυχικής υγείας.
• Μια αλλαγή στα επιχειρηματικά μοντέλα για να ενσωματωθεί η ψυχική ευεξία ως βασική πτυχή, με τις εταιρείες να επενδύουν περισσότερο στην υποστήριξη της ψυχικής υγείας των εργαζομένων.
• Οι κυβερνήσεις εισάγουν πολιτικές που ενθαρρύνουν τους τακτικούς ελέγχους ψυχικής υγείας, παρόμοιους με τους ελέγχους σωματικής υγείας, ενισχύοντας μια κοινωνία που θεωρεί την ψυχική και τη σωματική υγεία εξίσου σημαντικές.
• Πιθανή αύξηση του αριθμού των startups και των εφαρμογών που εστιάζουν στην ψυχική ευεξία, προσφέροντας υπηρεσίες όπως εικονική συμβουλευτική και εργαστήρια διαχείρισης άγχους.
• Τα σχολεία και τα κολέγια επανεξετάζουν τα προγράμματα σπουδών τους για να ενσωματώσουν θέματα που εστιάζουν στην ψυχική ευεξία, καλλιεργώντας μια γενιά που είναι πιο συνειδητοποιημένη και εξοπλισμένη για να χειριστεί προκλήσεις ψυχικής υγείας.
• Μια πιθανή αλλαγή στον πολεοδομικό σχεδιασμό για να συμπεριλάβει περισσότερους χώρους πρασίνου και χώρους αναψυχής, καθώς οι κυβερνήσεις και οι κοινότητες αναγνωρίζουν το ρόλο του περιβάλλοντος στην ψυχική υγεία.
• Μια πιθανή αλλαγή στα ασφαλιστήρια συμβόλαια για την κάλυψη των θεραπειών ψυχικής υγείας πιο ολοκληρωμένα, ενθαρρύνοντας τα άτομα να αναζητήσουν βοήθεια χωρίς να ανησυχούν για οικονομικούς περιορισμούς.

Ερωτήσεις προς εξέταση

• Πιστεύετε ότι οι περιπτώσεις κλινικής εξουθένωσης θα αυξηθούν μεταξύ 2022 και 2032; Γιατί ή γιατί όχι? 
• Πιστεύετε ότι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν συστήματα απομακρυσμένης εργασίας στις δουλειές τους συμβάλλουν στην αυξημένη επαγγελματική εξουθένωση;