Καμία ασφάλιση για έργα άνθρακα: Οι ηγέτες του ασφαλιστικού κλάδου αρνούνται να ασφαλίσουν νέα έργα άνθρακα

• Συγγραφέας:
• όνομα συγγραφέα

  Quantumrun Foresight
• Μαρτίου 27, 2022

Περίληψη Insight

Μια σημαντική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς οι μεγάλοι ασφαλιστικοί φορείς αποσύρουν την υποστήριξη για τη βιομηχανία άνθρακα, αντικατοπτρίζοντας την αυξανόμενη εστίαση στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την ευθυγράμμιση με τους παγκόσμιους κλιματικούς στόχους. Αυτή η κίνηση είναι πιθανό να επιταχύνει την παρακμή της παγκόσμιας βιομηχανίας άνθρακα, οδηγώντας σε αύξηση του λειτουργικού κόστους για τις εταιρείες άνθρακα και σε πιθανή ώθηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις επεκτείνονται σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, της τεχνολογίας και της κυβερνητικής πολιτικής, σηματοδοτώντας μια ευρύτερη πολιτιστική αλλαγή προς την περιβαλλοντική ευθύνη.

Δεν υπάρχει ασφάλιση για έργα άνθρακα 

Πάνω από 15 ασφαλιστικοί πάροχοι με συνδυασμένα περιουσιακά στοιχεία 8.9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που αποτελούν σχεδόν το 37 τοις εκατό της παγκόσμιας ασφαλιστικής αγοράς, έχουν αρχίσει να αποσύρουν την υποστήριξή τους για τη βιομηχανία άνθρακα. Αυτό ακολουθεί το γεγονός ότι 10 ασφαλιστικές εταιρείες απέσυραν την κάλυψη που προσέφεραν σε εταιρείες άνθρακα και φορείς εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής ενέργειας από άνθρακα το 2019, διπλασιάζοντας τον αριθμό των εταιρειών που το είχαν κάνει μέχρι το τέλος του ίδιου έτους. Η απόφαση αυτών των εταιρειών αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη συνειδητοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του άνθρακα και μια αλλαγή στις επενδυτικές στρατηγικές.

Πολλές ασφαλιστικές εταιρείες έχουν προχωρήσει σταδιακά για να τερματίσουν την υποστήριξή τους στη βιομηχανία άνθρακα για να ευθυγραμμιστούν με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) των Ηνωμένων Εθνών και να δείξουν την υποστήριξή τους στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας και η αυξανόμενη συχνότητα των πλημμυρών, των πυρκαγιών και των τυφώνων έχει οδηγήσει σε αύξηση των απαιτήσεων σε όλο τον διεθνή ασφαλιστικό τομέα. Αυτή η τάση στις καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα οδήγησε σε επανεκτίμηση του κινδύνου και στροφή της εστίασης προς πιο βιώσιμες πηγές ενέργειας. 

Με τον άνθρακα να είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος παράγοντας που συνεισφέρει στις παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα και από τη συσχέτιση της κλιματικής αλλαγής, ο ασφαλιστικός κλάδος μαζί με πολλούς παρόχους χρηματοοικονομικών υπηρεσιών έχουν θεωρήσει τη βιομηχανία άνθρακα μη βιώσιμη. Η απόσυρση της στήριξης για τον άνθρακα δεν είναι απλώς μια συμβολική χειρονομία αλλά μια πρακτική επιχειρηματική απόφαση. Με την αποστασιοποίηση από έναν κλάδο που μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσει σημαντικές ρυθμιστικές αλλαγές και δημόσιο έλεγχο, αυτές οι εταιρείες τοποθετούνται για ένα μέλλον όπου η περιβαλλοντική ευθύνη είναι πρωταρχικής σημασίας.

Αποδιοργανωτικός αντίκτυπος

Ο ασφαλιστικός κλάδος γενικά, ο οποίος σταδιακά τερματίζει την υποστήριξή του στη βιομηχανία άνθρακα, πιθανότατα θα επιταχύνει την πτώση της παγκόσμιας βιομηχανίας άνθρακα και των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε αυτήν, καθώς αυτές οι εταιρείες δεν θα μπορούν να λειτουργούν σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και ορυχεία χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Όποια μελλοντικά ασφαλιστικά συμβόλαια μπορούν να επιτύχουν οι φορείς εκμετάλλευσης εργοστασίων άνθρακα θα είναι πιθανότατα σε απαγορευτικά ποσοστά λόγω της έλλειψης διαθέσιμων επιλογών, γεγονός που μπορεί να αυξήσει το λειτουργικό κόστος για τις εταιρείες άνθρακα και τους ανθρακωρύχους, μειώνοντας περαιτέρω την ανταγωνιστικότητά τους έναντι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τελικά να οδηγήσει σε μελλοντική μείωση του εργατικού δυναμικού. Αυτή η τάση μπορεί να χρειαστεί να ωθήσει τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς να αναπτύξουν σχέδια μετάβασης για τους εργαζόμενους στη βιομηχανία άνθρακα, εστιάζοντας στην επανεκπαίδευση και την εκπαίδευση για να τους προετοιμάσει για νέες ευκαιρίες σε αναδυόμενους τομείς. 

Καθώς η βιομηχανία άνθρακα παρακμάζει και η ανάπτυξη των προσπαθειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σταματά, οι εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ενδέχεται να λάβουν περισσότερη χρηματοδότηση από επενδυτές. Οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν επίσης να σχεδιάσουν νέες πολιτικές και πακέτα κάλυψης για τη βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την οποία οι φορείς του κλάδου μπορεί να θεωρήσουν ως πηγή εσόδων για την αντικατάσταση των προηγούμενων κερδών από τη βιομηχανία άνθρακα. Αυτή η μετατόπιση της εστίασης προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όχι μόνο ευθυγραμμίζεται με τους παγκόσμιους στόχους βιωσιμότητας, αλλά επίσης ανοίγει νέες αγορές και ευκαιρίες για ανάπτυξη στον ίδιο τον ασφαλιστικό τομέα. Προσφέροντας εξειδικευμένα προϊόντα προσαρμοσμένα στις μοναδικές ανάγκες των εταιρειών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι ασφαλιστές μπορεί να είναι σε θέση να προωθήσουν την ανάπτυξη σε έναν τομέα που είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της παραγωγής ενέργειας.

Ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος αυτής της τάσης εκτείνεται πέρα ​​από τις άμεσες εμπλεκόμενες βιομηχανίες. Με την επιτάχυνση της μείωσης του άνθρακα και την προώθηση της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η αλλαγή πολιτικής του ασφαλιστικού κλάδου μπορεί να συμβάλει σε μια ευρύτερη πολιτιστική αλλαγή προς την περιβαλλοντική ευθύνη. Αυτή η τάση μπορεί να ενισχύσει την παραγωγικότητα στον ενεργειακό τομέα, να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα και να συμβάλει σε ένα καθαρότερο, πιο βιώσιμο μέλλον για όλους.

Συνέπειες της μη ασφάλισης για έργα άνθρακα

Οι ευρύτερες επιπτώσεις της μη ασφάλισης για έργα άνθρακα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Οι υφιστάμενες εταιρείες άνθρακα πρέπει να ασφαλιστούν, αυξάνοντας το λειτουργικό τους κόστος, οδηγώντας σε πιθανές αυξήσεις τιμών για τους καταναλωτές και σε ένα πιο δύσκολο περιβάλλον για να επιβιώσουν οι μικρότερες επιχειρήσεις άνθρακα.
• Εταιρείες άνθρακα, επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας και ανθρακωρύχοι που κλείνουν καθώς τράπεζες και ασφαλιστές αρνούνται να χρηματοδοτήσουν νέα δάνεια και να παρέχουν ασφαλιστικές επιλογές, με αποτέλεσμα την απώλεια θέσεων εργασίας σε συγκεκριμένες περιοχές και την ανάγκη στοχευμένης κρατικής παρέμβασης για τη στήριξη των πληγεισών κοινοτήτων.
• Ο κλάδος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αναπτύσσεται εκθετικά τα επόμενα 20 χρόνια καθώς η επένδυση προηγουμένως κατευθυνόταν προς τη μετάβαση του άνθρακα στη στήριξη της βιομηχανίας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την προώθηση της τεχνολογικής προόδου στην καθαρή ενέργεια και τη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης.
• Μετατόπιση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης για την υποστήριξη των εργαζομένων που μεταβαίνουν από τη βιομηχανία άνθρακα στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οδηγώντας σε ένα πιο προσαρμόσιμο και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
• Οι κυβερνήσεις επανεξετάζουν τις ενεργειακές πολιτικές και τους κανονισμούς για να ευθυγραμμιστούν με το μεταβαλλόμενο τοπίο της παραγωγής ενέργειας, οδηγώντας σε νέα νομοθεσία που υποστηρίζει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αποθαρρύνει τη χρήση ορυκτών καυσίμων.
• Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που αναπτύσσουν νέα επενδυτικά προϊόντα και υπηρεσίες προσαρμοσμένα σε έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οδηγώντας σε πιο προσιτή χρηματοδότηση για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στον τομέα της καθαρής ενέργειας.
• Οι καταναλωτές αποκτούν μεγαλύτερη συνείδηση ​​των πηγών ενέργειας και απαιτούν καθαρότερες επιλογές, οδηγώντας σε αυξημένη υιοθέτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε κατοικημένες περιοχές και σε πιθανή μείωση του ενεργειακού κόστους μακροπρόθεσμα.
• Η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών στην αποθήκευση και διανομή ενέργειας για την προσαρμογή της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οδηγώντας σε πιο αποδοτική χρήση ενέργειας και μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια για τα έθνη που επενδύουν σε ανανεώσιμες πηγές.

Ερωτήσεις προς εξέταση

• Πιστεύετε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, μπορούν να εξυπηρετήσουν αποτελεσματικά τις αυξανόμενες ενεργειακές απαιτήσεις του κόσμου, εάν σταματήσουν στο μέλλον όλες οι μορφές παραγωγής ενέργειας από άνθρακα;
• Εκτός από την ηλιακή και την αιολική ενέργεια, ποιες άλλες μορφές ενέργειας θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το κενό του ενεργειακού εφοδιασμού εάν η ενέργεια που παράγεται από άνθρακα σταματήσει να υπάρχει στο μέλλον;