شکنندگی زنجیره تامین: مسابقه برای تقویت زنجیره تامین جهانی شکسته

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• اوت 10، 2022

خلاصه بینش

زنجیره‌های تامین جهانی تحت چالش‌های مختلف در حال تزلزل هستند که منجر به کمبود اقتصادی و محصول می‌شود. استراتژی‌های تقویت این سیستم‌ها شامل تنوع بخشیدن به تامین‌کنندگان و نزدیک‌تر کردن تولید به خانه، کاهش اتکا به مراکز تولید دورتر است. این تغییر بر الگوهای اقتصادی جهانی، بازارهای کار تأثیر می‌گذارد و پیشرفت‌های فناوری جدید را تقویت می‌کند.

زمینه شکنندگی زنجیره تامین

زنجیره‌های تامین جهانی به طور فزاینده‌ای در حال تلاش برای انطباق با بی‌نظمی در اشکال مختلف از جمله بلایای طبیعی، چالش‌های بهداشت جهانی، بحران‌های اقتصادی، درگیری‌های مسلحانه، تغییرات نظارتی و بی‌ثباتی سیاسی هستند. بیماری همه گیر کووید-19، به ویژه، ویرانی های غیرمنتظره ای را که می تواند در تجارت جهانی ایجاد کند برجسته کرد. برای ایجاد یک زنجیره تامین جهانی انعطاف‌پذیرتر چه می‌توان کرد؟

زنجیره‌های تامین جهانی شکننده شده‌اند زیرا دیگر مانند گذشته چابک و انعطاف‌پذیر نیستند. طی چهار دهه گذشته، فشارهای بازار سهام برای افزایش حاشیه سود شرکت‌ها، کسب‌وکارها را بر آن داشته است تا بر روی شیوه‌های کارایی تمرکز کنند و زنجیره‌های تامین را بیش از حد بهینه کنند تا هزینه‌ها را به حداقل برسانند. این بدان معناست که شرکت‌ها به‌جای ایجاد تنوع، به‌طور فزاینده‌ای به مراکز تولیدی کلیدی کمتری متکی هستند. در همین حال، خرده‌فروشان با ذخیره‌سازی محصولات کمتر در انبارها و فروشگاه‌ها، هزینه‌ها را پایین نگه داشتند، با این فرض که همیشه می‌توانند در صورت نیاز موجودی سفارش دهند. این عمل با استراتژی تجاری فراگیر تولید به موقع مرتبط است، که در آن شرکت ها فقط در صورت نیاز اقلام تولید می کنند تا در هزینه ها صرفه جویی کنند. 

علاوه بر این، در دهه 2010، زنجیره های تامین جهانی نیز به شدت به چین وابسته بودند. این کشور به قطب تولید غالب جهان تبدیل شد و بیش از 40 درصد تقاضای جهانی برای مواد مصرفی مختلف را برآورده کرد. با این حال، زمانی که COVID-19 برای اولین بار ظهور کرد، تولید متوقف شد. این رویداد در سرتاسر جهان اثر موجی داشت زیرا شرکت هایی که به تولیدکنندگان چینی متکی بودند ناگهان نتوانستند مواد و محصولات مورد نیاز خود را تهیه کنند. با توقف تولید، محصولات کافی در مکان های مناسب برای پاسخگویی به تقاضای محلی وجود نداشت. این منجر به خرید وحشتناک در سطح جهانی و حتی بیشتر کمبود شد. 

تاثیر مخرب

این بیماری همه گیر باعث شد که عملیات تامین کنندگان در بیش از 160 کشور متوقف شود و منجر به توقف تولید و عقب ماندگی شود. این توقف منجر به کمبود محصولات و افزایش قیمت برای مصرف کنندگان شد. بر اساس گزارش بانک جهانی، تخمین زده می‌شود که اختلالات COVID-19 منجر به کاهش 5.4 تا 9.7 درصدی در تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) در سال 2020 شده است. 

زنجیره‌های تامین جهانی را می‌توان به روش‌های مختلفی تقویت کرد تا به مراتب کمتر در معرض اختلالات بازار در اشکال مختلف خود قرار گیرند. یک استراتژی افزایش تعداد تامین کنندگان برای اقلام حیاتی و اطمینان از اینکه مکان های آنها متنوع اما نسبتا قابل دسترس است می باشد. این استراتژی جداسازی نامیده می‌شود که به شرکت‌ها کمک می‌کند تا خود را از اختلالات ناشی از عواملی مانند تنش‌های ژئوپلیتیکی و بلایای طبیعی محافظت کنند.

علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند به دنبال انتقال تولید اقلام کلیدی به کشور خود باشند، چه به کشورهای همسایه و چه در داخل کشور (به عنوان مثال، زمین‌گیری). چنین سرمایه‌گذاری‌هایی زنجیره‌های تامین مربوطه را کوتاه می‌کند و آنها را کمتر به تامین‌کنندگان خارجی وابسته می‌کند. به عنوان مثال، در اکتبر 2023، اینتل شروع به ساخت دو کارخانه ریزتراشه در آریزونا به ارزش 20 میلیارد دلار کرد.

پیامدهای شکنندگی زنجیره تامین

پیامدهای گسترده تر شکنندگی زنجیره تامین ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

• توسعه مدل‌های اقتصاد دایره‌ای بیشتر، که منجر به مصرف پایدار و عادات تولید می‌شود.
• ایجاد قوانین جدید برای ایجاد تعادل بین نوآوری و حریم خصوصی داده ها، افزایش اعتماد مصرف کننده.
• افزایش اتکا به تامین کنندگان متنوع از مناطقی مانند آمریکای جنوبی و آفریقا، که منجر به رشد اقتصادی و ایجاد شغل در این مناطق می شود.
• کسب و کارهای بیشتری در تولید داخلی، تقویت ساخت و ساز و سایر بخش های مرتبط در کشورهای خود سرمایه گذاری می کنند.
• افزایش پذیرش نرم افزار مدیریت زنجیره تامین و اتوماسیون، که منجر به واکنش های چابک تر به تغییرات بازار می شود.
• کاهش اتکای شرکت ها به چین، باعث بیکاری گسترده و تغییر به سمت شیوه های تولید مدرن و شفاف در این کشور می شود.
• دولت‌ها قوانین و بودجه‌ای را برای ترویج تقویت تولید، به‌ویژه در بخش‌های حیاتی که بر سلامت و امنیت عمومی تأثیر می‌گذارند، آغاز می‌کنند.
• گسترش شایستگی های فناورانه در کشورهای در حال توسعه، با ایجاد تنوع در زنجیره تامین و سرمایه گذاری در صنایع محلی.
• افزایش رقابت جهانی برای تسلط بر زنجیره تامین، تاثیرگذار بر سیاست های تجارت بین المللی و توافقات دوجانبه.
• تغییر در تقاضاهای بازار کار، با افزایش نیاز به مهارت در اتوماسیون، لجستیک و مدیریت زنجیره تامین در صنایع مختلف.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• دیگر چگونه شرکت ها می توانند اطمینان حاصل کنند که زنجیره تامین انعطاف پذیری دارند؟
• چه فناوری های ممکن دیگری می تواند به تقویت زنجیره تامین جهانی کمک کند؟