کشاورزی عمودی: یک رویکرد مدرن برای تغذیه جمعیت در حال رشد

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• آوریل 2، 2022

خلاصه بینش

کشاورزی عمودی، رویکردی مبتنی بر فناوری برای کشاورزی، به عنوان یک راه حل مناسب برای افزایش تولید محصول، به ویژه در مواجهه با جمعیت رو به رشد جهانی و چالش های زیست محیطی، در حال ظهور است. با چیدن محصولات در فضاهای محدود و استفاده از فناوری‌های پیشرفته، پتانسیل پیشی گرفتن از روش‌های کشاورزی سنتی، کاهش اثرات زیست‌محیطی و بومی‌سازی تولید مواد غذایی را ارائه می‌دهد. این روند آینده کشاورزی را با پیامدهایی از اختلال در بخش کشاورزی تا تغییر در تقاضاهای بازار کار، تغییر در ارزش املاک و مستغلات و نیاز به مقررات و استانداردهای جدید شکل می دهد.

زمینه کشاورزی عمودی

کشاورزی عمودی سیستمی از رشد محصولات زراعی است که شامل چیدن ردیف های متعدد محصولات بر روی یکدیگر تحت نورهای مصنوعی و دماهای کنترل شده است. این رویکرد مبتنی بر فناوری در کشاورزی به محصولات کشاورزی اجازه می دهد تا به طور موثر در فضاهای محدود مانند انبارها یا کانتینرهای حمل و نقل رشد کنند. در نتیجه، مزارع عمودی می توانند با سطوح تولید مزارع سنتی رقابت کنند و در عین حال از زمین و آب کمتری استفاده کنند. 

طبق گزارش سازمان ملل، جمعیت جهان هر سیزده سال یک میلیارد افزایش می یابد. متأسفانه، روش‌های کشاورزی فعلی، محصولات کافی برای تأمین چنین افزایش شدید جهانی در جمعیت را تولید نمی‌کنند. محدودیت های دیگری که باید در نظر گرفت:

• کشاورزی متعارف در مقایسه با کشاورزی عمودی تأثیر زیست محیطی مهم تری دارد و آن را نسبتاً ناپایدار می کند.
• به سادگی زمین یا آب شیرین کافی برای افزایش تولید جهانی غذا با این سرعت وجود ندارد. 
• تغییرات آب و هوایی به تدریج کل زمین های موجود برای کشاورزی در سطح جهان را کاهش می دهد. 
• روش های سنتی انتقال محصولات از مزارع خارج از کشور به بازارهای خواربار فروشی محلی به دلیل محدودیت های زنجیره تامین جهانی به طور فزاینده ای متزلزل می شوند. 
• این عوامل و موارد دیگر دلیلی است که برخی از سرمایه گذاران کشاورزی از کشاورزی عمودی به عنوان راه حلی مناسب برای افزایش تولید محصول حمایت می کنند. 

به عنوان مثال، کشاورزی عمودی می تواند تقریباً 60 هکتار محصول را در یک انبار فشرده کند. علاوه بر این، کشاورزی عمودی نیاز به آب را تا حدود 39 گالن برای یک پوند کاهو کاهش می دهد. همچنین به منابع انسانی کمتری نیاز دارد، به این معنی که مزارع می توانند در طول همه گیری ها به کار خود ادامه دهند و احتمال کمبود مواد غذایی را کاهش دهند. آن روش همچنین از آفات در امان است و استفاده از آفت کش های مضر را حذف می کند. این انبارها همچنین می توانند در نزدیکی مراکز شهری قرار گیرند تا چالش های لجستیکی/تحویل به حداقل برسد.

تاثیر مخرب 

روند کشاورزی عمودی که در سال 2021 توسط استارت آپ های با سرمایه خوب دنبال شد، آینده کشاورزی را شکل می دهد. با سرمایه گذاری قابل توجه در اصلاح روش ها، کشاورزی عمودی ممکن است تا دهه 2050 جایگزین کشاورزی سنتی برای بسیاری از گونه های محصول در چندین منطقه از جهان شود. با این حال، به نظر می رسد این تغییر در مناطق توسعه یافته که دسترسی به شبکه های برق مقرون به صرفه و قابل اعتماد وجود دارد، امکان پذیرتر باشد. گذار به کشاورزی عمودی در این مناطق می تواند به استفاده کارآمدتر از فضا و منابع منجر شود و اثرات زیست محیطی کشاورزی را کاهش دهد.

در مقابل، کشورهایی که زمین‌های کشاورزی محدودی دارند، از افزایش کشاورزی عمودی سود زیادی خواهند برد. با اجازه دادن به کنترل بهتر بر عرضه مواد غذایی داخلی، این کشورها می توانند از خود در برابر شوک های زنجیره تامین جهانی محافظت کنند، موضوعی که با توجه به اینکه تغییرات آب و هوایی همچنان به بهره وری مزارع سنتی آسیب می زند، ارزش فزاینده ای خواهد داشت. این می‌تواند منجر به یک سیستم غذایی انعطاف‌پذیرتر، کاهش وابستگی به واردات و افزایش امنیت ملی از نظر عرضه مواد غذایی شود. 

با این حال، نیاز به تجهیزات تخصصی، نیروی کار ماهر، و نظارت مستمر بر شرایط رشد ممکن است موانعی را برای پذیرش گسترده، به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته ایجاد کند. دولت ها، شرکت ها و مؤسسات آموزشی ممکن است نیاز به همکاری با یکدیگر برای توسعه برنامه های آموزشی، ارائه مشوق های مالی و ایجاد سیاست های حمایتی برای غلبه بر این موانع داشته باشند. با انجام این کار، مزایای کشاورزی عمودی می تواند به طیف وسیع تری از جوامع گسترش یابد و سیستم غذایی جهانی پایدارتر و ایمن تر را تقویت کند.

مفاهیم کشاورزی عمودی

پیامدهای گسترده تر کشاورزی عمودی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اجازه دادن به استارت‌آپ‌های کشاورزی عمودی برای ایجاد اختلال در بخش کشاورزی با پیشی گرفتن از کشاورزان سنتی، تعاونی‌ها و شرکت‌های کشاورزی تاسیس شده از طریق استفاده از فناوری‌ها و فرآیندهای پیشرفته، که منجر به تغییر در پویایی بازار و چشم‌اندازهای رقابتی می‌شود.
• روشنایی، تهویه مطبوع، و سایر تامین کنندگان تجهیزات درجه سوم که فرصت های فروش جدیدی را در صنعت کشاورزی تجربه می کنند، که منجر به تنوع و گسترش محصولات خود می شود.
• رشد شغل برای کشاورزان معمولی ممکن است کهنه یا کاهش یابد، در حالی که فرصت های شغلی کشاورزی عمودی ممکن است در طول دهه 2030 رشد قابل توجهی داشته باشد، به ویژه در نزدیکی مراکز شهری، که منجر به تغییر در تقاضاهای بازار کار و مجموعه مهارت های مورد نیاز می شود.
• بومی سازی تولید مواد غذایی، کاهش شانس کمبود مواد غذایی در طول اختلالات زنجیره تامین، بلایای طبیعی یا شیوع بیماری، منجر به افزایش انعطاف پذیری در عرضه مواد غذایی و تغییرات بالقوه در برنامه ریزی اضطراری دولتی می شود.
• کاهش بالقوه در هزینه های حمل و نقل و انتشار گازهای گلخانه ای با رشد مواد غذایی به مراکز شهری، منجر به توسعه شهری پایدارتر و کاهش ردپای کربن در صنایع غذایی می شود.
• تغییر در الگوهای کاربری زمین به عنوان کشاورزی عمودی به فضای کمتری نسبت به کشاورزی سنتی نیاز دارد که منجر به تغییرات بالقوه در ارزش‌های املاک، قوانین منطقه‌بندی و استراتژی‌های برنامه‌ریزی شهری می‌شود.
• پتانسیل کشاورزی عمودی برای فعال کردن تولید محصولات خاص در تمام طول سال، منجر به تغییرات در قیمت‌گذاری فصلی و در دسترس بودن می‌شود و احتمالاً بر رفتار مصرف‌کننده و عادات غذایی تأثیر می‌گذارد.
• نیاز به مقررات و استانداردهای جدید مخصوص شیوه های کشاورزی عمودی، که منجر به تغییر در سیاست کشاورزی و چالش های بالقوه در موافقت نامه های تجاری بین المللی می شود.
• پتانسیل کشاورزی عمودی برای فراهم کردن فرصت هایی برای تولید محصولات تخصصی یا کمیاب در مناطق غیر بومی، که منجر به تنوع وسیع تری از محصولات در دسترس مصرف کنندگان و تأثیرات بالقوه بر پویایی تجارت جهانی می شود.
• افزایش اتکا به فناوری در کشاورزی عمودی، منجر به نگرانی‌هایی در مورد امنیت سایبری، مدیریت داده‌ها و نیاز به پشتیبانی فنی تخصصی و زیرساخت در بخش کشاورزی می‌شود.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• به نظر شما آیا کشاورزی عمودی می تواند به طور کامل جایگزین مزارع سنتی شود؟ 
• آیا فکر می کنید ترکیبی از کشاورزی متعارف و عمودی برای مقابله با نیازهای غذایی جمعیت رو به رشد جهانی کافی است؟