خواندن فکر: آیا هوش مصنوعی باید بداند که ما به چه چیزی فکر می کنیم؟

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

خواندن فکر: آیا هوش مصنوعی باید بداند که ما به چه چیزی فکر می کنیم؟

خواندن فکر: آیا هوش مصنوعی باید بداند که ما به چه چیزی فکر می کنیم؟

متن زیر عنوان
آینده رابط‌های مغز و رایانه و مکانیسم‌های خواندن مغز، نگرانی‌های جدیدی را در مورد حفظ حریم خصوصی و اخلاقیات ایجاد می‌کند.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ژانویه 16، 2023

    دانشمندان در حال توسعه فناوری های رابط مغز و کامپیوتر (BCI) هستند تا به طور مستقیم مغز انسان را از طریق کاشت تراشه و الکترود "خواندن" کنند. این نوآوری ها با استفاده از روش های جدید برای برقراری ارتباط با رایانه ها و دستگاه های کنترلی به مغز انسان نفوذ می کند. با این حال، این توسعه می تواند به طور بالقوه به حریم خصوصی آنطور که ما می شناسیم پایان دهد.

    زمینه تفکر خواندن

    دانشمندانی از ایالات متحده، چین و ژاپن از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای درک بهتر فعالیت مغز استفاده کرده‌اند. این دستگاه‌های fMRI جریان خون و امواج مغزی را به جای فعالیت مغز دنبال می‌کنند. داده های جمع آوری شده از اسکن توسط یک شبکه عصبی پیچیده به نام الگوریتم شبکه ژنراتور عمیق (DGN) به فرمت تصویر تبدیل می شود. اما ابتدا، انسان ها باید سیستم را در مورد نحوه تفکر مغز، از جمله سرعت و جهتی که خون برای رسیدن به مغز طی می کند، آموزش دهند. پس از اینکه سیستم جریان خون را ردیابی کرد، تصاویری از اطلاعاتی که جمع آوری می کند تولید می کند. DGN با اسکن چهره ها، چشم ها و الگوهای متنی تصاویر بصری با کیفیت بالا تولید می کند. بر اساس این تحقیقات، الگوریتم قادر است تصاویر رمزگشایی شده را در 99 درصد مواقع مطابقت دهد.

    تحقیقات دیگر در خواندن فکر حتی پیشرفته تر است. در سال 2018، نیسان از فناوری Brain-to-Vehicle رونمایی کرد که به وسایل نقلیه اجازه می داد دستورات رانندگی را از مغز راننده تفسیر کنند. به همین ترتیب، دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو (USCF) نتایج یک مطالعه فعالیت مغزی تحت حمایت فیس بوک را در سال 2019 منتشر کردند. این مطالعه نشان داد که امکان استفاده از فناوری امواج مغزی برای رمزگشایی گفتار وجود دارد. سرانجام، BCI Neuralink در سال 2020 آزمایش را آغاز کرد. هدف اتصال مستقیم سیگنال های مغز به ماشین ها است.

    تاثیر مخرب

    پس از تکمیل، فن آوری های فکر خوانی آینده کاربردهای گسترده ای در هر بخش و زمینه ای خواهند داشت. روانپزشکان و درمانگران ممکن است روزی برای کشف ترومای عمیق به این فناوری تکیه کنند. پزشکان ممکن است بتوانند بیماران خود را بهتر تشخیص دهند و متعاقباً آنها را با داروهای مناسب تر درمان کنند. افراد قطع عضو ممکن است بتوانند اندام های روباتیکی را بپوشند که فوراً به دستورات فکری آنها واکنش نشان می دهد. به همین ترتیب، مجریان قانون می توانند از این فناوری در طول بازجویی استفاده کنند تا اطمینان حاصل شود که مظنونان دروغ نمی گویند. و در یک محیط صنعتی، کارگران انسانی ممکن است روزی بتوانند ابزارها و ماشین آلات پیچیده (یک یا چندگانه) را ایمن تر و از راه دور کنترل کنند.

    با این حال، ذهن خوانی توسط هوش مصنوعی می تواند از منظر اخلاقی به موضوعی بحث برانگیز تبدیل شود. بسیاری از مردم به این تحول به عنوان تجاوز به حریم خصوصی و تهدیدی برای رفاه خود نگاه می کنند که باعث می شود بسیاری از گروه های حقوق بشر با این روش ها و ابزارها مخالفت کنند. علاوه بر این، طبق گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، فناوری مغزخوانی چین در حال حاضر برای تشخیص تغییرات احساسی در کارکنان در چندین موقعیت، مانند خطوط تولید کارخانه، استفاده می‌شود. این فقط یک مسئله زمان است که یک یا چند کشور سعی کنند این فناوری را در مقیاس جمعیتی برای نظارت بر افکار جمعیت مربوطه خود اعمال کنند.

    بحث دیگر این است که اکثر دانشمندان بر این باورند که ML هنوز نمی تواند به درستی تشخیص دهد و رمزگشایی کند که انسان چگونه و چه فکر می کند، احساس می کند یا می خواهد. از سال 2022، مغز یک اندام پیچیده تر از آن است که به اجزا و سیگنال ها تجزیه شود، درست همانطور که فناوری تشخیص چهره به عنوان ابزاری برای شناسایی دقیق احساسات انسان مخالف است. یکی از دلایل این است که راه های زیادی وجود دارد که افراد احساسات و افکار واقعی خود را پنهان می کنند. به این ترتیب، وضعیت فناوری های ML هنوز تا رمزگشایی پیچیدگی آگاهی انسان فاصله زیادی دارد.

    پیامدهای خواندن فکر

    پیامدهای گسترده تر خواندن فکر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • شرکت‌های معدنی، تدارکات و تولیدی که از کلاه ایمنی خواندن فعالیت مغزی ساده برای تعیین خستگی کارکنان و هشدار از حوادث احتمالی استفاده می‌کنند. 
    • دستگاه‌های BCI که افراد دارای اختلالات حرکتی را قادر می‌سازد تا با فناوری‌های کمکی مانند وسایل هوشمند و رایانه‌ها ارتباط برقرار کنند.
    • شرکت های فناوری و بازاریابی از ابزارهای BCI برای استفاده از اطلاعات شخصی برای بهبود کمپین های بازاریابی و تجارت الکترونیک استفاده می کنند.
    • قوانین ملی و بین المللی مدیریت استفاده و کاربردهای فناوری BCI در سراسر جامعه.
    • ارتش ها از فناوری BCI برای ایجاد ارتباط عمیق تر بین سربازان و وسایل نقلیه جنگی و تسلیحاتی که آنها فرماندهی می کنند استفاده می کنند. به عنوان مثال، خلبانان جنگنده با استفاده از BCI ممکن است بتوانند هواپیمای خود را با زمان واکنش سریعتر به پرواز درآورند.
    • برخی از دولت‌ها از فناوری تفکر خواندن تا دهه 2050 استفاده می‌کنند تا شهروندان مربوطه خود را در صف نگه دارند، به‌ویژه گروه‌های اقلیت.
    • مخالفت و اعتراض گروه‌های مدنی علیه فناوری‌های خواندن مغز که برای جاسوسی از مردم طراحی شده‌اند. 

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • دولت در تنظیم فناوری BCI چه نقشی باید ایفا کند؟
    • سایر خطرات احتمالی داشتن دستگاه هایی که می توانند افکار ما را بخوانند چیست؟

    مراجع بینش

    پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد: