Seasteading: شناور برای دنیایی بهتر یا شناور به دور از مالیات؟

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• نوامبر 9، 2021

Seasteading، حرکتی به سمت ایجاد جوامع خودپایه و خودمختار در دریای آزاد، به عنوان مرزی برای نوآوری و راه حل بالقوه برای ازدحام شهری و مدیریت همه‌گیری مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، منتقدان مسائل بالقوه مانند فرار مالیاتی، تهدیدات حاکمیت ملی و اختلالات محیطی بالقوه را برجسته می کنند. همانطور که این مفهوم تکامل می یابد، پیامدهای مختلفی از تقویت پیشرفت در فناوری پایدار تا ایجاد تغییرات در قوانین دریایی را به همراه دارد.

زمینه دریا

جنبش دریانشینی که در سال 2008 توسط پاتری فریدمن، طرفدار آمریکایی آنارکوکاپیتالیسم مفهوم‌سازی شد، بر پایه تشکیل جوامع شناور، خودمختار و خودپایدار در آب‌های آزاد استوار است. این جوامع، که پیش بینی می شود از صلاحیت قلمرو یا نظارت قانونی منفک شوند، علاقه مدیران برجسته فناوری را در سیلیکون ولی برانگیخته اند. بسیاری از این گروه استدلال می کنند که مقررات دولتی اغلب خلاقیت و آینده نگری را خفه می کنند. آنها سفر به دریا را راهی جایگزین برای نوآوری نامحدود می دانند، اکوسیستمی که در آن بازار آزاد می تواند بدون موانع خارجی عمل کند.

با این وجود، منتقدان سفر دریایی فکر می‌کنند که مسافران دریایی امیدوارند از این مقررات فرار کنند و شامل تعهدات مالی ضروری مانند مالیات می‌شود. آنها استدلال می کنند که دریا نشینان اساساً ممکن است به عنوان استراتژیست های خروج مالیات عمل کنند و از آرمان های آزادی خواهانه به عنوان پرده ای برای نادیده گرفتن تعهدات مالی و اجتماعی استفاده کنند. به عنوان مثال، در سال 2019، یک زن و شوهر تلاش کردند برای فرار از مالیات، یک ساحل دریایی در سواحل تایلند ایجاد کنند. با این حال، آنها با عواقب حقوقی جدی از سوی دولت تایلند مواجه شدند و پیچیدگی های پیرامون قانونی بودن این عمل را به نمایش گذاشتند.

علاوه بر این، افزایش دریانشینی، دولت‌های خاصی را بر آن داشته است که این جوامع دریایی خودمختار را به‌عنوان خطراتی بالقوه برای حاکمیت خود درک کنند. دولت‌های ملی، مانند دولت پلی‌نزی فرانسه، که در آن پروژه آزمایشی سفر به دریا راه‌اندازی شد و متعاقباً در سال 2018 کنار گذاشته شد، نسبت به پیامدهای ژئوپلیتیکی سفر به دریا ابراز نگرانی کرده‌اند. مسائل مربوط به صلاحیت، تاثیرات زیست محیطی و نگرانی های امنیتی چالش هایی را مطرح می کند که جنبش دریابانی باید به آنها رسیدگی کند تا به عنوان یک جایگزین مشروع شناخته شود.

تاثیر مخرب

از آنجایی که کار از راه دور به طور فزاینده ای به یک پایه اصلی برای بسیاری از مشاغل تبدیل شده است، مفهوم سفر به دریا مورد توجه مجدد قرار گرفته است، به ویژه در میان "آب آفرینان"، کارآفرینان فناوری که به اکتشاف در دریاهای آزاد اختصاص یافته اند. با پیدا کردن سطح جدیدی از راحتی در کار کردن از هر نقطه، جذابیت جوامع اقیانوسی خودمختار افزایش یافته است. جالب توجه است، در حالی که آغاز سفر دریایی دارای مفاهیم سیاسی متمایزی بود، بسیاری از طرفداران آن اکنون تمرکز خود را به کاربردهای عملی و بالقوه سودمند این مفهوم دریایی تغییر داده‌اند.

کالینز چن، که رهبری Oceanix City، یک شرکت متعهد به ساخت شهرهای شناور را بر عهده دارد، سفر به دریا را راه حلی مناسب برای چالش جهانی ازدحام شهری می داند. او این موضوع را مطرح می‌کند که سفر به دریا می‌تواند با کاهش نیاز به جنگل‌زدایی و احیای زمین، شیوه‌های رایج مرتبط با گسترش مناطق شهری، برای محیط‌زیست مفید باشد. با ایجاد جوامع خودکفا در اقیانوس، زیرساخت‌های ضروری مانند بیمارستان‌ها و مدارس می‌توانند بدون فشار بیشتر منابع زمین توسعه یابند. 

به طور مشابه، Ocean Builders، یک شرکت مستقر در پاناما، فکر می کند که جوامع دریایی ممکن است استراتژی های بهبود یافته ای برای مدیریت همه گیری های آینده ارائه دهند. این جوامع می‌توانند بدون نیاز به بستن مرزها یا قرنطینه در سطح شهر، اقدامات خودقرنطینه را به طور مؤثر اجرا کنند و سلامت اجتماعی و فعالیت‌های اقتصادی را حفظ کنند. همه‌گیری COVID-19 نیاز به استراتژی‌های منعطف و سازگار را ثابت کرده است، و پیشنهاد Ocean Builders ممکن است راه‌حلی مبتکرانه، هرچند غیرمتعارف، برای چنین چالش‌هایی ارائه دهد.

پیامدهای سفر به دریا

پیامدهای گسترده تر سفر به دریا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دولت ها به دنبال یافتن شهرهای شناور به عنوان راه حل های ممکن برای تهدیدات افزایش سطح دریا هستند.
• افراد ثروتمند آینده و گروه های ذینفع ویژه برای ایجاد دولت های مستقل، مشابه کشورهای جزیره ای، منشعب می شوند.
• پروژه های معماری شامل طرح های مدولار و مبتنی بر آب.
• ارائه دهندگان انرژی پایدار به دنبال بهره برداری از انرژی خورشیدی و باد از اقیانوس برای حفظ این جوامع هستند.
• دولت‌ها در حال ارزیابی مجدد و اصلاح قوانین و مقررات دریایی موجود، گفتگوهای مهم جهانی را برانگیخته و به طور بالقوه منجر به چارچوب‌های حقوق بین‌الملل منسجم‌تر و فراگیرتر می‌شوند.
• تبدیل شدن جوامع شناور به قطب های اقتصادی جدید، جذب استعدادهای متنوع و محرک رشد اقتصادی، که منجر به بازارهای کار جدید و مناظر شغلی می شود.
• نابرابری های اجتماعی-اقتصادی به عنوان سفر به دریا بیشتر برای افراد و شرکت های ثروتمند تبدیل می شود.
• نگرانی های زیست محیطی ناشی از ایجاد جوامع بزرگ شناور، زیرا ساخت و نگهداری آنها می تواند اکوسیستم های دریایی را مختل کند.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• آیا مایل به زندگی در جوامع اقیانوسی هستید؟ چرا و چرا نه؟
• به نظر شما اثرات احتمالی سفر در دریا بر زندگی دریایی چیست؟