ظهور رسانه های جدید: نیروهای جدید قدرت بر چشم انداز رسانه ها تسلط دارند

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

ظهور رسانه های جدید: نیروهای جدید قدرت بر چشم انداز رسانه ها تسلط دارند

ظهور رسانه های جدید: نیروهای جدید قدرت بر چشم انداز رسانه ها تسلط دارند

متن زیر عنوان
از الگوریتم‌ها تا تأثیرگذاران، کیفیت، صحت و توزیع رسانه‌های خبری برای همیشه تغییر کرده است.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • فوریه 25، 2022

    خلاصه بینش

    صنعت رسانه دستخوش دگرگونی قابل توجهی شده است، با کاهش اعتماد عمومی و شکل‌های جدید ارتباط در مرکز توجه. عواملی مانند قطبی شدن اخبار، تأثیر همه‌گیری کووید-19، و ظهور پلتفرم‌های آنلاین، چشم‌انداز را تغییر داده و منجر به تغییر رسانه‌های سنتی به پلتفرم‌های دیجیتال شده است. این تغییر رسانه ها را دموکراتیک کرده است، اما نگرانی هایی را در مورد گسترش اطلاعات نادرست، پایداری روزنامه نگاری با کیفیت و نیاز به نظارت نظارتی نیز ایجاد کرده است.

    ظهور بستر رسانه های جدید

    صنعت رسانه که زمانی چراغی از شفافیت و واقعیت بود، طی سال‌ها شاهد تغییر قابل توجهی در اعتماد عمومی بوده است. در اوایل دهه 1970، حدود 70 درصد از مردم به رسانه ها اعتماد داشتند، این رقم از آن زمان تا سال 40 به تنها 2021 درصد کاهش یافته است. مطالعه ای که در همان سال انجام شد نشان داد که ایالات متحده کمترین سطح اعتماد را به رسانه ها دارد. رسانه ها، با تنها 29 درصد از مردم ابراز اطمینان کرده اند. این کاهش اعتماد را می توان به عوامل مختلفی نسبت داد، از جمله افزایش قطبی شدن و سیاسی شدن اخبار، که تمایز بین گزارش واقعی و اطلاعات نادرست را برای بسیاری چالش برانگیز کرده است.

    چشم انداز رسانه ای قرن بیست و یکم به بستری برای رشد دیدگاه های متفاوت تبدیل شده است که اغلب تحت تأثیر گرایش های سیاسی قرار دارند. این دگرگونی جداسازی اخبار واقعی از داستان های ساختگی را برای مخاطبان به طور فزاینده ای دشوار کرده است. این وضعیت به دلیل بیماری همه گیر پیچیده تر شد، که نه تنها جریان درآمد تبلیغاتی را مختل کرد، بلکه کاهش روزنامه های چاپی را در سطح جهانی سرعت بخشید. این پیشرفت منجر به از دست دادن مشاغل قابل توجه در صنعت شد و وضعیت پیش از این مخاطره‌آمیز را بیشتر بی‌ثبات کرد.

    در میان این چالش‌ها، اشکال سنتی رسانه‌ها، مانند روزنامه‌ها و شبکه‌های خبری کابلی، تا حد زیادی جای خود را به اشکال جدید ارتباط داده‌اند. این فرم ها شامل وب سایت ها، پخش آنلاین ویدیو، پلتفرم های رسانه های اجتماعی، جوامع آنلاین و وبلاگ ها هستند. این پلتفرم ها، با دسترسی و دسترسی گسترده خود، به عموم و روزنامه نگاران مشتاق این امکان را داده اند که نظرات و داستان های خود را با مخاطبان جهانی به اشتراک بگذارند. این تغییر، چشم‌انداز رسانه‌ها را دموکراتیک کرده است، اما پرسش‌های جدیدی را در مورد نقش و مسئولیت‌های رسانه در عصر دیجیتال نیز ایجاد کرده است.

    تاثیر مخرب

    ظهور پلتفرم‌های رسانه‌های آنلاین و شبکه‌های اجتماعی به طور قابل توجهی نحوه انتشار اطلاعات در جامعه ما را تغییر داده است. سلبریتی ها و اینفلوئنسرها، مجهز به گوشی های هوشمند خود، اکنون می توانند دیدگاه های خود را با مخاطبان جهانی به اشتراک بگذارند و افکار عمومی را به شیوه هایی شکل دهند که قبلا در حوزه روزنامه نگاران حرفه ای بود. این تغییر رسانه‌های سنتی را وادار به سازگاری کرده، حضور آنلاین قدرتمندی ایجاد کرده و دنبال‌کنندگان دیجیتالی خود را افزایش داده تا همچنان مرتبط باشند. 

    در پاسخ به این تغییرات، مدل های کسب و کار بسیاری از سازمان های رسانه ای تکامل یافته است. روزنامه نگاری طولانی مدت که زمانی استاندارد گزارشگری عمیق بود، تا حد زیادی با مدل های اشتراک و عضویت جایگزین شده است. این مدل‌های جدید به رسانه‌ها اجازه می‌دهند تا مستقیماً با دور زدن کانال‌های توزیع سنتی به مخاطبان خود دسترسی پیدا کنند. با این حال، آنها همچنین سوالاتی را در مورد پایداری روزنامه‌نگاری با کیفیت در دوره‌ای که عناوین کلیکی و احساساتی بودن اغلب توجه بیشتری را به خود جلب می‌کنند، مطرح می‌کنند.

    استفاده از الگوریتم ها برای هدایت محتوا به مخاطبان خاص، چشم انداز رسانه ها را بیشتر متحول کرده است. این فناوری به روزنامه نگاران و پخش کنندگان مستقل اجازه می دهد تا به طور مؤثرتری به مخاطبان هدف خود دسترسی پیدا کنند. با این حال، انتشار محتوای مغرضانه یا گمراه‌کننده را نیز ممکن می‌سازد، زیرا این الگوریتم‌ها اغلب تعامل را بر دقت اولویت می‌دهند. این روند بر نیاز به سواد رسانه ای و مهارت های تفکر انتقادی در میان مردم و همچنین نیاز به نظارت نظارتی برای اطمینان از استفاده مسئولانه از این ابزار قدرتمند تأکید می کند.

    پیامدهای ظهور رسانه های جدید

    پیامدهای گسترده تر ظهور رسانه های جدید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • توانایی پخش پیام های مغرضانه در مقیاس، که منجر به افزایش درگیری و ترویج و تقویت قطبی شدن و عدم تحمل می شود.
    • کاهش اعتبار گزارش‌های خبری عمومی به دلیل انبوه گزینه‌های رسانه‌ای در دسترس برای مصرف عمومی.
    • افزایش هیجان گرایی توسط رسانه ها به عنوان وسیله ای برای افزایش دیدگاه ها در بین مخاطبان و رقابت با رسانه های جدید.
    • فرصت های جدید در تولید محتوای دیجیتال و مدیریت رسانه های اجتماعی.
    • چشم‌اندازهای سیاسی قطبی‌تر می‌شوند زیرا مردم در معرض دیدگاه‌های افراطی‌تری قرار می‌گیرند.
    • استفاده از الگوریتم‌ها برای هدف‌یابی محتوا که منجر به ایجاد «اتاق‌های پژواک» می‌شود، که در آن افراد فقط در معرض دیدگاه‌هایی قرار می‌گیرند که با دیدگاه‌های خودشان همسو هستند و درک آن‌ها از دیدگاه‌های متنوع را محدود می‌کنند.
    • افزایش مصرف انرژی و ضایعات الکترونیکی به دلیل نیاز به دستگاه های بیشتری برای دسترسی به محتوای دیجیتال.
    • بررسی دقیق شرکت‌های فناوری، زیرا دولت‌ها به دنبال تنظیم نفوذ خود و محافظت از داده‌های کاربران هستند.
    • افزایش در روزنامه نگاری شهروندی که مشارکت جامعه و گزارش محلی را افزایش می دهد.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • در مواجهه با افزایش تعداد بسترهای رسانه ای جدید، بهترین راه برای مقابله با انتشار اطلاعات نادرست چیست؟
    • آیا فکر می‌کنید چشم‌انداز رسانه‌ای تکامل‌یافته به سطوحی از اعتماد عمومی خواهد رسید که دهه‌ها پیش حرفه رسانه از آن برخوردار بود؟

    مراجع بینش

    پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد: