صفحه نمایش فضایی: سه بعدی بدون عینک

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• ممکن است 8، 2023

در نوامبر 2020، SONY صفحه نمایش واقعیت فضایی خود را منتشر کرد، یک مانیتور 15 اینچی که جلوه 3 بعدی را بدون دستگاه های اضافی می دهد. این ارتقا برای صنایعی که به تصاویر سه بعدی متکی هستند، مانند طراحی، فیلم و مهندسی مهم است.

فضایی زمینه را نمایش می دهد

نمایشگرهای فضایی فناوری هایی هستند که تصاویر یا فیلم های سه بعدی ایجاد می کنند که بدون عینک یا هدست مخصوص قابل مشاهده هستند. آنها از فناوری واقعیت افزوده فضایی (SAR) استفاده می کنند که اشیاء مجازی و واقعی را از طریق نقشه برداری طرح ریزی ترکیب می کند. با استفاده از پروژکتورهای دیجیتال، SAR اطلاعات گرافیکی را بر روی چیزهای فیزیکی لایه‌بندی می‌کند و توهم سه بعدی را ایجاد می‌کند. هنگامی که برای نمایشگرها یا نمایشگرهای فضایی اعمال می شود، این به معنای قرار دادن میکرولنزها یا حسگرها در مانیتور برای ردیابی وضعیت چشم و صورت برای تولید نسخه های سه بعدی در هر زاویه است. 

مدل SONY از فناوری Eye-sensing Light Field Display (ELFD) استفاده می‌کند که شامل سنسورهای پرسرعت، الگوریتم‌های تشخیص چهره و یک لنز میکرواپتیکال برای شبیه‌سازی یک تجربه مشاهده هولوگرافیک است که با هر حرکت بیننده سازگار است. همانطور که انتظار می رفت، چنین فناوری به موتورهای محاسباتی قدرتمندی مانند نسل نهم Intel Core i7 با فرکانس 3.60 گیگاهرتز و کارت گرافیک NVIDIA GeForce RTX 2070 SUPER نیاز دارد. (احتمالاً تا زمانی که این مطلب را می خوانید، این مشخصات محاسباتی منسوخ شده باشند.)

این نمایشگرها در زمینه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، در سرگرمی، نمایش‌های فضایی می‌توانند تجربه‌های همهجانبه‌ای را در پارک‌های موضوعی و سالن‌های سینما تسهیل کنند. در تبلیغات، از آنها برای ایجاد ارائه های تعاملی و جذاب در مراکز خرید و سایر فضاهای عمومی استفاده می شود. و در آموزش نظامی، آنها برای ایجاد شبیه سازی های واقعی برای آموزش سربازان و خلبانان مستقر می شوند.

تاثیر مخرب

SONY قبلا نمایشگرهای فضایی خود را به خودروسازانی مانند فولکس واگن و فیلمسازان فروخته است. سایر مشتریان بالقوه شرکت های معماری، استودیوهای طراحی و تولیدکنندگان محتوا هستند. طراحان، به ویژه، می توانند از نمایشگرهای فضایی برای ارائه پیش نمایش واقعی از نمونه های اولیه خود استفاده کنند، که رندرها و مدل سازی های متعدد را حذف می کند. در دسترس بودن فرمت های سه بعدی بدون عینک یا هدست در صنعت سرگرمی گامی عظیم به سمت محتوای متنوع تر و تعاملی تر است. 

موارد استفاده بی پایان به نظر می رسد. شهرهای هوشمند، به‌ویژه، نمایش‌های فضایی را در بهبود خدمات عمومی مفید خواهند یافت، مانند ارائه اطلاعات بی‌درنگ در مورد ترافیک، شرایط اضطراری و رویدادها. در همین حال، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از نمایشگرهای فضایی برای شبیه‌سازی اندام‌ها و سلول‌ها استفاده کنند، و مدارس و مراکز علمی در نهایت می‌توانند یک T-Rex در اندازه واقعی را به نمایش بگذارند که شبیه به چیز واقعی است و حرکت می‌کند. با این حال، ممکن است چالش های بالقوه نیز وجود داشته باشد. نمایش‌های فضایی می‌توانند برای تبلیغات و دستکاری سیاسی مورد استفاده قرار گیرند که به طور بالقوه منجر به کمپین‌های اطلاعات نادرست متقاعدکننده‌تر می‌شود. علاوه بر این، این نمایشگرها می‌توانند منجر به نگرانی‌های جدیدی در مورد حریم خصوصی شوند، زیرا ممکن است برای جمع‌آوری داده‌های شخصی و ردیابی حرکات افراد استفاده شوند.

با این وجود، تولیدکنندگان فناوری مصرف کننده هنوز پتانسیل زیادی در این تجهیزات می بینند. به عنوان مثال، برخی از کارشناسان استدلال می کنند که یک هدست واقعیت مجازی امکان تجربه واقعی تر و تعاملی را فراهم می کند، اما SONY ادعا می کند که بازاری برای نمایشگرهای سه بعدی ثابت وجود دارد. در حالی که این فناوری برای اجرای آن به ماشین‌های گران قیمت و پیشرفته نیاز دارد، SONY نمایشگرهای فضایی خود را برای مصرف‌کنندگان معمولی که صرفاً مانیتورهایی را می‌خواهند که بتوانند تصاویر را زنده کنند، باز کرده است.

برنامه های کاربردی برای نمایش های فضایی

برخی از برنامه های کاربردی برای نمایشگرهای فضایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ارتباطات دیجیتال عمومی تعاملی تر، مانند تابلوهای خیابان، راهنماها، نقشه ها و کیوسک های سلف سرویس که در زمان واقعی به روز می شوند.
• شرکت هایی که نمایش های فضایی را برای کارمندان برای ارتباطات و همکاری تعاملی بیشتر به کار می برند.
• پخش‌کننده‌ها و پلت‌فرم‌های محتوا، مانند Netflix و TikTok، محتوایی با قالب‌بندی سه‌بعدی تولید می‌کنند که تعاملی است.
• تغییر در روش یادگیری افراد و ممکن است منجر به توسعه فناوری های آموزشی جدید شود.
• عوارض جانبی بالقوه بر سلامت جسمی و روانی افراد، مانند بیماری حرکت، خستگی چشم و سایر مسائل.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• خودتان را با استفاده از نمایشگرهای فضایی چگونه می بینید؟
• به نظر شما چگونه نمایشگرهای فضایی می توانند کسب و کار و سرگرمی را تغییر دهند؟