حق چاپ رسانه مصنوعی: آیا باید به هوش مصنوعی حقوق انحصاری بدهیم؟

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

حق چاپ رسانه مصنوعی: آیا باید به هوش مصنوعی حقوق انحصاری بدهیم؟

حق چاپ رسانه مصنوعی: آیا باید به هوش مصنوعی حقوق انحصاری بدهیم؟

متن زیر عنوان
کشورها برای ایجاد یک سیاست کپی رایت برای محتوای تولید شده توسط رایانه تلاش می کنند.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • فوریه 13، 2023

    قانون کپی رایت موضوع اصلی همه مشکلات قانونی مرتبط با رسانه های مصنوعی است. از نظر تاریخی، ایجاد و به اشتراک گذاری یک کپی دقیق از محتوای دارای حق نسخه برداری - خواه یک عکس، آهنگ یا برنامه تلویزیونی - غیرقانونی تلقی می شود. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی سیستم‌های هوش مصنوعی (AI) محتوا را چنان دقیق بازآفرینی می‌کنند که مردم نتوانند تفاوت را تشخیص دهند؟

    زمینه کپی رایت رسانه مصنوعی

    هنگامی که حق چاپ بر اثر ادبی یا هنری به خالق آن اعطا می شود، این یک حق انحصاری است. تضاد بین حق چاپ و رسانه های مصنوعی زمانی اتفاق می افتد که هوش مصنوعی یا ماشین ها کار را بازسازی می کنند. اگر این اتفاق بیفتد، از محتوای اصلی قابل تشخیص نیست. 

    در نتیجه، مالک یا خالق هیچ کنترلی بر کار خود نخواهد داشت و نمی تواند از آن درآمد کسب کند. علاوه بر این، یک سیستم هوش مصنوعی می‌تواند آموزش ببیند تا تشخیص دهد که محتوای مصنوعی قانون حق نسخه‌برداری را نقض می‌کند، سپس محتوا را تا حد ممکن نزدیک به آن حد ممکن تولید کند و همچنان در محدوده‌های قانونی باقی بماند. 

    در کشورهایی که سنت حقوقی آنها قانون عرفی است (مانند کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزلند و ایالات متحده)، قانون کپی رایت از نظریه سودگرایانه پیروی می کند. بر اساس این نظریه، به سازندگان در ازای اجازه دسترسی عمومی به آثارشان به نفع جامعه، پاداش ها و مشوق هایی داده می شود. بر اساس این نظریه نویسندگی، شخصیت آنقدر مهم نیست. بنابراین، این امکان وجود دارد که موجودیت های غیر انسانی را نویسنده در نظر بگیریم. با این حال، هنوز هیچ مقررات مربوط به حق نسخه برداری هوش مصنوعی در این مناطق وجود ندارد.

    بحث حق چاپ در رسانه های مصنوعی دو جنبه دارد. یک طرف ادعا می کند که حقوق مالکیت معنوی باید کارهای و اختراعات تولید شده توسط هوش مصنوعی را پوشش دهد زیرا این الگوریتم ها خودآموز هستند. طرف دیگر استدلال می کند که این فناوری هنوز با پتانسیل کامل خود در حال توسعه است و باید به دیگران اجازه داده شود تا بر اساس اکتشافات موجود کار کنند.

    تاثیر مخرب

    سازمانی که به طور جدی پیامدهای حق چاپ رسانه های مصنوعی را در نظر می گیرد، سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) سازمان ملل متحد (UN) است. به گفته WIPO، در گذشته، هیچ سوالی در مورد اینکه چه کسی صاحب حق چاپ آثار تولید شده توسط رایانه بود وجود نداشت، زیرا این برنامه صرفاً به عنوان ابزاری تلقی می شد که به فرآیند خلاق کمک می کرد، مشابه قلم و کاغذ. 

    اکثر تعاریف اصالت برای آثار دارای حق چاپ نیاز به یک نویسنده انسانی دارند، به این معنی که این قطعات جدید تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است تحت قوانین موجود محافظت نشوند. چندین کشور، از جمله اسپانیا و آلمان، فقط اجازه می‌دهند اثری که توسط یک انسان ایجاد می‌شود، تحت قانون کپی‌رایت از حمایت قانونی برخوردار باشد. با این حال، با پیشرفت‌های اخیر در فناوری هوش مصنوعی، برنامه‌های کامپیوتری اغلب در طول فرآیند خلاقانه تصمیم‌گیری می‌کنند تا انسان.

    در حالی که برخی ممکن است بگویند این تمایز بی اهمیت است، روش قانون برای مدیریت انواع جدید خلاقیت ماشین محور می تواند پیامدهای تجاری گسترده ای داشته باشد. به عنوان مثال، هوش مصنوعی در حال حاضر برای ایجاد قطعات در موسیقی مصنوعی، روزنامه نگاری و بازی استفاده می شود. از نظر تئوری، این آثار می توانند مالکیت عمومی باشند زیرا نویسنده انسانی آنها را نمی سازد. در نتیجه، هر کسی می تواند آزادانه از آنها استفاده کرده و مجدداً استفاده کند.

    با پیشرفت‌های فعلی در محاسبات، و مقادیر زیادی از توان محاسباتی موجود، تمایز بین محتوای تولید شده توسط انسان و ماشین ممکن است به زودی ناممکن شود. ماشین‌ها می‌توانند سبک‌ها را از مجموعه داده‌های گسترده محتوا بیاموزند و با صرف زمان کافی، می‌توانند انسان‌ها را به‌طور شگفت‌آوری تکرار کنند. در همین حال، WIPO به طور فعال با کشورهای عضو سازمان ملل برای رسیدگی بیشتر به این موضوع کار می کند.

    در اواخر سال 2022، عموم مردم شاهد انفجار موتورهای تولید محتوای مبتنی بر هوش مصنوعی از شرکت‌هایی مانند OpenAI بودند که می‌توانستند آثار هنری، متن، کد، ویدیو و بسیاری از اشکال دیگر محتوا را با یک پیام متنی ساده ایجاد کنند.

    پیامدهای حق چاپ رسانه مصنوعی

    پیامدهای گسترده تر قوانین در حال توسعه حق نسخه برداری در مورد رسانه های مصنوعی ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    • از موسیقی‌دانان و هنرمندانی که با هوش مصنوعی تولید می‌شوند، از حق چاپ حمایت می‌شود، که منجر به تأسیس سوپراستارهای دیجیتال می‌شود. 
    • افزایش دعواهای حقوقی نقض حق نسخه برداری توسط هنرمندان انسانی علیه شرکت های فناوری تولید محتوای هوش مصنوعی که به هوش مصنوعی امکان می دهد نسخه های کمی متفاوت از کار آنها ایجاد کند.
    • موج جدیدی از استارت‌آپ‌ها حول کاربردهای ویژه تولید محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی ایجاد می‌شوند. 
    • کشورهایی که سیاست‌های متفاوتی در رابطه با هوش مصنوعی و حق چاپ دارند که منجر به حفره‌ها، مقررات ناهموار و آربیتراژ تولید محتوا می‌شود. 
    • شرکت‌هایی که آثار مشتق شده از شاهکارهای کلاسیک را ایجاد می‌کنند یا سمفونی‌های آهنگسازان مشهور را به پایان می‌رسانند.

    سوالاتی برای اظهار نظر

    • اگر هنرمند یا تولید کننده محتوا هستید، در این بحث کجا ایستاده اید؟
    • راه های دیگری که محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی باید تنظیم شود چیست؟

    مراجع بینش

    پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد:

    سازمان مالکیت معنوی جهانی هوش مصنوعی و کپی رایت