با هنر واقعیت مجازی به سرگیجه برسید

به آرامی اولین قدم‌های رو به جلو را در یک جنگل انبوه برمی‌دارید. با هر حرکت، خزه ها را مانند فرشی نرم زیر پای خود احساس می کنید. طراوت درختان را استشمام می‌کنید و رطوبت گیاهان را احساس می‌کنید که قطرات کمی آب روی پوست شما می‌سازد. ناگهان وارد یک نقطه باز می شوید که با صخره های عظیم احاطه شده است. یک مار زرد با ابعاد هیولایی به سمت شما می لغزد، منقارش باز است و زبان سمی اش آماده است تا شما را با یک لمس سریع بکشد. درست قبل از اینکه او به شما برسد، می پرید و بازوهایتان را باز می کنید، اما دو بال را پیدا می کنید که به شانه هایتان متصل شده اند و پرواز می کنید. به آرامی متوجه می شوید که بر فراز جنگل به سمت صخره ها شناور هستید. همچنان که از شوک نفس نفس می زنید، با آرامش روی قطعه ای از علفزار آلپ فرود می آیید. شما موفق شدید، در امان هستید.  

نه، این بدلکار قهرمان «بازی‌های گرسنگی» نیست کاتنیس اوردین در حال پرواز در استودیو، اما شما و تخیلتان به یک ماسک واقعیت مجازی (VR) گره خورده‌اید. واقعیت مجازی در حال حاضر در حال افزایش است، و ما شاهدان مستقیم این پیشرفت انقلابی هستیم، با برنامه‌های کاربردی برای فناوری که به صورت روزانه ظاهر می‌شوند و نحوه تعامل مردم با دنیای اطرافشان را تغییر می‌دهند. برنامه‌ریزی شهری، پیش‌بینی ترافیک، حفاظت از محیط زیست و برنامه‌ریزی امنیتی حوزه‌هایی هستند که در آن‌ها از VR به طور فزاینده‌ای استفاده می‌شود. با این حال، حوزه دیگری وجود دارد که بر روی فناوری در حال رشد رایگان است: بخش هنر و سرگرمی.  

بازآفرینی زندگی واقعی 

قبل از اینکه به تحقیق در مورد واقعیت مجازی در صحنه هنری بپردازیم، اجازه دهید ابتدا ببینیم واقعیت مجازی چه چیزی را به دنبال دارد. یک تعریف علمی مناسب را می توان در مقاله ای یافت روثبام; VR یک شبیه‌سازی فناوری از یک موقعیت واقعی است که از «دستگاه‌های ردیابی بدن، نمایشگرهای بصری و سایر دستگاه‌های ورودی حسی برای غوطه‌ور کردن یک شرکت‌کننده در یک محیط مجازی رایانه‌ای که به روشی طبیعی با حرکت سر و بدن تغییر می‌کند» استفاده می‌کند. به عبارت غیرعلمی، VR خلق مجدد یک محیط واقعی در دنیای دیجیتال است.  

توسعه VR با واقعیت افزوده (AR) همراه است، که تصاویر تولید شده توسط رایانه را بر روی واقعیت موجود اضافه می‌کند و دنیای واقعی را با این تصاویر مربوط به زمینه ادغام می‌کند. بنابراین AR لایه‌ای از محتوای مجازی را در دنیای واقعی، مانند فیلترهای Snapchat اضافه می‌کند، در حالی که VR یک دنیای دیجیتال کاملاً جدید ایجاد می‌کند - به عنوان مثال از طریق یک بازی ویدیویی. برنامه‌های AR با برخی از محصولات مقرون‌به‌صرفه در بازار تجاری، جلوتر از برنامه‌های VR هستند.  

برنامه های متعدد مانند ناخواسته, نقشه آسمان, Yelp, بارکد و اسکنرهای QR و عینک AR مانند گوگل شیشه ای به مردم این فرصت را بدهید تا AR را در زندگی روزمره خود تجربه کنند. امروزه دستگاه‌های واقعیت افزوده به دلیل قابلیت نمایش آسان در تلفن‌های هوشمند یا رایانه لوحی، در دسترس‌تر از دستگاه‌های VR هستند، در حالی که واقعیت مجازی به هدست‌های گران قیمت و دستگاه‌های نرم‌افزاری نیاز دارد. را Oculus ریفت، که توسط یکی از بخش‌های فیس‌بوک توسعه یافته است، آداپتور اولیه‌ای است که با قیمتی در دسترس‌تر در بازار تجاری موجود است.  

هنر واقعیت مجازی 

موزه هنر آمریکایی ویتنی در نیویورک، اینستالیشن هنری VR جردن ولفسون، خشونت واقعی را به نمایش گذاشت که مردم را به مدت پنج دقیقه در یک عمل خشونت‌آمیز غرق می‌کند. تجربه به این صورت توصیف می‌شودتکان دهنده' و 'فریبنده، در حالی که مردم قبل از اینکه ماسک را روی صورت خود بگذارند، عصبی در صف منتظر بودند. Wolfson برخلاف سایر هنرمندانی که از واقعیت مجازی برای رودررو شدن با موجودات فانتزی به سبک بازی‌های ویدیویی استفاده می‌کنند، از VR برای تکرار دنیای روزمره استفاده می‌کند.  

تعداد فزاینده‌ای از موزه‌ها و هنرمندان واقعیت مجازی را به‌عنوان یک رسانه جدید برای نمایش مصنوعات و اطلاعات خود کشف کرده‌اند. این فناوری هنوز در حال ظهور است، اما در دو سال گذشته بسیار سریع در حال رشد است. در سال 2015، دانیل استیگمن مانگرانه یک جنگل بارانی مجازی ایجاد کرد. شبح، ارائه شده در سه سالانه موزه جدید. به همین ترتیب، بازدیدکنندگان از هفته فریز لندن ممکن است خود را در آن گم کنند باغ مجسمه (پیچ وخم پرچین) از جان رافمن. در ژانویه، موزه نیو و رایزوم، آثار هنری VR از شش پیشگام برجسته رسانه، از جمله راشل روسین، جرمی کویلارد، جیسون موسون، پیتر بور و جاکلبی ساتروایت را ارائه کردند. راسین حتی به عنوان اولین همکار واقعیت مجازی موزه که برای انکوباتور VR موزه NEW INC کار می کند منصوب شد. او یک هنرمند واقعیت مجازی مستقل است که بدون هیچ گونه توسعه دهنده خارجی کار می کند تا نقاشی های رنگ روغن را به VR ترجمه کند.

'2167' 

در اوایل امسال،  جشنواره بین المللی فیلم تورنتو (TIFF) همکاری VR با تهیه کننده را اعلام کرد بومی را تصور کنید، یک سازمان هنری که از فیلمسازان بومی و هنرمندان رسانه ای حمایت می کند ابتکار برای آینده های بومی، مشارکت دانشگاه ها و سازمان های اجتماعی که به آینده مردم بومی اختصاص داده شده است. آنها پروژه ای به نام 2167 را به عنوان بخشی از پروژه سراسری کشور راه اندازی کردند. کانادا روی صفحه، که 150مین سالگرد کانادا را در سال 2017 جشن می گیرد.  

کمیسیون های پروژه شش فیلمساز و هنرمند بومی برای ایجاد یک پروژه VR که 150 سال آینده جوامع ما را در نظر می گیرد. یکی از هنرمندان شرکت‌کننده است اسکات Benesiinaabandan، یک هنرمند میانی Anishinabe. کارهای او که عمدتاً بر بحران/تضاد فرهنگی و مظاهر سیاسی آن متمرکز است، چندین جایزه از شورای هنرهای کانادا، شورای هنری مانیتوبا و شورای هنری وینیپگ دریافت کرده است، و به عنوان یک هنرمند در اقامتگاه ابتکاری برای آینده‌های بومی کار می‌کند. در دانشگاه کنکوردیا در مونترال.  

 Benesiinaabandan قبل از پروژه خود به VR علاقه مند بود، اما مطمئن نبود واقعیت مجازی به کجا خواهد رفت. او همزمان با تکمیل MFA خود در دانشگاه کنکوردیا شروع به یادگیری در مورد این فناوری کرد و در همان زمان شروع به کار روی 2167 کرد.  

او می‌گوید: «من از نزدیک با یک برنامه‌نویس فنی کار کردم که به من در مورد برنامه‌نویسی و جنبه‌های پیچیده فناوری اطلاعات داد. ساعت‌های انسانی زیادی طول کشید تا به طور کامل برنامه‌نویسی را به روشی بسیار حرفه‌ای یاد بگیرم، اما آن را به سطح متوسط ​​رساندم». . برای پروژه 2167، Benesiinaabandan تجربه‌ای از واقعیت مجازی ایجاد کرد که به افراد امکان می‌دهد در دنیایی انتزاعی غوطه‌ور شوند، جایی که قطعه‌هایی از مکالمات آینده را می‌شنوند. این هنرمند که چند سالی است زبان بومی خود را بازیابی کرده است، با بزرگان جوامع بومی صحبت کرد و با نویسنده‌ای کار کرد تا داستان‌هایی درباره آینده مردم بومی بسازد. آن‌ها حتی مجبور شدند واژه‌های بومی جدیدی برای «سیاه‌چاله» و دیگر مفاهیم آینده‌نگر ایجاد کنند، زیرا این کلمات هنوز در زبان وجود نداشتند.