روابط مجازی: اتصال یا قطع ارتباط جامعه؟
روابط مجازی: اتصال یا قطع ارتباط جامعه؟
رسانه های اجتماعی و فروپاشی موانع
پدیده رسانه های اجتماعی اساساً شیوه زندگی جامعه را تغییر داده است و تأثیر آن بر نحوه برقراری ارتباط ما بدون شک اساسی است. اپلیکیشن‌های ارتباطی مانند Tinder و Skype شیوه ملاقات و برقراری ارتباط مردم را متحول کرده‌اند. پلتفرم هایی مانند فیس بوک و اسکایپ به کاربران این امکان را می دهند که به افراد نزدیک و عزیز متصل بمانند. فردی در یک طرف کره زمین می تواند فوراً در عرض چند ثانیه با دیگری ارتباط برقرار کند. علاوه بر این، مردم حتی می توانند دوستی های جدید و احتمالاً عشق پیدا کنند.
به عنوان مثال، Tinder، یک برنامه دوستیابی که در سال 2012 راه اندازی شد، به کاربران کمک می کند تا شرکای عاشقانه پیدا کنند. اگرچه مفهوم دوستیابی آنلاین (یا حتی رسانه های اجتماعی) کاملاً جدید نیست، امروزه دامنه آن بسیار بیشتر از قبل است. برخلاف چند نسل پیش که مسابقات به سبک سنتی‌تر ساخته می‌شد و افرادی که به دنبال روابط از طریق شبکه بودند، ناامید دیده می‌شدند، در نتیجه باعث می‌شد که دوستیابی آنلاین مورد توجه قرار نگیرد، دیدگاه امروزی بسیار متفاوت است. از نظر اجتماعی بسیار قابل قبول تر است و تقریباً رایج شده است، تقریباً نیمی از جمعیت ایالات متحده درگیر این رسانه هستند یا کسی را می شناسند که دارد.
جدا از مزایای شخصی، رسانه های اجتماعی مزایای حرفه ای نیز ارائه می دهند، مانند فرصتی برای تبلیغ برندها، ارتباط با مصرف کنندگان و حتی یافتن شغل. لینکدین، یک سایت شبکه حرفه ای که در سال 2003 راه اندازی شد، با هدف "قدرت بخشیدن به حرفه شما"، با اجازه دادن به افراد برای ایجاد یک نمایه تجاری آنلاین و ارتباط با همکاران، هدفش را دارد. این سایت که در بیش از 200 کشور فعال است، به تنهایی بیش از 380 میلیون کاربر را پوشش می دهد و لینکدین را به یکی از محبوب ترین سایت های شبکه ای تبدیل می کند که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد.
با یک شبکه دیجیتالی که میلیاردها نفر به آن دسترسی دارند، چندین مانع به چالش کشیده شده و فشرده شده است. به عنوان مثال، موانع جغرافیایی اساساً به لطف فناوری ارتباطات وجود ندارند. هر کسی با اتصال به اینترنت و حساب رسانه های اجتماعی می تواند به دنیای همیشه در حال رشد فضای مجازی بپیوندد و ارتباط برقرار کند. خواه توییتر، اسنپ چت، واین، پینترست یا هر سایت شبکه اجتماعی دیگری باشد، فرصت‌های ارتباط با افراد همفکر- یا غیر- فراوان است.
روابط مجازی - به اندازه کافی واقعی نیستند
با وجود تمام فناوری‌های اجتماعی قدرتمند در دستان ما، ما بیش از هر زمان دیگری به هم متصل شده‌ایم - و به طور بالقوه بیشتر از هم جدا هستیم.»
~ سوزان تاردانیکو
با توجه به اینکه چگونه ننگ دوستیابی آنلاین به طور قابل توجهی در طول زمان کاهش یافته است، به نظر می رسد که یافتن دوستی ها و علایق عاشقانه در آینده نزدیک به یک زمینه بسیار رایج تبدیل شود.
با این حال، با تمام دستاوردهای ظاهری که رسانه های اجتماعی ارائه می دهند، لازم است اذعان کنیم که همه چیز آنطور که به نظر می رسد خوب و شیک نیست. به عنوان مثال، در نیاز به احساس دوست‌داشتن و پذیرش در جامعه آنلاین، مردم اغلب در پشت نقاب عدم اصالت پنهان می‌شوند و تصاویر تحریف شده‌ای از خود به نمایش می‌گذارند. برای کسانی که به دنبال شراکت هستند، درک این نکته مهم است که آنچه ممکن است در ظاهر ظاهر شود ممکن است دور از واقعیت باشد. برخی از افراد برای ایجاد یک زندگی شاد و موفق از ماسک استفاده می کنند که بعداً می تواند باعث ایجاد احساس ناامنی و کاهش عزت نفس شود. نیاز به تحت تاثیر قرار دادن فالوورها، دوستان و سایر اعضای آنلاین نیز می تواند عمیق باشد و در نتیجه شخص واقعی را از نمایندگی آنلاین خود دور کند. به‌جای اینکه از درون مطمئن و مطمئن باشید، به‌نظر می‌رسد احساس ارزشمندی به‌طور عجیبی از بیرون بر اساس تعداد فالوورها، دوستان و موارد مشابه سرچشمه می‌گیرد.
به همین دلیل، به نظر می رسد روابط مجازی، به ویژه روابطی که از طریق توییتر، اینستاگرام و فیس بوک انجام می شود، رقابت است. یک پست چند توییت مجدد داشت؟ یک نفر چند فالوور و دوست دارد؟ به نظر می رسد میل به دستیابی به مخاطبان گسترده تر، صرف نظر از کیفیت ارتباط، مهم است. البته همه کسانی که از این پلتفرم ها استفاده می کنند قربانی چنین ذهنیتی نمی شوند. با این حال، این واقعیت را رد نمی کند که برخی هستند که به منظور افزایش شبکه خود به صورت آنلاین روابط برقرار می کنند.
علاوه بر این، روابط مجازی که به قیمت تمام می شود واقعی آنها می توانند سطحی و بازدارنده باشند. اولی به هیچ وجه نباید بر دومی تسلط داشته باشد. چند بار دیده اید که شخصی در هنگام ارسال پیامک لبخند می زند و کاملاً از یک رویداد اجتماعی کناره گیری می کند؟ برای انسان ها، نزدیکی فیزیکی، صمیمیت و لمس نقش مهمی در روابط دارند. با این حال، به نظر می رسد که ما به ارتباطات مجازی بیش از آنچه که ما را احاطه کرده اند توجه می کنیم.
بنابراین، چگونه می‌توانیم با وابستگی فزاینده خود به رسانه‌های اجتماعی بدون جدا شدن از دنیای اطرافمان مبارزه کنیم؟ تعادل. در حالی که رسانه های اجتماعی فرارهای فریبنده ای را به دنیای کاملاً جدید ارائه می دهند، این جهان است دور از ارتباطات آنلاینی که واقعاً انجام می‌دهیم و باید در آن زندگی کنیم. انسان ارتباطی که همه ما به آن نیاز داریم یادگیری بهره‌مندی از مزایایی که رسانه‌های اجتماعی واقعاً ارائه می‌دهند و در عین حال حفظ فاصله سالم از آنها، مهارتی است که باید آن را توسعه دهیم.
روند آینده روابط مجازی - توهم رو به رشد "واقعی"
از آنجایی که تعداد فزاینده‌ای از مردم روابط خود را از طریق سایت‌های آنلاین ایجاد و حفظ می‌کنند، به نظر می‌رسد آینده روابط مجازی درخشان است. دوستیابی آنلاین و دوستی به خوبی با فرهنگ رایج ادغام می شوند (نه اینکه قبلاً اینطور نبوده اند!)، و انتخاب برای جستجوی شراکت به دلایل مختلف بسیار زیاد خواهد بود، به خصوص که فناوری ارتباطات همچنان در حال گسترش است.
با این حال، آنچه طبیعی به نظر می رسد ممکن است در آینده تا حدی کاملاً ناتوان کننده باشد. برای مثال، نیاز به لمس ممکن است عجیب تلقی شود. روابط فیزیکی حضوری، که برای وجود انسان حیاتی است، ممکن است در پس زمینه باشد. دکتر الیاس ابوجاود، روانپزشک در استنفورد، می‌گوید: «ممکن است از «نیاز» یا تمایل به تعاملات اجتماعی واقعی دست برداریم زیرا ممکن است برای ما غریبه شوند.
با توجه به اینکه چگونه جامعه امروزی عمدتاً به گوشی‌های هوشمند یا دستگاه‌های الکترونیکی دیگر چسبیده است، شوک بزرگی نیست. با این وجود، این واقعیت که انسان ها ممکن است به طور کامل جدا شدن از تعاملات واقعی کاملاً وحشتناک است. نیاز به لمس، علیرغم همه پیشرفت های تکنولوژیکی که ممکن است شاهد باشیم، هرگز قابل جایگزینی نیست. پس از همه، این یک انسان اساسی است نیاز. متن ها، شکلک ها و ویدیوهای آنلاین به سادگی جایگزین تماس واقعی انسانی نمی شوند.
