فناوری دسترسی: چرا فناوری دسترسی به اندازه کافی سریع توسعه نمی یابد؟

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• سپتامبر 19، 2022

خلاصه بینش

همه‌گیری COVID-19 نیاز اساسی به خدمات آنلاین قابل دسترس برای افراد دارای معلولیت را برجسته کرد. علیرغم پیشرفت های فن آوری قابل توجه، بازار فناوری دسترسی با چالش هایی مانند کمبود بودجه و دسترسی محدود برای افراد نیازمند مواجه است. توسعه فناوری دسترسی می‌تواند منجر به تغییرات اجتماعی گسترده‌تر، از جمله بهبود فرصت‌های شغلی برای افراد ناتوان، اقدامات قانونی برای دسترسی بهتر، و بهبود زیرساخت‌های عمومی و آموزش شود.

زمینه فناوری دسترسی

همه‌گیری اهمیت دسترسی به محصولات و خدمات آنلاین را آشکار کرد. این ضرورت به ویژه برای افراد دارای معلولیت آشکار بود. فناوری کمکی به هر دستگاه یا نرم افزاری اشاره دارد که به افراد دارای معلولیت کمک می کند تا مستقل تر شوند، از جمله امکان دسترسی به خدمات آنلاین. این صنعت بر طراحی و تولید صندلی چرخدار، سمعک، پروتز و اخیراً راه حل های مبتنی بر فناوری مانند چت بات ها و رابط های هوش مصنوعی (AI) روی تلفن ها و رایانه ها تمرکز دارد.

بر اساس گزارش بانک جهانی، تخمین زده می شود که یک میلیارد نفر به نوعی از معلولیت مبتلا هستند که 80 درصد آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند. افراد دارای معلولیت بزرگترین گروه اقلیت جهان در نظر گرفته می شوند. و برخلاف سایر نشانگرهای هویت، ناتوانی ثابت نیست - هر کسی می تواند در هر زمانی از زندگی خود دچار ناتوانی شود.

نمونه‌ای از فناوری کمکی BlindSquare است، یک برنامه خودصدایی که به کاربرانی که بینایی خود را از دست داده‌اند، می‌گوید چه اتفاقی در اطرافشان می‌افتد. از GPS برای ردیابی مکان و توصیف شفاهی محیط اطراف استفاده می کند. در فرودگاه بین المللی پیرسون تورنتو، ناوبری از طریق BlindSquare توسط Smart Beacons امکان پذیر شده است. اینها دستگاه های بلوتوث کم مصرف هستند که یک مسیر را در خروجی های داخلی مشخص می کنند. Smart Beacon ها اعلامیه هایی را ارائه می دهند که گوشی های هوشمند می توانند به آنها دسترسی داشته باشند. این اعلان‌ها شامل اطلاعاتی در مورد مناطق مورد علاقه اطراف هستند، مانند مکان ورود، یافتن غربالگری امنیتی، یا نزدیک‌ترین دستشویی، کافی‌شاپ، یا امکانات مناسب برای حیوانات خانگی. 

تاثیر مخرب

بسیاری از استارت‌آپ‌ها با پشتکار برای توسعه فناوری دسترسی کار کرده‌اند. به عنوان مثال، یک شرکت مستقر در اکوادور، Talov، دو ابزار ارتباطی SpeakLiz و Vision را توسعه داد. SpeakLiz در سال 2017 برای افراد کم شنوایی راه اندازی شد. این برنامه کلمات نوشته شده را به صدا تبدیل می کند، کلمات گفتاری را ترجمه می کند و می تواند صداهایی مانند آژیر آمبولانس و موتورسیکلت را به شخص سخت شنوا اطلاع دهد.

در همین حال، ویژن در سال 2019 برای افراد کم بینا راه اندازی شد. این برنامه از هوش مصنوعی برای تبدیل فیلم یا عکس های لحظه به لحظه از دوربین تلفن همراه به کلمات پخش شده از طریق بلندگوی تلفن استفاده می کند. نرم افزار Talov توسط بیش از 7,000 نفر در 81 کشور استفاده می شود و به 35 زبان موجود است. علاوه بر این، Talov در سال 100 در میان 2019 استارتاپ برتر نوآورانه در آمریکای لاتین قرار گرفت. با این حال، این موفقیت‌ها سرمایه‌گذاران کافی را وارد نمی‌کنند. 

در حالی که پیشرفت‌های تکنولوژیکی زیادی وجود دارد، برخی می‌گویند که بازار فناوری دسترسی کم‌ارزش‌تر است. شرکت هایی مانند Talov که تغییرات مثبتی در زندگی مشتریان خود ایجاد کرده اند، اغلب به موفقیتی مشابه سایر مشاغل در سیلیکون ولی نمی رسند. 

علاوه بر کمبود بودجه، فناوری دسترسی برای بسیاری دست نیافتنی است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، دو میلیارد نفر تا سال 2030 به نوعی محصول کمکی نیاز خواهند داشت. با این حال، از هر 1 نفر که به کمک نیاز دارند، تنها 10 نفر به فناوری هایی دسترسی دارد که می تواند به آنها کمک کند. موانعی مانند هزینه‌های بالا، زیرساخت‌های ناکافی و فقدان قوانینی که دسترسی به این فناوری‌ها را الزامی می‌کند، مانع از آن می‌شود که بسیاری از افراد دارای معلولیت منابع لازم برای کمک به استقلال را در اختیار داشته باشند.

پیامدهای فناوری دسترسی

پیامدهای گسترده تر توسعه فناوری دسترسی ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

• افزایش استخدام افراد دارای معلولیت به عنوان فناوری دسترسی ممکن است این افراد را قادر سازد تا دوباره وارد بازار کار شوند.
• افزایش شکایت‌های گروه‌های مدنی علیه شرکت‌ها به دلیل خدمات و منابع غیرقابل دسترس آنها و همچنین عدم سرمایه‌گذاری مسکن برای فناوری دسترسی.
• آخرین پیشرفت‌ها در بینایی رایانه و تشخیص اشیا در فناوری دسترسی برای ایجاد راهنماها و دستیاران هوش مصنوعی بهتر گنجانده شده است.
• دولت ها سیاست هایی را تصویب می کنند که از کسب و کارها در ایجاد یا توسعه فناوری دسترسی حمایت می کند.
• Big Tech به تدریج شروع به تأمین مالی تحقیقات برای فناوری دسترسی فعال تر می کند.
• تجارب خرید آنلاین پیشرفته برای مصرف کنندگان کم بینا، با وب سایت هایی که توضیحات صوتی و گزینه های بازخورد لمسی بیشتری را ادغام می کنند.
• مدارس و مؤسسات آموزشی برنامه‌های درسی و روش‌های آموزشی خود را با استفاده از فناوری دسترسی بیشتر تطبیق می‌دهند که منجر به بهبود نتایج یادگیری برای دانش‌آموزان معلول می‌شود.
• سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی در حال ارتقاء برای گنجاندن اطلاعات دسترسی بلادرنگ، سفر را برای افراد با چالش‌های حرکتی راحت‌تر و فراگیرتر می‌کند.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• کشور شما چگونه فناوری دسترسی را ترویج یا حمایت می کند؟
• دولت ها برای اولویت دادن به پیشرفت های فناوری دسترسی چه کار دیگری می توانند انجام دهند؟