کوانتوم ران

اعتبار تصویر:

iStock

حریم خصوصی و مقررات بیومتریک: آیا این آخرین مرز حقوق بشر است؟

همانطور که داده‌های بیومتریک رایج‌تر می‌شوند، کسب‌وکارهای بیشتری موظف می‌شوند از قوانین جدید حریم خصوصی پیروی کنند.

نویسنده:
نام نویسنده
آینده نگاری کوانتوم ران
ژوئیه 19، 2022

خلاصه بینش

اتکای فزاینده به بیومتریک برای دسترسی و تراکنش ها بر ضرورت قوانین سختگیرانه تاکید می کند، زیرا استفاده نادرست می تواند منجر به سرقت هویت و کلاهبرداری شود. هدف قوانین موجود محافظت از این داده‌های حساس است، کسب‌وکارها را به اتخاذ تدابیر امنیتی قوی سوق می‌دهد و تغییر جهت به سمت خدمات آگاه از حریم خصوصی را تشویق می‌کند. این چشم‌انداز پویا همچنین می‌تواند باعث ظهور صنایعی با داده‌های فشرده شود که بر امنیت سایبری، ترجیحات مصرف‌کننده و سیاست‌گذاری دولت تأثیر می‌گذارد.

زمینه قوانین و حریم خصوصی بیومتریک

داده های بیومتریک هر اطلاعاتی است که بتواند یک فرد را شناسایی کند. اثر انگشت، اسکن شبکیه، تشخیص چهره، آهنگ تایپ، الگوهای صوتی، امضا، اسکن DNA و حتی الگوهای رفتاری مانند تاریخچه جستجوی وب، همگی نمونه هایی از داده های بیومتریک هستند. این اطلاعات اغلب برای اهداف امنیتی استفاده می شود، زیرا جعل یا جعل به دلیل الگوهای ژنتیکی منحصر به فرد هر فرد چالش برانگیز است.

بیومتریک برای معاملات مهم مانند دسترسی به اطلاعات، ساختمان ها و فعالیت های مالی رایج شده است. در نتیجه، داده‌های بیومتریک باید تنظیم شوند، زیرا اطلاعات حساسی هستند که می‌توانند برای ردیابی و جاسوسی از افراد استفاده شوند. اگر داده‌های بیومتریک به دست اشتباهی بیفتد، می‌تواند برای سرقت هویت، کلاهبرداری، باج‌گیری یا سایر فعالیت‌های مخرب استفاده شود.

قوانین مختلفی وجود دارد که از داده های بیومتریک محافظت می کند، از جمله مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR)، قانون حفظ حریم خصوصی اطلاعات بیومتریک ایلینویز (BIPA)، قانون حفظ حریم خصوصی مصرف کنندگان کالیفرنیا (CCPA)، قانون حفاظت از اطلاعات مصرف کننده اورگان (OCIPA) ، و قانون توقف هک و بهبود امنیت داده های الکترونیکی نیویورک (قانون SHIELD). این قوانین الزامات متفاوتی دارند، اما هدف همه آنها محافظت از داده های بیومتریک در برابر دسترسی و استفاده غیرمجاز از طریق وادار کردن شرکت ها به درخواست رضایت مصرف کننده و آگاه کردن مصرف کنندگان از نحوه استفاده از اطلاعات آنها است.

برخی از این مقررات فراتر از بیومتریک هستند و اینترنت و سایر اطلاعات آنلاین، از جمله مرور، تاریخچه جستجو، و تعامل با وب سایت ها، برنامه ها یا تبلیغات را پوشش می دهند.

تاثیر مخرب

کسب‌وکارها ممکن است نیاز داشته باشند اقدامات حفاظتی قوی برای داده‌های بیومتریک را در اولویت قرار دهند. این مستلزم اجرای پروتکل‌های امنیتی مانند رمزگذاری، حفاظت از رمز عبور و محدود کردن دسترسی به پرسنل مجاز است. علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند با اتخاذ بهترین شیوه‌ها، رعایت قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها را ساده‌تر کنند. این اقدامات شامل توصیف واضح همه مناطقی است که داده‌های بیومتریک جمع‌آوری یا استفاده می‌شوند، شناسایی اعلان‌های لازم و ایجاد سیاست‌های شفاف حاکم بر جمع‌آوری، استفاده و نگهداری داده‌ها. به‌روزرسانی‌های منظم این خط‌مشی‌ها و رسیدگی محتاطانه به توافق‌نامه‌های انتشار نیز ممکن است لازم باشد تا اطمینان حاصل شود که آنها خدمات ضروری یا استخدام در انتشار داده‌های بیومتریک را محدود نمی‌کنند.

با این حال، چالش‌ها در دستیابی به رعایت دقیق حریم خصوصی داده‌ها در سراسر صنایع وجود دارد. قابل‌توجه، بخش تناسب اندام و پوشیدنی‌ها اغلب مقادیر زیادی از داده‌های مرتبط با سلامت را جمع‌آوری می‌کند، از جمله همه چیز، از شمارش گام‌ها گرفته تا ردیابی موقعیت جغرافیایی و پایش ضربان قلب. چنین داده‌هایی اغلب برای تبلیغات هدفمند و فروش محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند و نگرانی‌هایی را در مورد رضایت کاربر و شفافیت استفاده از داده‌ها ایجاد می‌کنند.

علاوه بر این، تشخیص خانه یک چالش پیچیده حفظ حریم خصوصی است. شرکت ها اغلب از مشتریان اجازه می گیرند تا از اطلاعات سلامت شخصی خود برای اهداف تحقیقاتی استفاده کنند و به آنها آزادی قابل توجهی در نحوه استفاده از این داده ها می دهند. شایان ذکر است، شرکت‌هایی مانند 23andMe، که نقشه‌برداری از اجداد را بر اساس DNA ارائه می‌کنند، از این بینش‌های ارزشمند استفاده کرده‌اند و با فروش اطلاعات مربوط به رفتار، سلامت و ژنتیک به شرکت‌های داروسازی و بیوتکنولوژی، درآمد قابل‌توجهی به دست آورده‌اند.

پیامدهای حریم خصوصی بیومتریک و مقررات

پیامدهای گسترده‌تر حریم خصوصی و مقررات بیومتریک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گسترش فزاینده قوانینی که دستورالعمل های جامعی را برای جمع آوری، ذخیره سازی و استفاده از داده های بیومتریک، به ویژه در خدمات عمومی مانند حمل و نقل، نظارت انبوه، و اجرای قانون ارائه می دهد.
تشدید بررسی ها و مجازات های اعمال شده بر شرکت های بزرگ فناوری برای استفاده غیرمجاز از داده ها، کمک به بهبود شیوه های حفاظت از داده ها و اعتماد مصرف کننده.
مسئولیت پذیری بیشتر در بخش هایی که حجم داده های روزانه قابل توجهی را جمع آوری می کنند، نیاز به گزارش منظم در مورد روش های ذخیره سازی و استفاده از داده ها برای اطمینان از شفافیت دارند.
ظهور صنایع داده بردار بیشتر، مانند بیوتکنولوژی و خدمات ژنتیکی، نیاز به افزایش مجموعه ای از اطلاعات بیومتریک برای عملیات خود دارد.
مدل‌های کسب‌وکار در حال تحول با تغییر به سمت ارائه خدمات بیومتریک ایمن و آگاه به حفظ حریم خصوصی برای تأمین مشتریان آگاه‌تر و محتاط‌تر.
ارزیابی مجدد ترجیحات مصرف کننده، زیرا افراد در به اشتراک گذاری اطلاعات بیومتریک خود دقیق تر می شوند، که منجر به تقاضا برای افزایش شفافیت و کنترل بر داده های شخصی می شود.
یک تقویت اقتصادی بالقوه در بخش امنیت سایبری زیرا کسب‌وکارها در فناوری‌های پیشرفته و تخصص برای حفاظت از داده‌های بیومتریک سرمایه‌گذاری می‌کنند.
نفوذ فزاینده داده‌های بیومتریک بر تصمیم‌گیری‌های سیاسی و سیاست‌گذاری، زیرا دولت‌ها از این اطلاعات برای اهدافی مانند تأیید هویت، کنترل مرزها و امنیت عمومی استفاده می‌کنند.
نیاز به تحقیق و توسعه مداوم در فناوری بیومتریک، که باعث پیشرفت هایی می شود که امنیت و راحتی را افزایش می دهد و همزمان به نگرانی های اخلاقی و حفظ حریم خصوصی می پردازد.