سیاست خارجی شرکت ها: شرکت ها در حال تبدیل شدن به دیپلمات های با نفوذ هستند

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

سیاست خارجی شرکت ها: شرکت ها در حال تبدیل شدن به دیپلمات های با نفوذ هستند

سیاست خارجی شرکت ها: شرکت ها در حال تبدیل شدن به دیپلمات های با نفوذ هستند

متن زیر عنوان
وقتی کسب و کارها بزرگتر و ثروتمندتر می شوند، اکنون در تصمیم گیری هایی که دیپلماسی و روابط بین المللی را شکل می دهند، نقش دارند.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ژانویه 9، 2023

    برخی از بزرگترین شرکت های جهان اکنون قدرت کافی برای شکل دادن به سیاست جهانی را دارند. در همین راستا ، تصمیم جدید دانمارک برای انتصاب کاسپر کلنگ به عنوان "سفیر فنی" در سال 2017 ، یک شیرین کاری تبلیغاتی نبود بلکه یک استراتژی خوب فکر بود. بسیاری از کشورها از این دادخواست پیروی کردند و مواضع مشابهی را برای حل اختلافات بین کنگلومرهای فناوری و دولت ها ایجاد کردند ، با هم روی منافع مشترک همکاری کردند و مشارکتهای دولتی و خصوصی را تشکیل دادند. 

    زمینه سیاست خارجی شرکت

    براساس مقاله ای که در گروه اروپایی برای مطالعات سازمانی منتشر شده است ، در اوایل قرن هفدهم ، شرکت ها در تلاشند تا تأثیر خود را بر سیاست دولت اعمال کنند. با این حال، دهه 17 شاهد افزایش قابل توجهی در میزان و نوع تاکتیک های مورد استفاده بوده است. هدف این تلاش‌ها تأثیرگذاری بر بحث‌های خط‌مشی، برداشت‌های عمومی و مشارکت عمومی از طریق جمع‌آوری داده‌ها است. سایر استراتژی های محبوب شامل کمپین های رسانه های اجتماعی ، مشارکت استراتژیک با سازمان های غیرانتفاعی ، نشریات در سازمان های مهم خبری و لابی آشکار برای قوانین یا مقررات مورد نظر است. شرکت ها همچنین در حال افزایش بودجه کمپین از طریق کمیته های اقدام سیاسی (PAC) و همکاری با اندیشکده ها برای شکل گیری برنامه های سیاست گذاری هستند و بر مباحث قانونگذاری در دادگاه افکار عمومی تأثیر می گذارد.

    نمونه ای از یک دولتمرد مدیرعامل فناوری بزرگ ، برد اسمیت ، رئیس جمهور مایکروسافت است که به طور مرتب در مورد تلاش های هک کردن روسیه با روسای دولت و وزرای خارجی ملاقات می کند. او یک معاهده بین المللی به نام کنوانسیون ژنو دیجیتال برای محافظت از شهروندان در برابر حملات سایبری تحت حمایت دولت تدوین کرد. در مقاله سیاست ، وی از دولتها خواست تا توافق نامه ای را ایجاد كنند كه آنها به خدمات ضروری مانند بیمارستان ها یا شركت های برقی حمله نمی كنند. یکی دیگر از ممنوعیت های پیشنهادی حمله به سیستم هایی است که در صورت نابودی ، می توانند به اقتصاد جهانی مانند یکپارچگی معاملات مالی و خدمات مبتنی بر ابر آسیب برساند. این تاکتیک فقط نمونه ای از چگونگی استفاده از شرکتهای فناوری به طور فزاینده ای برای ترغیب دولتها برای ایجاد قوانینی است که به طور کلی برای این بنگاه ها سودمند است.

    تاثیر مخرب

    در سال 2022، وب‌سایت خبری گاردین افشاگری کرد که چگونه شرکت‌های برق مستقر در ایالات متحده به طور مخفیانه علیه انرژی پاک لابی می‌کنند. در سال 2019 ، سناتور ایالتی دموکرات ، خوزه خاویر رودریگز قانونی را پیشنهاد کرد که صاحبخانه ها بتوانند مستاجران خود را به فروش قدرت خورشیدی ارزان قیمت و سودهای انرژی تیتان فلوریدا قدرت و نور (FPL) تبدیل کنند. سپس FPL از خدمات Matrix LLC، یک شرکت مشاوره سیاسی که قدرت پشت صحنه را در حداقل هشت ایالت به کار گرفته است، درگیر کرد. چرخه بعدی انتخابات منجر به برکناری رودریگز از سمت خود شد. برای اطمینان از این نتیجه، کارمندان ماتریکس پول را در تبلیغات سیاسی نامزدی با نام خانوادگی رودریگز ریختند. این استراتژی با تقسیم آرا عمل کرد و منجر به پیروزی نامزد مورد نظر شد. اما بعداً مشخص شد که این نامزد برای ورود به رقابت رشوه گرفته است.

    در بخش عمده ای از جنوب شرقی ایالات متحده، شرکت های برق بزرگ به عنوان انحصار با مصرف کنندگان اسیر عمل می کنند. آنها قرار است کاملاً تنظیم شوند ، اما درآمد آنها و هزینه های سیاسی بدون بررسی آنها را به برخی از قدرتمندترین نهادهای یک ایالت تبدیل می کند. به گفته مرکز تنوع بیولوژیکی ، به شرکتهای ابزار آمریكا قدرت انحصار داده می شود زیرا قرار است منافع عمومی عمومی را پیش ببرد. در عوض، آنها از مزیت خود برای حفظ قدرت و فاسد دموکراسی استفاده می کنند. دو تحقیق جنایی در مورد کمپین علیه رودریگز انجام شده است. این تحقیقات منجر به اتهاماتی علیه پنج نفر شده است، اگرچه ماتریکس یا FPL به هیچ جنایتی متهم نشده اند. اکنون منتقدان به این فکر می‌کنند که اگر کسب‌وکارها فعالانه سیاست بین‌المللی را شکل دهند، چه پیامدهای بلندمدتی ممکن است داشته باشد.

    پیامدهای سیاست خارجی شرکت ها

    پیامدهای گسترده تر سیاست خارجی شرکت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    • شرکت های فنی به طور مرتب نمایندگان خود را برای نشستن در کنوانسیون های اصلی ، مانند سازمان ملل یا کنفرانس های G-12 برای کمک به بحث های کلیدی می فرستند.
    • روسای جمهور و روسای ایالتی که به طور فزاینده ای از مدیر عاملان داخلی و بین المللی برای جلسات رسمی و بازدیدهای دولتی دعوت می کنند ، مانند آنها با سفیر یک کشور.
    • کشورهای بیشتری سفیران فناوری ایجاد می کنند تا منافع و نگرانی های مربوطه خود را در سیلیکون ولی و دیگر قطب های فناوری جهانی نشان دهند.
    • شرکت‌هایی که هزینه‌های سنگینی را برای لابی‌ها و همکاری‌های سیاسی علیه لوایحی که دامنه و قدرت آنها را محدود می‌کند، خرج می‌کنند. نمونه ای از این قوانین Big Tech در مقابل قوانین ضد تراست است.
    • افزایش حوادث فساد و دستکاری سیاسی، به ویژه در صنایع انرژی و خدمات مالی.

    سوالاتی برای اظهار نظر

    • دولت ها برای توازن قدرت شرکت ها در سیاست گذاری جهانی چه کاری می توانند انجام دهند؟
    • سایر خطرات احتمالی نفوذ سیاسی شرکت ها چیست؟