شکنندگی محتوای دیجیتال: آیا حفظ داده ها حتی امروزه امکان پذیر است؟

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

شکنندگی محتوای دیجیتال: آیا حفظ داده ها حتی امروزه امکان پذیر است؟

شکنندگی محتوای دیجیتال: آیا حفظ داده ها حتی امروزه امکان پذیر است؟

متن زیر عنوان
آیا با وجود پتابایت‌های در حال رشد داده‌های ضروری ذخیره‌شده در اینترنت، آیا ما توانایی حفظ این انبوه داده‌های رو به رشد را داریم؟
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • نوامبر 9، 2021

    عصر دیجیتال، با وجود فرصت‌های فراوان، چالش‌های مهمی از جمله حفظ و امنیت محتوای دیجیتال را به همراه دارد. تکامل مداوم فناوری، پروتکل‌های مدیریت داده توسعه نیافته و آسیب‌پذیری فایل‌های دیجیتال در برابر فساد، پاسخی هماهنگ از سوی تمام بخش‌های جامعه را می‌طلبد. به نوبه خود، همکاری های استراتژیک و پیشرفت های تکنولوژیکی مستمر در مدیریت محتوای دیجیتال می تواند باعث رشد اقتصادی، ارتقاء مهارت نیروی کار و توسعه فناوری پایدار شود.

    زمینه شکنندگی محتوای دیجیتال

    ظهور عصر اطلاعات ما را با چالش های منحصر به فردی مواجه کرده است که چند دهه پیش تصور نمی شد. برای مثال، تکامل مداوم سخت‌افزار، نرم‌افزار و زبان‌های برنامه‌نویسی که برای سیستم‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر ابر استفاده می‌شوند، مانعی قابل توجه است. با تغییر این فناوری ها، خطر ناسازگار شدن یا حتی توقف عملکرد سیستم های قدیمی افزایش می یابد که امنیت و دسترسی به داده های ذخیره شده در آنها را به خطر می اندازد. 

    علاوه بر این، پروتکل‌هایی برای مدیریت، فهرست‌بندی و مستندسازی حجم عظیمی از داده‌های ذخیره‌شده در پایگاه‌های داده موجود هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند، که سؤالات کلیدی در مورد انتخاب داده‌ها و اولویت‌بندی برای پشتیبان‌گیری ایجاد می‌کند. چه نوع داده هایی را برای ذخیره سازی در اولویت قرار می دهیم؟ برای تعیین اینکه کدام اطلاعات دارای ارزش تاریخی، علمی یا فرهنگی هستند، از چه معیارهایی باید استفاده کنیم؟ یک نمونه برجسته از این چالش، آرشیو توییتر در کتابخانه کنگره است، ابتکاری که در سال 2010 برای بایگانی کردن تمام توییت های عمومی راه اندازی شد. این پروژه در سال 2017 به دلیل افزایش روزافزون حجم توییت ها و مشکل در مدیریت و دسترسی به چنین داده هایی به پایان رسید.

    در حالی که داده های دیجیتال با مسائل مربوط به تخریب فیزیکی ذاتی کتاب ها یا سایر رسانه های فیزیکی مواجه نیستند، مجموعه ای از آسیب پذیری های خاص خود را دارند. یک فایل خراب یا یک اتصال شبکه ناپایدار می تواند محتوای دیجیتال را در یک لحظه پاک کند و شکنندگی مخزن دانش آنلاین ما را نشان دهد. حمله باج‌افزار گارمین در سال 2020 یادآور این آسیب‌پذیری است، جایی که یک حمله سایبری واحد عملیات شرکت را در سراسر جهان مختل کرد و میلیون‌ها کاربر را تحت تأثیر قرار داد.

    تاثیر مخرب

    در درازمدت، گام‌هایی که کتابخانه‌ها، مخازن، و سازمان‌هایی مانند سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) برای ساده‌سازی حفظ داده‌های دیجیتال برداشته‌اند، می‌تواند پیامدهای عمیقی داشته باشد. همکاری بین این نهادها می‌تواند منجر به ایجاد سیستم‌های پشتیبان انعطاف‌پذیرتر شود که حفاظتی برای دانش دیجیتال انباشته شده در جهان فراهم می‌کند. از آنجایی که چنین سیستم‌هایی بهبود می‌یابند و گسترده‌تر می‌شوند، این می‌تواند به این معنی باشد که با وجود مشکلات فنی یا خرابی‌های سیستم، اطلاعات حیاتی در دسترس باقی می‌مانند. پروژه Google Arts & Culture که در سال 2011 آغاز شد و هنوز ادامه دارد، چنین همکاری را نشان می‌دهد که در آن از فناوری دیجیتال برای حفظ و در دسترس ساختن مقادیر وسیعی از هنر و فرهنگ در سطح جهانی استفاده می‌شود و به طور مؤثر میراث فرهنگی بشریت را برای آینده محافظت می‌کند.

    در همین حال، تمرکز فزاینده بر روی پرداختن به خطرات امنیت سایبری مرتبط با سیستم‌های مبتنی بر ابر برای حفظ اعتماد عمومی و اطمینان از یکپارچگی داده‌های ذخیره‌شده ضروری است. پیشرفت‌های مداوم در امنیت سایبری می‌تواند منجر به توسعه زیرساخت‌های ابری امن‌تر، کاهش خطر نقض داده‌ها و افزایش اعتماد به سیستم‌های دیجیتال شود. نمونه ای از این قانون آمادگی امنیت سایبری محاسبات کوانتومی توسط دولت ایالات متحده است که سازمان ها را ملزم می کند به سیستم هایی منتقل شوند که حتی در برابر قوی ترین حملات محاسباتی کوانتومی مقاومت می کنند.

    علاوه بر این، ارتقاء و بهبود مستمر در زیرساخت‌های دیجیتال پیامدهایی فراتر از امنیت دارد. آنها ممکن است بر چشم اندازهای قانونی تأثیر بگذارند، به ویژه در مورد حقوق مالکیت معنوی و حریم خصوصی داده ها. این توسعه ممکن است نیاز به اصلاحات در چارچوب های قانونی موجود یا تدوین قوانین جدید به طور کلی داشته باشد که بر بخش خصوصی و دولتی تأثیر می گذارد.

    پیامدهای شکنندگی محتوای دیجیتال

    پیامدهای گسترده تر شکنندگی محتوای دیجیتال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • دولت ها به شدت در سیستم های ابری سرمایه گذاری می کنند، از جمله استخدام متخصصان فناوری اطلاعات بیشتر برای اطمینان از ایمن بودن داده های عمومی.
    • کتابخانه‌هایی که دست‌نوشته‌ها و مصنوعات باستانی را نگهداری می‌کنند و روی فناوری‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد نسخه پشتیبان آنلاین داشته باشند.
    • ارائه دهندگان امنیت سایبری به طور مداوم محصولات خود را در برابر حملات هکری پیچیده ارتقا می دهند.
    • بانک‌ها و سایر سازمان‌های حساس به اطلاعات که در مواجهه با حملات سایبری پیچیده‌تر باید از صحت و قابلیت بازیابی اطلاعات اطمینان حاصل کنند.
    • افزایش علاقه به حفظ دیجیتال منجر به سرمایه گذاری بیشتر در آموزش فناوری می شود و در نتیجه نیروی کار ماهر برای مقابله با چالش های دیجیتال آینده آماده می شود.
    • ضرورت ایجاد تعادل بین حفظ داده ها و پایداری زیست محیطی که منجر به نوآوری فناوری های ذخیره سازی داده های کارآمد انرژی می شود و به کاهش انتشار کربن در بخش فناوری اطلاعات کمک می کند.
    • از دست دادن گسترده اطلاعات حیاتی در طول زمان، منجر به شکاف های قابل توجهی در دانش تاریخی، فرهنگی و علمی جمعی ما می شود.
    • پتانسیل از دست دادن یا دستکاری محتوای دیجیتال باعث بی اعتمادی به منابع اطلاعات آنلاین می شود که بر گفتمان سیاسی و شکل گیری افکار عمومی تأثیر می گذارد.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • آیا فکر می کنید نگهداری یک مخزن آنلاین از اطلاعات ضروری تمدن مهم است؟ چرا و چرا نه؟
    • چگونه اطمینان حاصل می کنید که محتوای دیجیتال شخصی شما حفظ می شود؟

    مراجع بینش

    پیوندهای محبوب و نهادی زیر برای این بینش ارجاع داده شد:

    ائتلاف حفظ دیجیتال مسائل حفظ و نگهداری