کوانتوم ران

WWIII Climate Wars P1: چگونه 2 درجه منجر به جنگ جهانی می شود

اعتبار تصویر: Quantumrun

WWIII Climate Wars P1: چگونه 2 درجه منجر به جنگ جهانی می شود

دیوید تال، ناشر، آینده پژوه
توییتر
لینک
DavidTalWrites

(پیوندهای کل مجموعه تغییرات آب و هوا در انتهای این مقاله ذکر شده است.)

تغییر آب و هوا. این موضوعی است که همه ما در دهه گذشته در مورد آن بسیار شنیده ایم. همچنین موضوعی است که بسیاری از ما در زندگی روزمره خود به طور فعال به آن فکر نکرده ایم. و، واقعاً، چرا این کار را انجام دهیم؟ جدای از زمستان‌های گرم‌تر اینجا، برخی طوفان‌های خشن‌تر در آنجا، واقعاً زندگی ما را تحت تأثیر قرار نداده است. در واقع، من در تورنتو، کانادا زندگی می کنم و زمستان امسال (2014-15) بسیار کمتر افسرده بوده است. در ماه دسامبر دو روز را صرف تکان دادن یک تی شرت کردم!

اما حتی همانطور که می گویم، همچنین می دانم که زمستان های ملایمی مانند این طبیعی نیستند. من با برف زمستانی تا کمر بزرگ شدم. و اگر الگوی چند سال اخیر ادامه یابد، ممکن است سالی باشد که زمستانی بدون برف را تجربه کنم. اگرچه این ممکن است برای یک کالیفرنیایی یا برزیلی طبیعی به نظر برسد، اما برای من کاملاً غیر کانادایی است.

اما واضح است که چیزهای بیشتری در آن وجود دارد. اولاً، تغییرات آب و هوایی می تواند کاملاً گیج کننده باشد، به خصوص برای کسانی که تفاوت بین آب و هوا و آب و هوا را درک نمی کنند. آب و هوا توصیف می کند که چه اتفاقی می افتد دقیقه به دقیقه، روز به روز است. به سوالاتی مانند: آیا فردا احتمال بارندگی وجود دارد؟ چند اینچ برف انتظار داریم؟ آیا موج گرما در راه است؟ اساساً، آب و هوا آب و هوای ما را در هر نقطه ای بین زمان واقعی و پیش بینی های 14 روزه (یعنی مقیاس های زمانی کوتاه) توصیف می کند. در همین حال، "اقلیم" توصیف می کند که فرد انتظار دارد در دوره های زمانی طولانی اتفاق بیفتد. این خط روند است. این پیش‌بینی بلندمدت اقلیمی است که (حداقل) 15 تا 30 سال آینده به نظر می‌رسد.

اما مشکل همین است.

واقعاً چه کسی این روزها بین 15 تا 30 سال فکر می کند؟ در واقع، در بیشتر دوران تکامل انسان، ما مشروط شده‌ایم که به کوتاه‌مدت اهمیت دهیم، گذشته‌های دور را فراموش کنیم و به اطرافیان نزدیک خود توجه کنیم. این چیزی است که به ما اجازه داد در طول هزاره ها زنده بمانیم. اما به همین دلیل است که تغییرات اقلیمی چالشی برای جامعه امروزی است: بدترین تأثیرات آن تا دو تا سه دهه دیگر بر ما تأثیر نخواهد گذاشت (اگر خوش شانس باشیم)، تأثیرات تدریجی است و دردی که ایجاد خواهد کرد. در سطح جهانی احساس خواهد شد.

بنابراین مسئله من اینجاست: دلیل اینکه چرا تغییر اقلیم چنین به نظر می رسد موضوعی با درجه سوم است، این است که پرداختن به آن برای فردا برای کسانی که امروز در قدرت هستند هزینه زیادی دارد. آن موهای خاکستری در دفتر منتخب امروز احتمالاً طی دو تا سه دهه از بین خواهند رفت - آنها انگیزه زیادی برای تکان دادن قایق ندارند. اما به همین ترتیب - به جز قتل وحشتناک، از نوع CSI - من هنوز در دو تا سه دهه آینده خواهم بود. و برای نسل من هزینه بسیار بیشتری خواهد داشت که کشتی ما را از آبشاری که در اواخر بازی بومرها ما را به آن سوق می دهند دور کنم. این بدان معناست که زندگی آینده من با موهای خاکستری ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد، فرصت های کمتری داشته باشد و نسبت به نسل های گذشته کمتر شاد باشد. که ضربه می زند.

بنابراین، مانند هر نویسنده‌ای که به محیط زیست اهمیت می‌دهد، می‌خواهم در مورد چرایی بد بودن تغییرات آب و هوایی بنویسم. ... می دانم به چه فکر می کنید، اما نگران نباشید. این متفاوت خواهد بود.

این سری از مقالات تغییرات آب و هوایی را در زمینه دنیای واقعی توضیح خواهند داد. بله، شما آخرین اخبار را خواهید آموخت که در مورد آن توضیح می دهد، اما همچنین خواهید آموخت که چگونه بر نقاط مختلف جهان تأثیر متفاوتی خواهد گذاشت. شما یاد خواهید گرفت که چگونه تغییرات آب و هوایی ممکن است بر زندگی شخصی شما تأثیر بگذارد، اما همچنین خواهید آموخت که اگر برای مدت طولانی به آن رسیدگی نشود، چگونه ممکن است منجر به جنگ جهانی آینده شود. و در نهایت، کارهای کوچک و بزرگی را که واقعاً می‌توانید انجام دهید تا تفاوت ایجاد کنید، یاد خواهید گرفت.

اما برای این مجموعه بازکن، اجازه دهید با اصول اولیه شروع کنیم.

واقعاً تغییر اقلیم چیست؟

تعریف استاندارد (در گوگل) تغییر آب و هوا که در سراسر این مجموعه به آن اشاره خواهیم کرد این است: تغییر در الگوهای آب و هوای جهانی یا منطقه ای به دلیل گرم شدن کره زمین – افزایش تدریجی دمای کلی جو زمین. این به طور کلی به اثر گلخانه ای ناشی از افزایش سطوح دی اکسید کربن، متان، کلروفلوروکربن ها و سایر آلاینده های تولید شده توسط طبیعت و به ویژه انسان نسبت داده می شود.

ایش این یک لقمه بود. اما ما قرار نیست این را به کلاس علمی تبدیل کنیم. نکته مهمی که باید بدانید این است که "دی اکسید کربن، متان، کلروفلوروکربن ها و سایر آلاینده ها" که قرار است آینده ما را نابود کنند، عموماً از منابع زیر می آیند: نفت، گاز و زغال سنگ که برای سوخت همه چیز در دنیای مدرن ما استفاده می شود. متان آزاد شده از ذوب منجمد دائمی در قطب شمال و گرم شدن اقیانوس ها. و فوران های عظیم از آتشفشان ها. از سال 2015، ما می توانیم منبع یک و به طور غیر مستقیم منبع دو را کنترل کنیم.

نکته دیگری که باید بدانید این است که هر چه غلظت این آلاینده ها در جو ما بیشتر باشد، سیاره ما گرمتر می شود. پس با آن کجا ایستاده ایم؟

بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی که مسئول سازماندهی تلاش‌های جهانی برای تغییر اقلیم هستند موافق هستند که نمی‌توانیم اجازه دهیم غلظت گازهای گلخانه‌ای (GHG) در جو ما بیش از 450 قسمت در میلیون (ppm) باشد. این عدد 450 را به خاطر بسپارید، زیرا این عدد کم و بیش برابر با افزایش دمای دو درجه سانتیگراد در آب و هوای ما است - به آن "حد 2 درجه سانتیگراد" نیز می گویند.

چرا آن حد مهم است؟ زیرا اگر از آن عبور کنیم، حلقه‌های بازخورد طبیعی (که بعداً توضیح داده شد) در محیط ما خارج از کنترل ما تسریع می‌شوند، به این معنی که تغییرات آب‌وهوایی بدتر و سریع‌تر می‌شود و احتمالاً منجر به جهانی می‌شود که همه ما در آن زندگی می‌کنیم. مکس دیوانه فیلم سینما. به Thunderdome خوش آمدید!

بنابراین غلظت فعلی GHG (به ویژه برای دی اکسید کربن) چقدر است؟ بر اساس مرکز تجزیه و تحلیل اطلاعات دی اکسید کربن، تا فوریه 2014، غلظت در بخش در میلیون … 395.4 بود. ایش. (اوه، و فقط برای زمینه، قبل از انقلاب صنعتی، این عدد 280ppm بود.)

بسیار خوب، پس ما با محدودیت فاصله زیادی نداریم. آیا باید وحشت کنیم؟ خوب، این بستگی به این دارد که در کجای زمین زندگی می کنید.

چرا دو درجه اینقدر مهم است؟

برای برخی زمینه های غیرعلمی واضح، بدانید که میانگین دمای بدن بزرگسالان حدود 99 درجه فارنهایت (37 درجه سانتیگراد) است. زمانی که دمای بدن شما به 101 تا 103 درجه فارنهایت افزایش می‌یابد، آنفولانزا می‌گیرید - این تفاوت تنها دو تا چهار درجه است.

اما چرا اصلا دمای ما بالا می رود؟ برای سوزاندن عفونت ها، مانند باکتری ها یا ویروس ها، در بدن ما. همین امر در مورد زمین ما نیز صادق است. مشکل این است که وقتی گرم می‌شود، ما عفونتی هستیم که می‌خواهد آن را از بین ببرد.

بیایید نگاهی عمیق تر به آنچه سیاستمداران شما به شما نمی گویند بیندازیم.

وقتی سیاستمداران و سازمان‌های محیط‌زیست در مورد محدودیت ۲ درجه سانتی‌گراد صحبت می‌کنند، چیزی که به آن اشاره نمی‌کنند این است که میانگین است – همه جا دو درجه گرم‌تر نیست. دمای اقیانوس های زمین نسبت به خشکی سردتر است، بنابراین دو درجه ممکن است بیشتر از 2 درجه باشد. اما دما هر چه بیشتر در داخل زمین باشد گرمتر می‌شود و در عرض‌های جغرافیایی بالاتری که قطب‌ها هستند، گرم‌تر می‌شود—در آنجا دما می‌تواند تا چهار یا پنج درجه گرم‌تر باشد. این نقطه آخر بدترین چیز را می‌کشد، زیرا اگر در قطب شمال یا قطب جنوب گرم‌تر باشد، تمام یخ‌ها خیلی سریع‌تر آب می‌شوند و منجر به حلقه‌های بازخورد وحشتناک می‌شوند (دوباره، بعدا توضیح داده شد).

بنابراین اگر آب و هوا گرمتر شود دقیقاً چه اتفاقی می افتد؟

جنگ های آبی

اول، بدانید که با هر درجه سانتیگراد گرم شدن آب و هوا، مقدار کل تبخیر حدود 15 درصد افزایش می یابد. این آب اضافی در جو منجر به افزایش خطر "رویدادهای آبی" بزرگ، مانند طوفان های سطح کاترینا در ماه های تابستان یا طوفان های برف بزرگ در زمستان عمیق می شود.

افزایش گرمایش همچنین منجر به ذوب سریع یخچال های قطبی می شود. این به معنای افزایش سطح دریا است، هم به دلیل حجم بالای آب اقیانوسی و هم به دلیل منبسط شدن آب در آب های گرمتر. این می تواند منجر به حوادث بیشتر و مکرر سیل و سونامی در شهرهای ساحلی در سراسر جهان شود. در همین حال، شهرهای بندری کم ارتفاع و کشورهای جزیره ای در معرض خطر ناپدید شدن کامل در زیر دریا هستند.

همچنین، آب شیرین به زودی تبدیل به یک چیز می شود. آب شیرین (آبی که می نوشیم، در آن حمام می کنیم و گیاهان خود را با آن آبیاری می کنیم) در رسانه ها زیاد صحبت نمی شود، اما انتظار می رود که در دو دهه آینده تغییر کند، به خصوص که بسیار کمیاب می شود.

می بینید، با گرم شدن جهان، یخچال های طبیعی کوهستانی به آرامی فروکش کرده یا ناپدید می شوند. این مهم است زیرا بیشتر رودخانه ها (منابع اصلی آب شیرین ما) که جهان ما به آنها وابسته است از روان آب های کوهستانی سرچشمه می گیرد. و اگر بیشتر رودخانه های جهان کوچک شوند یا کاملا خشک شوند، می توانید با بیشتر ظرفیت کشاورزی دنیا خداحافظی کنید. این خبر بدی برای نه میلیارد نفر پیش بینی می شود تا سال 2040 وجود داشته باشد. و همانطور که در سی ان ان، بی بی سی یا الجزیره دیده اید، افراد گرسنه در مورد بقای خود نسبتاً مستأصل و غیرمنطقی هستند. نه میلیارد گرسنه وضعیت خوبی نخواهد بود.

در رابطه با نکات بالا، ممکن است فرض کنید که اگر آب بیشتری از اقیانوس‌ها و کوه‌ها تبخیر شود، آیا باران بیشتری مزارع ما را آبیاری نمی‌کند؟ بله حتما. اما آب و هوای گرمتر همچنین به این معنی است که خاک قابل کشاورزی ما نیز از میزان تبخیر بالاتری رنج می برد، به این معنی که مزایای بارندگی بیشتر با سرعت تبخیر خاک سریعتر در بسیاری از نقاط جهان از بین می رود.

خوب، پس آب بود. بیایید اکنون با استفاده از یک عنوان فرعی موضوعی بیش از حد دراماتیک در مورد غذا صحبت کنیم.

جنگ های غذایی!

وقتی صحبت از گیاهان و حیواناتی که می‌خوریم به میان می‌آید، رسانه‌های ما تمایل دارند بر نحوه تولید، هزینه آن یا نحوه آماده کردن آن تمرکز کنند. وارد شکمت شو. اما به ندرت رسانه های ما در مورد در دسترس بودن واقعی غذا صحبت می کنند. برای اکثر مردم، این بیشتر یک مشکل جهان سوم است.

مسئله این است که با گرمتر شدن جهان، توانایی ما برای تولید غذا به طور جدی در معرض تهدید قرار خواهد گرفت. افزایش یک یا دو درجه ای دما ضرر زیادی نخواهد داشت، ما فقط تولید غذا را به کشورهایی در عرض های جغرافیایی بالاتر مانند کانادا و روسیه منتقل خواهیم کرد. اما به گفته ویلیام کلین، محقق ارشد مؤسسه اقتصاد بین‌الملل پترسون، افزایش دو تا چهار درجه سانتی‌گراد می‌تواند منجر به از دست رفتن برداشت مواد غذایی به میزان 20 تا 25 درصد در آفریقا و آمریکای لاتین و 30 درصد در هر شود. سنت یا بیشتر در هند.

مسئله دیگر این است که برخلاف گذشته ما، کشاورزی مدرن تمایل دارد به گونه های نسبتا کمی گیاهی برای رشد در مقیاس صنعتی تکیه کند. ما محصولاتی را اهلی کرده‌ایم، چه از طریق هزاران سال پرورش دستی یا ده‌ها سال دستکاری ژنتیکی، که فقط زمانی می‌توانند رشد کنند که دمای آن برابر با طلایی باشد.

به عنوان مثال، مطالعاتی که توسط دانشگاه ریدینگ انجام می شود بر روی دو گونه از انواع برنج که به طور گسترده رشد می کنند، دشت اندیکا و کوهستانی ژاپن، متوجه شد که هر دو در برابر دماهای بالاتر بسیار آسیب پذیر هستند. به طور خاص، اگر دما در مرحله گلدهی از 35 درجه بیشتر شود، گیاهان عقیم می شوند و دانه های کمی ارائه می دهند. بسیاری از کشورهای استوایی و آسیایی که برنج غذای اصلی آنهاست، در حال حاضر در لبه این منطقه دمایی گلدیلاک قرار دارند، بنابراین هر گونه گرم شدن بیشتر می تواند به معنای فاجعه باشد. (ادامه مطلب را در ما بخوانید آینده غذا سلسله.)

حلقه های بازخورد: در نهایت توضیح داده شد

بنابراین مسائل مربوط به کمبود آب شیرین، کمبود غذا، افزایش بلایای زیست محیطی و انقراض گسترده گیاهان و حیوانات چیزی است که همه این دانشمندان نگران آن هستند. اما هنوز، شما می گویید، بدترین این چیزها، حداقل بیست سال دیگر است. حالا چرا باید بهش اهمیت بدم؟

خوب، دانشمندان می گویند دو تا سه دهه بر اساس توانایی فعلی ما برای اندازه گیری روند تولید نفت، گاز و زغال سنگ که سال به سال می سوزانیم. ما اکنون کار بهتری برای ردیابی آن چیزها انجام می دهیم. چیزی که نمی توانیم به راحتی ردیابی کنیم، اثرات گرمایشی است که از حلقه های بازخورد در طبیعت می آید.

حلقه‌های بازخورد، در زمینه تغییرات آب و هوایی، هر چرخه‌ای در طبیعت است که به طور مثبت (شتاب می‌کند) یا منفی (کاهش می‌کند) بر سطح گرم شدن جو تأثیر می‌گذارد.

یک مثال از یک حلقه بازخورد منفی می تواند این باشد که هر چه سیاره ما بیشتر گرم شود، آب بیشتری به جو ما تبخیر می شود و ابرهای بیشتری ایجاد می کند که نور خورشید را منعکس می کند، که دمای متوسط زمین را کاهش می دهد.

متأسفانه، حلقه های بازخورد مثبت بیشتر از حلقه های منفی وجود دارد. در اینجا لیستی از مهمترین آنها آمده است:

با گرم شدن زمین، کلاهک های یخی در قطب شمال و جنوب شروع به کوچک شدن و ذوب شدن خواهند کرد. این از دست دادن به این معنی است که یخ سفید و براق کمتری وجود خواهد داشت تا گرمای خورشید را به فضا بازتاب دهد. (به خاطر داشته باشید که قطب های ما تا 70 درصد از گرمای خورشید را به فضا منعکس می کنند.) از آنجایی که گرمای کمتر و کمتری منحرف می شود، سرعت ذوب سال به سال سریعتر رشد می کند.

ذوب شدن یخ های قطبی مربوط به ذوب شدن یخ های دائمی است، خاکی که برای قرن ها در زیر دمای انجماد به دام افتاده یا در زیر یخچال ها مدفون بوده است. توندرای سردی که در شمال کانادا و در سیبری یافت می‌شود حاوی مقادیر زیادی دی‌اکسید کربن و متان به دام افتاده است که پس از گرم شدن، دوباره در جو آزاد می‌شود. متان به خصوص بیش از 20 برابر بدتر از دی اکسید کربن است و پس از آزاد شدن نمی تواند به راحتی در خاک جذب شود.

در نهایت، اقیانوس‌های ما: آنها بزرگترین غرق‌های کربن ما هستند (مانند جاروبرقی‌های جهانی که دی اکسید کربن را از جو می‌مکند). با گرم شدن هر سال جهان، توانایی اقیانوس‌های ما برای نگهداری دی‌اکسید کربن ضعیف می‌شود، به این معنی که دی اکسید کربن کمتر و کمتری از جو خارج می‌شود. همین امر در مورد دیگر غرق‌های کربن بزرگ، جنگل‌ها و خاک‌های ما نیز صدق می‌کند، توانایی آن‌ها برای بیرون کشیدن کربن از جو محدود می‌شود، هر چه جو ما بیشتر با عوامل گرم‌کننده آلوده شود.

ژئوپلیتیک و اینکه چگونه تغییرات آب و هوایی ممکن است منجر به جنگ جهانی شود

امیدواریم، این مرور ساده‌شده از وضعیت کنونی آب و هوا به شما درک بهتری از مسائلی که در سطح علمی با آن‌ها روبه‌رو هستیم، بدهد. مسئله این است که داشتن درک بهتر از علم پشت یک موضوع همیشه پیام را در سطح احساسی به خانه نمی آورد. برای اینکه عموم مردم تأثیر تغییرات آب و هوایی را درک کنند، باید بدانند که چگونه بر زندگی آنها، زندگی خانواده و حتی کشورشان تأثیر می گذارد.

به همین دلیل است که بقیه این مجموعه به بررسی چگونگی تغییر اقلیم در سیاست، اقتصاد و شرایط زندگی مردم و کشورها در سراسر جهان می پردازد، با این فرض که برای پرداختن به این موضوع بیش از سخن گفتن استفاده نمی شود. این سریال "WWIII: Climate Wars" نامگذاری شده است زیرا به روشی بسیار واقعی، کشورهای سراسر جهان برای بقای سبک زندگی خود خواهند جنگید.

در زیر لیستی از لینک های کل سریال آمده است. آن‌ها حاوی داستان‌های تخیلی هستند که دو تا سه دهه بعد اتفاق می‌افتند و نشان می‌دهند که دنیای ما ممکن است روزی از دریچه شخصیت‌هایی که ممکن است روزی وجود داشته باشند، چگونه به نظر برسد. اگر اهل روایت نیستید، پیوندهایی نیز وجود دارد که (به زبانی ساده) پیامدهای ژئوپلیتیکی تغییرات آب و هوایی را در بخش‌های مختلف جهان شرح می‌دهند. دو پیوند پایانی هر کاری را که دولت‌های جهان می‌توانند برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی انجام دهند، و همچنین برخی از پیشنهادات غیرمتعارف درباره اقداماتی که می‌توانید با تغییرات آب و هوایی در زندگی خود انجام دهید، توضیح می‌دهد.

و به یاد داشته باشید، هر چیزی (هر چیزی) که می خواهید بخوانید با استفاده از فناوری امروز و نسل ما قابل پیشگیری است.