فهرست سوابق قانونی آینده که دادگاه های فردا قضاوت خواهند کرد: آینده قانون P5

همانطور که فرهنگ تکامل می یابد، با پیشرفت علم، با نوآوری فناوری، سوالات جدیدی مطرح می شود که گذشته و حال را مجبور می کند تصمیم بگیرند که چگونه آینده را محدود می کنند یا راه خود را باز می کنند.

در حقوق، سابقه قاعده ای است که در یک پرونده حقوقی گذشته ایجاد شده است که توسط وکلا و دادگاه های فعلی هنگام تصمیم گیری درباره نحوه تفسیر، محاکمه و قضاوت پرونده های حقوقی مشابه، موضوعات یا حقایق آینده استفاده می شود. به عبارت دیگر، زمانی که دادگاه‌های امروزی تصمیم می‌گیرند که دادگاه‌های آینده چگونه قانون را تفسیر کنند، یک سابقه اتفاق می‌افتد.

در Quantumrun، ما سعی می‌کنیم با خوانندگان خود چشم‌اندازی در مورد اینکه چگونه روندها و نوآوری‌های امروزی در آینده‌ای نزدیک به زندگی آنها را تغییر می‌دهند، به اشتراک بگذاریم. اما این قانون، نظم عمومی است که ما را مقید می‌کند و تضمین می‌کند که روندها و نوآوری‌های گفته شده حقوق، آزادی‌ها و ایمنی ما را به خطر نمی‌اندازند. به همین دلیل است که دهه‌های آینده انواع و اقسام سوابق حقوقی خیره‌کننده‌ای را به همراه خواهند داشت که نسل‌های پیشین هرگز تصور نمی‌کردند امکان‌پذیر باشد. 

فهرست زیر پیش نمایشی از پیشینه هایی است که برای شکل دادن به نحوه زندگی ما تا پایان این قرن تنظیم شده است. (توجه داشته باشید که ما قصد داریم این لیست را به صورت شش ماهه ویرایش و افزایش دهیم، بنابراین حتماً این صفحه را نشانه گذاری کنید تا همه تغییرات را مشاهده کنید.)

سوابق مرتبط با سلامت

از سری ما در آینده سلامت، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با سلامتی تصمیم خواهند گرفت:

آیا مردم حق دارند از مراقبت های پزشکی اورژانسی رایگان برخوردار شوند؟ با پیشرفت مراقبت های پزشکی به لطف نوآوری ها در عوامل ضد باکتری، نانوتکنولوژی، روبات های جراحی و موارد دیگر، ارائه خدمات اورژانسی با کسری از نرخ مراقبت های بهداشتی که امروزه مشاهده می شود امکان پذیر خواهد شد. در نهایت، هزینه به نقطه اوج کاهش می یابد که در آن مردم از قانونگذاران خود می خواهند مراقبت های اضطراری را برای همه رایگان کنند. 

آیا مردم حق دارند از مراقبت های پزشکی رایگان برخوردار شوند؟ مشابه نکته بالا، با پیشرفت مراقبت های پزشکی به لطف نوآوری ها در ویرایش ژنوم، تحقیقات سلول های بنیادی، سلامت روان و موارد دیگر، ارائه درمان های پزشکی عمومی با کسری از نرخ مراقبت های بهداشتی که امروزه مشاهده می شود امکان پذیر خواهد شد. با گذشت زمان، هزینه به نقطه اوج کاهش می یابد که در آن مردم از قانونگذاران خود می خواهند مراقبت های پزشکی عمومی را برای همه رایگان کنند. 

نمونه های شهری یا شهری

از سری ما در آینده شهرها، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با شهرنشینی تصمیم خواهند گرفت:

آیا مردم حق داشتن خانه دارند؟ به لطف پیشرفت در فناوری ساخت و ساز، به ویژه در قالب ربات های ساختمانی، اجزای ساختمان پیش ساخته و چاپگرهای سه بعدی در مقیاس ساخت و ساز، هزینه ساخت ساختمان های جدید به طور چشمگیری کاهش می یابد. این امر منجر به افزایش قابل توجه سرعت ساخت و همچنین تعداد کل واحدهای جدید در بازار خواهد شد. در نهایت، با افزایش عرضه مسکن به بازار، تقاضای مسکن کاهش می‌یابد و گرمای بیش از حد بازار مسکن شهری در جهان را کاهش می‌دهد و در نهایت تولید مسکن عمومی را برای دولت‌های محلی بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند. 

با گذشت زمان، از آنجایی که دولت‌ها مسکن عمومی کافی تولید می‌کنند، عموم مردم شروع به فشار بر قانون‌گذاران می‌کنند تا بی خانمانی یا ولگردی را غیرقانونی کنند، در واقع، یک حق انسانی را تثبیت می‌کند که در آن ما به همه شهروندان مقدار مشخصی از متراژ مربع ارائه می‌کنیم تا سرشان را در شب استراحت دهند.

سوابق تغییرات آب و هوایی

از سری ما در آینده تغییرات آب و هوایی، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق حقوقی مرتبط با محیط زیست زیر تصمیم خواهند گرفت:

آیا مردم حق دارند آب سالم داشته باشند؟ حدود 60 درصد از بدن انسان را آب تشکیل می دهد. این ماده ای است که ما نمی توانیم بیش از چند روز بدون آن زندگی کنیم. و با این حال، از سال 2016، میلیاردها نفر در حال حاضر در مناطق کم آب زندگی می کنند که نوعی جیره بندی در آنها اعمال می شود. این وضعیت تنها با بدتر شدن تغییرات آب و هوایی در دهه های آینده وخیم تر خواهد شد. خشکسالی شدیدتر خواهد شد و مناطقی که امروز در معرض آب هستند غیرقابل سکونت خواهند شد. 

با کاهش این منبع حیاتی، کشورهای بسیاری از آفریقا، خاورمیانه و آسیا شروع به رقابت (و در برخی موارد وارد جنگ) برای کنترل دسترسی به منابع باقیمانده آب شیرین خواهند کرد. برای اجتناب از تهدید جنگ‌های آبی، کشورهای توسعه‌یافته مجبور خواهند شد که آب را به عنوان یک حق انسانی در نظر بگیرند و برای رفع تشنگی جهان، سرمایه‌گذاری زیادی در کارخانه‌های آب شیرین کن پیشرفته انجام دهند. 

آیا مردم حق دارند هوای قابل تنفس داشته باشند؟ به طور مشابه، هوایی که تنفس می کنیم برای بقای ما به همان اندازه حیاتی است - نمی توانیم چند دقیقه بدون ریه پر باشیم. و با این حال، در چین، تخمین زده می شود 5.5 میلیون نفر سالیانه به دلیل تنفس هوای بیش از حد آلوده می میرند. این مناطق تحت فشار شدید شهروندان خود برای تصویب قوانین زیست محیطی سختگیرانه برای پاکسازی هوای خود خواهند بود. 

سوابق علوم کامپیوتر

از سری ما در آینده کامپیوترها، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با دستگاه محاسباتی زیر تصمیم خواهند گرفت: 

هوش مصنوعی (AI) چه حقوقی دارد؟ تا اواسط دهه 2040، علم یک هوش مصنوعی ایجاد خواهد کرد - موجودی مستقل که اکثریت جامعه علمی موافقند که نوعی هوشیاری را نشان می‌دهد، حتی اگر لزوماً شکل انسانی آن نباشد. پس از تایید، ما همان حقوق اولیه ای را که به اکثر حیوانات اهلی می دهیم به هوش مصنوعی می دهیم. اما با توجه به هوش پیشرفته آن، خالقان انسانی هوش مصنوعی و همچنین خود هوش مصنوعی شروع به مطالبه حقوق در سطح انسانی خواهند کرد.  

آیا این بدان معنی است که هوش مصنوعی می تواند دارایی باشد؟ آیا آنها اجازه رای دادن خواهند داشت؟ نامزدی برای دفتر؟ ازدواج با انسان؟ آیا حقوق هوش مصنوعی به جنبش حقوق مدنی آینده تبدیل خواهد شد؟

سوابق تحصیلی

از سری ما در آینده آموزش و پرورش، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با آموزش تصمیم گیری خواهند کرد:

آیا مردم حق دارند تحصیلات پس از متوسطه را با بودجه کامل دولتی دریافت کنند؟ وقتی به آموزش و پرورش نگاه طولانی داشته باشید، خواهید دید که در مقطعی دبیرستان ها شهریه می گرفتند. اما در نهایت، زمانی که داشتن دیپلم دبیرستان به یک ضرورت برای موفقیت در بازار کار تبدیل شد و به محض اینکه درصد افرادی که دارای دیپلم دبیرستان بودند به آستانه معینی از جمعیت رسید، دولت تصمیم گرفت که دیپلم دبیرستان را اینگونه در نظر بگیرد. یک سرویس و آن را رایگان کرد.

همین شرایط برای مقطع کارشناسی دانشگاه نیز در حال ظهور است. از سال 2016، مدرک لیسانس به دیپلم جدید دبیرستان در چشم اکثر مدیران استخدام کننده تبدیل شده است که به طور فزاینده ای مدرک را به عنوان پایه ای برای استخدام می بینند. به همین ترتیب، درصدی از بازار کار که اکنون به نوعی دارای درجه‌ای است، به حدی بحرانی می‌رسد که به سختی به عنوان عاملی متمایز در میان متقاضیان تلقی می‌شود. 

به این دلایل، دیری نمی‌گذرد که بخش‌های دولتی و خصوصی، مدرک دانشگاهی یا کالج را یک ضرورت می‌دانند و دولت‌ها را وادار می‌کند تا در نحوه تأمین بودجه آموزش عالی تجدیدنظر کنند. 

سوابق انرژی

از سری ما در آینده انرژی، دادگاه ها تا سال 2030 در مورد سوابق قانونی مرتبط با انرژی تصمیم خواهند گرفت: 

آیا مردم حق دارند انرژی خود را تولید کنند؟ از آنجایی که فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، بادی و زمین گرمایی ارزان‌تر و کارآمدتر می‌شوند، از نظر اقتصادی برای صاحبان خانه‌ها در مناطق خاصی عاقلانه خواهد بود که به جای خرید برق از دولت، برق خود را تولید کنند. همانطور که در نبردهای حقوقی اخیر در سراسر ایالات متحده و اتحادیه اروپا مشاهده شد، این روند منجر به نبردهای حقوقی بین شرکت های خدمات عمومی دولتی و شهروندان بر سر اینکه چه کسی مالک حقوق تولید برق است، شده است. 

به طور کلی، از آنجایی که این فناوری‌های تجدیدپذیر با سرعت فعلی خود به بهبود ادامه می‌دهند، شهروندان در نهایت برنده این نبرد قانونی خواهند بود. 

سوابق غذایی

از سری ما در آینده غذا، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با مواد غذایی تصمیم خواهند گرفت:

آیا افراد حق دریافت مقدار مشخصی کالری در روز را دارند؟ سه روند بزرگ تا سال 2040 به سمت یک برخورد رو به رو پیش می روند. اول، جمعیت جهان به XNUMX میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. اقتصادهای قاره‌های آسیا و آفریقا به لطف طبقه متوسط ​​در حال رشد، ثروتمندتر خواهند شد. و تغییرات آب و هوایی میزان زمین های قابل کشت زمین را برای رشد محصولات اصلی ما کاهش خواهد داد.  

روی هم رفته، این روندها به سوی آینده ای منتهی می شوند که در آن کمبود مواد غذایی و تورم قیمت مواد غذایی رایج تر خواهد شد. در نتیجه، فشار بیشتری بر کشورهای صادرکننده مواد غذایی باقی می‌ماند تا غلات کافی برای تغذیه جهان صادر کنند. این همچنین ممکن است رهبران جهان را تحت فشار قرار دهد تا با تضمین میزان مشخصی کالری در روز برای همه شهروندان، حق موجود و شناخته شده بین المللی برای غذا را گسترش دهند. (2,000 تا 2,500 کالری میانگین کالری توصیه شده توسط پزشکان در روز است.) 

آیا مردم حق دارند دقیقا بدانند که در غذایشان چیست و چگونه درست شده است؟ از آنجایی که غذای اصلاح شده ژنتیکی به رشد غالب خود ادامه می دهد، ترس فزاینده مردم از غذاهای تراریخته ممکن است در نهایت قانونگذاران را تحت فشار قرار دهد تا برچسب دقیق تری را بر روی تمام غذاهای فروخته شده اعمال کنند. 

سوابق تکامل انسان

از سری ما در آینده تکامل انسان، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق حقوقی مربوط به تکامل بشر تصمیم خواهند گرفت: 

آیا مردم حق دارند DNA خود را تغییر دهند؟ همانطور که علم پشت توالی یابی و ویرایش ژنوم به بلوغ می رسد، حذف یا ویرایش عناصر DNA فرد برای درمان ناتوانی های ذهنی و جسمی خاص ممکن می شود. هنگامی که جهان بدون بیماری های ژنتیکی امکان پذیر شود، عموم قانونگذاران را تحت فشار قرار خواهند داد تا فرآیند ویرایش DNA را با رضایت قانونی کنند. 

آیا مردم حق دارند DNA فرزندان خود را تغییر دهند؟ مشابه نکته بالا، اگر بزرگسالان بتوانند DNA خود را برای درمان یا پیشگیری از طیف وسیعی از بیماری ها و ناتوانی ها ویرایش کنند، والدین آینده احتمالاً می خواهند همین کار را انجام دهند تا به طور فعال از نوزادان خود در برابر تولد با DNA ناقص خطرناک محافظت کنند. هنگامی که این علم به یک واقعیت مطمئن و قابل اعتماد تبدیل شود، گروه های حمایت از والدین، قانونگذاران را تحت فشار قرار خواهند داد تا فرآیندهای ویرایش DNA نوزاد را با رضایت والدین قانونی کنند.

آیا افراد حق دارند توانایی های جسمی و ذهنی خود را فراتر از حد معمول افزایش دهند؟ هنگامی که علم توانایی درمان و پیشگیری از بیماری‌های ژنتیکی را از طریق ویرایش ژن کامل می‌کند، زمان زیادی است که بزرگسالان درباره بهبود DNA موجود خود تحقیق کنند. بهبود جنبه های عقل و ویژگی های فیزیکی انتخاب شده از طریق ویرایش ژن حتی در بزرگسالی امکان پذیر می شود. هنگامی که علم کامل شد، تقاضا برای این ارتقاهای بیولوژیکی دست قانونگذاران را مجبور به تنظیم آنها می کند. اما آیا یک سیستم طبقاتی جدید بین بهبود یافته های ژنتیکی و "عادی ها" ایجاد خواهد کرد. 

آیا مردم حق دارند توانایی های جسمی و ذهنی فرزندان خود را فراتر از حد معمول تقویت کنند؟ مشابه نکته بالا، اگر بزرگسالان بتوانند DNA خود را برای بهبود توانایی‌های فیزیکی خود ویرایش کنند، والدین آینده احتمالاً می‌خواهند همین کار را انجام دهند تا اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان با مزایای فیزیکی متولد می‌شوند که در آینده از آنها لذت می‌بردند. برخی از کشورها نسبت به سایرین نسبت به این فرآیند بازتر خواهند شد و منجر به نوعی مسابقه تسلیحات ژنتیکی می شود که در آن هر کشوری برای تقویت ساختار ژنتیکی نسل بعدی خود تلاش می کند.

سوابق جمعیت انسانی

از سری ما در آینده جمعیت انسانی، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با جمعیت شناسی زیر تصمیم گیری خواهند کرد: 

آیا دولت حق کنترل انتخاب های تولید مثلی مردم را دارد؟ از آنجایی که جمعیت تا سال 2040 به 11 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت و تا پایان این قرن به 50 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت، برخی از دولت ها تمایل مجددی برای کنترل رشد جمعیت دارند. این علاقه با رشد اتوماسیون که نزدیک به XNUMX درصد از مشاغل امروزی را حذف می کند، تشدید می شود و بازار کار خطرناکی ناامن برای نسل های آینده ایجاد می کند. در نهایت، این سوال به این نتیجه می رسد که آیا دولت می تواند حقوق باروری شهروندان خود را کنترل کند (مانند چین با سیاست تک فرزندی خود) یا اینکه آیا شهروندان همچنان حق خود را برای تولید مثل بدون مانع حفظ می کنند. 

آیا مردم حق دسترسی به درمان های افزایش دهنده زندگی را دارند؟ تا سال 2040، اثرات پیری به عنوان یک وضعیت پزشکی قابل مدیریت و معکوس به جای بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی طبقه بندی می شود. در واقع، کودکانی که پس از سال 2030 به دنیا می آیند، اولین نسلی خواهند بود که به خوبی سه رقمی شده اند. در ابتدا، این انقلاب پزشکی فقط برای ثروتمندان مقرون به صرفه خواهد بود، اما در نهایت برای افرادی که دارای درآمد پایین تر هستند، مقرون به صرفه خواهد شد.

هنگامی که این اتفاق بیفتد، آیا عموم قانونگذاران را تحت فشار قرار خواهند داد تا درمان‌های طولانی‌مدت را به صورت عمومی تامین کنند تا از احتمال احتمال بروز اختلاف بیولوژیکی بین افراد غنی و فقیر جلوگیری شود؟ علاوه بر این، آیا دولت هایی که مشکل ازدیاد جمعیت دارند اجازه استفاده از این علم را خواهند داد؟ 

سوابق اینترنتی

از سری ما در آینده اینترنت، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق حقوقی مرتبط با اینترنت تصمیم خواهند گرفت:

آیا مردم حق دسترسی به اینترنت را دارند؟ از سال 2016، بیش از نیمی از جمعیت جهان همچنان بدون دسترسی به اینترنت زندگی می کنند. خوشبختانه تا اواخر دهه 2020، این شکاف کاهش خواهد یافت و به 80 درصد ضریب نفوذ اینترنت در سراسر جهان خواهد رسید. همانطور که استفاده و نفوذ اینترنت به بلوغ می رسد، و هر چه اینترنت بیش از پیش برای زندگی مردم محور می شود، بحث هایی پیرامون تقویت و گسترش آن مطرح می شود. حقوق اساسی بشر نسبتاً جدید برای دسترسی به اینترنت.

آیا صاحب ابرداده خود هستید؟ تا اواسط دهه 2030، کشورهای باثبات و صنعتی تصویب لایحه حقوقی را برای محافظت از داده های آنلاین شهروندان آغاز خواهند کرد. تاکید این لایحه (و بسیاری از نسخه های مختلف آن) این است که مردم همیشه:

• مالکیت داده های تولید شده در مورد آنها از طریق خدمات دیجیتالی که استفاده می کنند، صرف نظر از اینکه با چه کسی به اشتراک می گذارند.
• مالکیت داده ها (اسناد، تصاویر، و غیره) که آنها با استفاده از خدمات دیجیتال خارجی ایجاد می کنند.
• کنترل اینکه چه کسی به داده های شخصی آنها دسترسی پیدا می کند.
• توانایی کنترل داده های شخصی را که در سطح ریز به اشتراک می گذارند، داشته باشند.
• دسترسی دقیق و قابل فهم به داده های جمع آوری شده در مورد آنها داشته باشند.
• توانایی حذف دائمی داده هایی که ایجاد کرده و به اشتراک گذاشته اند را دارند. 

آیا هویت دیجیتالی افراد دارای حقوق و امتیازات مشابه هویت واقعی آنهاست؟ همانطور که واقعیت مجازی بالغ می شود و به جریان اصلی تبدیل می شود، اینترنت تجربیات پدیدار می شود که به افراد امکان می دهد به نسخه های دیجیتالی مقاصد واقعی سفر کنند، رویدادهای گذشته (ثبت شده) را تجربه کنند و جهان های ساخته شده دیجیتالی گسترده را کشف کنند. مردم این تجربیات مجازی را از طریق استفاده از یک آواتار شخصی، یک نمایش دیجیتالی از خود، ساکن خواهند کرد. این آواتارها به تدریج شبیه به بدن شما خواهند بود، به این معنی که همان ارزش‌ها و محافظت‌هایی که ما روی بدن فیزیکی خود قرار می‌دهیم به تدریج به صورت آنلاین نیز اعمال می‌شوند. 

آیا شخص حقوق خود را در صورت وجود بدون بدن حفظ می کند؟ تا اواسط دهه 2040، فناوری به نام شبیه سازی کل مغز (WBE) می تواند یک نسخه پشتیبان کامل از مغز شما را در یک دستگاه ذخیره سازی الکترونیکی اسکن و ذخیره کند. در واقع، این دستگاهی است که به فعال کردن یک واقعیت سایبری شبیه به ماتریکس در راستای پیش‌بینی‌های علمی تخیلی کمک می‌کند. اما این را در نظر بگیرید: 

فرض کنید 64 ساله هستید و شرکت بیمه شما را برای گرفتن پشتیبان مغزی تحت پوشش قرار می دهد. سپس هنگامی که 65 ساله هستید، دچار حادثه ای می شوید که باعث آسیب مغزی و از دست دادن شدید حافظه می شود. نوآوری های پزشکی آینده ممکن است مغز شما را درمان کند، اما خاطرات شما را بازیابی نمی کند. این زمانی است که پزشکان به پشتیبان مغز شما دسترسی پیدا می‌کنند تا مغز شما را با خاطرات بلندمدت گمشده‌تان پر کنند. این نسخه پشتیبان نه تنها دارایی شما خواهد بود، بلکه می‌تواند نسخه‌ای قانونی از خودتان، با حقوق و حمایت‌های یکسان، در صورت بروز حادثه باشد. 

به همین ترتیب، بگویید که قربانی تصادفی شده اید که این بار شما را در حالت کما یا حالت نباتی قرار می دهد. خوشبختانه، شما قبل از تصادف از ذهن خود حمایت کردید. در حالی که بدن شما بهبود می یابد، ذهن شما همچنان می تواند با خانواده خود درگیر شود و حتی از راه دور از درون متاورس (دنیای مجازی ماتریکس مانند) کار کند. هنگامی که بدن بهبود می یابد و پزشکان آماده هستند تا شما را از کما بیدار کنند، پشتیبان ذهن می تواند خاطرات جدیدی را که ایجاد کرده به بدن تازه التیام یافته شما منتقل کند. و در اینجا نیز، هوشیاری فعال شما، همانطور که در متاورس وجود دارد، در صورت بروز حادثه، به نسخه قانونی خودتان با تمام حقوق و حمایت های یکسان تبدیل می شود. 

انبوهی از ملاحظات حقوقی و اخلاقی دیگر وجود دارد که در مورد آپلود ذهن شما به صورت آنلاین به میان می آید، ملاحظاتی که در سری آینده آینده خود در Metaverse به آنها خواهیم پرداخت. با این حال، برای هدف این فصل، این رشته فکری باید ما را به این پرسش سوق دهد: اگر بدن این قربانی حادثه هرگز بهبود نیابد، چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر بدن بمیرد در حالی که ذهن بسیار فعال است و از طریق متاورس با جهان در تعامل است؟

سوابق خرده فروشی

از سری ما در آینده خرده فروشی، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با خرده فروشی زیر تصمیم خواهند گرفت:

محصولات واقعیت مجازی و واقعیت افزوده متعلق به چه کسانی است؟ این مثال را در نظر بگیرید: از طریق معرفی واقعیت افزوده، فضاهای اداری کوچکتر به چند منظوره ارزان می شوند. تصور کنید همکارانتان همگی عینک‌های واقعیت افزوده (AR) را به چشم می‌زنند و روز را در جایی شروع می‌کنند که در غیر این صورت یک دفتر خالی به نظر می‌رسد. اما از طریق این عینک واقعیت افزوده، شما و همکارانتان اتاقی پر از تخته‌های سفید دیجیتالی را روی هر چهار دیوار خواهید دید که می‌توانید با انگشتانتان روی آن خط بکشید. 

سپس می‌توانید به اتاق فرمان صوتی دهید تا جلسه طوفان فکری شما ذخیره شود و دکور دیوار AR و مبلمان زینتی به یک چیدمان رسمی اتاق جلسه تبدیل شود. سپس می‌توانید به اتاق فرمان صوتی دهید تا دوباره به یک نمایشگاه چندرسانه‌ای تبدیل شود تا آخرین برنامه‌های تبلیغاتی خود را به مشتریان بازدیدکننده خود ارائه دهید. تنها اشیاء واقعی در اتاق، اشیاء تحمل کننده وزن مانند صندلی و میز خواهند بود. 

اکنون همین دید را در خانه خود اعمال کنید. تصور کنید که دکوراسیون خود را با ضربه زدن بر روی یک برنامه یا یک فرمان صوتی بازسازی کنید. این آینده تا دهه 2030 فرا خواهد رسید و این کالاهای مجازی به مقررات مشابهی با نحوه مدیریت اشتراک‌گذاری فایل دیجیتالی مانند موسیقی نیاز دارند. 

آیا مردم حق دارند با پول نقد پرداخت کنند؟ آیا کسب و کارها باید پول نقد بپذیرند؟ تا اوایل دهه 2020، شرکت‌هایی مانند گوگل و اپل پرداخت هزینه کالاها را با تلفن شما تقریباً بدون دردسر خواهند کرد. زمان زیادی نمی گذرد که می توانید خانه خود را بدون هیچ چیزی جز تلفن خود ترک کنید. برخی از قانونگذاران این نوآوری را دلیلی برای پایان دادن به استفاده از ارز فیزیکی (و صرفه جویی میلیاردها دلار مالیات عمومی در حفظ و نگهداری ارز فیزیکی مذکور) می دانند. با این حال، گروه‌های حقوق حریم خصوصی این را تلاش برادر بزرگ برای ردیابی همه چیزهایی که می‌خرید و پایان دادن به خریدهای آشکار و اقتصاد زیرزمینی بزرگ‌تر می‌دانند. 

سوابق حمل و نقل

از سری ما در آینده حمل و نقل، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با حمل و نقل تصمیم خواهند گرفت:

آیا مردم حق دارند خودشان را در ماشین سوار کنند؟ در سراسر جهان، سالانه حدود 1.3 میلیون نفر در تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند و 20 تا 50 میلیون نفر دیگر مجروح یا معلول می شوند. هنگامی که وسایل نقلیه خودران در اوایل دهه 2020 وارد جاده ها شوند، این ارقام به سمت پایین منحنی خواهند شد. یک تا دو دهه بعد، هنگامی که وسایل نقلیه خودران به طور غیرقابل انکاری ثابت کنند که رانندگان بهتری از انسان هستند، قانونگذاران مجبور خواهند شد به این فکر کنند که آیا رانندگان انسانی اصلاً باید اجازه رانندگی داشته باشند یا خیر. آیا رانندگی فردا مانند اسب سواری امروز خواهد بود؟ 

وقتی یک خودروی خودران خطایی می کند که جان افراد را تهدید می کند چه کسی مسئول است؟ چه اتفاقی می افتد که یک وسیله نقلیه خودمختار یک نفر را می کشد؟ دچار تصادف می شود؟ شما را به مقصد اشتباه یا جایی خطرناک هدایت می کند؟ مقصر کیست؟ چه کسی را می توان مقصر دانست؟ 

سوابق استخدامی

از سری ما در آینده کار، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با استخدام تصمیم گیری خواهند کرد:

آیا مردم حق شغل دارند؟ تا سال 2040، تقریباً نیمی از مشاغل امروزی از بین خواهند رفت. در حالی که مطمئناً مشاغل جدید ایجاد خواهند شد، اما هنوز این سؤال باز است که آیا مشاغل جدید به اندازه کافی برای جایگزینی مشاغل از دست رفته ایجاد می شود، به ویژه هنگامی که جمعیت جهان به XNUMX میلیارد برسد. آیا افکار عمومی به قانونگذاران فشار خواهند آورد تا داشتن شغل را به عنوان یک حقوق انسانی در نظر بگیرند؟ آیا آنها قانونگذاران را تحت فشار قرار خواهند داد تا توسعه فناوری را محدود کنند یا در طرح های گران قیمت سرمایه گذاری کنند؟ قانونگذاران آینده چگونه از جمعیت رو به رشد ما حمایت خواهند کرد؟

سوابق مالکیت معنوی

دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق حقوقی مربوط به حقوق معنوی زیر تصمیم خواهند گرفت:

چه مدت می توان حق چاپ را اعطا کرد؟ به طور کلی، قرار است خالقان آثار هنری اصیل برای تمام عمر خود، به اضافه 70 سال، از حق چاپ آثار خود بهره مند شوند. برای شرکت ها، این تعداد حدود 100 سال است. پس از انقضای این حق چاپ، این آثار هنری به مالکیت عمومی تبدیل می‌شوند و به هنرمندان و شرکت‌های آینده اجازه می‌دهد تا این آثار هنری را برای خلق چیزی کاملاً جدید تصاحب کنند. 

متأسفانه، شرکت‌های بزرگ از جیب‌های عمیق خود برای تحت فشار قرار دادن قانون‌گذاران استفاده می‌کنند تا این ادعاهای حق چاپ را گسترش دهند تا کنترل دارایی‌های دارای حق چاپ خود را حفظ کنند و نسل‌های آینده را از تصاحب آن برای اهداف هنری محدود کنند. در حالی که این امر جلوی پیشرفت فرهنگ را می‌گیرد، در صورتی که شرکت‌های رسانه‌ای فردا ثروتمندتر و تأثیرگذارتر شوند، ممکن است طولانی‌تر شدن ادعاهای حق چاپ به‌طور نامحدود اجتناب‌ناپذیر شود.

اعطای چه اختراعاتی باید ادامه یابد؟ حق ثبت اختراعات مشابه حقوق کپی رایت شرح داده شده در بالا عمل می کنند، فقط برای دوره های زمانی کوتاه تری، تقریباً 14 تا 20 سال دوام می آورند. با این حال، در حالی که عواقب منفی هنر در خارج از حوزه عمومی حداقل است، ثبت اختراع داستان دیگری است. دانشمندان و مهندسانی در سرتاسر جهان هستند که امروزه می دانند چگونه بیشتر بیماری های جهان را درمان کنند و بیشتر مشکلات فنی دنیا را حل کنند، اما نمی توانند زیرا عناصر راه حل آنها در اختیار یک شرکت رقیب است. 

در صنایع دارویی و فناوری پررقابت امروزی، حق ثبت اختراع بیشتر به عنوان سلاحی علیه رقبا استفاده می شود تا ابزاری برای حمایت از حقوق مخترعان. انفجار امروزی از ثبت اختراعات جدید، و تایید شدن اختراعات ضعیف، اکنون به مازاد پتنت ها کمک می کند که به جای فعال کردن نوآوری، سرعت نوآوری را کاهش می دهد. اگر اختراعات شروع به کاهش بیش از حد نوآوری کنند (اوایل دهه 2030)، به ویژه در مقایسه با سایر کشورها، قانونگذاران شروع به بررسی اصلاح مواردی که می توان ثبت اختراع کرد و نحوه تأیید اختراعات جدید را بررسی کرد.

سوابق اقتصادی

دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق حقوقی مرتبط با اقتصاد زیر تصمیم خواهند گرفت: 

آیا مردم حق دارند از درآمد اولیه برخوردار شوند؟ با ناپدید شدن نیمی از مشاغل امروزی تا سال 2040 و افزایش جمعیت جهان به XNUMX میلیارد تا همان سال، ممکن است استخدام همه افرادی که آماده و قادر به کار هستند غیرممکن شود. برای حمایت از نیازهای اساسی خود، الف درآمد پایه (BI) احتمالاً به نوعی معرفی خواهد شد تا به هر شهروند کمک هزینه ماهانه رایگان بدهد تا هر طور که می خواهد خرج کند، مشابه حقوق بازنشستگی سالمندی اما برای همه. 

سوابق حکومتی

دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی مرتبط با حکومت عمومی زیر تصمیم خواهند گرفت:

آیا رای دادن اجباری می شود؟ به همان اندازه که رای دادن مهم است، درصد رو به کاهشی از جمعیت در اکثر کشورهای دموکراتیک حتی به خود زحمت می دهند که در این امتیاز شرکت کنند. با این حال، برای اینکه دموکراسی ها کار کنند، آنها برای اداره کشور به یک دستور قانونی از سوی مردم نیاز دارند. به همین دلیل است که برخی از دولت ها ممکن است مانند استرالیا امروز رای دادن را اجباری کنند.

سوابق حقوقی عمومی

از مجموعه فعلی ما در مورد آینده قانون، دادگاه ها تا سال 2050 در مورد سوابق قانونی زیر تصمیم خواهند گرفت:

آیا مجازات اعدام باید لغو شود؟ همانطور که علم بیشتر و بیشتر در مورد مغز می آموزد، زمانی در اواخر دهه 2040 تا اواسط دهه 2050 فرا می رسد که می توان جنایتکاری افراد را بر اساس بیولوژی آنها درک کرد. ممکن است محکوم با استعداد پرخاشگری یا رفتار ضداجتماعی به دنیا آمده باشد، شاید از نظر عصبی توانایی کاهش احساس همدلی یا پشیمانی داشته باشد. اینها ویژگی های روانشناختی هستند که دانشمندان امروزی در تلاش هستند تا در مغز آنها را جدا کنند تا در آینده، افراد بتوانند از این ویژگی های شخصیتی شدید "درمان" شوند. 

به همین ترتیب، همانطور که در فصل پنجم از سری آینده سلامت ما، علم توانایی ویرایش و/یا پاک کردن خاطرات را به دلخواه خواهد داشت، آفتاب ابدی ذهن بی عیب-سبک. انجام این کار می تواند افراد را از خاطرات مخرب و تجربیات منفی که به تمایلات جنایی آنها کمک می کند، "درمان" کند. 

با توجه به این توانایی آینده، آیا درست است که جامعه کسی را به اعدام محکوم کند، در حالی که علم بتواند او را از دلایل بیولوژیکی و روانشناختی پشت گرایش های مجرمانه درمان کند؟ این سوال به قدری بحث را مبهم می کند که خود مجازات اعدام در گیوتین قرار می گیرد. 

آیا دولت باید این اختیار را داشته باشد که از نظر پزشکی یا جراحی تمایلات خشونت آمیز یا ضد اجتماعی مجرمان محکوم را از بین ببرد؟ این سابقه قانونی نتیجه منطقی توانایی های علمی است که در سابقه فوق توضیح داده شد. اگر کسی به جرمی جدی محکوم شود، آیا دولت باید این اختیار را داشته باشد که ویژگی‌های خشونت‌آمیز، پرخاشگرانه یا ضداجتماعی مجرم را ویرایش یا حذف کند؟ آیا مجرم باید در این مورد چاره ای داشته باشد؟ یک جنایتکار خشن چه حقوقی در رابطه با امنیت عموم مردم دارد؟ 

آیا دولت باید این اختیار را داشته باشد که برای دسترسی به افکار و خاطرات درون ذهن یک فرد حکم صادر کند؟ همانطور که در فصل دوم این مجموعه بررسی شد، تا اواسط دهه 2040، ماشین‌های ذهن‌خوان وارد فضای عمومی خواهند شد، جایی که به بازنویسی فرهنگ و انقلابی در زمینه‌های مختلف خواهند پرداخت. در چارچوب قانون، باید بپرسیم که آیا ما به عنوان یک جامعه می‌خواهیم به دادستان‌های دولتی اجازه دهیم که ذهن افراد دستگیر شده را بخوانند تا ببینند آیا آنها مرتکب جرم شده‌اند یا خیر؟ 

آیا تجاوز به ذهن یک معامله ارزشمند برای اثبات گناه است؟ برای اثبات بی گناهی یک فرد چه باید کرد؟ آیا یک قاضی می تواند حکمی را به پلیس بدهد که افکار و خاطرات شما را جستجو کند، همانطور که یک قاضی در حال حاضر می تواند به پلیس اجازه دهد در صورت مشکوک شدن به فعالیت غیرقانونی، خانه شما را بازرسی کند؟ به احتمال زیاد پاسخ همه این سؤالات مثبت است. با این حال، عموم مردم از قانونگذاران خواهند خواست که محدودیت‌های مشخصی برای چگونگی و مدت زمانی که پلیس می‌تواند در سر کسی به هم ریخته باشد، اعمال کند. 

آیا دولت باید صلاحیت صدور احکام طولانی مدت یا حبس ابد را داشته باشد؟ مجازات های طولانی مدت در زندان، به ویژه حبس ابد، ممکن است در چند دهه آینده به گذشته تبدیل شود. 

برای یکی، زندانی کردن یک فرد مادام العمر بسیار گران است. 

دوم، در حالی که این درست است که هیچ‌گاه نمی‌توان جرمی را پاک کرد، اما این نیز درست است که یک فرد می‌تواند کاملاً در زمان معین تغییر کند. فردی در دهه 80 خود همان فردی نیست که در 40 سالگی خود بوده است، همانطور که یک فرد در 40 سالگی همان فردی نیست که در 20 سالگی یا نوجوانی و غیره بوده است. و با توجه به این واقعیت که افراد در طول زمان تغییر می‌کنند و رشد می‌کنند، آیا درست است که یک فرد را به خاطر جنایتی که در 20 سالگی مرتکب شده است را برای مادام العمر حبس کنیم، مخصوصاً با توجه به این که احتمالاً در دهه 40 یا 60 سالگی افراد کاملاً متفاوتی خواهند شد؟ این استدلال تنها در صورتی تقویت می‌شود که مجرم بپذیرد که مغز خود را تحت درمان پزشکی قرار دهد تا تمایلات خشونت‌آمیز یا ضد اجتماعی خود را از بین ببرد.

علاوه بر این، همانطور که در فصل ششم از سری آینده جمعیت انسانی ما، چه اتفاقی می‌افتد وقتی علم امکان زندگی در سه رقمی را فراهم می‌کند - طول عمر قرن‌ها. آیا حبس کردن یک نفر برای مادام العمر اخلاقی خواهد بود؟ برای قرن ها؟ در یک نقطه خاص، احکام بیش از حد طولانی به شکل غیرقابل توجیه بی رحمانه ای از مجازات تبدیل می شود.

به همه این دلایل، در دهه های آینده با بلوغ نظام عدالت کیفری ما، به تدریج مجازات های ابد حذف خواهند شد.

اینها فقط نمونه ای از طیف وسیعی از سوابق قانونی است که وکلا و قضات باید در دهه های آینده روی آن کار کنند. چه بخواهیم چه نخواهیم، ​​ما در زمان های خارق العاده ای زندگی می کنیم.

سریال آینده قانون

روندهایی که شرکت حقوقی مدرن را تغییر می دهد: آینده قانون P1

دستگاه های ذهن خوان برای پایان دادن به محکومیت های نادرست: آینده قانون P2    

قضاوت خودکار مجرمان: آینده قانون P3  

مهندسی مجدد احکام، حبس و توانبخشی: آینده قانون P4