An todhchaí na teanga béarla

“Tá [Béarla] ag scaipeadh toisc go bhfuil sé léiritheach agus úsáideach.” — An Eacnamaí

I staid leanúnach an domhandaithe nua-aimseartha, tá teanga ina bacainn nach féidir neamhaird a dhéanamh air. Ag pointe sa stair le déanaí, chreid roinnt go bhféadfadh an tSínis a bheith mar theanga na todhchaí, ach sa lá atá inniu ann tá an tSín mar theanga an domhain daonra is mó Béarla. Tá cumarsáid Bhéarla faoi bhláth le cuid de na cuideachtaí is mó agus is suaite ar domhan atá lonnaithe i dtíortha ina labhraítear Béarla, agus mar sin ní haon iontas é go bhfuil an chumarsáid idirnáisiúnta ag brath go mór ar an mBéarla a bheith ina talamh coitianta.

Mar sin tá sé oifigiúil, tá Béarla anseo chun fanacht. Ach ní chiallaíonn sé sin go mbeidh muid in ann é a aithint 100 bliain ó anois.

Orgánach dinimiciúil is ea an Béarla atá tar éis dul faoi go leor cásanna de chlaochlú, agus a leanfaidh ar aghaidh ag déanamh amhlaidh. De réir mar a aithnítear níos mó agus níos mó Béarla mar Bhéarla uilíoch, déanfar athruithe air chun freastal níos fearr ar a ról mar theanga idirnáisiúnta. Is iontach na himpleachtaí do chultúir eile, ach tá na himpleachtaí don Bhéarla féin radacach freisin.

Cad is Féidir leis an Am atá Amach A Rá Faoin Todhchaí?

Go stairiúil, rinneadh simpliú ar an mBéarla arís agus arís eile ionas nach mbeidh cuma nó fuaime mórán cosúil leis an bhfoirm thraidisiúnta Angla-Shacsanach ar an méid a scríobhaimid agus a labhraímid go foirmiúil inniu. Tá an teanga tar éis dul i ngleic go leanúnach le tréithe nua a eascraíonn go príomha ón bhfíric nach bhfuil formhór an phobail ina labhraítear Béarla ó dhúchas di. Faoi 2020 tá sé tuartha nach mbeidh ann ach 15% den daonra a labhraíonn Béarla a bheidh ina gcainteoirí dúchais Béarla.

Níor cailleadh a leithéid riamh ar na teangeolaithe. I 1930, d’fhorbair an teangeolaí Béarla Charles K. Ogden an rud a thug sé “Bun-Bhéarla,” comhdhéanta de 860 focal Béarla agus deartha do theangacha iasachta. Cé nár chloígh leis ag an am, tá tionchar láidir aige ó shin i leith “Béarla Simplithe,” arb é an chanúint oifigiúil é do chumarsáid theicniúil an Bhéarla, mar lámhleabhair theicniúla.

Tá roinnt cúiseanna go bhfuil Béarla Simplithe riachtanach don chumarsáid theicniúil. Agus buntáistí na straitéise inneachair á meas, ní mór smaoineamh ar thábhacht athúsáid ábhair. Tá athúsáid, mar a tharlaíonn sé, tairbheach freisin do phróiseas an aistriúcháin.

Ní costas beag é ábhar a aistriú, ach is féidir le cuideachtaí an costas seo a laghdú go mór trí athúsáid. Le linn athúsáide, reáchtáiltear ábhar trí chórais cuimhne aistriúcháin (TMSanna) a shainaithníonn teaghráin ábhair (téacs) atá aistrithe cheana féin. Laghdaíonn an meaitseáil patrún seo scóip an phróisis go mór agus tagraítear dó mar ghné den “ábhar cliste”. Dá réir sin, laghdófar an t-am agus an costas a bhaineann le haistriúchán de bharr laghdú na teanga agus srian a chur ar na focail a úsáidtear, go háirithe ag baint úsáide as na TMSanna seo. Iarmhairt dhosheachanta ar Bhéarla simplithe is ea an teanga shimplí agus athchleachtach laistigh den ábhar; cé gur athrá cuiditheach é, ach leadránach díreach mar an gcéanna.

In Ábhar Fiontair a Bhainistiú, tacaíonn Charles Cooper agus Anne Rockley leis na buntáistí a bhaineann le “struchtúr comhsheasmhach, téarmaíocht chomhsheasmhach, agus treoirlínte scríbhneoireachta caighdeánaithe”. Cé nach féidir na buntáistí seo a shéanadh, is crapadh gníomhach ar an mBéarla é, ar a laghad laistigh de chomhthéacs na cumarsáide.

Éiríonn an cheist scanrúil ansin, cén chuma a bheidh ar an mBéarla amach anseo? An é seo bás an Bhéarla?

Saibhriú Béarla Nua

Tá an Béarla á múnlú ag cainteoirí iasachta faoi láthair, agus an gá atá againn le cumarsáid a dhéanamh leo. A dianstaidéar ar chúig theanga á stiúradh ag John McWhorter nuair a bhíonn líon mór cainteoirí iasachta ag foghlaim teanga go neamhfhoirfe, tá fáil réidh le píosaí neamhriachtanacha gramadaí mar phríomhghné i múnlú teanga. Mar sin, is féidir smaoineamh ar an gcanúint a labhraíonn siad mar leagan níos simplí den teanga.

Mar sin féin, tugann McWhorter faoi deara freisin nach bhfuil níos simplí nó “difriúil” comhchiallach le “níos measa”. I gcaint bríomhar TED, Txting is Marú Teanga. JK!!!, d’imigh sé ón bplé ar a bhfuil déanta ag cainteoirí neamhdhúchasacha leis an teanga, chun aird a dhíriú ar a bhfuil déanta ag an teicneolaíocht ar an teanga. Is fianaise é an téacsáil, dar leis, go bhfuil óige an lae inniu “ag leathnú a stór teangeolaíochta”.

Agus é ag cur síos air seo mar “óráid mhéara”—rud atá go hiomlán difriúil leis an scríbhneoireacht fhoirmiúil—maíonn McWhorter gurb é an rud atá á fheicáil againn tríd an bhfeiniméan seo ná “castacht éiritheach” den Bhéarla. Seasann an argóint seo Béarla níos simplí (ar féidir téacsáil a shainmhíniú go héasca mar) mar mhalairt polar de mheath. Ina áit sin, is saibhriú é.

Do McWhorter, is ionann canúint na téacsála agus cineál nua teanga le struchtúr iomlán nua. Nach é seo an rud atá á fheiceáil againn le Béarla Simplithe freisin? Is é an rud a thugann McWhorter le fios go suntasach ná go bhfuil níos mó ná gné amháin den saol nua-aimseartha atá ag athrú an Bhéarla, ach is féidir leis an dinimiceas a bheith ina rud dearfach. Téann sé chomh fada le “míorúilt theangeolaíoch” a théacsáil.

Ní hé McWhorter an t-aon duine a fheiceann an claochlú seo i bhfianaise dearfach. Ag filleadh ar choincheap na teanga uilíoch nó idirnáisiúnta, An Eacnamaí áitíonn sé, cé go bhféadfadh teanga a shimpliú toisc go bhfuil sí ag scaipeadh, “tá sí ag scaipeadh toisc go bhfuil sí léiritheach agus úsáideach”.

Na hImpleachtaí Domhanda do Thodhchaí an Bhéarla

Eagarthóir bunaitheach na An Futurist iris scríobh i 2011 gur iontach an coincheap de theanga uilíoch aonair le deiseanna iontacha don chaidreamh gnó, ach is é fírinne an scéil go mbeadh costas na hoiliúna tosaigh áiféiseach. Mar sin féin, ní cosúil go bhfuil sé chomh tugtha chun cinn go bhféadfadh claochlú an Bhéarla cabhrú le dul chun cinn nádúrtha i dtreo teanga aonair inghlactha. Agus b’fhéidir gur Sasanach é nach n-aithneoimis a thuilleadh sna cianta atá le teacht. B’fhéidir coincheap George Orwell de Nuachain i ndáiríre ar na spéire.

Ach ní thugann an nóisean nach labhraítear ach teanga amháin cuntas ar na bealaí éagsúla a chuireann daoine neamhdhúchasacha i dtaithí ar an mBéarla. Mar shampla, tá Cúirt Iniúchóirí an AE imithe chomh fada le foilsiú a treoir stíl aghaidh a thabhairt ar na fadhbanna a bhaineann leis an AE maidir le Béarla a labhairt. Tá fo-alt sa réamhrá dar teideal “Does It Matter?” sa treoirleabhar. a scríobhann:

Ní mór do na hInstitiúidí Eorpacha cumarsáid a dhéanamh leis an domhan lasmuigh freisin agus ní mór ár ndoiciméid a aistriú - an dá thasc nach n-éascaítear trí úsáid a bhaint as téarmaíocht nach eol do chainteoirí dúchais agus nach bhfuil le feiceáil i bhfoclóirí nó a thaispeántar dóibh le a. brí éagsúla.

Mar fhreagra ar an treoir seo, An Eacnamaí faoi ​​deara nach mí-úsáidí a thuilleadh iad mí-úsáidí teanga atá fós á n-úsáid agus a thuigtear thar am, ach canúint nua.

As An Eacnamaí dúirt, “ní thagann meath ar theangacha i ndáiríre”, ach athraíonn siad. Gan dabht tá an Béarla ag athrú, agus ar chúiseanna bailí b’fhéidir go mbeimis níos fearr as glacadh leis seachas é a throid.