ကာကွယ်ဆေးများ- သူငယ်ချင်းများ သို့မဟုတ် ရန်သူများလား။

Center for Disease Control ၏ အဆိုအရ ကာကွယ်ဆေးများသည် လူတစ်ဦး၏ ကိုယ်ခံအားစနစ်ကို လှုံ့ဆော်ပေးသည့် ထုတ်ကုန်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ရောဂါတစ်ခုအတွက် ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို ထုတ်ပေးကာ နောက်ဆုံးတွင် ထိုရောဂါမှ ကာကွယ်ပေးသည်။ ကာကွယ်ဆေးများသည် သန်းပေါင်းများစွာသော အသက်များကို ကယ်တင်နိုင်သည်ဟု အသိအမှတ်ပြုထားသော်လည်း ၎င်းတို့သည် လက်ခံသူများအား နောက်ပြန်မဆုတ်ဘဲ ထိခိုက်စေနိုင်ပါသလား။

သင့်ကိုယ်သင်မေးပါ- ကာကွယ်ဆေးအသုံးပြုရာတွင် ဘေးကင်းသည်ဟု ခံစားရပါသလား။ ကာကွယ်ဆေးများသည် လူ့ကျန်းမာရေးအတွက် အကျိုးကျေးဇူးရှိသလား၊ သို့မဟုတ် တားဆီးပေးသည့်ဆေးဖြစ်ပါသလား။ ကာကွယ်ဆေးများနှင့်အတူ ပါလာသော ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်များရှိပါက သင့်ကလေးအား ပေးမည်လား။ ပြည်သူတွေရဲ့ ကျန်းမာရေးကို စိတ်ထဲမှာ အစိုးရက ကာကွယ်ဆေး ထိုးသင့်သလား။

ရောဂါထိန်းချုပ်ရေးစင်တာ (CDC) မှ အသက် 28 နှစ်မှ ခြောက်နှစ်အထိ ကလေးများအတွက် ကာကွယ်ဆေး 10 ချောင်း အကြံပြုထားသော်လည်း ပမာဏပမာဏ၊ လိုအပ် ကလေးသည် မည်သည့်ပြည်နယ်တွင် နေထိုင်သည်ဆိုသည်ကို မူတည်သည်။ Montana တွင် ကာကွယ်ဆေးသုံးကြိမ် လိုအပ်ပြီး Connecticut သည် အများဆုံးလိုအပ်သော်လည်း 10. ပြည်နယ်များစွာတွင် မိဘတစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ ဘာသာရေး သို့မဟုတ် အတွေးအခေါ်ယုံကြည်ချက်များကို ဆန့်ကျင်သည်ဟုဆိုခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ကလေးကို ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကို ရှောင်ရှားနိုင်သည်။ သို့သော် 30 ရက်နေ့အထိ^th ဇူလိုင်လ၊ 2015၊ ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်နယ်တွင်၊ ထိုရွေးချယ်မှုသည် မိဘများနှင့်မသက်ဆိုင်တော့ဘဲ၊ ၎င်းသည် ပြည်နယ်ပိုင်ဖြစ်သည်။

2015 ခုနှစ်နွေရာသီတွင်၊ ကယ်လီဖိုးနီးယားပြည်နယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးသည်ဆီးနိတ်ဥပဒေကြမ်း (SB) 277 ကိုအတည်ပြုခဲ့သည် - ၎င်း၏အဖွင့်တွင်ဖော်ပြထားသောပြည်သူ့ကျန်းမာရေးဥပဒေကြမ်း - ။

“တည်ဆဲဥပဒေတွင် အစိုးရ သို့မဟုတ် ပုဂ္ဂလိက မူလတန်း သို့မဟုတ် အလယ်တန်းကျောင်း၊ ကလေးစောင့်ရှောက်ရေးဌာန၊ နေ့ကလေးထိန်းကျောင်း၊ မူကြိုကျောင်း၊ မိသားစု နေ့ထိန်းကျောင်း၊ မိသားစု နေ့စောင့်ရှောက်ရေးဂေဟာ သို့မဟုတ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဌာန၊ သူ သို့မဟုတ် သူမသည် ထိုအဖွဲ့အစည်းသို့ ဝင်ခွင့်မပြုမီက သတ်မှတ်ထားသော အသက်အရွယ် သတ်မှတ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသော ဝက်သက်၊ ပါးချိတ်ရောင်နှင့် ကြက်ညှာရောဂါ အပါအဝင် ရောဂါအမျိုးမျိုးကို အပြည့်အဝ ကာကွယ်ဆေးထိုးထားခြင်းမရှိပါ။"

CDC ၏ အဆိုအရ သင့်ကလေးအား ကာကွယ်ဆေးထိုးသင့်သည့် အကြောင်းရင်းမှာ ကလေးများ ခံစားရနိုင်သော ရောဂါများ အများအပြားမှ ကာကွယ်ရန် ဖြစ်သည်။ အဆိုပါရောဂါများတွင် ဆုံဆို့နာ၊ မေးခိုင်၊ ကြက်ညှာချောင်းဆိုးရောဂါ၊ Haemophilus influenzae (Hib)၊ ပိုလီယို၊ နှင့် အဆုတ်ရောင်ရောဂါတို့ ပါဝင်ပြီး DTaP သို့မဟုတ် MMR ကာကွယ်ဆေးများဖြင့် ကုသလေ့ရှိသည်။ သို့သော် ကာကွယ်ဆေးများကို ကလေးများအတွက်သာမက လူကြီးများနှင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ကျွမ်းကျင်သူများအတွက်ပါ အကြံပြုထားပါသည်။

လေ့လာမှုတစ်ခုအား Canada/Canadian Institutes of Health Research Influenza Research Network (PCIRN) မှ နှစ်စဉ် တုပ်ကွေးကာကွယ်ဆေးကို ခံယူခြင်း သို့မဟုတ် အလုပ်အခြေအနေအရ မျက်နှာဖုံးတပ်ခိုင်းခြင်းကြား ရွေးချယ်မှုအပေါ် ခံယူချက်အား တိုင်းတာရန် လေ့လာမှုတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤရွေးချယ်မှုအပေါ် အွန်လိုင်းလူထု၏ သဘောထားအမြင်အပေါ် အာရုံစိုက်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သော ဤလေ့လာမှုတွင် ပါဝင်သူ ထက်ဝက်နီးပါးက ၎င်းကို ကန့်ကွက်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

"မှတ်ချက်ပေးသူများ၏ ထက်ဝက် (၄၈%) နီးပါးက တုပ်ကွေးကာကွယ်ဆေးအပေါ် အပျက်သဘောဆောင်သည့် သဘောထားကို ဖော်ပြကြပြီး ၂၈% သည် အပြုသဘောဆောင်ကြောင်း၊ ၂၀% မှာ ကြားနေ၊ နှင့် ၄% တို့က ရောထွေးသော စိတ်ဓာတ်များကို ဖော်ပြကြသည်။ ဆောင်းပါး ၃၆ ခုကို တုံ့ပြန်သည့် မှတ်ချက်ပေးသူ ၆၄၈ ဦးမှ မှတ်ချက် ၁၁၆၃ ခုကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာထားသည်။ လူကြိုက်များသော အကြောင်းအရာများ လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်ခွင့်၊ ကာကွယ်ဆေးထိရောက်မှု၊ လူနာဘေးကင်းရေးနှင့် အစိုးရ၊ ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးနှင့် ဆေးဝါးလုပ်ငန်းအပေါ် မယုံကြည်မှုတို့ ပါဝင်သည်။”

ယုံကြည်မှုမရှိခြင်းကြောင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ကျွမ်းကျင်သူ အများအပြားသည် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် မျက်နှာသာမရှိကြကြောင်း ယခုလေ့လာမှုက ပြသခဲ့သည်။ အချို့က ကုသမှု၏ထိရောက်မှုကို မယုံကြည်ကြသလို အချို့ကလည်း ဤကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကို အကောင်အထည်ဖော်နေသောသူများကို မယုံကြဘဲ လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်ခွင့်သည် လူတစ်ဦး၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် တစ်ခုခုထည့်ရန် အစိုးရ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ကျော်လွန်သင့်သည်ဟု ကိုးကား၍ အချို့က မယုံကြပေ။

ဤအခြေအနေများတွင် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပညာရှင်တစ်ဦးသည် ကာကွယ်ဆေးမထိုးခြင်း သို့မဟုတ် နှာခေါင်းစည်းမတပ်ပါက လိုက်နာမှုမရှိခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့၏အလုပ်အကိုင်များကို ရပ်စဲနိုင်သည်။ လူအများကြားတွင် ကြီးထွားလာနေသော အကြောက်တရားသည် SB 277 နှင့် ပတ်သက်၍ဖြစ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကလေးများကို ကာကွယ်ဆေးထိုးချင်သည်ဖြစ်စေ မထိုးချင်သည်ဖြစ်စေ ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်မရှိတော့ပါ။

သို့တိုင် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် အဘယ်ကြောင့် စိုးရိမ်စရာ သို့မဟုတ် ကြောက်နေရသနည်း။ သားသမီးတွေ ကျန်းမာတဲ့ဘဝကို ဦးဆောင်နိုင်ဖို့ သူတို့ ဒီကိုရောက်နေကြတယ် မဟုတ်လား? ယင်းသည် စိစစ်မှုကြားတွင် CDC မှ အဖြေပေးထားသည့် ဒေါ်လာတစ်သန်းတန်မေးခွန်းဖြစ်သည်။

ဖော်မယ်လ်ဒီဟိုက်၊ ပြဒါး၊ MSG၊ နွားသွေးရည်ကြည်နှင့် အလူမီနီယမ်ဖော့စဖိတ်ကဲ့သို့သော မီးလောင်လွယ်သော ဓာတုပစ္စည်းများ အပါအဝင် လူအများကို ကြောက်ရွံ့စေမည့် ကာကွယ်ဆေးများတွင် ပါဝင်ပစ္စည်းများ အများအပြားရှိသည်။ ဤပါဝင်ပစ္စည်းများသည် မိဘများစွာကြားတွင် အနီရောင်အလံကိုဆွဲထားနိုင်သော်လည်း ကာကွယ်ဆေးကိုဆန့်ကျင်သည့် အကြီးမားဆုံးအငြင်းပွားမှုမှာ ၎င်းတို့၏ကလေးအား ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက်တွင် ၎င်းတို့၏ကလေးအား ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက်တွင် အထီးကျန်ဆန်သောအပြုအမူ၏ အဓိကလက္ခဏာများကို ပုံဖော်ထားသည်ဟု အခိုင်အမာဆိုထားသည့် ထောင်ပေါင်းများစွာသောမိဘများပင်ဖြစ်သည်။

ပိုမိုကျန်းမာသောအနာဂတ်ကိုဖန်တီးစဉ်တွင် ကာကွယ်ဆေးများသည် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် အကျိုးပြုရန်အတွက်သာဖြစ်ကြောင်း လူအများယုံကြည်ရန် ပြောကြားခဲ့သော်လည်း ကာကွယ်ဆေးများသည် ၎င်းတို့ရရှိထားသူများအတွက် ကျန်းမာရေးပြဿနာများဖြစ်စေသည့်အတိတ်တွင် ဖြစ်ပွားမှုများရှိခဲ့သည်။

1987 ခုနှစ်တွင် Trivivix အမည်ဖြင့် MMR ကာကွယ်ဆေးကို SmithKline Beecham မှ ကနေဒါတွင် အသုံးပြုပြီး ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ ဤကာကွယ်ဆေးသည် လက်ခံသူများတွင် ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါကို ဖြစ်စေသည်။ ၎င်း၏ဆိုးကျိုးများကို လျင်မြန်စွာ အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး ကာကွယ်ဆေးကို ကနေဒါတွင် ရုပ်သိမ်းခဲ့သည်။ သို့သော်၊ ထိုလတွင်ပင် Ontario တွင် ရုပ်သိမ်းခဲ့ပြီး၊ Trivivix အား Pluserix အမည်အသစ်ဖြင့် ယူကေတွင် လိုင်စင်ရခဲ့သည်။ Pluserix ကို လေးနှစ်ကြာအသုံးပြုခဲ့ပြီး ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါကိုလည်း ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ ကာကွယ်ဆေးပေါ်လစီချမှတ်သူများအပေါ် အယုံအကြည်မရှိခြင်းကြောင့် ၎င်းကို ၁၉၉၂ ခုနှစ်တွင် ပြန်လည်ရုပ်သိမ်းခဲ့ရသည်။ ကလေး 1992 ၏ကျန်းမာရေးကို အဟန့်အတားဖြစ်စေသော ဤကာကွယ်ဆေးကို ဖျက်ဆီးမည့်အစား Pluserix သည် ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါကူးစက်ပျံ့နှံ့မှုကို ဖန်တီးကာ ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါကူးစက်မှုကို ဖန်တီးပေးသည့် ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများသို့ တင်ပို့ခဲ့သည်။

ကာကွယ်ဆေးများသည် ယခင်က ၎င်း၏လက်ခံရရှိသူအချို့ကို အန္တရာယ်ပြုခဲ့သော်လည်း၊ ကာကွယ်ဆေးနှင့် အော်တစ်ဇင်တို့ကြား ဆက်စပ်မှုကို သက်သေပြသည့် CDC မှ လူသိရှင်ကြားထုတ်ပြန်သည့် ခိုင်မာသောအထောက်အထားများ မရှိသေးပါ။

“ဆေးပညာမှာ ကာကွယ်ဆေးတွေက Autism မဖြစ်စေဘူးလို့ သက်သေပြတဲ့ လေ့လာမှုများစွာရှိတယ်။ ကျွန်တော်အမြဲကြုံတွေ့နေရသော ပြဿနာမှာ ထောင်နှင့်ချီသော မိဘများ အားလုံး တူညီသော ပုံပြင်ကို ပြောကြသည်- 'ကျွန်မ ကလေးမှာ ကာကွယ်ဆေးရပြီး၊ များသောအားဖြင့် MMR ကာကွယ်ဆေးပါ။ ထိုအခါ ထိုည သို့မဟုတ် နောက်နေ့၌ အဖျားတက်၏။ အဲဒီအခါ သူတို့ အဖျားက ထွက်လာတဲ့အခါ စကားနဲ့ လမ်းလျှောက်နိုင်မှု ပျောက်သွားတယ်” ဟု ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ သတင်းထောက် ဒယ်လ်ဘစ်ထရီက ပြောသည်။

Autism အကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ သိထားသည်မှာ ၎င်းသည် ကလေးများတွင် လျင်မြန်သောနှုန်းဖြင့် ကြီးထွားလာခြင်းဖြစ်သည်။ ၁၉၇၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် ကလေး ၁၀,၀၀၀ တွင် ၁ ဦးတွင် အော်တစ်ဇင်မသန်စွမ်းမှုကို တွေ့ရှိနိုင်သည်။ CDC ၏ အဆိုအရ 1970 ခုနှစ်တွင် ကလေး 1 ယောက်တွင် 10,000 ယောက်တွေ့ရှိနိုင်သည်။ အမျိုးသားများသည် 2016:1 နှုန်းဖြင့် အော်တစ်ဇင်ဖြစ်နိုင်ချေပိုများသည်။ အမျိုးသား Autism သည် 68 တွင် 3 နှင့် 1 တွင်မိန်းကလေး 1 သည် autism ရှိကြောင်းတွေ့ရှိရသည်။ 42 ခုနှစ်တွင် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် အော်တစ်ဇင်ဖြစ်ပွားမှု 1 ခုရှိခဲ့သည်။

Autism သည် ကလေးတွင် မသန်စွမ်းများစွာကို ဖြစ်စေပြီး အချို့မှာ အချက်အလက်များကို မထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း၊ ထပ်ခါတလဲလဲ ပြုမူခြင်း၊ ရင်းနှီးမှုမရှိခြင်း၊ မိမိကိုယ်ကို ထိခိုက်နာကျင်စေခြင်း၊ အသံကျယ်ကျယ်အော်ခြင်း နှင့် ခံစားချက်များကို တိုင်းတာနိုင်စွမ်းမရှိခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ သင့်ကလေးတွင် ဤအပြုအမူများ ပေါ်ပေါက်ပါက ဆေးကုသမှုခံယူရန် အကြံပြုအပ်ပါသည်။ MMR သို့မဟုတ် DTaP ကာကွယ်ဆေးများ လက်ခံရရှိပြီးနောက် ၎င်းတို့၏ကလေးတွင် ဤလက္ခဏာအချို့ကို မိဘများ သတိပြုမိသည့် သာဓက ထောင်ပေါင်းများစွာ ရှိခဲ့သည်။

“စိတ်ဝင်တစားဖြစ်လာတာကတော့ သူတို့ရဲ့ကလေးမှာ ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးပြီးချင်းမှာ နောက်ဆက်တွဲအမူအကျင့်မျိုး ဖြစ်ပေါ်လာတယ်လို့ သတင်းပို့နေကြတဲ့ မိသားစုအရေအတွက်ကို တွေ့ရတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီမိဘတွေထဲက တစ်ယောက်က 18 လအထိ ပုံမှန်အတိုင်း ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ သူတို့ရဲ့ ကလေးတွေရဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင်ကို ပြသနေပြီး ရုတ်တရက် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက်မှာ မယုံနိုင်လောက်အောင် ဆုတ်ယုတ်မှု ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်” ဟု BCBA တည်ထောင်သူ Doreen Granpeesheh Ph.D. က ပြောကြားခဲ့သည်။ Autism နှင့် ဆက်စပ်ရောဂါများ။” စကားလုံး ၅၀-၁၀၀ နီးပါးရှိတဲ့ ဘယ်နေရာမှာမဆို စကားပြောဖူးတဲ့ ကလေးတွေဟာ သူတို့ရဲ့ စကားအားလုံးကို လုံးလုံးလျားလျား ဆုံးရှုံးသွားပါတယ်။ မိဘများနှင့် အလွန်အမင်း တွယ်တာမှုနှင့် အပြန်အလှန် တုံ့ပြန်မှုရှိသော ကလေးများသည် ရုတ်တရက် အထီးကျန်ဖြစ်လာပြီး ၎င်းတို့၏အမည်ကို မတုံ့ပြန်တော့ပါ။ ဒါက သူတို့ရဲ့ MMR ကာကွယ်ဆေးတွေ အပြီးမှာ ဖြစ်သွားတာပါ။”

ကာကွယ်ဆေးနှင့် အော်တစ်ဇင်တို့ကြား ဆက်နွယ်မှုဆိုင်ရာ မေးခွန်းများကို သိပ္ပံအသိုက်အဝန်းအပြင် နိုင်ငံရေး၏ အမြင့်ဆုံးအဆင့်တွင် ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ 2002 ခုနှစ်တွင် အမေရိကန် အောက်လွှတ်တော်အမတ် Dan Burton သည် ဆေးဝါးကုမ္ပဏီများ၏ တွေ့ရှိချက်များအပေါ် ပွင့်လင်းမြင်သာမှု မရှိခြင်းကြောင့် ကွန်ဂရက်ရှေ့တွင် ပြင်းထန်သော စကားဝိုင်းတစ်ခုတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ Burton သည် အရေးကြီးသောမေးခွန်းကို မေးခဲ့သည်- ဤပြဿနာကို ကျွန်ုပ်တို့ မည်သို့ဖြေရှင်းမည်နည်း။

"အရင်က 1 မှာ 10,000 ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး အခု 1 ကျော်မှာ 250 ယောက်က အော်တစ်ဇင်ဖြစ်နေလို့ ဒီတိုင်းပြည်မှာ ပျက်စီးနေတဲ့ ကလေးငယ်တွေ ကြီးပြင်းလာရတော့မယ်။ သေတော့မှာမဟုတ်ဘူး... အသက် 50 နှစ် 60 လောက်ရှိတော့မယ်။ အခုသူတို့ကို ဘယ်သူက ထိန်းပေးမယ်လို့ ထင်လဲ၊ ငါတို့အားလုံး အခွန်ထမ်းတွေ ဖြစ်ကုန်တော့မယ်။ ဒေါ်လာ ထရီလီယံနဲ့ချီကုန်မယ်။ ဆေးဝါးကုမ္ပဏီများနှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏အစိုးရသည်ယနေ့ဤအရှုပ်အထွေးကိုဖုံးကွယ်မသွားပါစေနှင့်” ဟု Burton မှပြောကြားခဲ့သည်။

အဆင့်မြင့် CDC အရာရှိများသည် ကာကွယ်ဆေးနှင့် အော်တစ်ဇင်တို့ကြား ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ဆက်စပ်မှုကို မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ပြီး အချို့မှာ MMR သို့မဟုတ် DTaP ကာကွယ်ဆေးများကြောင့် အော်တစ်ဇင်အမူအကျင့်များ လက်ခံရရှိနိုင်ခြေရှိကြောင်း ဝန်ခံခဲ့ကြသည်-

“အခု၊ ကာကွယ်ဆေးတွေက ကလေးတွေမှာ ရံဖန်ရံခါ အဖျားတက်စေနိုင်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့အားလုံး သိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကလေးမှာ ကာကွယ်ဆေးထိုးထားရင် အဖျားတက်တာ၊ ကာကွယ်ဆေးတွေထိုးပြီး တခြားနောက်ဆက်တွဲပြဿနာတွေရှိခဲ့ရင် mitochondrial disorder ဖြစ်တယ်ဆိုရင်တော့ ထိခိုက်မှုအချို့ကို သက်သာစေနိုင်ပါတယ်။ အချို့သောလက္ခဏာများသည် အော်တစ်ဇင်၏လက္ခဏာများဖြစ်နိုင်သည်” ဟု CDC ၏ဒါရိုက်တာဖြစ်သူ Julie Gerberding MD က CNN အင်တာဗျူးတစ်ခုတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။ 

Gerberding သည် ကာကွယ်ဆေးနှင့် အော်တစ်ဇင်တို့ကြား ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ဆက်နွှယ်မှုများအကြောင်း ပြောဆိုသည့် တစ်ဦးတည်းသော CDC ဝန်ထမ်းမဟုတ်ပါ။ CDC သတင်းပေးသူဖြစ်လာပြီးနောက် ရိုးရာပုံပြင်တစ်မျိုးဖြစ်လာသည့် William W. Thompson သည် ကာကွယ်ဆေးဆိုင်ရာ ၎င်း၏သိပ္ပံနည်းကျတွေ့ရှိချက်များနှင့်ပတ်သက်သည့် လျှို့ဝှက်ချက်များကိုလည်း ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့သည်။ CDC မှ အကြီးတန်းသိပ္ပံပညာရှင်နှင့် ကူးစက်ရောဂါဗေဒပညာရှင် Thompson သည် ကာကွယ်ဆေးဘေးကင်းရေးနှင့်ပတ်သက်ပြီး CDC မှ ထုတ်ဝေနေသည့်အရာသည် မမှန်ကြောင်း သိရှိသောအခါ 2002 ခုနှစ် အောက်တိုဘာလတွင် ရှေ့နေတစ်ဦးကို ငှားရမ်းခဲ့သည်။ 2014 ခုနှစ် သြဂုတ်လတွင် Thompson သည် ဤကြေငြာချက်ကို လူသိရှင်ကြား ထုတ်ဖော်ခဲ့သည်-

“ကျွန်တော့်နာမည် William Thompson ပါ။ ကျွန်ုပ်သည် 1998 ခုနှစ်ကတည်းက ကျွန်ုပ်အလုပ်လုပ်ခဲ့သော ရောဂါထိန်းချုပ်ရေးနှင့် ကာကွယ်ရေးဗဟိုဌာနတွင် အကြီးတန်းသိပ္ပံပညာရှင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်၏စာရေးဆရာများနှင့် Pediatrics ဂျာနယ်တွင်ထုတ်ဝေသော ကျွန်ုပ်တို့၏ 2004 ခုနှစ် ဆောင်းပါးတွင် ကိန်းဂဏန်းအချက်အလတ်များကို ချန်လှပ်ထားမိသည့်အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပါသည်။ ချန်လှပ်ထားသည့် အချက်အလက်များအရ အသက် ၃၆ လမတိုင်မီ MMR ကာကွယ်ဆေးကို လက်ခံရရှိသော အာဖရိကန်အမေရိကန်အမျိုးသားများသည် အော်တစ်ဇင်ဖြစ်နိုင်ချေ ပိုများကြောင်း အကြံပြုထားသည်။ ဒေတာစုဆောင်းပြီးနောက် မည်သည့်တွေ့ရှိချက်များကို အစီရင်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ချက်များချခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးလေ့လာမှုပရိုတိုကောကို လိုက်နာခြင်းမရှိဟု ကျွန်တော်ယုံကြည်ပါသည်။"

အသက်သုံးနှစ်မတိုင်မီ ကာကွယ်ဆေးထိုးထားသည့် အာဖရိကန်အမေရိကန်အမျိုးသားများသည် အော်တစ်ဇင်အပြုအမူကို ခံရနိုင်ခြေ 340% ပိုများကြောင်း Thompson က တွေ့ရှိခဲ့သည်။ အာဖရိကန်အမေရိကန်များတွင် ဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော်လည်း အသက် 3 နှစ်မတိုင်မီ ကာကွယ်ဆေးထိုးသည့်ကလေးတိုင်းတွင် အော်တစ်ဇင်ဖြစ်နိုင်ခြေသည် အလွန်မြင့်မားသည်။

“အို ဘုရားသခင်၊ ငါတို့လုပ်ခဲ့တာကို မယုံနိုင်ပေမယ့် ငါတို့လုပ်ခဲ့တယ်” ဟု Thompson က သတင်းထောက်တစ်ဦးကို ပြောကြားခဲ့ပြီး “ဒီစာရွက်နဲ့အတူ ကျွန်တော်ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ ကျွန်တော့်အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းရဲ့ အနိမ့်ဆုံးအချက်ပဲ၊ ပြဿနာရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်တာကြောင့် အော်တစ်ဇင်ရောဂါရှိတဲ့ ကလေးတွေရဲ့ မိသားစုတွေနဲ့ တွေ့တဲ့အခါ ရှက်စရာကြီးပါ။”