Waterkracht en droogte: obstakels voor de transitie naar schone energie

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Waterkracht en droogte: obstakels voor de transitie naar schone energie

Waterkracht en droogte: obstakels voor de transitie naar schone energie

Onderkoptekst
Nieuw onderzoek suggereert dat waterkracht in de Verenigde Staten in 14 met 2022 procent kan afnemen, vergeleken met 2021, aangezien droogte en droge omstandigheden aanhouden.
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 5 Augustus 2022

    Samenvatting inzicht

    Klimaatverandering vermindert de effectiviteit van hydro-elektrische dammen, wat leidt tot een afname van hun energieproductie. Deze afname van waterkracht zet regeringen en industrieën ertoe aan om alternatieve energiebronnen, zoals zonne- en windenergie, te overwegen en hun investeringsstrategieën te heroverwegen. Deze veranderingen leiden tot discussies over energiebesparing, de kosten van levensonderhoud en de toekomst van het nationale energiebeleid.

    Waterkracht en droogtecontext

    Terwijl de waterkrachtcentrale-industrie haar positie als klimaatvriendelijke energieoplossing probeert te versterken, toont steeds meer bewijs aan dat klimaatverandering het vermogen van waterkrachtcentrales om energie te produceren ondermijnt. Deze uitdaging wordt wereldwijd het hoofd geboden, maar dit rapport zal zich concentreren op de ervaring in de VS.

    De droogte die het westen van de VS treft, heeft het vermogen van de regio om hydro-elektrische energie te creëren verminderd vanwege de verminderde hoeveelheid water die door waterkrachtcentrales stroomt, gebaseerd op mediaberichten uit 2022 van de Associated Press. Volgens een recent onderzoek van de Energy Information Administration is de productie van waterkracht in 14 met ongeveer 2021 procent gedaald ten opzichte van het niveau van 2020 als gevolg van de ernstige droogte in de regio.

    Toen het waterpeil van Oroville Lake bijvoorbeeld gevaarlijk laag werd, sloot Californië de Hyatt Power Plant in augustus 2021. Evenzo heeft Lake Powell, een enorm stuwmeer op de grens tussen Utah en Arizona, te lijden gehad onder een daling van het waterpeil. Volgens Inside Climate News waren de waterstanden van het meer in oktober 2021 zo laag dat het Amerikaanse Bureau of Reclamation voorspelde dat het meer tegen 2023 niet langer genoeg water zou hebben om stroom op te wekken als de droogte aanhield. Als de Glen Canyon Dam van Lake Powell verloren zou gaan, zouden nutsbedrijven nieuwe manieren moeten vinden om energie te leveren aan de 5.8 miljoen consumenten die Lake Powell en andere verbonden dammen bedienen.

    Sinds 2020 is de beschikbaarheid van waterkracht in Californië met 38 procent afgenomen, waarbij de afnemende waterkracht wordt aangevuld met een grotere output van gas. De opslag van waterkracht is in dezelfde periode met 12 procent gedaald in het noordwesten van de Stille Oceaan, en de opwekking van steenkool zal naar verwachting op korte termijn de verloren gegane waterkracht vervangen. 

    Disruptieve impact

    De schaarste aan waterkracht kan de staats- en regionale energie-autoriteiten ertoe aanzetten tijdelijk afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen, waardoor de voortgang in de richting van de doelstellingen op het gebied van de klimaatverandering mogelijk wordt vertraagd. Een dergelijke verschuiving brengt het risico met zich mee dat de grondstoffenprijzen stijgen, wat bijdraagt ​​aan een mondiale stijging van de kosten van levensonderhoud. De urgentie om de kloof in de energievoorziening te overbruggen zou voorrang kunnen geven aan het gebruik van fossiele brandstoffen boven duurzame oplossingen op de lange termijn, wat een kritiek moment in de besluitvorming over het energiebeleid zou benadrukken.

    De financiële implicaties van investeringen in waterkrachtinfrastructuur worden steeds belangrijker, vooral omdat klimaatverandering de betrouwbaarheid ervan aantast. Regeringen kunnen het substantiële kapitaal dat nodig is voor waterkrachtprojecten beschouwen als een minder gunstige investering vergeleken met meer directe energieoplossingen zoals fossiele brandstoffen, kernenergie of de uitbreiding van zonne- en windenergie-infrastructuur. Deze herverdeling van hulpbronnen zou kunnen leiden tot het scheppen van banen in de alternatieve energiesectoren, wat vooral ten goede zou komen aan gemeenschappen die zich in de buurt van grootschalige bouwprojecten bevinden. Deze verschuiving zou echter ook een strategische stap kunnen betekenen, weg van waterkracht, wat een impact zou kunnen hebben op de werknemers in deze sector en het regionale economische landschap zou veranderen.

    Als reactie op deze uitdagingen kunnen overheden innovatieve oplossingen verkennen, zoals cloud-seeding-technologieën, om de prestaties van bestaande waterkrachtcentrales te verbeteren. Door kunstmatig regen te induceren, kan het zaaien van wolken de droogteomstandigheden verlichten die de productie van waterkracht belemmeren. Deze aanpak introduceert echter nieuwe ecologische en ethische overwegingen, omdat het manipuleren van weerpatronen onvoorziene ecologische gevolgen kan hebben. 

    Gevolgen van klimaatverandering die de levensvatbaarheid van hydro-elektrische dammen bedreigen

    Bredere implicaties van het onhaalbaar worden van waterkracht als gevolg van aanhoudende droogte kunnen zijn:

    • Regeringen beperken de fondsen voor nieuwe waterkrachtcentrales, wat leidt tot een verschuiving in de nationale energiestrategieën naar alternatieve hernieuwbare bronnen.
    • Zonne- en windenergieprojecten krijgen meer financiële steun van de publieke en private sector, waardoor technologische vooruitgang en kostenbesparingen op deze gebieden worden gestimuleerd.
    • Gemeenschappen in de buurt van waterkrachtdammen worden geconfronteerd met energierantsoenering, wat een groter bewustzijn van energiebesparings- en efficiëntiemaatregelen onder bewoners bevordert.
    • De zichtbaarheid van lege meren en inactieve hydrodammen stimuleert de publieke vraag naar agressiever milieubeleid en -acties.
    • De verminderde hydro-elektrische productie zet energiebedrijven ertoe aan te innoveren op het gebied van energieopslag en netwerkbeheer, waardoor stabiliteit wordt gewaarborgd ondanks fluctuerende hernieuwbare bronnen.
    • Een potentiële stijging van de energiekosten als gevolg van de overgang van gevestigde waterkracht naar andere duurzame energiebronnen, met gevolgen voor de huishoudbudgetten en bedrijfskosten.
    • Toenemende publieke en politieke debatten over energieprioriteiten en klimaatverplichtingen, die toekomstige verkiezingen beïnvloeden en nationale en internationale milieuagenda’s vormgeven.

    Vragen om te overwegen

    • Kan de mensheid manieren ontwikkelen om de gevolgen van droogte tegen te gaan of regen te produceren? 
    • Denkt u dat hydro-elektrische dammen in de toekomst een ter ziele gegane vorm van energieproductie kunnen worden?

    Insight-referenties

    Voor dit inzicht werd verwezen naar de volgende populaire en institutionele links: