Wereldburgerschap: de naties redden

Sinds de leeftijd van 18, Lenneal Henderson, een regeringsprofessor aan het College of William and Mary, heeft geprobeerd het land minstens één keer per jaar te verlaten om te werken aan openbare beleidskwesties zoals energie, landbouw, armoede en gezondheid. Met deze ervaring, zegt Henderson, "heeft het me bewust gemaakt van het verband tussen mijn burgerschap en het burgerschap van mensen in andere landen." Vergelijkbaar met de wereldwijde connectie van Henderson, kwam er onlangs een enquête uit BBC World Service in april 2016, wat suggereert dat meer mensen globaal beginnen te denken in plaats van nationaal.

De enquête werd afgenomen tussen december 2015 en april 2016 met een groep genaamd Globe-scan die deze enquêtes al meer dan 15 jaar uitvoert. De conclusie van het rapport luidde: "Van alle 18 landen waar deze vraag in 2016 werd gesteld, suggereert de peiling dat meer dan de helft (51%) zichzelf meer als wereldburgers ziet dan als burgers van hun land", terwijl 43% zich nationaal identificeerde. Naarmate deze trend voor een wereldburger toeneemt, blijven we het begin zien van wereldwijde veranderingen over de hele wereld voor kwesties als armoede, vrouwenrechten, onderwijs en klimaatverandering.

Hugh Evans, een grote beweger en schudder in de wereldburgerbeweging, zei tijdens een TED Talk in april, "dat de toekomst van de wereld afhangt van wereldburgers." In 2012 richtte Evans de Global Citizen organisatie, die wereldwijde actie promoot door middel van muziek. Deze organisatie bereikt nu meer dan 150 verschillende landen, maar ik beloof dat ik daar later meer over zal vertellen.

Wat is wereldburgerschap?

Henderson definieert wereldburgerschap als jezelf afvragen "hoe stelt [nationaal burgerschap] mij in staat om deel te nemen aan de wereld, en de wereld om deel te nemen aan dit land?" Kosmos-journaal zegt dat een "wereldburger iemand is die zich identificeert met het deel uitmaken van een opkomende wereldgemeenschap en wiens acties bijdragen aan het opbouwen van de waarden en praktijken van deze gemeenschap." Als geen van deze definities je aanspreekt, heeft de Global Citizen-organisatie een geweldige video- van verschillende mensen die definiëren wat wereldburgerschap werkelijk betekent.

Waarom vindt de wereldwijde beweging nu plaats?

Als we het hebben over deze beweging die plaatsvindt nu we moeten niet vergeten dat het rondzweeft sinds de jaren 40 en 50 met de start van de Verenigde Naties in 1945 en Eisenhower's poging om zustersteden te creëren in 1956. Dus, waarom zien we het echt opduiken en in beweging komen in het verleden verscheidene jaren? Je kunt waarschijnlijk een paar ideeën bedenken ...

Wereldwijde problemen

Armoede is altijd een wereldwijd probleem geweest. Dit is geen nieuw concept, maar het vooruitzicht om daadwerkelijk een einde te kunnen maken aan extreme armoede is nog vrij nieuw en opwindend. Het huidige doel van Global Citizen is bijvoorbeeld om in 2030 een einde te maken aan extreme armoede!

Twee andere verwante kwesties die iedereen over de hele wereld raken, zijn vrouwen- en reproductieve rechten. Vrouwen over de hele wereld lijden nog steeds onder een gebrek aan onderwijs als gevolg van gedwongen huwelijken en kindhuwelijken. Bovendien, volgens de United Nations Population Fund, „Elke dag bevallen in ontwikkelingslanden 20,000 meisjes onder de 18 jaar.” Voeg zwangerschappen toe die de geboorte niet hebben gehaald vanwege moedersterfte of onveilige abortussen en er zijn er nog veel meer. Al deze meestal onbedoelde zwangerschappen beperken ook vaak het vermogen van het meisje om een ​​opleiding te volgen en veroorzaken een toename van de armoede.

Vervolgens is onderwijs op zichzelf zijn eigen mondiale probleem. Ook al zijn de openbare scholen gratis voor kinderen, sommige gezinnen hebben niet de middelen om uniformen of boeken te kopen. Anderen hebben misschien de kinderen nodig om te werken in plaats van naar school te gaan, zodat het gezin genoeg geld heeft om eten te kopen. Nogmaals, je kunt zien hoe al deze mondiale problemen uiteindelijk een beetje samensmelten om deze vicieuze cirkel te veroorzaken.

Ten slotte wordt klimaatverandering in snel tempo een steeds grotere bedreiging en zal alleen maar erger worden, tenzij we wereldwijde actie kunnen ondernemen. Van droogte in de Hoorn van Afrika hittegolven in de Arctisch het lijkt bijna alsof onze wereld in duigen valt. Waar ik persoonlijk mijn haren over uittrek, is hoe, hoewel dit allemaal gebeurt, het boren en branden van olie doorgaat en omdat niemand het ergens over eens kan worden, doen we niets. Klinkt als een probleem dat wereldburgers oproept.

Internet toegang

Het internet biedt ons meer directe informatie dan we ooit als samenleving hebben gehad. Het is bijna moeilijk voor te stellen hoe we het op dit moment hebben overleefd zonder Google (het feit dat google is zo'n beetje een werkwoord geworden zegt genoeg). Naarmate wereldwijde informatie toegankelijker wordt via websites en zoekmachines zoals Google, worden mensen over de hele wereld zich meer wereldwijd bewust.

Bovendien, met het wereldwijde web binnen handbereik, wordt wereldwijde communicatie praktisch net zo eenvoudig als het aanzetten van uw computer. Via sociale media, e-mail en videochat kunnen mensen van over de hele wereld binnen enkele seconden communiceren. Deze simpele massacommunicatie maakt het vooruitzicht op wereldburgerschap in de toekomst nog waarschijnlijker.

Wat gebeurt er al?

Sister Cities

Zustersteden is een programma bedoeld om burgerdiplomatie te bevorderen. Steden in de Verenigde Staten verbinden zich met een 'zusterstad' in een ander land om culturele uitwisseling te creëren en met elkaar samen te werken aan kwesties waar beide steden mee te maken hebben.

Een voorbeeld van deze relaties die Henderson uitlegde, was een zusterstaatrelatie tussen Californië en Chili op het gebied van "druiven- en wijnproductie, die industrieën in beide landen helpt en dus de mensen die in die industrieën werken, evenals de klanten en consumenten van die producten.”

Dit soort samenwerking zou gemakkelijk kunnen leiden tot veel meer communicatie tussen landen en zou kunnen helpen om de kijk van mensen op mondiale kwesties te verbreden. Hoewel dit programma al sinds de jaren 50 loopt, hoorde ik er persoonlijk pas voor het eerst van via Henderson. Met meer publiciteit zou het programma zich binnen een paar jaar gemakkelijk buiten de industrieën en de politiek kunnen verspreiden naar algemeen bereik onder gemeenschappen en door het hele schoolsysteem.

Global Citizen

Ik heb beloofd dat ik meer zou praten over de Global Citizen-organisatie en nu ben ik van plan die belofte na te komen. De manier waarop deze organisatie werkt, is dat je concertkaartjes kunt verdienen die de artiest heeft gedoneerd of een kaartje kunt verdienen voor het Global Citizen-festival in New York City dat elk jaar plaatsvindt. Het afgelopen jaar was er ook een festival in Mumbai, India waaraan 80,000 mensen deelnamen.

Dit jaar bestond de line-up in New York uit Rihanna, Kendrick Lamar, Selena Gomez, Major Lazer, Metallica, Usher en Ellie Goulding met gastheren als Deborrah-Lee, Hugh Jackman en Neil Patrick Harris. In India traden Chris Martin en rapper Jay-Z van Coldplay op.

De Global Citizen-website vermeldt de prestaties van het festival van 2016 en zegt dat het festival "47 toezeggingen en aankondigingen ter waarde van $ 1.9 miljard heeft veroorzaakt om 199 miljoen mensen te bereiken". Het India-festival bracht ongeveer 25 toezeggingen met zich mee die "een investering van bijna $ 6 miljard vertegenwoordigen die 500 miljoen levens zal beïnvloeden".

Hoewel dergelijke acties al plaatsvinden, moet er in de toekomst nog enorm veel worden gedaan om een ​​einde te maken aan extreme armoede over de hele wereld. Als beroemde artiesten echter een deel van hun tijd blijven doneren en zolang de organisatie actievere leden blijft werven, denk ik dat dat doel heel goed mogelijk is.