Virtuele relaties: de samenleving verbinden of loskoppelen?

Sociale media en de desintegratie van barrières

Het fenomeen sociale media heeft de manier van zijn van de samenleving fundamenteel veranderd en de impact ervan op de manier waarop we communiceren is onbetwist groot. Verbindingsapps zoals Tinder en Skype hebben een revolutie teweeggebracht in de manier waarop mensen elkaar ontmoeten en communiceren. Met platforms zoals Facebook en Skype kunnen gebruikers verbonden blijven met naasten en dierbaren. Een persoon aan de ene kant van de wereld kan binnen enkele seconden onmiddellijk verbinding maken met een ander. Bovendien kunnen mensen zelfs nieuwe vriendschappen en mogelijk zelfs liefde vinden.

Tinder, bijvoorbeeld, een dating-app die in 2012 werd gelanceerd, helpt gebruikers romantische partners te vinden. Hoewel het concept van online dating (of zelfs sociale media) niet bepaald nieuw is, reikt het bereik tegenwoordig veel verder dan voorheen. In tegenstelling tot een paar generaties geleden, waar matches werden gemaakt in een meer traditionele stijl en mensen die relaties zochten via het net als wanhopig werden gezien, waardoor online daten werd afgekeurd, is het perspectief van vandaag heel anders. Het is veel meer sociaal acceptabel en is vrij algemeen geworden, met bijna de helft van de Amerikaanse bevolking die zich bezighoudt met het medium of iemand kent die dat heeft gedaan.

Naast persoonlijke voordelen bieden sociale media ook professionele voordelen, zoals de mogelijkheid om merken te promoten, contact te leggen met consumenten en zelfs werk te vinden. LinkedIn, een professionele netwerksite die in 2003 werd gelanceerd, heeft tot doel "uw carrière een boost te geven", door individuen in staat te stellen een online zakelijk profiel aan te maken en contact te leggen met collega's. Deze site is actief in meer dan 200 landen en bedient alleen al meer dan 380 miljoen gebruikers, waardoor LinkedIn een van de meest populaire netwerksites is die tegenwoordig wordt gebruikt.

Met een digitaal netwerk dat direct voor miljarden toegankelijk is, zijn verschillende barrières uitgedaagd en gecomprimeerd. Geografische barrières zijn bijvoorbeeld in wezen onbestaande dankzij communicatietechnologie. Iedereen met een internetverbinding en een socialemedia-account kan deelnemen aan de steeds groter wordende wereld van virtuele ruimte en een verbinding smeden. Of het nu Twitter, Snapchat, Vine, Pinterest of een andere sociale netwerksite is, de mogelijkheden om contact te maken met gelijkgestemde individuen zijn er in overvloed.

Virtuele relaties - gewoon niet echt genoeg

"Met alle krachtige sociale technologieën binnen handbereik, zijn we meer verbonden - en mogelijk meer losgekoppeld - dan ooit tevoren."

~ Susan Tardanico

Aangezien het stigma van online daten in de loop van de tijd aanzienlijk is afgenomen, lijkt het onvermijdelijk dat het vinden van vriendschappen en romantische interesses in de nabije toekomst een gemeenschappelijke basis zal zijn.

Met alle schijnbare voordelen die sociale media te bieden hebben, is het echter noodzakelijk om te erkennen dat niet alles zo fijn en dandy is als het lijkt. Bijvoorbeeld, in de behoefte om zich geliefd en geaccepteerd te voelen in de online gemeenschap, verschuilen mensen zich vaak achter het mom van onechtheid en zetten ze vervormde beelden van zichzelf op. Voor degenen die op zoek zijn naar partnerschappen, is het belangrijk om te begrijpen dat wat op het eerste gezicht lijkt misschien ver van de waarheid is. Sommige mensen dragen maskers om een ​​gelukkig en succesvol leven te projecteren, wat later gevoelens van onzekerheid en een verminderd zelfrespect kan veroorzaken. De behoefte om indruk te maken op volgers, vrienden en andere online leden kan ook diep gaan, waardoor de echte persoon afstand neemt van hun online vertegenwoordiging. In plaats van van binnenuit zelfverzekerd en veilig te zijn, lijken gevoelens van waarde vreemd genoeg van buitenaf te komen op basis van het aantal volgers, vrienden en dergelijke.

Om deze reden lijken virtuele relaties, vooral die via Twitter, Instagram en Facebook, over concurrentie te gaan. Hoeveel re-tweets heeft een bericht gekregen? Hoeveel volgers en vrienden heeft iemand? De wens om een ​​breder publiek te bereiken, ongeacht de kwaliteit van de verbinding, lijkt ertoe te doen. Natuurlijk wordt niet iedereen die deze platforms gebruikt het slachtoffer van een dergelijke mentaliteit; dat sluit echter niet uit dat er sommigen zijn die online relaties aangaan met het primaire doel om hun netwerk te vergroten.

Bovendien kunnen virtuele relaties die ten koste gaan van vast die kunnen oppervlakkig en remmend zijn. De eerste mag in geen geval de laatste domineren. Hoe vaak heb je iemand zien glimlachen terwijl hij sms'te en zich volledig terugtrok uit een sociale gebeurtenis? Voor mensen spelen fysieke nabijheid, intimiteit en aanraking allemaal een belangrijke rol in relaties. Toch lijken we veel meer aandacht te besteden aan virtuele verbindingen dan aan degenen die ons omringen.

Dus, hoe gaan we onze groeiende afhankelijkheid van sociale media tegen zonder ons los te maken van de wereld om ons heen? Evenwicht. Terwijl sociale media verleidelijke ontsnappingen bieden naar een compleet nieuwe wereld, is het de wereld weg van online communicatie waarin we echt doen en zouden moeten leven. Hoe "echt" de verbinding ook lijkt, virtuele relaties bieden gewoon niet de broodnodige menselijk verbinding die we allemaal nodig hebben. Leren profiteren van de voordelen die sociale media inderdaad te bieden hebben en er op een gezonde afstand van blijven, is een vaardigheid die we zullen moeten ontwikkelen.

Toekomstige trend van virtuele relaties - een groeiende illusie van "echt"

Nu een toenemend aantal mensen relaties smeedt en onderhoudt via online sites, lijkt de toekomst van virtuele relaties helder te schijnen. Online daten en vriendschappen zullen goed worden geïntegreerd in de reguliere cultuur (niet dat ze dat al niet zijn!), en de keuze om om allerlei redenen partnerschappen te zoeken zal ruimschoots zijn, vooral omdat de communicatietechnologie zich blijft verspreiden.

Maar wat normaal lijkt, kan in de toekomst tot op zekere hoogte behoorlijk invaliderend zijn. De behoefte aan aanraking kan bijvoorbeeld als vreemd worden beschouwd. Fysieke persoonlijke relaties, die van vitaal belang zijn voor het menselijk bestaan, kunnen op een laag pitje staan. Dr. Elias Aboujaoude, een psychiater aan de Stanford-universiteit, zegt: "We kunnen misschien stoppen met het 'nodigen' of verlangen naar echte sociale interacties, omdat ze ons misschien vreemd worden."

Aangezien de samenleving tegenwoordig grotendeels aan hun smartphones of een ander elektronisch apparaat is gekluisterd, komt dit niet als een al te grote schok. Niettemin, het feit dat mensen misschien compleet loskoppelen van echte interacties is ronduit verschrikkelijk. De behoefte aan aanraking, ondanks alle technologische vooruitgang die we kunnen zien, kan nooit worden vervangen. Het is tenslotte een basismens genoodzaakt bent. Teksten, emoticons en online video's zijn simpelweg geen vervanging voor authentiek menselijk contact.