Anti-veroudering en de economie: wanneer de eeuwige jeugd ingrijpt in onze economie

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 1 maart 2022

Samenvatting inzicht

Het streven naar een lang leven is uitgegroeid tot een wetenschappelijke zoektocht naar het begrijpen en vertragen van het verouderingsproces, gedreven door de gezondheidszorguitdagingen van een vergrijzende wereldbevolking. Dit onderzoek, gevoed door investeringen uit verschillende sectoren, waaronder de technologie en de academische wereld, heeft tot doel ouderdomsziekten terug te dringen en de levensduur in goede gezondheid te verlengen. Naarmate de anti-verouderingstechnologieën zich ontwikkelen, kunnen ze echter maatschappelijke structuren hervormen, van arbeidsmarkten en pensioenplannen tot consumentengewoonten en stadsplanning.

Context tegen veroudering en economie

De zoektocht naar een lang leven is een constant thema geweest in de geschiedenis van de mensheid, en in de moderne tijd heeft dit streven een wetenschappelijke wending genomen. Onderzoekers over de hele wereld verdiepen zich in de mysteries van veroudering en zoeken naar manieren om het proces dat bekend staat als senescentie – de biologische term voor oud worden – te vertragen of zelfs te stoppen. Deze wetenschappelijke onderneming is niet slechts een ijdelheidsproject; het is een antwoord op de toenemende uitdagingen op het gebied van de gezondheidszorg die gepaard gaan met een vergrijzende bevolking. Er wordt geschat dat de wereldwijde markt voor onderzoek en behandelingen tegen veroudering in 2027 een duizelingwekkende waarde van 14.22 miljard dollar zal bereiken, wat de urgentie en omvang van dit mondiale gezondheidsprobleem weerspiegelt.

De belangstelling voor antiverouderingsonderzoek beperkt zich niet tot de wetenschappelijke gemeenschap. Ook vooraanstaande leidinggevenden uit de wereld van technologie en software erkennen het potentieel van dit vakgebied en investeren er aanzienlijke bedragen in. Hun betrokkenheid zorgt niet alleen voor de broodnodige financiering, maar zorgt ook voor een fris perspectief en een innovatieve benadering van het onderzoek. Ondertussen voeren academische instellingen klinische onderzoeken uit, in een poging nieuwe behandelingen te ontdekken die de effecten van veroudering kunnen verzachten of zelfs helemaal kunnen voorkomen.

Het primaire doel van antiverouderingsonderzoek is het verminderen van het risico op leeftijdsgebonden ziekten door de veroudering van menselijke cellen te voorkomen. Eén veelbelovende onderzoeksrichting betreft het gebruik van metformine, een medicijn dat doorgaans wordt gebruikt om diabetes type II te behandelen. Onderzoekers onderzoeken het potentieel van metformine om bescherming te bieden tegen een reeks ziekten die verband houden met veroudering, in de hoop dat het niet alleen de levensduur maar ook de gezondheid zou kunnen verlengen - de periode van het leven dat in goede gezondheid wordt doorgebracht. 

Disruptieve impact

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zal het aandeel van de wereldbevolking ouder dan 2015 jaar tussen 2050 en 60 bijna verdubbelen, van 12 procent naar 22 procent. In 2030 zal één op de zes mensen wereldwijd minstens 60 jaar oud zijn. Naarmate deze bevolking ouder wordt, zal het verlangen (voor een aanzienlijk percentage van deze bevolking) om zich weer jong te voelen waarschijnlijk toenemen. 

In de VS zal iemand die 65 wordt, tijdens zijn leven ongeveer $142,000 tot $176,000 uitgeven aan langdurige zorg. Maar dankzij de vooruitgang op het gebied van de anti-verouderingstechnologie zouden burgers potentieel langer gezond kunnen blijven naarmate ze ouder worden en hun leven zelfstandiger kunnen voortzetten. Mogelijk zou dit de pensioenleeftijd kunnen opschuiven, omdat oudere volwassenen capabeler worden en langer blijven werken. 

Deze innovatie kan een aanzienlijke economische winst opleveren, omdat bedrijven meer technologische innovaties zullen ontwikkelen om tegemoet te komen aan de behoeften van mensen naarmate ze ouder worden. En voor landen die naar verwachting te lijden zullen hebben onder een vergrijzende beroepsbevolking, zouden anti-verouderingstherapieën hun beroepsbevolking nog tientallen jaren productiever kunnen houden. Interventies, zoals het tegengaan van veroudering, zijn echter niet zonder kosten; ze kunnen reeds bestaande ongelijkheden verergeren, omdat het de rijken de kans biedt om nog tientallen jaren te leven en hun rijkdom te laten groeien, waardoor de kloof tussen rijk en arm groter wordt. 

Implicaties van anti-veroudering en de economie

Bredere implicaties van anti-veroudering en de economie kunnen zijn:

• Een stijging van de werkende leeftijd, resulterend in een verschuiving in de arbeidsmarktdynamiek, waarbij ouderen gedurende langere perioden een actieve bijdrage aan de economie blijven leveren.
• De stijgende vraag naar antiverouderingsbehandelingen stimuleert de economische groei in de gezondheidszorgsector, wat leidt tot het creëren van nieuwe banen en diensten die zijn afgestemd op de behoeften van een vergrijzende bevolking.
• Individuen stellen hun pensionering uit, wat leidt tot veranderingen in pensioenregelingen en strategieën voor pensioenplanning.
• De ontwikkeling van nieuwe technologieën op medisch gebied, die leiden tot vooruitgang op het gebied van gepersonaliseerde geneeskunde en gezondheidszorgsystemen.
• Een verschuiving in de bestedingspatronen van consumenten, waarbij meer middelen worden toegewezen aan gezondheids- en welzijnsproducten en -diensten.
• Veranderingen in de stadsplanning en het huisvestingsbeleid, met een grotere nadruk op het creëren van leeftijdsvriendelijke omgevingen.
• Veranderingen in de onderwijssystemen, met een grotere nadruk op levenslang leren en de ontwikkeling van vaardigheden om een ​​langer beroepsleven mogelijk te maken.
• Meer toezicht en regulering door overheden, wat leidt tot nieuw beleid gericht op het waarborgen van de veiligheid en werkzaamheid van antiverouderingsbehandelingen.

Vragen om te overwegen

• Zou het verlengen van de levensduur de binnenlandse economieën kunnen helpen of zouden dergelijke therapieën alleen maar de kansen op werk voor de jongere generatie verminderen?
• Hoe kan deze wetenschappelijke ontwikkeling de groeiende kloof tussen arm en rijk beïnvloeden?