Kwantumrun

BEELDKREDIET: Kwantumrun

Mensen niet toegestaan. Het AI-only web: toekomst van internet P8

David Tal, uitgever, futurist
@DavidTalWrites
LinkedIn

Mon, 09 / 14 / 2020 - 13: 15

Ons toekomstige internet zal niet alleen een plek zijn voor mensen om binnen te leven en te communiceren. In feite kunnen mensen de minderheid worden als het gaat om het aantal toekomstige internetgebruikers.

In het laatste hoofdstuk van onze Future of the Internet-serie hebben we besproken hoe de toekomstige fusie van augmented reality (LUCHT), virtual reality (VR), en brain-computer interface (BCI) zal een metaverse creëren - een Matrix-achtige digitale realiteit die het internet van vandaag zal vervangen.

Er is echter een addertje onder het gras: deze toekomstige metaverse zal steeds krachtigere hardware, algoritmen en misschien zelfs een nieuw soort geest nodig hebben om de groeiende complexiteit ervan te beheren. Het is misschien niet verwonderlijk dat deze verschuiving al is begonnen.

Uncanny Valley webverkeer

Zeer weinig mensen beseffen het, maar het meeste internetverkeer wordt niet door mensen geproduceerd. In plaats daarvan bestaat een groeiend percentage (61.5% vanaf 2013) uit bots. Deze bots, robots, algoritmen, hoe je ze ook wilt noemen, kunnen zowel goed als slecht zijn. Een analyse van het websiteverkeer uit 2013 door: Incapsula-onderzoek laat zien dat 31% van het internetverkeer bestaat uit zoekmachines en andere goede bots, terwijl de rest bestaat uit scrapers, hacktools, spammers en imitatiebots (zie onderstaande grafiek).

Hoewel we weten wat zoekmachines doen, zijn de andere niet-zo-leuke bots misschien nieuw voor sommige lezers.

Scrapers worden gebruikt om websitedatabases te infiltreren en zoveel mogelijk privé-informatie te kopiëren voor wederverkoop.
Hacktools worden gebruikt om virussen te injecteren, inhoud te verwijderen, digitale doelen te vernielen en te kapen.
Spammers verzenden enorme hoeveelheden frauduleuze e-mails, idealiter via e-mailaccounts die ze hebben gehackt.
Nabootsers proberen te verschijnen als natuurlijk verkeer, maar worden gebruikt om websites aan te vallen door onder andere hun servers te overweldigen (DDoS-aanvallen) of fraude te plegen tegen digitale advertentieservices.

Webruis groeit met Internet of Things

Al deze bots zijn niet de enige bronnen van verkeer die mensen uit het internet verdringen.

De internet van dingen (IoT), eerder in deze serie besproken, groeit snel. Miljarden slimme objecten, en binnenkort honderden miljarden, zal de komende decennia verbinding maken met internet, waarbij elk constant stukjes gegevens naar de cloud stuurt. De exponentiële groei van het internet der dingen is te wijten aan een toenemende druk op de wereldwijde internetinfrastructuur, waardoor de menselijke surfervaring rond het midden van de jaren 2020 mogelijk wordt vertraagd, totdat wereldregeringen meer geld in hun digitale infrastructuur steken.

Algoritmen en machine-intelligentie

Naast bots en het internet der dingen, zullen geavanceerde algoritmen en krachtige machine-intelligentiesystemen het internet consumeren.

Algoritmen zijn die kunstig samengestelde codesporen die alle gegevens die IoT en bots genereren opzuigen om zinvolle intelligentie te creëren waarop door mensen kan worden gereageerd - of door de algoritmen zelf. Vanaf 2015 beheersen deze algoritmen bijna 90 procent van de aandelenmarkt, genereren ze de resultaten die u van uw zoekmachines krijgt, bepalen ze welke inhoud u op uw sociale media-feeds ziet, personaliseren ze de advertenties die op uw frequente websites verschijnen en dicteren ze zelfs de potentiële relatieovereenkomsten die aan u worden gepresenteerd op uw favoriete dating-app/site.

Deze algoritmen zijn een vorm van sociale controle en beheersen al een groot deel van ons leven. Aangezien de meeste algoritmen van de wereld momenteel door mensen worden gecodeerd, zullen menselijke vooroordelen deze sociale controles zeker nog intensiveren. Evenzo, hoe meer we bewust en onbewust ons leven op internet delen, hoe beter deze algoritmen zullen leren om u de komende decennia van dienst te zijn en te beheersen.

Machine-intelligentie (MI) is ondertussen een middenweg tussen machine learning en kunstmatige intelligentie (AI). Dit zijn computers die kunnen lezen, schrijven, denken en verschillende methoden kunnen gebruiken om unieke problemen op te lossen.

Waarschijnlijk het meest bekende voorbeeld van MI is IBM's Watson, die in 2011 meedeed aan en won in de spelshow Jeopardy tegen twee van zijn beste deelnemers. Sindsdien heeft Watson de taak gekregen om een expert op een geheel nieuw gebied: geneeskunde. Door 's werelds volledige kennisbank van medische teksten te gebruiken, evenals één-op-één training met veel van 's werelds beste artsen, kan Watson nu een verscheidenheid aan menselijke aandoeningen, waaronder zeldzame kankers, diagnosticeren met een superieure nauwkeurigheid dan ervaren menselijke artsen.

Broer of zus van Watson Ross doet nu hetzelfde voor het rechtsgebied: het consumeren van 's werelds juridische teksten en het interviewen van vooraanstaande experts om een deskundig hulpmiddel te worden dat gedetailleerde en actuele antwoorden kan geven op juridische vragen over wetgeving en jurisprudentie.

Zoals je je misschien kunt voorstellen, zullen Watson en Ross in de nabije toekomst niet de laatste niet-menselijke industrie-experts zijn. (Leer meer over machine learning met behulp van deze interactieve tutorial.)

Kunstmatige intelligentie verslindt het web

Met al dit gepraat over MI, zou het je waarschijnlijk niet verbazen dat onze discussie zich nu op AI-gebied zal richten. We zullen AI in meer detail behandelen in onze Future of Robots en AI-serie, maar omwille van onze webdiscussie hier, zullen we enkele van onze vroege gedachten over het samenleven tussen mens en AI delen.

In zijn boek Superintelligence bepleit Nick Bostrom hoe MI-systemen zoals Watson of Ross zich op een dag kunnen ontwikkelen tot zelfbewuste entiteiten die het menselijk intellect snel zouden overtreffen.

Het Quantumrun-team gelooft dat de eerste echte AI waarschijnlijk eind 2040 zal verschijnen. Maar in tegenstelling tot de Terminator-films, denken we dat toekomstige AI-entiteiten symbiotisch met mensen zullen samenwerken, grotendeels om aan hun fysieke behoeften te voldoen - behoeften die (voorlopig) goed onder menselijke controle liggen.

Laten we dit opsplitsen. Om mensen te laten leven, hebben we energie nodig in de vorm van voedsel, water en warmte; en om te gedijen, moeten mensen leren, communiceren en een vervoermiddel hebben (er zijn natuurlijk andere factoren, maar ik houd deze lijst kort). Op een vergelijkbare manier hebben AI-entiteiten, om te kunnen leven, energie nodig in de vorm van elektriciteit, enorme rekenkracht om hun berekeningen/denken op hoog niveau te ondersteunen, en even enorme opslagfaciliteiten om de kennis die ze leren en creëren te huisvesten; en om te kunnen gedijen, hebben ze toegang tot internet nodig als bron van nieuwe kennis en virtueel vervoer.

Elektriciteit, microchips en virtuele opslagfaciliteiten worden allemaal beheerd door mensen en hun groei/productie is afhankelijk van de behoeften van menselijke consumptie. Ondertussen wordt het schijnbaar virtuele internet grotendeels mogelijk gemaakt door zeer fysieke glasvezelkabels, zendmasten en satellietnetwerken die regelmatig menselijk onderhoud vereisen.

Dat is waarom - althans gedurende de eerste paar jaar nadat AI een realiteit wordt, ervan uitgaande dat we niet dreigen met het vermoorden / verwijderen van de AI die we maken en ervan uitgaande dat landen hun legers niet volledig vervangen door zeer competente moordenaarsrobots - het is waarschijnlijker dat mensen en AI naast elkaar zullen leven en werken, samen.

Door toekomstige AI als gelijken te behandelen, zal de mensheid een groots akkoord met hen sluiten: dat zullen ze doen help ons beheren de steeds complexere onderling verbonden wereld waarin we leven en produceren een wereld van overvloed. In ruil daarvoor zullen we AI helpen door de middelen om te leiden die nodig zijn om de toenemende hoeveelheden elektriciteit, microchips en opslagfaciliteiten te genereren die zij en hun nageslacht nodig hebben.

Moeten we natuurlijk toestaan dat AI de volledige productie en het onderhoud van onze energie, elektronica en internet automatiseert? infrastructuur, dan kunnen we ons ergens zorgen over maken. Maar dat kan toch nooit gebeuren? *Krekels*

Mensen en AI delen de metaverse

Net zoals mensen hun eigen metaverse zullen bewonen, zal AI in een eigen metaverse leven. Hun digitale bestaan zal heel anders zijn dan dat van ons, omdat hun metaverse gebaseerd zal zijn op gegevens en ideeën, het element waarin ze zijn 'opgegroeid'.

Onze menselijke metaverse zal ondertussen sterk de nadruk leggen op het nabootsen van de fysieke wereld waarin we zijn opgegroeid, anders zullen onze geesten niet weten hoe ze er intuïtief mee om moeten gaan. We zullen onze lichamen (of avatars) moeten voelen en zien, onze omgeving moeten proeven en ruiken. Onze metaverse zal uiteindelijk aanvoelen als de echte wereld - totdat we ervoor kiezen om die vervelende natuurwetten niet te volgen en onze verbeelding de vrije loop laten, in Inception-stijl.

Vanwege de hierboven geschetste conceptuele behoeften / beperkingen, zullen mensen waarschijnlijk nooit in staat zijn om de AI-metaverse volledig te bezoeken, omdat het zou voelen als een lawaaierige zwarte leegte. Dat gezegd hebbende, AI's zouden geen vergelijkbare problemen hebben om onze metaverse te bezoeken.

Deze AI zou gemakkelijk menselijke avatar-vormen kunnen aannemen om onze metaverse te verkennen, naast ons te werken, naast ons rond te hangen en mogelijk zelfs liefdevolle relaties met ons aan te gaan (vergelijkbaar met die in de film van Spike Jonze, Haar).

De wandelende doden leven voort in de metaverse

Dit is misschien een morbide manier om dit hoofdstuk van onze internetserie af te sluiten, maar er zal nog een andere entiteit zijn om onze metaverse te delen: de doden.

Hier gaan we meer tijd aan besteden tijdens onze Toekomst van de wereldbevolking serie, maar hier zijn enkele dingen om te overwegen.

Met behulp van de BCI-technologie waarmee machines onze gedachten kunnen lezen (en gedeeltelijk de toekomstige metaverse mogelijk maakt), zou er niet veel verdere ontwikkeling nodig zijn om van gedachten lezen naar gedachten te gaan. een volledige digitale back-up van je hersenen maken (ook bekend als Whole Brain Emulation, WBE).

'Welke mogelijke toepassingen kan dit hebben?' je vraagt. Hier zijn een paar medische scenario's die de voordelen van de WBE uitleggen.

Stel dat u 64 bent en dat uw verzekeringsmaatschappij u dekt om een hersensteun te krijgen. Je krijgt de procedure gedaan en krijgt een jaar later een ongeluk dat hersenbeschadiging en ernstig geheugenverlies veroorzaakt. Toekomstige medische innovaties kunnen je hersenen misschien genezen, maar niet je herinneringen herstellen. Artsen zullen weer toegang hebben tot uw hersenen om uw hersenen te laden met uw ontbrekende langetermijnherinneringen.

Hier is nog een scenario: nogmaals, je bent het slachtoffer van een ongeval; deze keer brengt het je in coma of vegetatieve toestand. Gelukkig had je een back-up van je gedachten voor het ongeval. Terwijl je lichaam herstelt, kan je geest nog steeds in contact komen met je familie en zelfs op afstand werken vanuit de metaverse. Wanneer je lichaam herstelt en de artsen klaar zijn om je uit je coma te wekken, kan de back-up van de geest alle nieuwe herinneringen die het heeft gecreëerd, overbrengen naar je pas genezen lichaam.

Laten we tot slot zeggen dat je stervende bent, maar nog steeds deel wilt uitmaken van het leven van je familie. Door een back-up van je geest te maken voor de dood, kan het worden overgedragen om voor eeuwig in de metaverse te bestaan. Familieleden en vrienden zullen je daar kunnen bezoeken, waardoor je rijkdom aan geschiedenis, ervaring en liefde een actief onderdeel van hun leven blijft voor de komende generaties.

Of de doden mogen bestaan binnen dezelfde metavers als de levenden of gescheiden in hun eigen metavers (zoals de AI) zal afhangen van toekomstige overheidsvoorschriften en religieuze decreten.

Nu we je een beetje hebben laten schrikken, is het tijd om onze Future of the Internet-serie te beëindigen. In de seriefinale onderzoeken we de politiek van het web en of de toekomst ervan aan de mensen zal toebehoren of aan machtshongerige bedrijven en regeringen.