Cyberchondria: niebezpieczna choroba autodiagnozy online

• Autor:
• nazwisko autora

  Foresight Quantumrun
• 6 czerwca 2022 r.

Podsumowanie spostrzeżeń

Zjawisko cyberchondrii, w którym ludzie obsesyjnie szukają w Internecie informacji związanych ze zdrowiem, odzwierciedla powtarzające się rytuały łagodzące lęk obserwowane w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD). Chociaż nie jest to oficjalnie uznane zaburzenie psychiczne, ma ono poważne konsekwencje społeczne, w tym potencjalną izolację i napięte relacje osobiste. Pojawiają się różne strategie zwalczania tego problemu, w tym terapia poznawczo-behawioralna dla osób dotkniętych tą chorobą oraz rozwój technologii monitorowania i ostrzegania użytkowników o ich wzorcach wyszukiwania.

Kontekst cyberchondrii

Nierzadko zdarza się, że dana osoba przeprowadza dodatkowe badania w związku z podejrzanym problemem medycznym, niezależnie od tego, czy jest to przeziębienie, wysypka, ból brzucha czy inna dolegliwość. Co się jednak stanie, gdy poszukiwanie informacji zdrowotnych i diagnostycznych stanie się nałogiem? Tendencja ta może prowadzić do cyberchondrii, będącej połączeniem „cyberprzestrzeni” i „hipochondrii”, przy czym hipochondria jest chorobą lękową.

Cyberchondria to zaburzenie psychiczne oparte na technologii, w wyniku którego osoba spędza godziny na szukaniu w Internecie objawów choroby. Psychologowie odkryli, że główną motywacją takiego obsesyjnego googlowania jest pewność siebie, ale zamiast zyskać pewność siebie, osoba staje się coraz bardziej niespokojna. Im bardziej cyberchondryk próbuje znaleźć informacje w Internecie, aby upewnić się, że jego choroba jest niegroźna, tym bardziej wpadają w cykle zwiększonego niepokoju i stresu.

Cyberchondrycy również rzekomo mają tendencję do wyciągania pochopnych wniosków, co jeszcze bardziej pogłębia uczucie niepokoju i stresu. Lekarze uważają, że główną przyczyną choroby jest zaburzenie procesu metapoznawczego. Metapoznanie to proces myślenia o tym, jak dana osoba myśli i uczy się. Zamiast planować dobre lub pożądane wyniki poprzez logiczne myślenie, cyberchondryk wpada w mentalną pułapkę pogarszających się scenariuszy.

Zakłócający wpływ

Choć cyberchondria nie została oficjalnie uznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne za zaburzenie psychiczne, wykazuje zauważalne podobieństwa do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Osoby zmagające się z cyberchondrią mogą bezustannie szukać w Internecie objawów i chorób do tego stopnia, że ​​ogranicza to ich zdolność do angażowania się w działania offline. To zachowanie odzwierciedla powtarzające się zadania lub rytuały wykonywane przez osoby z OCD w celu złagodzenia lęku. Konsekwencje społeczne są tutaj znaczące; poszczególne osoby mogą być coraz bardziej izolowane, a ich relacje osobiste mogą ucierpieć. 

Na szczęście istnieją możliwości pomocy dla osób doświadczających cyberchondrii, w tym terapia poznawczo-behawioralna. Takie podejście pomaga pacjentom w analizie dowodów, które doprowadziły ich do przekonania, że ​​mają ciężką chorobę, odwracając ich uwagę od postrzeganej choroby i skupiając się na radzeniu sobie z uczuciem zmartwień i niepokoju. Na większą skalę firmy technologiczne mają do odegrania rolę w łagodzeniu skutków cyberchondrii. Na przykład Google zachęca użytkowników, aby traktowali informacje dostępne online jako punkt odniesienia, a nie zamiennik profesjonalnej porady lekarskiej. Co więcej, firmy technologiczne mogą opracowywać algorytmy monitorujące częstotliwość wyszukiwań użytkowników o tematyce medycznej, a po osiągnięciu określonego progu powiadamiać ich o potencjale cyberchondrii.

Rządy i organizacje mogą również podjąć proaktywne kroki, aby ograniczyć rozwój cyberchondrii. Korzystne mogą być kampanie edukacyjne podkreślające znaczenie konsultacji z pracownikami służby zdrowia zamiast polegania wyłącznie na informacjach dostępnych w Internecie. Co więcej, zachęcanie do zrównoważonego podejścia do internetowych badań nad zdrowiem, które obejmuje weryfikację informacji z renomowanych źródeł, może okazać się istotną strategią w zwalczaniu dezinformacji i niepotrzebnej paniki. 

Implikacje dla cyberchondrii 

Szersze konsekwencje osób cierpiących na cyberchondrię mogą obejmować:

• Wzrost liczby całodobowych konsultacji online oferowanych przez lekarzy po obniżonych opłatach, których celem jest zmniejszenie zależności od wyszukiwarek w zakresie informacji i diagnoz dotyczących opieki zdrowotnej.
• Rządy inicjują więcej badań nad cyberchondrią i potencjalnymi metodami leczenia, szczególnie w obliczu wzrostu liczby stron internetowych poświęconych zdrowiu.
• Organy regulacyjne nakładające wyraźne zastrzeżenia w wyszukiwarkach i witrynach internetowych dotyczących opieki zdrowotnej, wzywające użytkowników do zasięgnięcia profesjonalnej porady lekarskiej, co mogłoby zaszczepić bardziej krytyczne podejście do informacji w Internecie i potencjalnie ograniczyć przypadki autodiagnozy na podstawie niezweryfikowanych informacji.
• Pojawienie się w szkołach programów edukacyjnych skupiających się na odpowiedzialnym korzystaniu z Internetu do celów badawczych związanych ze zdrowiem, wychowując pokolenie, które potrafi odróżniać wiarygodne źródła od dezinformacji.
• Rozwój nowych modeli biznesowych dla firm technologicznych, koncentrujących się na monitorowaniu i ostrzeganiu użytkowników o potencjalnych tendencjach w cyberchondrii, co mogłoby otworzyć nowy rynek dla cyfrowych narzędzi i usług zdrowotnych.
• Wzrost liczby takich ról, jak edukatorzy i konsultanci zdrowotni online, którzy doradzają osobom w poruszaniu się po informacjach zdrowotnych w Internecie.
• Wzrost liczby programów społecznych, których celem jest edukacja osób starszych i innych grup demograficznych, które mogą być bardziej podatne na cyberchondrię.
• Zwiększenie śladu środowiskowego sektora opieki zdrowotnej w postaci całodobowych konsultacji online może doprowadzić do wzrostu wykorzystania urządzeń elektronicznych i zużycia energii.
• Debaty i polityki polityczne skupiały się wokół względów etycznych związanych z monitorowaniem historii wyszukiwania poszczególnych osób w celu zapobiegania cyberchondrii, która może budzić obawy dotyczące prywatności i zakresu, w jakim firmy technologiczne mogą interweniować w zwyczaje przeglądania użytkowników.

Pytania do rozważenia

• Czy kiedykolwiek byłeś winny tymczasowego stania się cyberchondrykiem podczas przeszłej choroby?
• Czy uważasz, że pandemia COVID-19 przyczyniła się lub pogorszyła występowanie cyberchondrii u użytkowników Internetu?