Quantumrun

Wojny klimatyczne z III wojny światowej P1: Jak 2 stopnie doprowadzą do wojny światowej

ZDJĘCIE: Quantumrun

Wojny klimatyczne III wojny światowej P1: Jak 2 stopnie doprowadzą do wojny światowej

David Tal, wydawca, futurysta
Twitter
LinkedIn
@DavidTal pisze

(Linki do całej serii zmian klimatycznych są wymienione na końcu tego artykułu.)

Zmiana klimatu. To temat, o którym wszyscy tak wiele słyszeliśmy w ciągu ostatniej dekady. Jest to również temat, o którym większość z nas tak naprawdę nie myślała aktywnie w naszym codziennym życiu. I naprawdę, dlaczego mielibyśmy? Poza kilkoma cieplejszymi zimami tutaj, niektórymi ostrzejszymi huraganami, nie wpłynęło to zbytnio na nasze życie. W rzeczywistości mieszkam w Toronto w Kanadzie, a ta zima (2014-15) była o wiele mniej przygnębiająca. W grudniu spędziłem dwa dni na kołysaniu koszulki!

Ale nawet gdy to mówię, zdaję sobie sprawę, że łagodne zimy, takie jak ta, nie są naturalne. Dorastałem w zimowym śniegu sięgającym mi do pasa. A jeśli schemat ostatnich kilku lat się utrzyma, może nadejdzie rok, w którym przeżyję bezśnieżną zimę. Choć może to wydawać się naturalne dla Kalifornijczyka lub Brazylijczyka, dla mnie jest to zupełnie nie-Kanadyjskie.

Ale oczywiście chodzi o coś więcej. Po pierwsze, zmiana klimatu może być wręcz myląca, szczególnie dla tych, którzy nie rozumieją różnicy między pogodą a klimatem. Pogoda opisuje to, co dzieje się z minuty na minutę, z dnia na dzień. Odpowiada na pytania typu: Czy jutro może padać deszcz? Ile centymetrów śniegu możemy się spodziewać? Czy nadchodzi fala upałów? Zasadniczo pogoda opisuje nasz klimat od czasu rzeczywistego do 14-dniowych prognoz (tj. krótkich skal czasowych). Tymczasem „klimat” opisuje to, czego można się spodziewać w długich okresach czasu; to linia trendu; to długoterminowa prognoza klimatyczna, która wygląda (co najmniej) na 15 do 30 lat.

Ale to jest problem.

Kto, do diabła, naprawdę myśli od 15 do 30 lat w dzisiejszych czasach? W rzeczywistości przez większość ludzkiej ewolucji byliśmy uwarunkowani dbaniem o krótkoterminowość, zapominaniem o odległej przeszłości i dbaniem o najbliższe otoczenie. To pozwoliło nam przetrwać tysiąclecia. Ale właśnie dlatego zmiana klimatu jest takim wyzwaniem dla dzisiejszego społeczeństwa: jej najgorsze skutki nie dotkną nas przez kolejne dwie lub trzy dekady (jeśli będziemy mieli szczęście), skutki są stopniowe, a ból, jaki spowoduje będą odczuwalne na całym świecie.

Oto mój problem: powodem, dla którego zmiana klimatu wydaje się tematem trzeciorzędnym, jest to, że zajęcie się nią w przyszłości kosztowałoby rządzących dzisiaj zbyt wiele. Te siwe włosy na urzędach wybieralnych dzisiaj prawdopodobnie umrą za dwie, trzy dekady – nie mają wielkiej motywacji, by kołysać łodzią. Ale z tego samego powodu – z wyjątkiem jakiegoś makabrycznego morderstwa typu CSI – nadal będę tu żył za dwie, trzy dekady. A moje pokolenie będzie kosztować o wiele więcej, aby skierować nasz statek z dala od wodospadu, do którego prowadzą nas boomersi w tak późnej fazie gry. Oznacza to, że moje przyszłe siwe życie może kosztować więcej, mieć mniej możliwości i być mniej szczęśliwe niż poprzednie pokolenia. To wieje.

Tak więc, jak każdy pisarz, który dba o środowisko, napiszę o tym, dlaczego zmiany klimatyczne są złe. …Wiem, o czym myślisz, ale nie martw się. Będzie inaczej.

Ta seria artykułów wyjaśni zmiany klimatu w kontekście rzeczywistego świata. Tak, dowiesz się o najnowszych wiadomościach wyjaśniających, o co w tym wszystkim chodzi, ale dowiesz się też, jak wpłynie to w różny sposób na różne części świata. Dowiesz się, jak zmiana klimatu może wpłynąć na twoje życie osobiste, ale dowiesz się również, jak może doprowadzić do przyszłej wojny światowej, jeśli pozostanie nierozwiązana przez zbyt długi czas. I wreszcie, nauczysz się dużych i małych rzeczy, które możesz zrobić, aby coś zmienić.

Ale dla tego otwieracza serii zacznijmy od podstaw.

Czym tak naprawdę jest zmiana klimatu?

Standardowa (Googled) definicja zmiany klimatu, do której będziemy się odnosić w tej serii, to: zmiana globalnych lub regionalnych wzorców klimatycznych spowodowana globalnym ociepleniem – stopniowy wzrost ogólnej temperatury ziemskiej atmosfery. Jest to ogólnie przypisywane efektowi cieplarnianemu spowodowanemu zwiększonym poziomem dwutlenku węgla, metanu, chlorofluorowęglowodorów i innych zanieczyszczeń wytwarzanych przez przyrodę, a zwłaszcza przez ludzi.

Ech. To był kęs. Ale nie zamierzamy zamienić tego w klasę naukową. Ważne jest, aby wiedzieć, że „dwutlenek węgla, metan, chlorofluorowęglowodory i inne zanieczyszczenia”, które mają zniszczyć naszą przyszłość, generalnie pochodzą z następujących źródeł: ropa, gaz i węgiel używane do napędzania wszystkiego we współczesnym świecie; uwolniony metan pochodzący z topniejącej wiecznej zmarzliny w Arktyce i ocieplających się oceanów; i masowe erupcje wulkanów. Od 2015 roku możemy kontrolować źródło pierwsze i pośrednio kontrolować źródło drugie.

Inną rzeczą, którą należy wiedzieć, jest to, że im większe stężenie tych zanieczyszczeń w naszej atmosferze, tym cieplejsza będzie nasza planeta. Więc gdzie stoimy z tym?

Większość organizacji międzynarodowych odpowiedzialnych za organizację globalnych wysiłków na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym zgadza się, że nie możemy pozwolić, aby stężenie gazów cieplarnianych (GHG) w naszej atmosferze przekroczyło 450 części na milion (ppm). Zapamiętaj tę liczbę 450, ponieważ mniej więcej odpowiada ona wzrostowi temperatury o dwa stopnie Celsjusza w naszym klimacie — jest również znana jako „granica 2 stopni Celsjusza”.

Dlaczego ta granica jest ważna? Ponieważ jeśli go przekroczymy, naturalne pętle sprzężenia zwrotnego (wyjaśnione później) w naszym środowisku przyspieszą poza naszą kontrolą, co oznacza, że zmiany klimatyczne będą się pogłębiać, szybciej, prawdopodobnie prowadząc do świata, w którym wszyscy żyjemy w Mad Max film. Witamy w Kopule Gromu!

Więc jakie jest obecne stężenie GHG (szczególnie dla dwutlenku węgla)? Według Centrum Analizy Informacji o Dwutlenku Węgla, według stanu na luty 2014 r. koncentracja w częściach na milion wynosiła … 395.4. Eesh. (Och, tak dla kontekstu, przed rewolucją przemysłową liczba ta wynosiła 280 stron na minutę.)

Ok, więc nie jesteśmy tak daleko od limitu. Czy powinniśmy panikować? Cóż, to zależy od tego, gdzie mieszkasz na Ziemi.

Dlaczego dwa stopnie to taka wielka sprawa?

Dla niektórych wyraźnie nienaukowych kontekstów, wiedz, że średnia temperatura ciała dorosłego wynosi około 99°F (37°C). Masz grypę, gdy temperatura twojego ciała wzrasta do 101-103°F – to różnica zaledwie dwóch do czterech stopni.

Ale dlaczego w ogóle nasza temperatura wzrasta? Aby wypalić infekcje, takie jak bakterie lub wirusy, w naszym ciele. To samo dotyczy naszej Ziemi. Problem polega na tym, że kiedy się nagrzewa, MY jesteśmy infekcją, którą próbuje zabić.

Przyjrzyjmy się bliżej temu, czego nie mówią ci politycy.

Kiedy politycy i organizacje ekologiczne mówią o limicie 2 stopni Celsjusza, nie wspominają o tym, że jest to średnia – nie wszędzie jest jednakowo o dwa stopnie cieplej. Temperatura na oceanach na Ziemi jest zwykle niższa niż na lądzie, więc dwa stopnie mogą dać więcej niż 1.3 stopnia. Ale temperatura staje się wyższa, im dalej w głąb lądu, i znacznie wyższa na wyższych szerokościach geograficznych, gdzie znajdują się bieguny – tam temperatura może być nawet o cztery lub pięć stopni wyższa. Ten ostatni punkt jest najgorszy, ponieważ jeśli jest goręcej w Arktyce lub Antarktydzie, cały ten lód stopi się znacznie szybciej, prowadząc do przerażających pętli sprzężenia zwrotnego (ponownie, wyjaśnione później).

Co więc może się stać, jeśli klimat się ociepli?

Wojny o wodę

Po pierwsze, wiedz, że z każdym stopniem Celsjusza ocieplenia klimatu całkowita ilość parowania wzrasta o około 15%. Ta dodatkowa woda w atmosferze prowadzi do zwiększonego ryzyka poważnych „zdarzeń wodnych”, takich jak huragany na poziomie Katrina w miesiącach letnich lub ogromne burze śnieżne w głęboką zimę.

Zwiększone ocieplenie prowadzi również do przyspieszonego topnienia lodowców arktycznych. Oznacza to wzrost poziomu mórz, zarówno z powodu większej objętości wody oceanicznej, jak i rozszerzania się wody w cieplejszych wodach. Może to prowadzić do większych i częstszych przypadków powodzi i tsunami uderzających w nadmorskie miasta na całym świecie. Tymczasem nisko położone miasta portowe i narody wyspiarskie są narażone na ryzyko całkowitego zniknięcia pod powierzchnią morza.

Również słodka woda wkrótce stanie się czymś. Słodka woda (woda, którą pijemy, kąpiemy się i podlewamy nasze rośliny) tak naprawdę nie jest zbyt często poruszana w mediach, ale spodziewaj się, że zmieni się to w nadchodzących dwóch dekadach, zwłaszcza że będzie jej bardzo mało.

Widzisz, gdy świat się ociepla, lodowce górskie będą powoli cofać się lub znikać. Ma to znaczenie, ponieważ większość rzek (naszych głównych źródeł słodkiej wody), od których zależy nasz świat, pochodzi z górskiego spływu. A jeśli większość światowych rzek kurczy się lub całkowicie wysycha, możesz pożegnać się z większością światowych zdolności rolniczych. To byłaby zła wiadomość dla dziewięć miliardów ludzi ma istnieć do 2040 roku. Jak widzieliście w CNN, BBC czy Al Jazeera, głodni ludzie są raczej zdesperowani i nierozsądni, jeśli chodzi o ich przetrwanie. Dziewięć miliardów głodujących nie będzie dobrą sytuacją.

W związku z powyższymi punktami można założyć, że jeśli więcej wody wyparuje z oceanów i gór, to czy nie będzie więcej deszczu podlewającego nasze gospodarstwa? Tak, na pewno. Ale cieplejszy klimat oznacza również, że nasza najbardziej nadająca się do uprawy gleba będzie również ucierpieć z powodu wyższego tempa parowania, co oznacza, że korzyści z większych opadów zostaną zniwelowane przez szybsze tempo parowania gleby w wielu miejscach na całym świecie.

Dobra, więc to była woda. Porozmawiajmy teraz o jedzeniu, używając zbyt dramatycznego podtytułu tematu.

Wojny żywnościowe!

Jeśli chodzi o rośliny i zwierzęta, które zjadamy, nasze media skupiają się na tym, jak są zrobione, ile to kosztuje lub jak je przygotować wejdź w brzuch. Rzadko jednak w naszych mediach mówi się o rzeczywistej dostępności żywności. Dla większości ludzi to raczej problem trzeciego świata.

Rzecz w tym, że w miarę ocieplania się świata nasza zdolność do produkcji żywności zostanie poważnie zagrożona. Wzrost temperatury o jeden lub dwa stopnie nie zaszkodzi zbytnio, po prostu przeniesiemy produkcję żywności do krajów na wyższych szerokościach geograficznych, takich jak Kanada i Rosja. Jednak według Williama Cline'a, starszego adiunkta w Peterson Institute for International Economics, wzrost o dwa do czterech stopni Celsjusza może doprowadzić do strat w plonach żywności rzędu 20-25% w Afryce i Ameryce Łacińskiej oraz 30 procent. centów lub więcej w Indiach.

Inną kwestią jest to, że w przeciwieństwie do naszej przeszłości, nowoczesne rolnictwo zwykle opiera się na stosunkowo niewielu odmianach roślin, aby rosnąć na skalę przemysłową. Udomowiliśmy rośliny, albo przez tysiące lat ręcznej hodowli, albo przez dziesiątki lat manipulacji genetycznych, które mogą się rozwijać tylko wtedy, gdy temperatura jest odpowiednia dla Złotowłosej.

Na przykład, studia prowadzone przez University of Reading na dwóch najczęściej uprawianych odmianach ryżu, indica nizinna i wyżynna japonicastwierdzili, że oba są bardzo podatne na wyższe temperatury. W szczególności, jeśli temperatura przekroczyłaby 35 stopni w fazie kwitnienia, rośliny stałyby się sterylne, oferując niewiele, jeśli w ogóle, ziaren. Wiele krajów tropikalnych i azjatyckich, w których ryż jest głównym pożywieniem, znajduje się już na samym skraju tej strefy temperaturowej Złotowłosej, więc dalsze ocieplenie może oznaczać katastrofę. (Przeczytaj więcej w naszym Przyszłość żywności seria.)

Pętle sprzężenia zwrotnego: wreszcie wyjaśnione

Tak więc problemy z brakiem świeżej wody, brakiem żywności, wzrostem katastrof ekologicznych i masowym wymieraniem roślin i zwierząt są tym, o co martwią się wszyscy ci naukowcy. Ale wciąż, mówisz, najgorsze z tych rzeczy jest jakieś dwadzieścia lat drogi. Dlaczego mam się tym teraz przejmować?

Cóż, naukowcy twierdzą, że od dwóch do trzech dekad w oparciu o naszą obecną zdolność pomiaru trendów wydobycia ropy, gazu i węgla, które spalamy rok do roku. Teraz lepiej sobie radzimy, śledząc te rzeczy. To, czego nie możemy tak łatwo śledzić, to efekty ocieplenia, które pochodzą z pętli sprzężenia zwrotnego w naturze.

Pętle sprzężenia zwrotnego, w kontekście zmiany klimatu, to każdy z natury cykl, który pozytywnie (przyspiesza) lub negatywnie (spowalnia) wpływa na poziom ocieplenia atmosfery.

Przykładem ujemnego sprzężenia zwrotnego może być to, że im bardziej nasza planeta się ociepla, tym więcej wody wyparowuje do naszej atmosfery, tworząc więcej chmur, które odbijają światło słoneczne, co obniża średnią temperaturę Ziemi.

Niestety, istnieje znacznie więcej pozytywnych pętli sprzężenia zwrotnego niż negatywnych. Oto lista najważniejszych:

Gdy ziemia się ociepli, pokrywy lodowe na biegunach północnym i południowym zaczną się kurczyć i topić. Ta strata oznacza, że będzie mniej lśniącego, białego, mroźnego lodu, który będzie odbijał ciepło słoneczne z powrotem w kosmos. (Należy pamiętać, że nasze bieguny odbijają do 70 procent ciepła słonecznego z powrotem w przestrzeń kosmiczną.) Ponieważ jest coraz mniej ciepła odbijanego, tempo topnienia będzie rosło szybciej z roku na rok.

Z topniejącymi polarnymi czapami lodowymi wiąże się topniejąca wieczna zmarzlina, czyli gleba, która przez wieki pozostawała uwięziona pod wpływem mrozu lub zakopana pod lodowcami. Zimna tundra znaleziona w północnej Kanadzie i na Syberii zawiera ogromne ilości uwięzionego dwutlenku węgla i metanu, które po ogrzaniu zostaną uwolnione z powrotem do atmosfery. Szczególnie metan jest ponad 20 razy gorszy niż dwutlenek węgla i nie może być łatwo wchłonięty z powrotem do gleby po uwolnieniu.

Wreszcie nasze oceany: są naszymi największymi pochłaniaczami dwutlenku węgla (jak globalne odkurzacze, które wysysają dwutlenek węgla z atmosfery). Ponieważ świat ociepla się każdego roku, zdolność naszych oceanów do zatrzymywania dwutlenku węgla słabnie, co oznacza, że będą one pobierać coraz mniej dwutlenku węgla z atmosfery. To samo dotyczy naszych innych dużych pochłaniaczy dwutlenku węgla, naszych lasów i naszych gleb, ich zdolność do wyciągania węgla z atmosfery staje się ograniczona, im bardziej nasza atmosfera jest zanieczyszczona środkami ocieplającymi.

Geopolityka i jak zmiany klimatu mogą doprowadzić do wojny światowej

Mamy nadzieję, że ten uproszczony przegląd obecnego stanu naszego klimatu pozwolił lepiej zrozumieć problemy, przed którymi stoimy na poziomie naukowym. Chodzi o to, że lepsze zrozumienie nauki kryjącej się za problemem nie zawsze przynosi przesłanie do domu na poziomie emocjonalnym. Aby opinia publiczna mogła zrozumieć wpływ zmian klimatycznych, musi zrozumieć, jak w bardzo realny sposób wpłynie ona na ich życie, życie ich rodziny, a nawet ich kraju.

Dlatego w pozostałej części tej serii zbadamy, w jaki sposób zmiany klimatyczne zmienią politykę, gospodarkę i warunki życia ludzi i krajów na całym świecie, zakładając, że do rozwiązania tego problemu nie zostaną użyte żadne słowa. Ta seria nosi nazwę „WWIII: Climate Wars”, ponieważ w bardzo realny sposób narody na całym świecie będą walczyć o przetrwanie swojego stylu życia.

Poniżej znajduje się lista linków do całej serii. Zawierają fikcyjne historie rozgrywające się za dwie lub trzy dekady od teraz, podkreślające, jak nasz świat może wyglądać pewnego dnia przez pryzmat postaci, które pewnego dnia mogą istnieć. Jeśli nie interesują Cię narracje, istnieją również linki, które szczegółowo (w prostym języku) opisują geopolityczne konsekwencje zmian klimatycznych w odniesieniu do różnych części świata. Ostatnie dwa linki wyjaśnią wszystko, co światowe rządy mogą zrobić, aby przeciwdziałać zmianom klimatu, a także kilka niekonwencjonalnych sugestii na temat tego, co możesz zrobić w walce ze zmianami klimatu we własnym życiu.

I pamiętaj, że wszystkiemu (WSZYSTKO), co zamierzasz przeczytać, można zapobiec przy użyciu dzisiejszej technologii i naszego pokolenia.