Koniec mięsa w 2035: Future of Food P2

Jest takie stare powiedzenie, które wymyśliłem, które brzmi mniej więcej tak: Nie możesz mieć niedoboru jedzenia, jeśli nie masz zbyt wielu gęb do wykarmienia.

Część ciebie instynktownie czuje, że powiedzenie jest prawdziwe. Ale to nie cały obraz. Tak naprawdę to nie nadmierna liczba ludzi powoduje niedobory żywności, ale charakter ich apetytów. Innymi słowy, to diety przyszłych pokoleń doprowadzą do przyszłości, w której niedobory żywności staną się powszechne.

W Pierwsza część W tej serii o przyszłości żywności rozmawialiśmy o tym, jak zmiany klimatyczne będą miały ogromny wpływ na ilość dostępnej nam żywności w nadchodzących dziesięcioleciach. W poniższych akapitach rozwiniemy ten trend, aby zobaczyć, jak demografia naszej rosnącej globalnej populacji wpłynie na rodzaje żywności, którą będziemy cieszyć się na naszych talerzach obiadowych w nadchodzących latach.

Osiągnięcie szczytowej populacji

Wierzcie lub nie, ale kiedy mówimy o tempie wzrostu populacji ludzkiej, mamy dobre wieści: Spowalnia. Pozostaje jednak problem, że pęd globalnego wyżu demograficznego z wcześniejszych, kochających dzieci pokoleń, minie dekady, aby zniknąć. Dlatego nawet przy spadku naszego globalnego wskaźnika urodzeń, nasze przewidywane ludność do 2040 będzie tylko włos dla dziewięciu miliardów ludzi. DZIEWIĘĆ MILIARDÓW.

W 2015 roku mamy obecnie 7.3 miliarda. Oczekuje się, że dodatkowe dwa miliardy urodzą się w Afryce i Azji, podczas gdy populacje obu Ameryk i Europy prawdopodobnie pozostaną w stagnacji lub w wybranych regionach będą się zmniejszać. Oczekuje się, że globalna populacja osiągnie szczyt do 11 miliardów pod koniec stulecia, po czym powoli opadnie z powrotem do trwałej równowagi.

Teraz, pomiędzy zmianami klimatycznymi, które zrujnują dużą część naszej przyszłej ziemi uprawnej, a wzrostem populacji o kolejne dwa miliardy, można słusznie założyć najgorsze – że prawdopodobnie nie możemy wyżywić tak wielu ludzi. Ale to nie cały obraz.

Te same straszne ostrzeżenia padły na przełomie XIX i XX wieku. Wtedy światowa populacja liczyła około dwóch miliardów ludzi i myśleliśmy, że nie ma mowy, abyśmy mogli wyżywić więcej. Czołowi eksperci i decydenci w tamtych czasach opowiedzieli się za szeregiem środków racjonowania i kontroli populacji. Ale zgadnij co, my sprytni ludzie użyliśmy naszych łebków, aby wprowadzić innowacje, aby wyjść z tych najgorszych scenariuszy. W latach 1940. i 1060. XX wieku seria inicjatyw badawczych, rozwojowych i transferu technologii doprowadziła do: Zielona rewolucja które nakarmiły miliony i położyły podwaliny pod nadwyżki żywności, z których korzysta większość dzisiejszego świata. Więc co się zmieniło tym razem?

Powstanie rozwijającego się świata

Są etapy rozwoju dla młodych krajów, etapy, które przenoszą je z biednego kraju do dojrzałego, cieszącego się wysokim średnim dochodem na mieszkańca. Jednym z największych czynników determinujących te etapy jest średni wiek populacji kraju.

Kraj o młodszej grupie demograficznej – w której większość populacji ma mniej niż 30 lat – rozwija się znacznie szybciej niż kraje o starszej grupie demograficznej. Jeśli myślisz o tym na poziomie makro, ma to sens: młodsza populacja zwykle oznacza więcej osób zdolnych i chętnych do pracy za niskie wynagrodzenie, prac fizycznych; ten rodzaj demografii przyciąga międzynarodowe koncerny, które zakładają fabryki w tych krajach w celu obniżenia kosztów poprzez zatrudnianie taniej siły roboczej; ten zalew inwestycji zagranicznych umożliwia młodym krajom rozwój infrastruktury i zapewnia swoim mieszkańcom dochód na utrzymanie rodzin oraz zakup domów i towarów potrzebnych do wspinania się po drabinie ekonomicznej. Widzieliśmy ten proces raz po raz w Japonii po II wojnie światowej, potem w Korei Południowej, później w Chinach, Indiach, w południowo-wschodnich państwach tygrysów, a teraz w różnych krajach Afryki.

Ale z czasem, gdy demografia i gospodarka kraju dojrzewają, zaczyna się kolejny etap jego rozwoju. Tutaj większość ludności wkracza w trzydziestkę i czterdziestkę i zaczyna domagać się rzeczy, które my na Zachodzie przyjmujemy za pewnik: lepszej płacy, lepszych warunków pracy, lepszego zarządzania i wszystkich innych pułapek, jakich można oczekiwać od rozwiniętego kraju. Oczywiście wymagania te zwiększają koszty prowadzenia działalności, co prowadzi do tego, że międzynarodowe korporacje opuszczają firmę i otwierają sklepy gdzie indziej. Ale to podczas tej transformacji uformuje się klasa średnia, aby utrzymać krajową gospodarkę bez polegania wyłącznie na zagranicznych inwestycjach. (Tak, wiem, że upraszczam rzeczy hardcore.)

Między latami 2030 a 2040 duża część Azji (ze szczególnym uwzględnieniem Chin) wejdzie w ten dojrzały etap rozwoju, w którym większość ich populacji będzie miała znacznie powyżej 35 lat. W szczególności do 2040 r. Azja będzie miała pięć miliardów ludzi, z których 53.8% będzie miało powyżej 35 lat, co oznacza, że ​​2.7 miliarda ludzi wejdzie w finansowy rozkwit swojego konsumpcyjnego życia.

I właśnie tam poczujemy kryzys — jedną z najbardziej poszukiwanych pułapek, które ludzie z krajów rozwijających się cenią, jest zachodnia dieta. To oznacza kłopoty.

Problem z mięsem

Przyjrzyjmy się przez chwilę dietom: w większości krajów rozwijających się przeciętna dieta składa się głównie z ryżu lub zbóż, z okazjonalnym spożyciem droższego białka z ryb lub zwierząt gospodarskich. Tymczasem w krajach rozwiniętych przeciętna dieta przewiduje znacznie wyższe i częstsze spożycie mięsa, zarówno pod względem różnorodności, jak i gęstości białka.

Problem polega na tym, że tradycyjne źródła mięsa, takie jak ryby i zwierzęta gospodarskie, są niewiarygodnie nieefektywnymi źródłami białka w porównaniu z białkiem pochodzącym z roślin. Na przykład do wyprodukowania jednego funta wołowiny potrzeba 13 funtów (5.6 kg) zboża i 2,500 galonów (9,463 litrów) wody. Pomyśl o tym, o ilu więcej ludzi można by nakarmić i nawodnić, gdyby mięso zostało wyłączone z równania.

Ale bądźmy tu prawdziwi; większość świata nigdy by tego nie chciała. Znosimy inwestowanie nadmiernych środków w hodowlę zwierząt gospodarskich, ponieważ większość mieszkańców krajów rozwiniętych ceni mięso jako część swojej codziennej diety, podczas gdy większość ludzi w krajach rozwijających się podziela te wartości i dąży do zwiększenia swojej diety. spożycie mięsa, im wyżej po drabinie ekonomicznej się wspinają.

(Należy pamiętać, że będą pewne wyjątki ze względu na unikalne tradycyjne receptury oraz różnice kulturowe i religijne niektórych krajów rozwijających się. Na przykład Indie spożywają bardzo małą ilość mięsa w stosunku do swojej populacji, ponieważ 80 procent ich obywateli to Hindusów, a tym samym wybierz dietę wegetariańską ze względów kulturowych i religijnych.)

Chrupnięcie jedzenia?

Do tej pory możesz chyba zgadnąć, dokąd zmierzam: wkraczamy w świat, w którym popyt na mięso stopniowo pochłonie większość naszych światowych rezerw zboża.

Na początku ceny mięsa będą zauważalnie rosły z roku na rok, począwszy od około 2025-2030 – ceny zbóż również będą rosły, ale na znacznie bardziej stromej krzywej. Ten trend będzie trwał aż do jednego głupio upalnego roku pod koniec lat 2030. XX wieku, kiedy światowa produkcja zbóż załamie się (przypomnijcie sobie, czego dowiedzieliśmy się w części pierwszej). Kiedy tak się stanie, ceny zbóż i mięsa poszybują w górę, podobnie jak dziwaczna wersja krachu finansowego z 2008 roku.

Następstwa szoku mięsnego w 2035 r.

Kiedy ten skok cen żywności uderzy na światowe rynki, gówno uderzy w fanów. Jak możesz sobie wyobrazić, żywność to wielka sprawa, gdy nie ma jej wystarczająco dużo, więc rządy na całym świecie będą działać z szybkością osnowy, aby rozwiązać ten problem. Poniżej znajduje się punkt z osi czasu skoku cen żywności po efektach, zakładając, że nastąpi to w 2035 r.:

● 2035-2039 — koszty restauracji będą rosły wraz z zapasem pustych stolików. Wiele restauracji o średniej cenie i ekskluzywnych sieci fast food zostanie zamkniętych; niższej klasy fast foody ograniczą menu i powolną ekspansję nowych lokalizacji; drogie restauracje pozostaną w dużej mierze nienaruszone.

● Od 2035 r. – Sieci spożywcze również odczują ból szoków cenowych. Pomiędzy kosztami zatrudnienia a chronicznymi niedoborami żywności, ich i tak już szczupłe marże staną się jak brzytwa, co poważnie utrudni rentowność; większość pozostanie na rynku dzięki awaryjnym pożyczkom rządowym, a ponieważ większość ludzi nie może ich uniknąć.

● 2035 – Rządy światowe podejmują działania nadzwyczajne, aby tymczasowo racjonować żywność. Kraje rozwijające się stosują stan wojenny, aby kontrolować głodnych i zbuntowanych obywateli. W wybranych obszarach Afryki, Bliskiego Wschodu i państw Azji Południowo-Wschodniej zamieszki staną się szczególnie gwałtowne.

● 2036 – Rządy zatwierdzają szeroki zakres finansowania nowych nasion GMO, które są bardziej odporne na zmiany klimatyczne.

● 2036-2041 – Wzmocniona hodowla nowych, mieszańców zintensyfikowana.

● 2036 — Aby uniknąć niedoborów żywności w podstawowych produktach, takich jak pszenica, ryż i soja, rządy światowe wprowadzają nowe kontrole hodowców zwierząt gospodarskich, regulując całkowitą liczbę zwierząt, które mogą posiadać.

● 2037 - Wszystkie pozostałe dotacje do biopaliw anulowane i dalej uprawa biopaliw Zakazany. Samo to działanie uwalnia około 25 procent dostaw zboża w USA do spożycia przez ludzi. Inni główni producenci biopaliw, tacy jak Brazylia, Niemcy i Francja, dostrzegają podobną poprawę dostępności ziarna. W tym momencie większość pojazdów i tak jest zasilana energią elektryczną.

● 2039 – Wprowadzenie nowych przepisów i dotacji w celu poprawy globalnej logistyki żywności w celu zmniejszenia ilości odpadów powodowanych przez zepsutą lub zepsutą żywność.

● 2040 – zwłaszcza zachodnie rządy mogą poddać cały przemysł rolny ściślejszej kontroli rządowej, aby lepiej zarządzać dostawami żywności i uniknąć niestabilności krajowej spowodowanej niedoborami żywności. Pojawi się ostra presja publiczna, aby zakończyć eksport żywności do bogatych krajów kupujących żywność, takich jak Chiny i bogate w ropę kraje Bliskiego Wschodu.

● 2040 – Ogólnie rzecz biorąc, te inicjatywy rządowe mają na celu uniknięcie poważnych niedoborów żywności na całym świecie. Ceny różnych artykułów spożywczych stabilizują się, a następnie stopniowo rosną z roku na rok.

● 2040 – Aby lepiej zarządzać kosztami gospodarstwa domowego, wzrośnie zainteresowanie wegetarianizmem, ponieważ tradycyjne mięso (ryby i zwierzęta gospodarskie) na stałe stanie się pożywieniem wyższych klas.

● 2040-2044 – Powstaje wiele innowacyjnych sieci restauracji wegańskich i wegetariańskich, które stają się modne. Rządy subsydiują ich rozwój poprzez specjalne ulgi podatkowe, aby zachęcić do szerszego wsparcia tańszych diet roślinnych.

● 2041 – Rządy inwestują znaczne dotacje w tworzenie inteligentnych, pionowych i podziemnych farm nowej generacji. W tym momencie Japonia i Korea Południowa będą liderami w dwóch ostatnich.

● 2041 – Rządy inwestują dalsze subsydia i przyspieszą uzyskanie aprobaty FDA na szereg alternatyw żywnościowych.

● Od 2042 r. – Diety przyszłości będą bogate w składniki odżywcze i białkowe, ale już nigdy nie będą przypominać ekscesów XX wieku.

Uwaga dodatkowa o rybach

Być może zauważyłeś, że podczas tej dyskusji tak naprawdę nie wymieniłem ryb jako głównego źródła pożywienia, i to nie bez powodu. Dziś światowe rybołówstwo jest już niebezpiecznie uszczuplone. W rzeczywistości osiągnęliśmy punkt, w którym większość ryb sprzedawanych na targowiskach jest hodowana w zbiornikach na lądzie lub (nieco lepiej) w klatki na otwartym oceanie. Ale to dopiero początek.

Pod koniec lat 2030. XX wieku zmiana klimatu spowoduje zrzucenie wystarczającej ilości węgla do naszych oceanów, aby stały się one coraz bardziej zakwaszone, co zmniejszy ich zdolność do podtrzymywania życia. To trochę jak życie w chińskim mega-miasto, w którym zanieczyszczenia z elektrowni węglowych utrudniają oddychanie – oto, co doświadczą światowe gatunki ryb i koralowców. A kiedy weźmiemy pod uwagę naszą rosnącą populację, łatwo jest przewidzieć, że światowe zasoby ryb zostaną ostatecznie odłowione do krytycznego poziomu – w niektórych regionach zostaną one zepchnięte na skraj załamania, zwłaszcza w Azji Wschodniej. Te dwa trendy będą działać razem, aby podnieść ceny, nawet w przypadku ryb hodowlanych, potencjalnie usuwając całą kategorię żywności z powszechnej diety przeciętnego człowieka.

Jako współpracowniczka VICE, Becky Ferreira, sprytnie wzmiankowany: idiom, że „w morzu jest mnóstwo ryb” nie będzie już prawdziwy. Niestety, zmusi to również najlepszych przyjaciół na całym świecie do wymyślenia nowych jednolinijek, aby pocieszyć swoich BFF po tym, jak zostaną porzuceni przez ich SO.

Kładąc wszystko razem

Ach, czy nie lubisz, gdy pisarze podsumowują swoje długie artykuły – nad którymi pracowali zbyt długo – w krótkie streszczenie! Do 2040 r. wejdziemy w przyszłość, w której z powodu niedoboru wody i rosnących temperatur spowodowanych zmianami klimatycznymi będzie coraz mniej gruntów ornych (rolniczych). Jednocześnie mamy światową populację, która rozrośnie się do dziewięciu miliardów ludzi. Większość tego wzrostu populacji będzie pochodzić ze świata rozwijającego się, świata rozwijającego się, którego bogactwo poszybuje w górę w ciągu najbliższych dwóch dekad. Przewiduje się, że te większe dochody do dyspozycji doprowadzą do zwiększonego popytu na mięso. Zwiększony popyt na mięso pochłonie globalną podaż zbóż, prowadząc w ten sposób do niedoborów żywności i skoków cen, które mogą zdestabilizować rządy na całym świecie.

Teraz, gdy masz lepsze zrozumienie tego, jak zmiany klimatyczne, wzrost populacji i demografia wpłyną na przyszłość żywności. W dalszej części tej serii skupimy się na tym, co ludzkość zrobi, aby wprowadzić innowacje w naszym wyjściu z tego bałaganu z nadzieją utrzymania naszej mięsnej diety tak długo, jak to możliwe. Dalej: GMO i pożywienie.

Przyszłość serii żywności

Zmiany klimatyczne i niedobór żywności | Przyszłość żywności P1

GMO vs Superfoods | Przyszłość żywności P3

Farmy inteligentne a farmy pionowe | Przyszłość żywności P4

Twoja przyszła dieta: robaki, mięso in vitro i żywność syntetyczna | Przyszłość żywności P5