Wzrost dysforii płciowej: rozłączenie między ciałem a umysłem

KREDYT WZROKU:
Image credit
iStock

Wzrost dysforii płciowej: rozłączenie między ciałem a umysłem

Wzrost dysforii płciowej: rozłączenie między ciałem a umysłem

Tekst podtytułu
Coraz więcej nastolatków nie identyfikuje się ze swoją płcią po urodzeniu.
    • Autor:
    • nazwisko autora
      Foresight Quantumrun
    • Listopad 24, 2021

    Dysforia płciowa, stan, w którym tożsamość płciowa koliduje z płcią biologiczną, w przeszłości prowadziła do znacznego cierpienia i nieporozumień społecznych. Jednak postawy społeczne ewoluowały, a internet odgrywa kluczową rolę w tworzeniu wspierających społeczności i ułatwianiu dostępu do potencjalnych metod leczenia. Jednak wzrost świadomości dysforii płciowej niesie ze sobą również wyzwania i implikacje, w tym zwiększone zapotrzebowanie na opiekę zdrowotną, potencjalną polaryzację polityczną oraz potrzebę bardziej inkluzywnych polityk i praktyk w różnych sektorach społeczeństwa.

    Kontekst wzrostu dysforii płciowej

    Dysforia płciowa to stan psychiczny, w którym postrzegana przez jednostkę tożsamość płciowa jest sprzeczna z płcią biologiczną przypisaną jej przy urodzeniu. Ta rozbieżność może prowadzić do znacznego cierpienia, dyskomfortu i poczucia odłączenia od własnego ciała. To właśnie ten wewnętrzny konflikt popycha wiele osób transpłciowych do szukania interwencji medycznych, takich jak terapia hormonalna lub zabiegi chirurgiczne. Interwencje te mają na celu dostosowanie ich wyglądu fizycznego do głęboko odczuwanego poczucia płci.

    W latach siedemdziesiątych społeczne zrozumienie i akceptacja dysforii płciowej znacznie różniły się od dzisiejszego punktu widzenia. Osoby, u których zdiagnozowano ten stan, były często poddawane terapii konwersyjnej, praktyce mającej na celu zmianę orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej danej osoby w celu dostosowania się do norm społecznych. Jednak podejście to zostało powszechnie zdyskredytowane ze względu na jego szkodliwe skutki, w tym poważny uraz psychiczny, który może utrzymywać się przez całe życie człowieka. Blizny po tych praktykach są nadal odczuwane przez wiele osób, które przeszły takie zabiegi, co podkreśla znaczenie współczującej i świadomej opieki nad osobami doświadczającymi dysforii płciowej.

    Na szczęście postawy społeczne znacznie ewoluowały w ciągu ostatnich kilku dekad, głównie ze względu na zwiększoną widoczność i akceptację społeczności LGBTQ+. Rozwój Internetu odegrał kluczową rolę w tej zmianie, zapewniając osobom transpłciowym platformę do łączenia się, dzielenia się doświadczeniami i oferowania wzajemnego wsparcia. Ponadto Internet stał się cennym źródłem informacji na temat potencjalnych metod leczenia i terapii, które mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami dysforii płciowej. 

    Zakłócający wpływ

    Wraz z rozwojem społeczeństwa coraz więcej młodych osób trans, które doświadczają dysforii płci, poczuło się zachęcone do wyjścia i szukania różnych form wsparcia. W badaniu przeprowadzonym w 2017 roku przez UCLA School of Law około 0.7 procent amerykańskich nastolatków w wieku 13-17 lat określiło siebie jako osoby transpłciowe. Tymczasem 1.8% uczniów szkół średnich określiło siebie jako osoby transpłciowe, według badania przeprowadzonego w tym samym roku przez amerykańskie Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom.

    Konsekwencje dysforii płciowej, zwłaszcza wśród nastolatków, są często poważne – od zastraszania po samookaleczanie. W 2010 roku establiszment medyczny w Ameryce Północnej coraz bardziej normalizował stosowanie blokerów dojrzewania, starając się pomóc trans-nastolatkom przejąć większą kontrolę nad swoim rozwojem fizycznym. 

    Jednak w ostatnich latach lekarze zaczęli coraz częściej debatować nad stosowaniem blokerów dojrzewania, ponieważ twierdzą, że może to prowadzić do różnych skutków ubocznych, w tym nieprawidłowego rozwoju gęstości kości, wyższego ryzyka osteoporozy, a nawet problemów z rozwojem mózgu. Niektórzy lekarze twierdzą, że osoby poniżej 18 roku życia nie powinny być leczone hormonalnie. Niektóre rządy stanowe Stanów Zjednoczonych również wkroczyły, aby uniemożliwić młodzieży transpłciowej dostęp do określonych terapii dla nastolatków.

    W przypadku osób doświadczających dysforii płci większość ekspertów w dziedzinie opieki zdrowotnej zgadza się, że zapewnienie opieki zdrowotnej odpowiedniej dla płci może często złagodzić lęk i depresję. Podobna opieka zdrowotna powinna być również oferowana w przypadku następstw operacji przejściowych i leczenia hormonalnego, w tym problemów psychologicznych. 

    Konsekwencje wzrostu dysforii płci

    Szersze implikacje wzrostu dysforii płciowej mogą obejmować:

    • Zwiększone zapotrzebowanie na opiekę nad płcią, w tym doradztwo dla tych, którzy chcą przejść i wycofać się z przejścia.
    • Więcej psychologów dziecięcych kształci się w zakresie zdrowia psychicznego dzieci trans.
    • Bardziej inkluzywna polityka zdrowotna poprawiająca dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej dla wszystkich osób, niezależnie od ich tożsamości płciowej.
    • Wzrost zrozumienia dysforii płci może zaowocować opracowaniem bardziej kompleksowych programów edukacyjnych, sprzyjających empatii i zrozumieniu wśród młodszych pokoleń.
    • Bardziej zróżnicowane i integracyjne miejsca pracy zwiększające produktywność i zadowolenie pracowników.
    • Postępy w technologii medycznej skutkujące ulepszonymi metodami leczenia i terapii dla osób doświadczających dysforii płciowej.
    • Wzrost kosztów opieki zdrowotnej nadwyręża zasoby publicznej służby zdrowia i wymaga dostosowania polityki.
    • Polaryzacja polityczna w tej sprawie prowadząca do niepokojów społecznych i impasu legislacyjnego.

    Pytania do rozważenia

    • W jaki inny sposób rząd mógłby udzielić wsparcia osobom cierpiącym na dysforię płciową?
    • W jaki sposób systemy opieki zdrowotnej mogą oferować bardziej zdecydowane usługi osobom z dysforią płciową?

    Referencje informacyjne

    W celu uzyskania tego wglądu odniesiono się do następujących popularnych i instytucjonalnych powiązań: