آنفولانزای رایج: آیا این پایان یک بیماری همیشگی است؟

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• فوریه 11، 2022

خلاصه بینش

تغییر الگوهای فصول آنفولانزا و گونه‌های آن، احتمالاً تحت‌تاثیر اقدامات انجام‌شده در طول همه‌گیری COVID-19 مانند فاصله‌گذاری اجتماعی، پوشیدن ماسک و افزایش اقدامات بهداشتی، کاهش بیماری‌های آنفولانزا و احتمال انقراض برخی گونه‌ها را شاهد بوده است. علاوه بر این، از آنجایی که این تغییرات بر نحوه پیش‌بینی و مبارزه دانشمندان با سویه‌های آنفولانزای آتی تأثیر می‌گذارد، چشم‌انداز آنفولانزا ممکن است تغییر کند و منجر به پیامدهایی در چندین بخش شود. این تأثیرات از بهبود سلامت عمومی و افزایش بهره‌وری در محل کار گرفته تا کاهش تولید واکسن آنفولانزا که ممکن است تمرکز دارویی را به سمت بیماری‌های تخصصی‌تر هدایت کند، متغیر است.

زمینه رایج آنفولانزا

هر سال، گونه‌های مختلفی از آنفولانزا در سراسر جهان منتشر می‌شود، که عموماً در پاسخ به الگوی فصلی هوای سردتر و/یا خشک‌تر است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، فصل آنفولانزا معمولا بین دسامبر و فوریه هر سال به اوج خود می رسد و منجر به 45 میلیون بیماری، 810,000 بستری شدن در بیمارستان و 61,000 مرگ و میر می شود. همه‌گیری 2020 ناشی از SARS-CoV-2 حداقل 67 میلیون نفر را مبتلا کرده و 1.5 میلیون نفر را در سراسر جهان کشته است. در اواخر موج اول کووید-19 در چندین کشور، کارکنان بهداشتی پایان زودهنگام و ناگهانی فصل آنفولانزای 2019-20 را در نیمکره شمالی مشاهده کردند.

کارشناسان بر این باورند که این ممکن است به دلیل مراجعه افراد کمتری به مراکز مراقبت های بهداشتی برای آزمایش در کنار اقدامات موثر مبارزه با بیماری همه گیر مانند پوشیدن ماسک، فاصله گذاری اجتماعی، افزایش بهداشت دست و محدودیت در سفر باشد. پس از شروع همه‌گیری کووید، آزمایش‌های مثبت ویروس آنفولانزا در ایالات متحده 98 درصد کاهش یافت، در حالی که تعداد نمونه‌های ارسال شده برای آزمایش 61 درصد کاهش یافت. CDC فصل آنفولانزای 2019-20 در ایالات متحده را "متوسط" ارزیابی کرد و تخمین زد که 38 میلیون نفر به آنفولانزا مبتلا شدند و 22,000 نفر جان باختند. 
 
دانشمندان امیدوارند که فصل های قطع شده امسال بینش جدیدی در مورد انتقال و رفتار ویروس آنفولانزا ارائه دهد. در سال 2021، کل جمعیت به پوشیدن ماسک، شستن مرتب دست ها و جداسازی فیزیکی خود ادامه می دهند، بنابراین این اقدامات احتیاطی ممکن است به جلوگیری از آنفولانزا در سال 2021 نیز کمک کند. واکسیناسیون نیز به پیشگیری از عفونت کمک می کند. CDC گزارش می دهد که آمریکایی های بیشتری نسبت به چهار فصل قبلی آنفولانزا در این فصل واکسن آنفولانزا دریافت کرده اند. تقریباً 193.2 میلیون نفر در ژانویه 2021 در برابر آنفولانزا واکسینه شده بودند، در حالی که این رقم در سال 173.3 فقط 2020 میلیون نفر بود. 

تاثیر مخرب 

همچنین فرض شده است که فصل کم آنفولانزا ممکن است گونه های کمتر رایج آنفولانزا را از بین ببرد. در سرتاسر جهان، دانشمندان با بررسی نمونه هایی از موارد تایید شده آنفولانزا که از بیمارستان ها و مطب پزشکان بازدید می کنند، جهش ویروس های آنفولانزا را ردیابی می کنند. این به آنها اجازه می دهد تا دسته احتمالی سویه های رایج را که در سال بعد تکثیر می شوند پیش بینی کنند و سپس واکسیناسیون هایی را برای مبارزه با آن سویه ها توسعه دهند. این روش با در نظر گرفتن نیمکره شمالی و جنوبی دو بار در سال تکرار می شود. با این حال، هیچ اثری از دو سویه رایج آنفولانزا از مارس 2020 شناسایی نشده است: ویروس آنفولانزای B از شاخه یاماگاتا و دسته ای از ویروس آنفولانزای A H3N2 به نام 3c3. در نتیجه، قابل تصور است، اما قطعی نیست، که این گونه ها ممکن است منقرض شده باشند. 

همانطور که زندگی در ایالات متحده و سایر کشورهای بسیار واکسینه شده در نهایت به حالت عادی باز می گردد، احتمال انتقال آنفولانزا بین افراد نیز باز خواهد گشت. با این حال، سناریوی فعلی ممکن است پیش‌بینی سویه‌هایی را که فصل بعدی آنفولانزا را هدایت می‌کنند آسان‌تر کند، زیرا ممکن است تنوع آنفولانزای کمتری برای نگرانی وجود داشته باشد. اگر دودمان B/Yamagata از بین برود، واکسن‌های آینده ممکن است فقط به دفاع در برابر سه سویه اصلی ویروس نیاز داشته باشند، نه استراتژی چهار سویه که اکنون در حال استفاده است. 

متأسفانه، عدم وجود رقابت ویروسی در میزبان انسان ممکن است به طور بالقوه راه را برای انواع جدید آنفولانزای خوکی در آینده هموار کند. این ویروس ها معمولاً توسط ایمنی طبیعی مانع می شوند. از طرف دیگر، اگر شیوع آنفولانزا برای چند فصل کم باشد، ممکن است ویروس‌های خوکی تأثیر بیشتری داشته باشند.

پیامدهای آنفولانزای رایج در حال تکامل

پیامدهای گسترده تر در حال تکامل آنفولانزای رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش در سلامت عمومی عمومی، کاهش فشار بر سیستم های مراقبت های بهداشتی، آزاد کردن منابع برای درمان سایر بیماری ها.
• کاهش مرخصی استعلاجی فصلی که منجر به افزایش بهره وری در محل کار می شود و رشد اقتصادی را تقویت می کند.
• کاهش تولید واکسن آنفولانزا که شرکت‌های دارویی را از نظر اقتصادی تحت تأثیر قرار می‌دهد، به عنوان منبع اصلی درآمد سالانه ناپدید می‌شود.
• تغییر در صنعت داروسازی به سمت بیماری‌های تخصصی‌تر یا نادرتر، زیرا آنفولانزای معمولی دیگر نیازی به سرمایه‌گذاری‌های گسترده تحقیق و توسعه ندارد.
• موارد کمتر آنفولانزای شدید در جمعیت های آسیب پذیر که منجر به افزایش امید به زندگی می شود.
• کاهش نیاز به تجهیزات پزشکی مرتبط با آنفولانزا که منجر به کاهش ضایعات پزشکی می شود و از طریق کاهش تولید زباله، مزایای زیست محیطی را فراهم می کند.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• اگر تقریباً بتوان آنفولانزا را در سال 2021 ریشه کن کرد، آیا فکر می‌کنید در فصل‌های آینده می‌توان راحت‌تر با آنفولانزا مبارزه کرد؟
• به نظر شما کدام اقدامات بیشترین کمک را برای متوقف کردن شیوع آنفولانزا در طول همه‌گیری کووید داشته است؟