تعلق به بخش مواد به این معنی است که این شرکت به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تأثیر تعدادی از فرصت ها و چالش های مخرب در دهه های آینده قرار خواهد گرفت. در حالی که با جزئیات در گزارش های ویژه کوانتوم ران توضیح داده شده است، این روندهای مخرب را می توان در امتداد نکات کلی زیر خلاصه کرد:

*در ابتدا، پیشرفت‌ها در فناوری نانو و علوم مواد منجر به ایجاد طیفی از مواد می‌شود که قوی‌تر، سبک‌تر، مقاوم‌تر در برابر حرارت و ضربه، تغییر شکل و سایر خواص عجیب و غریب هستند. این مواد جدید امکان طراحی و مهندسی جدید قابل توجهی را فراهم می‌کنند که بر بخش‌های مختلف از وسایل نقلیه موتوری گرفته تا هوافضا تا ساخت‌وساز و موارد دیگر تأثیر خواهد گذاشت.
*افزایش مصرف این مواد جدید منجر به حاشیه سود بیشتر برای شرکت های بخش مواد در اواخر دهه 2020 و چشم انداز رشد بلندمدت تا دهه 2030 خواهد شد.
*تا سال 2050، جمعیت جهان به بالای 80 میلیارد خواهد رسید که بیش از 2020 درصد آنها در شهرها زندگی خواهند کرد. متأسفانه، زیرساخت‌های مورد نیاز برای تطبیق این هجوم شهرنشینان در حال حاضر وجود ندارد، به این معنی که دهه‌های 2040 تا XNUMX شاهد رشد بی‌سابقه‌ای در پروژه‌های توسعه شهری در سطح جهان خواهیم بود، پروژه‌هایی که توسط شرکت‌های استخراج منابع و مواد تغذیه می‌شوند.
*اتوماسیون هزینه های عملیاتی استخراج مواد خام را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد، زیرا شرکت های معدن به کامیون ها و ماشین های حفاری دسترسی خواهند داشت که به طور فزاینده ای توسط سیستم های هوش مصنوعی پیشرفته اداره می شوند. این کاهش هزینه ها در ابتدا منجر به حاشیه سود بیشتر برای شرکت های معدنی پیشرو در بازار می شود، اما زمانی که این فناوری های اتوماسیون در سراسر صنعت معدن عادی شوند، کاهش خواهند یافت.
*در حالی که افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر منجر به حفاری کمتر برای هیدروکربن‌ها می‌شود، قراردادهای معدنی برای انرژی‌های تجدیدپذیر مرتبط با مواد، مانند لیتیوم برای باتری‌های حالت جامد را افزایش می‌دهد.
*افزایش آگاهی فرهنگی و پذیرش تغییرات اقلیمی، تقاضای عمومی برای انرژی پاک‌تر و شیوه‌های استخراج منابع را تسریع می‌کند، روندی که تا اواخر دهه 2020 منجر به قوانین سخت‌گیرانه‌تر می‌شود.