نظامی یا خلع سلاح؟ اصلاح پلیس برای قرن بیست و یکم: آینده پلیس P21

پلیس بودن کاری سخت، استرس زا و خطرناک است، خواه با سازمان های جنایی پیچیده، محافظت در برابر حملات وحشتناک تروریستی، یا صرفاً به هم زدن دعوای یک زوج متاهل باشد. خوشبختانه، فناوری‌های آینده می‌توانند کار را هم برای افسر و هم برای افرادی که دستگیر می‌کنند ایمن‌تر کند.

در واقع، حرفه پلیس به عنوان یک کل در حال گذار به سمت تاکید بر پیشگیری از جرم است تا دستگیری و مجازات مجرمان. متأسفانه، این انتقال به دلیل رویدادهای آینده جهان و روندهای نوظهور، بسیار تدریجی تر از آنچه بیشتر ترجیح می دهند، خواهد بود. این درگیری در هیچ کجا به اندازه بحث عمومی در مورد اینکه آیا افسران پلیس باید خلع سلاح یا نظامی شوند مشهود نیست.

روشن کردن خشونت پلیس

بشه Trayvon مارتین, مایکل براون و اریک گارنر در ایالات متحده آمریکا ایگوالا 43 از مکزیک یا حتی محمد بووازیزی در تونس، آزار و اذیت و خشونت اقلیت ها و فقرا توسط پلیس هرگز به اوج آگاهی عمومی نرسیده است که امروز شاهد آن هستیم. اما در حالی که این مواجهه ممکن است این تصور را ایجاد کند که پلیس در برخورد با شهروندان شدیدتر می شود، واقعیت این است که فراگیر شدن فناوری مدرن (به ویژه تلفن های هوشمند) تنها به مشکلی رایج که قبلاً در سایه ها پنهان شده بود می تاباند. 

ما در حال ورود به دنیای کاملاً جدیدی از "تحریم" هستیم. در حالی که نیروهای پلیس در سراسر جهان فناوری نظارت خود را برای تماشای هر متر از فضای عمومی افزایش می دهند، شهروندان از تلفن های هوشمند خود برای نظارت بر پلیس و نحوه رفتار آنها در خیابان ها استفاده می کنند. به عنوان مثال، سازمانی که خود را به نام پلیس دیده بان در حال حاضر در خیابان های شهر در سراسر ایالات متحده گشت می زند تا از افسران در هنگام تعامل با شهروندان و دستگیری آنها فیلمبرداری کند. 

ظهور دوربین های بدنه

خارج از این واکنش عمومی، دولت‌های محلی، ایالتی و فدرال منابع بیشتری را برای اصلاح و تقویت نیروهای پلیس خود به دلیل نیاز به بازگرداندن اعتماد عمومی، حفظ صلح و محدود کردن ناآرامی‌های اجتماعی گسترده سرمایه‌گذاری می‌کنند. در سمت تقویت، افسران پلیس در سراسر جهان توسعه یافته مجهز به دوربین های بدن پوشیده شده اند.

اینها دوربین‌های مینیاتوری هستند که روی سینه افسران، در کلاه یا حتی عینک آفتابی آنها (مانند عینک گوگل) قرار می‌گیرند. آنها طوری طراحی شده اند که همیشه تعاملات یک افسر پلیس با مردم را ثبت کنند. در حالی که هنوز وارد بازار شده است، مطالعات تحقیقاتی نشان داده است استفاده از این دوربین‌های بدن باعث افزایش سطح «خودآگاهی» می‌شود که استفاده غیرقابل قبول از زور را محدود کرده و به طور بالقوه از آن جلوگیری می‌کند. 

در واقع، طی یک آزمایش دوازده ماهه در ریالتو، کالیفرنیا، که در آن افسران از دوربین‌های بدن استفاده می‌کردند، استفاده از زور توسط افسران 59 درصد کاهش یافت و گزارش‌ها علیه افسران در مقایسه با ارقام سال قبل، 87 درصد کاهش یافت.

در دراز مدت، مزایای این فناوری به همراه خواهد داشت و در نهایت منجر به پذیرش جهانی آن توسط ادارات پلیس خواهد شد.

از دیدگاه یک شهروند متوسط، مزایای آن به تدریج در تعامل آنها با پلیس آشکار می شود. برای مثال، دوربین‌های بدن در طول زمان بر خرده فرهنگ‌های پلیس تأثیر می‌گذارند و هنجارها را در برابر استفاده از زور یا خشونت تغییر می‌دهند. علاوه بر این، از آنجایی که رفتار نادرست دیگر نمی‌تواند کشف نشود، فرهنگ سکوت، غریزه «دخالت نکن» بین افسران شروع به محو شدن خواهد کرد. مردم در نهایت اعتماد خود را به پلیس، اعتمادی که در دوران ظهور گوشی های هوشمند از دست داده بودند، به دست خواهند آورد. 

در همین حال، پلیس نیز از این فناوری برای محافظت از آنها در برابر افرادی که به آنها خدمت می کنند، قدردانی خواهد کرد. مثلا:

• آگاهی شهروندان از اینکه پلیس از دوربین های بدن استفاده می کند نیز برای محدود کردن میزان آزار و اذیت و خشونتی که به آنها وارد می شود کار می کند.
• فیلم را می‌توان در دادگاه‌ها به‌عنوان یک ابزار مؤثر پیگرد قانونی، مشابه دوربین‌های داش‌کم‌های موجود در خودروهای پلیس استفاده کرد.
• فیلم دوربین بدن می تواند از افسر در برابر فیلم های متناقض یا ویرایش شده که توسط یک شهروند مغرض گرفته شده است محافظت کند.
• مطالعه ریالتو نشان داد که هر دلاری که برای فناوری دوربین بدن خرج می شود حدود چهار دلار در دعاوی شکایات عمومی صرفه جویی می کند.

با این حال، با وجود تمام مزایایی که دارد، این فناوری دارای نقاط منفی است. برای اولین بار، میلیاردها دلار اضافی مالیات دهندگان به ذخیره حجم عظیمی از فیلم/داده های دوربین بدنه جمع آوری شده روزانه سرازیر می شود. سپس هزینه نگهداری این سیستم های ذخیره سازی می رسد. سپس هزینه صدور مجوز این دستگاه های دوربین و نرم افزاری که روی آن ها اجرا می شود، می رسد. در نهایت، مردم حق بیمه سنگینی را برای پلیس بهتری که این دوربین ها تولید خواهند کرد، پرداخت خواهند کرد.

در همین حال، تعدادی از مسائل حقوقی پیرامون دوربین های بدن وجود دارد که قانونگذاران باید آنها را برطرف کنند. مثلا:

• اگر شواهد فیلمبرداری دوربین بدن در دادگاه ها عادی شود، در مواردی که افسر فراموش می کند دوربین را روشن کند یا عملکرد نادرست دارد، چه اتفاقی می افتد؟ آیا به طور پیش فرض از اتهامات متهم ساقط می شود؟ این احتمال وجود دارد که در روزهای اولیه دوربین‌های بدن اغلب آنها را در زمان‌های مناسب و نه در طول ماجرای دستگیری روشن کنند، در نتیجه از پلیس و شهروندان مجرم بالقوه محافظت می‌کنند. با این حال، فشار عمومی و نوآوری‌های فناوری در نهایت شاهد گرایشی به سمت دوربین‌هایی خواهند بود که همیشه روشن هستند و فیلم‌های ویدئویی را از افسر به محض پوشیدن لباس خود پخش می‌کنند.
• در مورد نگرانی آزادی مدنی در مورد افزایش فیلم های دوربین که نه فقط از مجرمان، بلکه از شهروندان قانونمند گرفته می شود، چه می شود.
• برای افسر معمولی، آیا افزایش حجم فیلم‌های ویدئویی او می‌تواند میانگین طول حرفه یا پیشرفت شغلی آنها را کاهش دهد، زیرا نظارت مداوم آنها در محل کار به ناچار منجر به ثبت تخلفات مداوم در حین کار توسط مافوق آنها می‌شود (تصور کنید رئیس شما دائماً شما را می‌گیرد. هر بار که در دفتر کار فیس بوک خود را چک کردید)؟
• در نهایت، اگر شاهدان عینی بدانند که مکالمات آنها ضبط می شود، کمتر می آیند؟

همه این نکات منفی در نهایت از طریق پیشرفت‌های فناوری و سیاست‌های اصلاح‌شده در مورد استفاده از دوربین بدنه برطرف می‌شوند، اما بسته به فناوری تنها راه اصلاح خدمات پلیس ما نخواهد بود.

تاکتیک های کاهش تنش مجدداً مورد تأکید قرار گرفت

همانطور که دوربین بدن و فشار عمومی بر افسران پلیس افزایش می یابد، ادارات پلیس و آکادمی ها شروع به دو برابر کردن تاکتیک های کاهش تنش در آموزش های اولیه خواهند کرد. هدف آموزش افسران برای به دست آوردن درک بهتر از روانشناسی، در کنار تکنیک های پیشرفته مذاکره برای محدود کردن شانس برخوردهای خشونت آمیز در خیابان ها است. به طور متناقض، بخشی از این آموزش شامل آموزش نظامی نیز می شود تا افسران در هنگام حوادث دستگیری که ممکن است به خشونت تبدیل شوند، احساس وحشت و شادی کمتری داشته باشند.

اما در کنار این سرمایه گذاری های آموزشی، ادارات پلیس نیز سرمایه گذاری فزاینده ای در روابط جامعه انجام خواهند داد. افسران با ایجاد روابط بین تأثیرگذاران جامعه، ایجاد یک شبکه عمیق از اطلاع‌رسانان، و حتی شرکت در رویدادهای اجتماعی یا تأمین مالی آن، از جرایم بیشتری جلوگیری می‌کنند و به تدریج به‌عنوان اعضای خوش‌آمد جوامع پرخطر به جای تهدیدهای خارجی دیده می‌شوند.

پر کردن شکاف با نیروهای امنیتی خصوصی

یکی از ابزارهایی که دولت‌های محلی و ایالتی برای ارتقای امنیت عمومی استفاده خواهند کرد، استفاده گسترده از امنیت خصوصی است. ضامن ضامن و جوایز شکارچیان به طور منظم در تعدادی از کشورها برای کمک به پلیس در تعقیب و دستگیری فراریان استفاده می شود. و در ایالات متحده و بریتانیا، شهروندان می توانند برای تبدیل شدن به محافظان ویژه صلح (SCOP) آموزش ببینند. رتبه این افراد کمی بالاتر از نگهبانان امنیتی است زیرا به طور فزاینده ای برای گشت زنی در محوطه های شرکتی، محله ها و موزه ها در صورت نیاز مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به کاهش بودجه برخی ادارات پلیس در طول سال های آینده به دلیل روندهایی مانند پروازهای روستایی (مردم شهرها را به مقصد شهرها ترک می کنند) و وسایل نقلیه خودکار (دیگر درآمد بلیط ترافیک وجود ندارد) این SCOP ها نقش مهمی را ایفا خواهند کرد.

در انتهای پایینی قطب توتم، استفاده از نگهبانان امنیتی به ویژه در زمان‌ها و مناطقی که پریشانی اقتصادی فراگیر می‌شود، همچنان افزایش می‌یابد. صنعت خدمات امنیتی در حال حاضر رشد کرده است 3.1 درصد در طول پنج سال گذشته (از سال 2011) و رشد احتمالاً حداقل تا دهه 2030 ادامه خواهد داشت. با این حال، یک نقطه ضعف برای نگهبانان امنیتی انسانی این است که در اواسط دهه 2020 شاهد نصب سنگین سیستم های هشدار امنیتی پیشرفته و نظارت از راه دور خواهیم بود. دکتر هو، محافظان امنیتی رباتی شبیه به دالک.

روندهایی که آینده خشن را به خطر می اندازد

در ما آینده جنایت در این مجموعه بحث می کنیم که چگونه جامعه اواسط قرن عاری از دزدی، مواد مخدر سخت و بیشتر جنایات سازمان یافته خواهد شد. با این حال، در آینده نزدیک، جهان ما ممکن است به دلیل دلایل متقاطع شاهد هجوم جنایات خشن باشد. 

برای یک، همانطور که در ما مشخص شده است آینده کار ما در حال ورود به عصر اتوماسیون هستیم که روبات ها و هوش مصنوعی (AI) حدود نیمی از مشاغل امروزی (2016) را مصرف می کنند. در حالی که کشورهای توسعه یافته با ایجاد الف درآمد پایهکشورهای کوچکتر که توانایی خرید شبکه ایمن اجتماعی از این نوع را ندارند، با طیف وسیعی از درگیری های اجتماعی، از اعتراضات، اعتصابات اتحادیه ها، غارت های توده ای، کودتاهای نظامی و آثار مواجه خواهند شد.

این نرخ بیکاری مبتنی بر اتوماسیون تنها توسط جمعیت در حال انفجار جهان بدتر خواهد شد. همانطور که در ما مشخص شده است آینده جمعیت انسانی قرار است جمعیت جهان تا سال 2040 به XNUMX میلیارد نفر افزایش یابد. آیا اتوماسیون باید به نیاز به برون سپاری مشاغل تولیدی پایان دهد، نه اینکه طیفی از کارهای سنتی یقه آبی و سفید را کاهش دهد، این جمعیت بالونی چگونه از خود حمایت خواهد کرد؟ مناطقی مانند آفریقا، خاورمیانه و بیشتر آسیا این فشار را بیشتر احساس خواهند کرد، زیرا این مناطق نشان دهنده بخش عمده ای از رشد جمعیت آینده جهان هستند.

در مجموع، تعداد زیادی از جوانان بیکار (به ویژه مردان) که هیچ کاری برای انجام دادن ندارند و در جستجوی معنا در زندگی خود هستند، مستعد تأثیرگذاری از جنبش های انقلابی یا مذهبی خواهند شد. این حرکات می توانند نسبتاً خوش خیم و مثبت باشند، مانند زندگی سیاه پوستان مهم است، یا می توانند خونین و ظالمانه مانند داعش باشند. با توجه به تاریخ اخیر، دومی محتمل تر به نظر می رسد. متأسفانه، اگر مجموعه ای از رویدادهای تروریستی به طور مکرر در طول یک دوره طولانی اتفاق بیفتد - همانطور که در سراسر اروپا در سال 2015 به طور چشمگیر تجربه شد - در آن صورت شاهد خواهیم بود که مردم از نیروهای پلیس و اطلاعاتی آنها می خواهند که در نحوه انجام کار خود خشن تر شوند.

نظامی کردن پلیس های ما

ادارات پلیس در سراسر جهان توسعه یافته در حال نظامی شدن هستند. این لزوما یک روند جدید نیست. در دو دهه گذشته، ادارات پلیس تجهیزات اضافی با تخفیف یا رایگان از ارتش ملی خود دریافت کرده اند. اما همیشه اینطور نبود. به عنوان مثال، در ایالات متحده، قانون Posse Comitatus تضمین کرد که ارتش آمریکا از نیروی پلیس داخلی جدا بماند، اقدامی که بین سال‌های 1878 تا 1981 اجرا شد. مواد مخدر، تروریسم، و اکنون جنگ با مهاجران غیرقانونی، دولت های متوالی این عمل را کاملاً از بین برده اند.

این نوعی خزش ماموریتی است که در آن پلیس به آرامی شروع به استفاده از تجهیزات نظامی، خودروهای نظامی و آموزش نظامی، به ویژه تیم های پلیس SWAT کرده است. از منظر آزادی مدنی، این تحول به عنوان گامی عمیقا نگران کننده به سوی دولت پلیسی تلقی می شود. در همین حال، از دیدگاه ادارات پلیس، آنها در دوره تشدید بودجه، تجهیزات رایگان دریافت می کنند. آنها با سازمان‌های جنایی پیچیده‌تر روبه‌رو می‌شوند. و انتظار می رود که از مردم در برابر تروریست های غیرقابل پیش بینی خارجی و داخلی با قصد استفاده از سلاح ها و مواد منفجره با قدرت بالا محافظت کنند.

این روند امتداد مجتمع نظامی-صنعتی یا حتی تأسیس مجتمع صنعتی- پلیسی است. این سیستمی است که به احتمال زیاد به تدریج گسترش می یابد، اما در شهرهای با جرم و جنایت (یعنی شیکاگو) و در مناطقی که به شدت توسط تروریست ها هدف قرار می گیرند (به عنوان مثال اروپا) سریعتر گسترش می یابد. متأسفانه، در عصری که گروه‌ها و افراد کوچک می‌توانند به سلاح‌ها و مواد منفجره پرقدرت دسترسی داشته باشند و انگیزه استفاده از آنها را برای تلفات انبوه غیرنظامیان داشته باشند، بعید است که مردم با فشار لازم برای معکوس کردن آن، علیه این روند عمل کنند. .

به همین دلیل است که از یک سو شاهد خواهیم بود که نیروهای پلیس ما فناوری‌ها و تاکتیک‌های جدیدی را برای تأکید مجدد بر نقش خود به‌عنوان حافظ صلح به کار می‌گیرند، در حالی که از سوی دیگر، عناصر درون بخش‌های خود در تلاش برای نظامی‌سازی ادامه خواهند داد. در برابر تهدیدهای افراطی فردا محافظت کنید.

البته ماجرای آینده پلیس به اینجا ختم نمی شود. در واقع، مجموعه پلیس-صنعتی بسیار فراتر از استفاده از تجهیزات نظامی است. در فصل بعدی این مجموعه، وضعیت رو به رشد نظارتی را بررسی خواهیم کرد که پلیس و آژانس‌های امنیتی در حال توسعه هستند تا از همه ما محافظت و مراقبت کنند.

سریال آینده پلیسی

پلیس خودکار در وضعیت نظارت: آینده پلیس P2

پلیس هوش مصنوعی دنیای اموات سایبری را درهم می‌کوبد: آینده پلیس P3

پیش بینی جنایات قبل از وقوع: آینده پلیس P4