پیش بینی "قرص چاپی" - چگونه "شیمیایی" داروسازی را متحول می کند

داروها و صنعت داروسازی مدت‌هاست که در مورد فرآیندهای توسعه داروها و مکمل‌های آن دست نخورده مانده‌اند. روش‌های باستانی سنتز و تولید محصولات آن هنوز هم امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد و آزمایشگاه‌ها در روش‌های آزمایش شده و واقعی خود بازنگری بسیار کمی دارند یا اصلاً انجام نمی‌دهند. 

با توجه به اینکه مجموع هزینه‌های اسمی داروهای تجویزی در ایالات متحده از 400 میلیارد دلار در سال فراتر می‌رود، این صنعت در حال رشد است. این منطقه‌ای است که از جریان نقدی مصرف‌کننده اشباع شده است، که نوآوران باهوش این حوزه، با هر ایده یا نوآوری به اندازه کافی مغناطیسی برای جلب توجه، پتانسیل جذب آن را دارند. 

معرفی «شیمیدان» 

«Chemputer»، یک چاپگر سه‌بعدی برای داروها، ممکن است یکی از آن ایده‌های جسورانه و به اندازه کافی بزرگ باشد که همه چیز را در این صنعت شلوغ به هم بزند. Chemputer که توسط پروفسور لی کرونین، از دانشگاه معروف گلاسکو، ایجاد شده است، معمولاً توسط افراد در این زمینه به عنوان «مجموعه شیمی جهانی» نامیده می‌شود و داروها را از طریق وارد کردن مقادیر فرمولی کربن، هیدروژن، و سایر عناصر به اکسیژن سنتز می‌کند. تقریباً هر داروی نسخه ای موجود در بازار امروز را تولید می کند. 

این امکان وجود دارد زیرا اکثر داروها به سادگی از ترکیب متفاوتی از این عناصر خاص ساخته شده اند. این فرآیند، محصول نهایی را بر اساس دستوری که تغذیه می‌شود، توزیع می‌کند و می‌تواند تا حد زیادی با نیازهای خاص زیستی یا روانی یک فرد در مقابل نیازهای عمومی توده‌ها تنظیم شود. 

Future Pharma  and The Chemputer 

زندگی مدرن به‌طور متوالی و به‌تدریج به سمت شیوه‌ای خودکارتر از زندگی روزمره پیش می‌رود. داروخانه‌ها و بیمارستان‌های آینده در کنار این روند حرکت می‌کنند و به دنبال تعریف مجدد تجربه بیمار بر اساس این پیش‌بینی‌ها هستند.

در ابتدای راه، خصوصی‌سازی فقدان در دسترس بودن و دسترسی به Chemputer ممکن است برای آن دسته از بیمارانی که به دنبال سفارشی‌سازی واقعی نسخه‌هایشان با محیط زیستی و روان‌سنجی درونی منحصربه‌فرد خود هستند، مورد استفاده قرار گیرد. همه ما فردی هستیم، و داشتن داروی سفارشی برای مطابقت با منحصر به فرد بودن نیازهای ما، یکی از حوزه های متفاوت امکان برای کسانی است که مایل به صرف هزینه های مورد نیاز هستند.  

به همین ترتیب، استفاده‌های تجاری از این فناوری، تولید در مقیاس بزرگ را سریع‌تر، کارآمدتر و کار کم‌تری می‌کند. کمک‌های رباتیک خودکار را می‌توان با نمونه‌هایی مانند روبات‌های «ایو» و «تاگ» آتون، که تجهیزات و نمونه‌های پزشکی را به مراکز مرکزی انتقال می‌دهند و از دیوارهای بیمارستان نفوذ کرده است، مشاهده کرد. 

با رشد سالانه 20 تا 25 درصدی بخش دیجیتالی صنعت سلامت، Chemputer ممکن است زودتر وارد شود. داروخانه‌های خودکار آینده ممکن است ببینند شما داروهایتان را از طریق رایانه صفحه لمسی سفارش می‌دهید، نیازها و نگرانی‌های خاصی را در دستگاهی وارد می‌کنید که از الگوریتمی با دقت تنظیم‌شده برای تولید نسخه سفارشی در مقادیر منحصربه‌فرد بر اساس وضعیت شما استفاده می‌کند.

شرکت‌هایی مانند Omnicell و Manrex هم‌اکنون در مراحل اولیه برنامه‌های دارویی مبتنی بر ماشین هستند و ممکن است به‌زودی Chemputer را در انتظار حفظ اولیه و تبلیغات مداوم آن قرار دهند.