سلبریتی های هولوگرافیک

اگر می‌توانستید به گذشته برگردید و با هر فرد مشهوری در تاریخ آشنا شوید چه کسی بود؟ شاید دوست داشته باشید اجرای زنده بیتلز را ببینید یا کرت کوبین، نقش اول گروه نیروانا را در حال کوبیدن دور صحنه تماشا کنید. ممکن است بخواهید در یک روز بادخیز از کنار مرلین مونرو عبور کنید یا یک روز را در آزمایشگاه نیکولا تسلا جستجو کنید.

شما شب های بی خوابی زیادی را صرف کرده اید تا قوانین فیزیک را برای ساختن ماشین زمان زیر پا بگذارید. شما حساب بانکی خود را در کالاهای مشهور تخلیه کرده اید تا به احیای آنها کمک کنید. خوب شما می توانید بخوابید و پول خود را پس انداز کنید زیرا هرگز نمی توانید این افراد مشهور را ملاقات کنید. با این حال، میلیاردر یونانی الکی دیوید ممکن است بهترین چیز بعدی را داشته باشد: هولوگرام های افراد مشهور. 

هولوگرام سلبریتی ها مدتی است که وجود داشته است. در سال 2009، سلین دیون یک دوئت با هولوگرام الویس در آمریکن آیدل اجرا کرد. در سال 2012، توپاک در کواچلا ظاهر شد. حتی مایکل جکسون برای اجرای «Slave to the Rhythm» که پس از مرگش منتشر شد، در جوایز موسیقی بیلبورد بازگردانده شد. در واقع، این فناوری از دهه 1940 که توسط دانشمند مجارستانی، دنیس گابور اختراع شد، وجود داشته است.  

با علاقه فزاینده به این روند، الکی دیوید شرکت خود را با نام هولوگرام ایالات متحده آمریکا در سال 2014 با خرید پتنت فناوری هولوگرام توپاک راه اندازی کرد. 

این فناوری عمدتاً برای راه های سرگرمی موسیقی استفاده شده است. اگرچه مردم دوست دارند نوازندگان مورد علاقه خود را ببینند که به زندگی باز می گردند، اما هولوگرام در آن چه می شود کمدی ایستادن? 

هولوگرام ایالات متحده در حال حاضر در حال آماده سازی برای تورهای کمدی بازگشتی از دو افسانه کمدی یکی از آنها رد فاکس است که در سال 1991 درگذشت و به خاطر نقش اصلی‌اش در فیلم «سنفورد و پسر» شناخته شد. رد فاکس با اندی کافمن، که ممکن است او را از تاکسی، شنبه شب زنده و کابوس های دیوید لترمن. 

پس کجا می توانید این نمایش ها را تماشا کنید؟ دیوید با آپولو در هارلم، موهگان سان در کنتیکت، تئاتر رودخانه ماه اندی ویلیامز در برانسون و تئاتر سابان در لس آنجلس معامله کرده است. کلوپ کمدی هولوگرام در مرکز ملی کمدی در شمال ایالت نیویورک نیز سال آینده افتتاح می شود. خدایان کمدی مانند جورج کارلین و جوآن ریورز ممکن است بتوانند برای نسل‌های آینده مخاطبان جدیدی را جذب کنند. 

همه این صحبت ها در مورد افراد مشهور مرده ممکن است باعث شود کمی احساس ناراحتی کنید، به این معنی که یک سوال اخلاقی مطرح می شود. آیا این اخلاقی است که این سلبریتی های فوت شده را مانند عروسک های خیمه شب بازی رژه دهیم؟ آیا نمی توانیم اجازه دهیم این مردم در آرامش باشند؟  

اخلاقیات پشت هولوگرام سلبریتی ها 

همانطور که می دانیم، هنگامی که وارد کانون توجه شدید، عموم مردم مالک شما هستند و همه گمنامی از بین می رود، حتی فراتر از قبر. اما مطمئن باشید که اگرچه ممکن است این کار همچنان مانند یک پول خوری به نظر برسد، افرادی که پشت فناوری هولوگرام هستند می خواهند به شما اطمینان دهند که همه چیز با عشق انجام می شود. 

سامانتا چانگ، که در CMG Worldwide کار می کند، توضیح می دهد که "هر پروژه با نهایت احترام برای زندگی و کار فرد انجام می شود." 

در حالی که برخی از افراد ممکن است از شنیدن زنده آوازهای مغناطیسی ویتنی هیوستون هیجان زده باشند، شما ترجیح می دهید وقت خود را صرف یادگیری رویدادهای جهان کنید.  

نگران نباشید، صنعت هولوگرام شما را فراموش نکرده است. حتی از طرح‌های هولوگرام جولیان آسانژ، یک سوت‌زن معروف، استفاده شده است تا بتواند در نانتاکت، ماساچوست برای ایراد سخنرانی ظاهر شود.  

هولوگرام در اقتصاد 

شکی نیست که هولوگرام ها بخشی از بازار در حال گسترشی هستند که مملو از فرصت های اقتصادی است. جان تکستور می‌گوید: «این فناوری به شما این فرصت را می‌دهد که برندتان را گسترش دهید، چه دیر یا زنده باشید. می توانید همزمان در چندین مکان اجرا کنید. شما می توانید بر خلاف شباهت دیجیتال خود عمل کنید. با یک انسان متحرک، می توانید به کوکاکولا بروید و بگویید: "می توانید الویس را با گیتار در ساحل داشته باشید" در تبلیغ خود - یک سناریوی جدید. 

بحث هولوگرام 

ما در حال حاضر این فناوری را داریم، پس مسئله مهم چیست؟ منتقدان استدلال می کنند که فناوری مورد استفاده امروز دقیقاً یک "هولوگرام" نیست. هولوگرام ایالات متحده آمریکا از تکنیکی به نام Pepper’s Ghost استفاده می کند که از شیشه زاویه دار برای نمایش انعکاس شفاف و به ظاهر سه بعدی از یک شی که از دید مخاطب پنهان است استفاده می کند.  

جیم اشتاین مایر، طراح مشهور توهمات جادویی و جلوه‌های ویژه، توضیح می‌دهد که چگونه «هولوگرام یک تصویر سه‌بعدی است که با استفاده از نور لیزر شکل می‌گیرد و من نمی‌دانم کسی در صنعت سرگرمی از آن استفاده کند.» او استدلال نمی کند که هولوگرام وجود دارد. اگر بخواهید گواهینامه رانندگی خود را بگیرید، یک هولوگرام در آنجا وجود دارد، اما در مورد توپاک و الویس؟ اشتاین مایر می‌گوید: «اینها هولوگرام نیستند، بلکه فقط نسخه‌ای شیک از یک ترفند 153 ساله هستند.» 

بنابراین چگونه هولوگرام ایالات متحده "هولوگرام" خود را بیرون می آورد؟ فناوری آنها به جای شیشه از یک فویل نیمه شفاف به عنوان سطح بازتابی استفاده می کند که به تصویر اجازه می دهد تا یکپارچه در سراسر صحنه حرکت کند. بنابراین، اساسا، ما یک شی دو بعدی را می بینیم که شبیه یک تصویر سه بعدی است. 

پس چه زمانی هولوگرام های "واقعی" خواهیم داشت؟  

V. Michael Bove، دانشمند V. Michael Bove، رئیس گروه رسانه‌ای مبتنی بر شیء در آزمایشگاه رسانه MIT و متخصص هولوگرافی، می‌گوید: «مشکل مقیاس و حرکت است. شما می توانید یک هولوگرام کوچک و ایستا را به راحتی بسازید. برای ساختن یک بزرگ که حرکت می کند، به لیزرهای رنگی قدرتمند نیاز دارید، به مدل سازی سه بعدی نیاز دارید و باید بتوانید 3 تا 24 عکس در ثانیه از آن بگیرید. و تصاویر را از چه چیزی منعکس می کنید؟ این غیرعملی و پرهزینه است و ما هنوز از دسترسی واقعی به آن فاصله داریم.»