پاشنه آشیل بشریت: خطرات وجودی بالقوه ای که با آن روبرو هستیم

6 میلیون سال پیش، زمانی بود که علم مدرن معتقد بود اولین انسان ها روی زمین راه رفتند. اگرچه اجداد ما زندگی را در جایی در آن بازه زمانی آغاز کردند، اشکال مدرن انسان تنها 200,000 سال است که تمدن آنها تنها 6,000 سال پیش بوده است.

آیا می توانید برای یک لحظه تصور کنید که آخرین انسان روی زمین هستید؟ کمیت کردن یا درک آن سخت است، اما در محدوده امکان. جهان جنگ‌ها، همه‌گیری‌ها، طاعون و بلایای طبیعی را تجربه کرده است که همگی تلفات زیادی را به خود اختصاص داده‌اند. در نظر گرفتن این موضوع، و انتظار تکرار این رویدادها در آینده، تنها یک فرض منطقی خواهد بود.

بشریت با چه خطراتی روبروست؟

خطرات وجودی (یعنی خطراتی که رشته وجودی بشریت را تهدید می‌کنند) را می‌توان از طریق دامنه و شدت آن اندازه‌گیری کرد. دامنه، تعداد افرادی است که بالقوه تحت تأثیر قرار می گیرند، و شدت، شدت خطر است. جنبه دیگر این سناریو، اطمینان و درک ما از خطرات است. به عنوان مثال، در حالی که ما کمی در مورد جنگ هسته‌ای و اثرات آن می‌دانیم، در حال حاضر به سختی در درک پیامدهای خطرناک هوش مصنوعی به سطح زیر نفوذ کرده‌ایم.

در حال حاضر، جنگ‌ها، ابر آتشفشان‌ها، تغییرات آب‌وهوایی، همه‌گیری‌های جهانی، سیارک‌ها، هوش مصنوعی و فروپاشی سیستم‌های جهانی بالاترین پتانسیل را برای از بین بردن بشریت دارند، همانطور که می‌دانیم با چهار خطر اصلی، به گفته بسیاری از کارشناسان، همه‌گیری جهانی، بلایای زیست شناسی مصنوعی، جنگ های هسته ای و هوش مصنوعی.