قدم بعدی برای نوع بشر

آینده سفرهای فضایی گردشگری است پرواز خیالی من همیشه دوست داشتم پرواز کنم. من آن را شبیه یک راهبه به عنوان یک دختر جوان تصور کردم: پرواز به آسمان با لباس سفید و عادت ساخته شده از مقوا، مقوای مهربانی که در پیراهن های مردانه از قبل بسته بندی شده بود. من با ظاهر کلی موفق بودم. من در یک روز بادی که به خوبی انتخاب شده بود، بالای یک سکو ایستادم و آماده بلند شدن بودم. اما وقتی نوبت به شمارش معکوس رسید، آن موقع بود که مرگ و میر در یک لحظه با ناامیدی بر من غلبه کرد... تا اینکه به سرعت به سمت درایو تغییر مکان دادم و حرکت را آغاز کردم و سپس عروج به آسمان را آغاز کردم. ذهن من با مجموعه ای از پف کرده ترین ابرهای تابناکش به سمت آن سوی آبی روشن اوج گرفت. این برداشت را هرگز فراموش نمی کنم. هوابرد و صعود، جت از یک مقصد به مقصد دیگر، و حتی مارپیچ به پایین، بسته به اینکه از چه هواپیمایی استفاده می‌کنید، می‌تواند یک ماجراجویی جذاب باشد. گلایدر، گلایدر و غواصی آسمانی از جسورانه‌ترین و در عین حال محبوب‌ترین ورزش‌هایی هستند که حداقل یک بار در زندگی با آن‌ها مواجه می‌شویم. اما چرا جذابیت پرواز؟ انسان های کنجکاوی پرواز ما اشتهای هیجان انگیزی برای پرواز دارند. آنها با انواع راه‌ها برای پرواز معاشقه کرده‌اند، مانند کالبد شکافی پستانداران توسط داوینچی، نقاشی‌های بی‌عیب و نقص سفینه‌های فضایی آینده و چیزی که امروزه به عنوان پرنده کوپتر یا هلیکوپتر شناخته می‌شود. و در حالی که ما بال های مصنوعی خود را تکان داده ایم یا هیجان گلوله توپ بودن را برای شلیک تا جایی که ممکن است از نظر فیزیکی انتخاب کرده ایم، از همان برادرانی که این امکان را ایجاد کرده اند که بیشتر جدی گرفته شود مورد برکت قرار گرفته ایم. ما فقط می‌توانیم حیرت زده و دوباره جوان شویم که بدانیم با کاوش در محیط خود، در آسمان و در نهایت فضا، بیشترین امید را برای آینده خود داریم. در حال تکامل چند دهه پیش، ناسا انسان ها را قادر به فرود بر روی ماه کرد، و اکنون می توانیم چند گزینه را برای اهداف کاملا متفاوت در نظر بگیریم. در حال حاضر، اشتیاق به پرواز از یک سر کره زمین به سر دیگر در مدت کوتاهی یا پرتاب شدن آرام به فضا برای چند دقیقه می تواند فقط برای ضربه زدن، یک کشف بیشتر و همچنین یک ماجراجویی جسورانه باشد. می بینید که تا زمانی که توانایی و فناوری را داشته باشیم، می توانیم امکانات بی پایانی برای راه هایی برای شناور شدن، بالا بردن و دریانوردی پیدا کنیم. در حالی که ما در حال تکامل هستیم، هدف ما نیز رشد می کند. بنابراین، ما تعهد و منافعی در آینده - فضای خود داریم. البته تمرین عالی است و همه تلاش ها برای پرواز موفقیت آمیز نبوده است. قبل و بعد از آپولو 11، ماموریت‌هایی مملو از خطرات بود، اما هرگز خلبان آزمایشی درستکاری مانند نیل آرمسترانگ را متوقف نکرد. آرمسترانگ که در سنین جوانی علاقه زیادی به پرواز داشت، در رشته مهندسی هوانوردی در دانشگاه تحصیل کرد. او در نهایت به عنوان مهندس و خلبان آزمایشی به سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) پیوست. "این یک قدم کوچک برای [یک] انسان، یک جهش بزرگ برای بشر است." - نیل آرمسترانگ، فضانورد کانادایی کریس هادفیلد، چنان از سلف خود الهام گرفت که در رویکرد خود به زندگی در فضا منحصر به فرد شد. در طول 146 روز سرمایه گذاری خود در ایستگاه فضایی بین المللی در سال 2013، او آهنگ Space Oddity دیوید بووی را در مقابل دوربین خواند و تولید کرد تا آهنگی مناسب را تجدید کند. پوشش او در تمام رسانه های اجتماعی به سرعت پخش شد. او همچنین روزها و وقایع بسیاری از آخرین سفر خود به فضا را ثبت کرد تا اینکه در می 2013 به سلامت کامل شد. بیگلو ایروسپیس و ناسا به دنبال تسهیل در ماه و ایستگاه فضایی، هنوز راه‌های مقرون‌به‌صرفه و مبتکرانه‌ای برای طراحی ایستگاه فضایی خود پیدا می‌کنند که جادارتر و بادوام‌تر باشد تا بیشترین ایمنی را داشته باشد و در حین سفر در مأموریت‌ها، حفاظت از تشعشعات و ارتباطات بهینه را فراهم کند. فضاپیمای جدیدی شبیه آپولو در دست ساخت است. قرار است بسیار بزرگتر و همه کاره تر باشد و به عنوان وسیله نقلیه کاوش خدمه Orion شناخته می شود. ظرفیت بیشتری برای اعضای خدمه خواهد داشت و آنها را قادر می سازد تا به ایستگاه فضایی دسترسی داشته باشند و مکرراً روی ماه فرود بیایند. تخمین زده می شود که این نوع وسیله نقلیه به بازدید مردم از مریخ در پنج سال آینده کمک کند. ویرجین آتلانتیک در جو خودمان با آزمایش هواپیماهای با انرژی خورشیدی مسیر پایداری را در پیش گرفته است و ثابت می کند که می توان بدون استفاده از سوخت های فسیلی با هواپیما در سراسر جهان پرواز کرد. استفاده از فناوری هایی که پاک، مولد و نوآورانه هستند برای محیط زیست ما به موقع است. در 9 مارس 2015، Solar Impulse2 از ابوظبی برخاست تا پیامی وحدت بخش را در پرواز 35,000 کیلومتری خود در سراسر قاره ها ارسال کند و به مردم یادآوری کند که آینده باید پاک باشد. در حالی که پرواز برای یک هدف به مذاق همه خوش نمی آید، اما احتمال استفاده بهتر از منابع ما را تحریک می کند تا بتوانیم آینده ای داشته باشیم. از سال 2004، کارآفرین سر ریچارد برانسون، که علاقه مند به بالون های هوای گرم و هواپیماهای تجاری است، یک شرکت پرواز فضایی تجاری به نام Virgin Galactic را راه اندازی کرد. به همان اندازه که او ریسک پذیر و بدلکاری است، ایده های خود را بدون هیچ گونه مصالحه ای به بالاترین سطح یعنی آسمان بی حد و حصر رسانده است. هدف Virgin Galactic (به دنبال ویرجین آتلانتیک) بردن مردم به سفرهای تجاری در فضا است. ما این را گردشگری فضایی می نامیم. سال‌ها نبوغ و آزمایش تخصصی برای SpaceshipTwo طول کشید تا برای پرواز نهایی آماده شود. برنامه ریزی یک سری مسیرها برای مسافران مسافر به فضا کار ساده ای نیست. با وجود فاجعه اخیر و فروپاشی VSS Enterprise در 31 اکتبر 2014، ویرجین گالاکتیک تمام تلاش خود را برای شروع دوباره انجام می دهد. Virgin’s SpaceShipTwo با دیدی بهتر از قبل، تقریباً تکمیل شده است و به زودی برنامه پرواز آزمایشی خود را انجام خواهد داد. بسیاری منتظر فرصت پرواز فضایی بوده اند. افراد مشهور بلیت خود را برای اولین پرتاب به فضا پیش خرید کرده اند. LauncherOne جدیدترین بچه در بلوک خود در لانگ بیچ کالیفرنیا است که گام‌های خلاقانه‌ای را به سمت مأموریت‌های شگفت‌انگیز خود برداشته است. ماهواره ها را برای انواع آزمایش ها پرتاب خواهد کرد. انتظارات برای این پرتابگر چند منظوره می تواند متفاوت باشد. می توان از آن برای شکار سیارک ها و جدول بندی اندازه گیری های آب و هوا و همچنین ارائه اینترنت پهن باند در سراسر جهان استفاده کرد. این می تواند ماهواره های دیگر را برای نیازهای خود تسهیل کند.