خشکسالی تغییرات آب و هوا: تهدیدی رو به رشد برای تولید کشاورزی جهانی

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

خشکسالی تغییرات آب و هوا: تهدیدی رو به رشد برای تولید کشاورزی جهانی

خشکسالی تغییرات آب و هوا: تهدیدی رو به رشد برای تولید کشاورزی جهانی

متن زیر عنوان
خشکسالی های تغییر اقلیم در طول پنج دهه گذشته بدتر شده است و منجر به کمبود غذا و آب منطقه ای در سراسر جهان شده است.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • ژانویه 5، 2022

    خلاصه بینش

    تغییرات آب و هوایی شرایط خشکسالی را در سطح جهانی تشدید می کند و پیامدهای شدیدی برای جامعه، اقتصاد و محیط زیست دارد. این خشکسالی‌ها چالش‌های مهمی را به‌ویژه برای بخش کشاورزی ایجاد می‌کند که منجر به ناامنی غذایی، ناآرامی‌های اجتماعی و استرس اقتصادی، به‌ویژه در میان کشاورزان کوچک مقیاس می‌شود. با این حال، آنها همچنین نوآوری در مدیریت آب را هدایت می کنند، بازارهای شغلی جدیدی را در حفاظت از آب و مدیریت خشکسالی ایجاد می کنند و نیاز به تغییر سیاست در جهت مصرف پایدارتر آب دارند.

    زمینه خشکسالی تغییر اقلیم

    کارشناسان معتقدند که تغییرات آب و هوایی به افزایش تعداد رویدادهای شدید آب و هوایی کمک می کند. که شامل سیل، میزان بی سابقه بارندگی، آتش سوزی جنگلی و به ویژه خشکسالی می شود. از تابستان 2020، شدت خشکسالی در مناطق بزرگتر در سراسر جهان افزایش یافته است. در ایالات متحده، ایالت های آریزونا، یوتا، کلرادو و نیومکزیکو بیشترین بار این خشکسالی ها را متحمل شده اند. 

    کارشناسانی که در گزارش هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا (IPCC) در سال 2021 مشارکت داشتند، معتقدند که گرم شدن دمای کره زمین شرایط خشکسالی را در مناطق مستعد خشکسالی در سراسر جهان بدتر می کند. به عنوان مثال، دانشمندان خشکسالی های شدید غیرمشخصه ای را در چندین منطقه در طول دهه 2010 ثبت کرده اند، از جمله جنوب اروپا، آمازون غربی، آفریقای جنوبی، روسیه، هند و استرالیا. گزارش IPCC همچنین بیان می کند که تقریبا 30 درصد از شرایط خشکسالی به دلیل فعالیت های انسانی است. 

    در نهایت کمبود رطوبت در هوا و خاک باعث ایجاد شرایط خشکسالی می شود. دماهای بالاتر مرتبط با تغییرات آب و هوایی باعث تبخیر بیشتر رطوبت از خاک می شود و شدت شرایط خشکسالی را عمیق تر می کند. عوامل دیگری نیز در کمبود آب مرتبط با خشکسالی نقش دارند، مانند حجم کم برف، ذوب زودتر برف و بارندگی غیرقابل پیش بینی. به نوبه خود، خشکسالی احتمال سایر تهدیدات سیستمیک مانند آتش سوزی جنگلی و آبیاری ناکافی را افزایش می دهد.

    تاثیر مخرب 

    بخش کشاورزی که به شدت به الگوهای آب و هوایی قابل پیش بینی وابسته است، به ویژه آسیب پذیر است. دوره های طولانی خشکسالی می تواند منجر به شکست محصول و مرگ دام شود و منجر به افزایش قیمت مواد غذایی و ناامنی غذایی شود. این توسعه می‌تواند بر سایر بخش‌های اقتصاد، مانند صنعت فرآوری مواد غذایی، که متکی بر عرضه ثابت محصولات کشاورزی است، اثری موج‌دار داشته باشد.

    خشکسالی علاوه بر پیامدهای اقتصادی، پیامدهای اجتماعی عمیقی نیز دارد. با خشک شدن منابع آب، جوامع ممکن است مجبور به جابجایی شوند، که منجر به جابجایی مردم و ناآرامی های اجتماعی بالقوه می شود. این روند به ویژه برای جوامعی که برای امرار معاش خود به کشاورزی متکی هستند صادق است. علاوه بر این، کمبود آب می تواند منجر به درگیری بر سر منابع شود و تنش های اجتماعی و سیاسی موجود را بدتر کند. دولت‌ها ممکن است نیاز به توسعه استراتژی‌های جامع برای مدیریت این بحران‌های بالقوه داشته باشند، از جمله سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آب، ترویج حفاظت از آب، و توسعه محصولات مقاوم در برابر خشکسالی.

    شرکت ها نیز نقش مهمی در کاهش اثرات خشکسالی دارند. کسب‌وکارهایی که برای فعالیت‌های خود مانند تولید و تولید انرژی به آب متکی هستند، ممکن است نیاز به سرمایه‌گذاری در فناوری‌ها و روش‌های کارآمد آب داشته باشند. علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند با حمایت از طرح‌هایی که حفاظت از آب و کشاورزی پایدار را ترویج می‌کنند، به تلاش‌های اجتماعی گسترده‌تر برای مبارزه با خشکسالی کمک کنند. برای مثال، آن‌ها می‌توانند در فناوری‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که به کشاورزان در بهینه‌سازی استفاده از آب یا حمایت از پروژه‌های اجتماعی با هدف صرفه‌جویی در آب کمک می‌کند. 

    پیامدهای خشکسالی های ناشی از تغییرات آب و هوایی

    پیامدهای گسترده تر خشکسالی های ناشی از تغییرات آب و هوایی ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    • استرس اقتصادی قابل توجه برای کشاورزان در مقیاس کوچک در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به دلیل کاهش تولید کشاورزی. 
    • افزایش سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی بخش دولتی و خصوصی، مانند تأسیسات نمک‌زدایی آب در مقیاس بزرگ و شبکه‌های آبیاری برای حمایت از مناطق مستعد خشکسالی.
    • موجی در توسعه و پذیرش فناوری‌های کم مصرف، مانند سیستم‌های آبیاری قطره‌ای و بازیافت آب، که منجر به تغییر چشم‌انداز فناوری و پرورش نوآوری در مدیریت آب می‌شود.
    • ظهور بازارهای کار جدید در زمینه های حفظ آب، مدیریت خشکسالی و کشاورزی پایدار، منجر به تغییر در پویایی نیروی کار و ایجاد فرصت های جدید برای اشتغال می شود.
    • افزایش مهاجرت از مناطق خشکسالی به مناطق با منابع آب قابل اطمینان تر، که منجر به تغییرات جمعیتی قابل توجه و فشار بالقوه بر زیرساخت ها و منابع شهری می شود.
    • پتانسیل تشدید تنش‌ها و درگیری‌های سیاسی بر سر منابع آب رو به کاهش، منجر به تغییر در پویایی‌های ژئوپلیتیکی و نیاز به مداخلات دیپلماتیک می‌شود.
    • تخریب زیستگاه های طبیعی به دلیل خشکسالی های طولانی مدت منجر به از دست دادن تنوع زیستی و تغییرات در پویایی اکوسیستم، با اثرات ضربه ای بالقوه بر صنایعی مانند گردشگری و ماهیگیری می شود.
    • اجرای سیاست‌ها و مقررات سخت‌گیرانه مصرف آب توسط دولت‌ها، منجر به تغییراتی در رفتار اجتماعی می‌شود و به طور بالقوه رویکرد پایدارتری به مصرف آب را هدایت می‌کند.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • چه گزینه هایی برای دولت ها برای بهبود دسترسی به آب در مناطق مستعد خشکسالی کشورهایشان در دسترس است؟
    • آیا معتقدید که فناوری‌های نمک‌زدایی آب می‌تواند نگرانی‌های کمبود آب جمعیت‌های بزرگ شهری را در مناطقی مانند خاورمیانه حل کند؟