Digitale vaccinpaspoorten: vaccinatie aanmoedigen of mensenrechten schenden?

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 17 november 2021

Digitale vaccinpaspoorten, ontworpen om de COVID-19-vaccinatie of recente negatieve testresultaten te verifiëren, zijn een wereldwijde trend geworden die het reizen, de handel en het openbare leven opnieuw vormgeeft. Deze ontwikkeling heeft echter geleid tot discussies over privacy, individuele rechten en potentiële sociale ongelijkheid. Terwijl we deze uitdagingen het hoofd bieden, kan de trend technologische innovatie stimuleren, nieuwe werkgelegenheid creëren en verschuivingen in beleid en reispatronen veroorzaken.

Context digitaal vaccinpaspoort

In juli 2021 is de Europese Unie (EU) begonnen met de implementatie van een mobiel en op papier gebaseerd vaccincertificeringssysteem, ontworpen om het overschrijden van de EU-grenzen te vergemakkelijken zonder de noodzaak van beperkingen of quarantaine. Dit ‘paspoort’ was beschikbaar voor personen die zijn gevaccineerd, onlangs negatief zijn getest op COVID-19 of zijn hersteld van het virus. Het systeem was bedoeld om het reizen en de handel binnen de EU te stroomlijnen en tegelijkertijd de veiligheid van haar burgers te garanderen door het risico op overdracht te verminderen. Een praktijkvoorbeeld hiervan was de implementatie van een soortgelijk systeem in Frankrijk, Groot-Brittannië, China en Israël, waar een digitaal vaccinpaspoort nodig was om toegang te krijgen tot openbare ruimtes, zoals nachtclubs, restaurants en openbaar vervoer.

In Noord-Amerika hebben sommige provincies in Canada en staten in de VS ook hun eigen versies van digitale vaccinpaspoorten aangenomen. Hoewel deze systemen qua details variëren, werken ze over het algemeen volgens hetzelfde principe: het verstrekken van bewijs van vaccinatie of recente negatieve testresultaten om de toegang tot bepaalde diensten of locaties te vergemakkelijken. Deze trend is echter niet zonder uitdagingen. 

Een studie uit 2022, gepubliceerd in Healthcare, benadrukte de potentiële privacyproblemen die gepaard gaan met de gecentraliseerde opslag van patiëntgevoelige informatie, zoals de vaccinatiestatus of testresultaten. De studie stelde een systeem voor dat blockchain-technologie gebruikt om gezondheidsinitiatieven te ondersteunen die de verspreiding van COVID-19-infecties kunnen minimaliseren, met name in de context van het verifiëren van digitale paspoorten. Het systeem maakt gebruik van slimme contracten die zijn gebouwd en getest met Ethereum om een ​​digitaal gezondheidspaspoort voor test- en vaccingebruikers te behouden.

Disruptieve impact

De introductie van digitale vaccinpaspoorten heeft inderdaad een mondiaal debat op gang gebracht, met zorgen die variëren van privacykwesties tot mogelijke discriminatie van degenen die niet zijn gevaccineerd. Voor individuen zou deze trend kunnen leiden tot een nieuw normaal waarin een bewijs van vaccinatie een voorwaarde wordt voor deelname aan bepaalde aspecten van het openbare leven. In Frankrijk stuitte de Pass Sanitaire op protesten, wat de potentiële onrust onder de bevolking als gevolg van dit beleid aantoont.

Bedrijven, vooral die in de horeca- en reissector, kunnen zich in een complex landschap van verschillend regionaal en nationaal beleid bevinden. In de VS, waar het Witte Huis heeft bevestigd dat het geen nationaal digitaal vaccinpaspoort zal uitgeven, moeten bedrijven mogelijk hun eigen beleid ontwikkelen met betrekking tot het bewijs van vaccinatie voor klanten. Deze trend zou kunnen leiden tot een lappendeken van eisen in het hele land, wat de handel en het reizen tussen staten mogelijk bemoeilijkt. Het zou echter ook innovatie kunnen stimuleren, waarbij bedrijven nieuwe systemen en technologieën ontwikkelen om de vaccinatiestatus efficiënt en veilig te verifiëren.

Op regeringsniveau is het een delicate taak om de noodzaak om de volksgezondheid te beschermen en de individuele rechten en vrijheden te respecteren, te balanceren. De gemengde reacties van politici, zoals de besluiteloosheid van de Australische premier Scott Morrison en de verandering van standpunt van de premier van Ontario, Doug Ford, weerspiegelen de complexiteit van deze kwestie. Regeringen moeten mogelijk alternatieve strategieën overwegen, zoals het bieden van meer toegankelijke en betaalbare testopties, om mogelijke discriminatie van degenen die niet zijn gevaccineerd te voorkomen.

Implicaties van een digitaal vaccinpaspoort

Bredere implicaties van digitale vaccinpaspoorten kunnen zijn:

• Meer landen vereisen digitale vaccinpaspoorten voor buitenlandse toeristen. 
• Dienstverlenende bedrijven, zoals winkelcentra en restaurants, creëren aparte afdelingen voor gevaccineerden en niet-gevaccineerden.
• Meer bedrijven die werknemers verplichten om digitale vaccinpaspoorten te hebben, anders riskeren ze ontslag.
• Het publiek ervaart op korte termijn verminderde openbare diensten, aangezien overheidsinstanties en hulpdiensten gedwongen worden een aanzienlijk percentage van het openbare personeelsbestand dat weigert te vaccineren, te ontslaan of te ontslaan.
• Een verschuiving naar een meer gedigitaliseerd gezondheidszorgsysteem, leidend tot de ontwikkeling van nieuwe technologieën en platforms voor het beheren en verifiëren van gezondheidsgegevens.
• Het creëren van nieuwe werkgelegenheid naarmate de vraag naar digitale gezondheidszorgoplossingen en datamanagementsystemen toeneemt.
• De opkomst van nieuwe politieke debatten en beleidsuitdagingen, nu regeringen worstelen met het balanceren van de behoeften op het gebied van de volksgezondheid en individuele rechten en vrijheden.
• Het potentieel voor veranderingen in reispatronen, aangezien landen met hoge vaccinatiegraad aantrekkelijkere bestemmingen kunnen worden.
• De vermindering van de fysieke documentatie leidt tot minder papierverspilling en een lagere COXNUMX-uitstoot die gepaard gaat met de productie en verwijdering ervan.

Vragen om te overwegen

• Denkt u dat digitale vaccinpaspoorten een schending van de mensenrechten zijn? Waarom of waarom niet?
• Hoe denk je dat landen, afgezien van digitale vaccinpaspoorten, anders met mobiliteit kunnen omgaan tijdens een pandemie?