Voorwaardelijk geld: kunnen voorwaardelijke geldoverdrachten armoede verminderen?

BEELDKREDIET:
Image credit
iStock

Voorwaardelijk geld: kunnen voorwaardelijke geldoverdrachten armoede verminderen?

Voorwaardelijk geld: kunnen voorwaardelijke geldoverdrachten armoede verminderen?

Onderkoptekst
Overheden gebruiken voorwaardelijke geldprogramma's om ervoor te zorgen dat financiële hulp op verantwoorde wijze wordt beheerd.
    • Auteur:
    • auteursnaam
      Quantumrun-prognose
    • 10 november 2022

    Samenvatting inzicht

    Programma's voor voorwaardelijk geld of voorwaardelijke geldoverdracht (CCT) helpen mensen de armoedecyclus te doorbreken. De overheid biedt geldelijke bijstand aan mensen met een laag inkomen, op voorwaarde dat ze aan bepaalde vereisten voldoen. Voorwaardelijk geld genereert ook flexibele manieren om te controleren wie toegang heeft tot financiën en hoe deze worden gebruikt.

    Voorwaardelijke geldcontext

    Overheden gebruiken voornamelijk programma's voor voorwaardelijke geldoverdracht (CCT) om kansarme bevolkingsgroepen te helpen. Iemand kan bijvoorbeeld alleen geld krijgen als hij ermee instemt zijn kinderen op school te houden. De CCT-programma's zijn ontworpen om intergenerationele armoede te voorkomen door de toegang tot gezondheidszorg en onderwijs te verbeteren. Deze programma's zijn effectief geweest in verschillende ontwikkelingslanden, vooral in delen van Latijns-Amerika. Een van de belangrijkste voordelen van CCT's is dat ze mensen helpen uitkeringen te gebruiken om aan hun specifieke behoeften te voldoen. Terwijl andere welzijnsprogramma's hulp bieden, zijn de keuzes vaak beperkt of lastig. 

    Een ander voordeel van CCT's is dat het geven van geld aan individuen goedkoper is dan het verstrekken van spullen. Wanneer de overheid voor goederen betaalt, moet zij ook andere daarmee samenhangende kosten dekken, zoals opslag en levering. Hoewel voorwaardelijk geld nuttig is geweest, brengt het echter ook enkele beperkingen en uitdagingen met zich mee.

    Veel critici zijn van mening dat interne belangenconflicten tussen ouders en kinderen nog steeds kunnen leiden tot wanbeheer van fondsen. Anderen beweren dat voorwaardelijke overdrachten doorgaans paternalistisch zijn en de ongelijkheid tussen de geslachten bevorderen (mannen krijgen bijvoorbeeld vaak voorrang op het gebied van onderwijs). Bovendien brengen CCT-programma's hoge operationele kosten met zich mee, omdat overheden miljoenen ontvangers moeten monitoren.

    Disruptieve impact

    Ondanks de uitdagingen hebben verschillende landen relatief succesvolle CCT-programma’s. Een van de oudste CCT-programma's is de Braziliaanse Bolsa Familia, opgericht in 2003. Bolsa deelt ongeveer 19 dollar per maand uit voor elk kind (maximaal vijf kinderen) in een gezin met een maandinkomen lager dan 82 dollar.

    Bolsa Família is het grootste CCT-programma ter wereld en helpt 11.1 miljoen gezinnen. Volgens het non-profit Borgen Project heeft het initiatief de inkomensongelijkheid en armoede in het land helpen verminderen. Volgens schattingen van het Borgen Project veroorzaakte het Bolsa-programma een afname van de inkomensongelijkheid met 12 tot 21 procent.

    Op dezelfde manier werd in 2002 het CCT-programma, Jamaica's Program of Advancement through Health and Education (PATH), gelanceerd. De Jamaicaanse regering biedt geldelijke subsidies aan arme gezinnen, zolang hun kinderen minstens 85 procent van de tijd naar school gaan. Een aanvullende voorwaarde is dat kinderen jonger dan zes jaar naar een door het Ministerie van Volksgezondheid verstrekte geplande doktersafspraak worden gebracht.

    Een ander CCT-initiatief is het Pantawid Pamilyang Pilipino-programma van de Filipijnen. In 2019 profiteerden meer dan 5 miljoen huishoudens van het programma, steeg het aantal baby’s in gecertificeerde gezondheidsinstellingen met 20 procent en steeg het aantal inschrijvingen op de basisschool met 5 procent. Ondertussen hanteert de Argentijnse Universele Kinderbijslag voor Sociale Bescherming (AUH) een iets andere methodologie. De overheid verstrekt 80 procent van het geld aan het huishouden en plaatst de overige 20 procent op een spaarrekening in ruil voor regelmatig schoolbezoek en het voldoen aan gezondheidsdoelstellingen.

    Gevolgen van voorwaardelijk geld

    Bredere implicaties van voorwaardelijk geld kunnen zijn: 

    • Voorwaardelijke gelddiensten breiden zich uit naar niet-welzijnsgebruik, zoals ouders die CCT-accounts aanmaken voor de schoolbehoeften van hun kinderen.
    • De ontwikkeling aanmoedigen van meer open bank-apps die overheden helpen hun CCT-programma's te digitaliseren.
    • Verzekeraars van huiseigenaren die voorwaardelijke claimbetalingen verstrekken om ervoor te zorgen dat het geld effectief wordt gebruikt om beschadigde of verloren voorwerpen te vervangen, waardoor fraude wordt voorkomen. 
    • Meer investeringen in digitale tools, betalingsgateways en digitale portemonnees die flexibele CCT-voordelen voor bedrijven creëren.
    • Meer overheden die hun eigen CCT-programma's implementeren, aangezien gedecentraliseerde financierings- en blockchainplatforms financiële transacties toegankelijker en traceerbaarder maken.
    • Voorwaardelijke geldsystemen die leiden tot strengere bestedingsgewoonten van consumenten, omdat transacties nauwlettend worden gevolgd en gereguleerd.
    • Bedrijven die op CCT geïnspireerde modellen adopteren, beloningen of kortingen aanbieden voor specifiek klantgedrag, en aankoopbeslissingen beïnvloeden.
    • Onderwijsinstellingen maken gebruik van CCT-mechanismen om beurzen of beurzen te verdelen en ervoor te zorgen dat de fondsen worden gebruikt voor de beoogde educatieve doeleinden.

    Vragen om te overwegen

    • Hoe kan voorwaardelijk geld nog meer invloed hebben op het winkelgedrag?
    • Hoe kunnen mensen beweren dat CCT's worden gebruikt om politieke agenda's uit te voeren (bijvoorbeeld, een persoon krijgt CCT als zijn leerling reguliere vaccins krijgt)? 

    Insight-referenties

    Voor dit inzicht werd verwezen naar de volgende populaire en institutionele links: