Kwantumrun

BEELDKREDIET: Kwantumrun

Cloud computing wordt gedecentraliseerd: Future of Computers P5

David Tal, uitgever, futurist
@DavidTalWrites
LinkedIn

Tue, 09 / 15 / 2020 - 15: 36

Het is een abstracte term die zijn weg naar ons publieke bewustzijn sloop: de cloud. Tegenwoordig weten de meeste mensen onder de 40 dat het iets is waar de moderne wereld niet zonder kan, dat ze... persoonlijk kan niet zonder, maar de meeste mensen begrijpen ook nauwelijks wat de cloud werkelijk is, laat staan dat de komende revolutie hem op zijn kop zal zetten.

In dit hoofdstuk van onze Future of Computers-serie bekijken we wat de cloud is, waarom het belangrijk is, de trends die de groei stimuleren en vervolgens de macrotrend die het voor altijd zal veranderen. Vriendelijke hint: De toekomst van de cloud ligt in het verleden.

Wat is de 'wolk' eigenlijk?

Voordat we de grote trends onderzoeken die zijn ingesteld om cloud computing opnieuw te definiëren, is het de moeite waard om een korte samenvatting te geven van wat de cloud eigenlijk is voor de minder door technologie geobsedeerde lezers.

Om te beginnen bestaat de cloud uit een server of netwerk van servers die zelf eenvoudigweg een computer of computerprogramma zijn dat de toegang tot een gecentraliseerde bron beheert (ik weet het, zonder mij). Er zijn bijvoorbeeld privéservers die een intranet (een intern netwerk van computers) beheren binnen een bepaald groot gebouw of bedrijf.

En dan zijn er nog de commerciële servers waarop het moderne internet draait. Uw pc maakt verbinding met de internetserver van de lokale telecomprovider die u vervolgens verbindt met internet in het algemeen, waar u vervolgens kunt communiceren met elke openbaar beschikbare website of online service. Maar achter de schermen heb je eigenlijk alleen maar interactie met de servers van de verschillende bedrijven die deze websites beheren. Nogmaals, wanneer u bijvoorbeeld Google.com bezoekt, stuurt uw computer een verzoek via uw lokale telecomserver naar de dichtstbijzijnde Google-server om toestemming te vragen voor toegang tot zijn diensten; indien goedgekeurd, wordt uw computer weergegeven met de startpagina van Google.

Met andere woorden, een server is elke toepassing die luistert naar verzoeken via een netwerk en vervolgens een actie uitvoert in reactie op dat verzoek.

Dus wanneer mensen verwijzen naar de cloud, verwijzen ze eigenlijk naar een groep servers waar digitale informatie en online services centraal kunnen worden opgeslagen en geopend, in plaats van op individuele computers.

Waarom de cloud centraal werd in de moderne informatietechnologiesector

Vóór de cloud hadden bedrijven servers in privébezit om hun interne netwerken en databases te beheren. Meestal betekende dit het kopen van nieuwe serverhardware, wachten tot deze arriveerde, een besturingssysteem installeren, de hardware in een rack installeren en deze vervolgens integreren met uw datacenter. Dit proces vereiste vele goedkeuringslagen, een grote en dure IT-afdeling, voortdurende upgrade- en onderhoudskosten en chronisch gemiste deadlines.

In het begin van de jaren 2000 besloot Amazon een nieuwe dienst op de markt te brengen waarmee bedrijven hun databases en online diensten op de servers van Amazon zouden kunnen draaien. Dit betekende dat bedrijven toegang konden blijven houden tot hun gegevens en diensten via het web, maar wat toen Amazon Web Services werd, zou alle hardware- en software-upgrades en onderhoudskosten op zich nemen. Als een bedrijf extra gegevensopslag of serverbandbreedte of software-upgrades nodig had om hun computertaken te beheren, konden ze de toegevoegde bronnen eenvoudig met een paar klikken bestellen in plaats van zich door het hierboven beschreven handmatige proces van maanden te slepen.

In feite zijn we van een tijdperk van gedecentraliseerd serverbeheer waarin elk bedrijf zijn eigen servernetwerk bezat en exploiteerde, naar een gecentraliseerd raamwerk waarin duizenden tot miljoenen bedrijven aanzienlijke kosten besparen door hun gegevensopslag- en computerinfrastructuur uit te besteden aan een zeer klein aantal van gespecialiseerde 'cloud'-serviceplatforms. Vanaf 2018 zijn Amazon Web Services, Microsoft Azure en Google Cloud de belangrijkste concurrenten in de sector cloudservices.

Wat drijft de aanhoudende groei van de cloud?

Vanaf 2018 is meer dan 75 procent van de gegevens in de wereld in de cloud gehuisvest, met meer dan 90 procent van de organisaties die nu een deel van hun diensten ook in de cloud uitvoeren - dit omvat iedereen van online giganten zoals Netflix aan overheidsorganisaties, zoals de CIA. Maar deze verschuiving is niet alleen te danken aan kostenbesparingen, superieure service en eenvoud, er zijn nog een aantal andere factoren die de groei van de cloud stimuleren: vier van dergelijke factoren zijn:

Software als een dienst (SaaS). Naast het uitbesteden van de kosten van het opslaan van big data, worden steeds meer zakelijke diensten exclusief via het web aangeboden. Bedrijven gebruiken bijvoorbeeld online services zoals Salesforce.com om al hun behoeften op het gebied van verkoop en klantrelatiebeheer te beheren, waarbij ze al hun meest waardevolle klantverkoopgegevens opslaan in de datacenters van Salesforce (cloudservers).

Soortgelijke services zijn ontwikkeld om de interne communicatie, e-mailbezorging, human resources, logistiek en meer van een bedrijf te beheren, waardoor bedrijven elke zakelijke functie die niet hun kerncompetentie is, kunnen uitbesteden aan goedkope providers die uitsluitend via de cloud toegankelijk zijn. In wezen duwt deze trend bedrijven van een gecentraliseerd naar een gedecentraliseerd bedrijfsmodel dat meestal efficiënter en kosteneffectiever is.

Big data. Net zoals computers steeds exponentieel krachtiger worden, zo groeit ook de hoeveelheid gegevens die onze wereldwijde samenleving jaar na jaar genereert. We betreden het tijdperk van big data waarin alles wordt gemeten, alles wordt opgeslagen en niets wordt ooit verwijderd.

Deze berg data vormt zowel een probleem als een kans. Het probleem zijn de fysieke kosten van het opslaan van steeds grotere hoeveelheden gegevens, waardoor de bovengenoemde push om gegevens naar de cloud te verplaatsen, wordt versneld. Ondertussen ligt de kans in het gebruik van krachtige supercomputers en geavanceerde software om winstgevende patronen in de databerg te ontdekken - een punt dat hieronder wordt besproken.

internet van dingen. Een van de grootste bijdragers aan deze tsunami van big data is het Internet of Things (IoT). Eerst uitgelegd in onze internet van dingen hoofdstuk van onze Toekomst van internet serie, het IoT is een netwerk dat is ontworpen om fysieke objecten met het web te verbinden, om levenloze objecten "leven te geven" door hen in staat te stellen hun gebruiksgegevens via internet te delen om een reeks nieuwe toepassingen mogelijk te maken.

Om dit te doen, zullen bedrijven beginnen met het plaatsen van miniatuur-tot-microscopische sensoren op of in elk vervaardigd product, in de machines die deze vervaardigde producten maken, en (in sommige gevallen) zelfs in de grondstoffen die worden gebruikt in de machines die deze vervaardigde producten maken. producten.

Al deze verbonden dingen zullen een constante en groeiende stroom van gegevens creëren die ook een constante vraag naar gegevensopslag zal creëren die alleen cloudserviceproviders betaalbaar en op schaal kunnen bieden.

Groot computergebruik. Tot slot, zoals hierboven aangegeven, is al deze gegevensverzameling nutteloos tenzij we de rekenkracht hebben om deze om te zetten in waardevolle inzichten. En ook hier komt de cloud om de hoek kijken.

De meeste bedrijven hebben niet het budget om supercomputers aan te schaffen voor intern gebruik, laat staan het budget en de expertise om ze jaarlijks te upgraden, en vervolgens veel extra supercomputers aan te schaffen naarmate hun behoefte aan dataverwerking toeneemt. Dit is waar cloudservicebedrijven zoals Amazon, Google en Microsoft hun schaalvoordelen gebruiken om kleinere bedrijven toegang te geven tot zowel onbeperkte gegevensopslag als (bijna) onbeperkte data-crunching-services wanneer dat nodig is.

Als gevolg hiervan kunnen verschillende organisaties geweldige prestaties leveren. Google gebruikt zijn berg aan zoekmachinegegevens om u niet alleen de beste antwoorden op uw dagelijkse vragen te bieden, maar ook om u advertenties te tonen die zijn afgestemd op uw interesses. Uber gebruikt zijn berg verkeers- en chauffeursgegevens om winst te maken op achtergestelde pendelaars. Selecteer politie afdelingen wereldwijd testen nieuwe software om verschillende verkeers-, video- en sociale media-feeds te volgen om niet alleen criminelen te lokaliseren, maar te voorspellen wanneer en waar misdaad waarschijnlijk zal plaatsvinden, Minority Report-stijl.

Oké, dus laten we het hebben over de toekomst van de cloud nu we de basis uit de weg hebben geruimd.

De cloud wordt serverloos

In de huidige cloudmarkt kunnen bedrijven naar behoefte cloudopslag-/rekencapaciteit toevoegen of aftrekken. Vaak, vooral voor grotere organisaties, is het bijwerken van uw cloudopslag-/computingvereisten eenvoudig, maar het is niet realtime; het resultaat is dat zelfs als je een uur extra 100 GB geheugen nodig hebt, je die extra capaciteit misschien voor een halve dag moet verhuren. Niet de meest efficiënte toewijzing van middelen.

Met de verschuiving naar een serverloze cloud worden servermachines volledig 'gevirtualiseerd' zodat bedrijven servercapaciteit dynamisch (precieser) kunnen verhuren. Dus als u het vorige voorbeeld gebruikt, als u een uur extra 100 GB geheugen nodig had, zou u die capaciteit krijgen en alleen voor dat uur in rekening worden gebracht. Geen verspilde toewijzing van middelen meer.

Maar er is een nog grotere trend aan de horizon.

De cloud wordt gedecentraliseerd

Weet je nog toen we het IoT noemden, de technologie die klaarstaat voor veel levenloze objecten 'slim'? Deze technologie wordt vergezeld door de opkomst van geavanceerde robots, autonome voertuigen (AV's, besproken in onze Toekomst van transport serie) en augmented reality (AR), die allemaal de grenzen van de cloud zullen verleggen. Waarom?

Als een auto zonder bestuurder door een kruispunt rijdt en een persoon loopt per ongeluk de straat ervoor op, dan moet de auto binnen milliseconden de beslissing nemen om uit te wijken of te remmen; het kan het zich niet veroorloven seconden te verspillen aan het verzenden van de afbeelding van de persoon naar de cloud en te wachten tot de cloud het remcommando terugstuurt. Productierobots die met 10x de snelheid van mensen aan de lopende band werken, kunnen niet wachten op toestemming om te stoppen als een mens er per ongeluk voor struikelt. En als je een toekomstige augmented reality-bril draagt, zou je pissig zijn als je Pokeball niet snel genoeg laadde om de Pikachu te vangen voordat hij wegrende.

Het gevaar in deze scenario's is wat de leek 'vertraging' noemt, maar in meer jargon wordt het 'latentie' genoemd. Voor een groot aantal van de belangrijkste toekomstige technologieën die de komende een of twee decennia online komen, kan zelfs een milliseconde latentie deze technologieën onveilig en onbruikbaar maken.

Als gevolg hiervan ligt de toekomst van computers (ironisch genoeg) in het verleden.

In de jaren zestig en zeventig domineerde de mainframecomputer, gigantische computers die computers voor zakelijk gebruik centraliseerden. Toen, in de jaren 1960-70, kwamen personal computers op het toneel, die computers voor de massa decentraliseerden en democratiseerden. Tussen 1980-2000 werd internet mainstream, kort daarna gevolgd door de introductie van de mobiele telefoon, waardoor individuen toegang kregen tot een onbeperkt aantal online aanbiedingen die alleen economisch konden worden aangeboden door digitale diensten in de cloud te centraliseren.

En binnenkort, tijdens de jaren 2020, zullen IoT, AV's, robots, AR en andere dergelijke next-gen 'edge-technologieën' de slinger weer terugdraaien naar decentralisatie. Om deze technologieën te laten werken, moeten ze namelijk de rekenkracht en opslagcapaciteit hebben om hun omgeving te begrijpen en in realtime te reageren zonder een constante afhankelijkheid van de cloud.

Terugschakelen naar het AV-voorbeeld: dit betekent een toekomst waarin snelwegen vol zitten met supercomputers in de vorm van AV's, die elk onafhankelijk grote hoeveelheden locatie-, zicht-, temperatuur-, zwaartekracht- en acceleratiegegevens verzamelen om veilig te rijden, en die gegevens vervolgens delen met de AV's om hen heen, zodat ze gezamenlijk veiliger rijden, en tenslotte delen ze die gegevens terug naar de cloud om alle AV's in de stad te sturen om het verkeer efficiënt te regelen. In dit scenario vinden verwerking en besluitvorming plaats op de begane grond, terwijl leren en gegevensopslag op langere termijn in de cloud plaatsvinden.

Al met al zullen deze edge computing-behoeften een groeiende vraag naar steeds krachtigere computers en digitale opslagapparaten stimuleren. En zoals altijd het geval is, als de rekenkracht toeneemt, groeien de toepassingen voor die rekenkracht, wat leidt tot een toename van het gebruik en de vraag, wat vervolgens leidt tot een prijsverlaging als gevolg van schaalvoordelen, en uiteindelijk resulteert in een wereld die zal worden verbruikt door gegevens. Met andere woorden, de toekomst is van de IT-afdeling, dus wees aardig voor hen.

Deze groeiende vraag naar rekenkracht is ook de reden waarom we deze serie beëindigen met een discussie over supercomputers, gevolgd door de komende revolutie, de kwantumcomputer. Lees verder voor meer informatie.