Kolejny krok w muzycznej ewolucji

Ludzie tworzą muzykę od 41,000 XNUMX lat, przynajmniej zgodnie z teorią muzyki, i można śmiało powiedzieć, że muzyka też nie zniknie w najbliższym czasie. Ludzie używali wszelkiego rodzaju urządzeń do tworzenia muzyki: od fletów wykonanych z ludzkich kości po DJ-ów remiksujących utwory na komputerze. Muzyka nieustannie się zmienia, a następny duży krok w ewolucji muzyki może mieć większy wpływ maszyn, niż nam się wydaje. 

Naukowcy z Imperial College of London opracowali program do komponowania muzyki z ideą, że muzyka ewoluuje, podobnie jak teoria doboru naturalnego Karola Darwina. Rezultat: algorytm komputerowy o nazwie DarwinTunes, który przeprowadza eksperymenty z ochotnikami. Program utrzymuje populację 100 pętli muzycznych, każda o długości ośmiu sekund. W artykule opublikowanym przez Science Daily, wyjaśnili naukowcy, „słuchacze oceniali pętle w partiach po 20 w pięciostopniowej skali od „Nie mogę tego znieść!” do „Kocham to!” DarwinTunes następnie łączy najwyżej oceniane dźwięki, tworząc 20 nowych pętli, które następnie zastępują oryginały do ​​dalszych testów. Proces ten pokazuje, że muzyka, czy to popularna, czy niepopularna, przyczynia się do rozwoju następnego pokolenia.  

Wyniki potwierdziły tezę naukowców, że muzyka nieustannie się zmienia i ewoluuje, a jej implikacje oznaczają również, że przyszłość muzyki może być bardziej w rękach zwykłych ludzi, niż wcześniej sądzono. Obecnie wielu pracowników i studentów Imperial College of London, a także członków społeczności, może korzystać z DarwinTunes, a nawet pobierać swoje ulubione pętle. 

Taylor Shannon, znakomity muzyk indie, z zadowoleniem przyjmuje pomysł tej technologii. Shannon, która studiowała muzykę stosowaną w Mohawk College, uważa, że ​​maszyny nie zastąpią elementów ludzkich w świecie muzyki. „Ludzie zawsze są częścią muzyki, zawsze są potrzebni” — mówi. Zaznacza, że ​​DarwinTunes działa tylko wtedy, gdy ludzie aktywnie w nim uczestniczą. Shannon uważa również, że ta sztuczna inteligencja nie stanowi zagrożenia dla muzyków; w rzeczywistości może im nawet pomóc. „Ludzie czasami mają ograniczenia”, wyjaśnia, „ale dzięki temu programowi mogą je ominąć”. Mówi o tym, że DarwinTunes ma pełne prawo nazywać się muzyką: „Mówienie, że to nie jest prawdziwa muzyka, to bardzo purystyczny sposób robienia rzeczy”. W rzeczywistości, jak mówi Shannon, jest podekscytowany możliwością wypróbowania programu. 

DarwinTunes nie jest jednak jedyną sztuczną inteligencją muzyczną. Korporacja internetowa Baidu wydała teraz własną sztuczną inteligencję. Program działa poprzez ocenę relacji między sztuką a muzyką. Artykuł zamieszczony na Stos wyjaśnia kompozytor sztucznej inteligencji, „wykorzystuje rozpoznawanie obrazu… do identyfikacji tematu, nastroju, a nawet kulturowych elementów znaczeniowych dzieła sztuki”. Gromadzone dane są filtrowane „przez matrycę setek miliardów próbek [muzycznych] i funkcje szkoleniowe AI [...] w celu stworzenia kompletnego i oryginalnego utworu muzycznego”. Wyrafinowanie i zainteresowanie kompozytorami AI pokazuje, że programy te nie tylko zyskują na popularności, ale obiecują, że w przyszłości staną się bardziej powszechne.