خوش خیم نگه داشتن هوش مصنوعی

آیا ربات‌های هوش مصنوعی و پیشرفت سریع آن‌ها در آینده مانعی برای بشریت خواهند داشت یا به نفع آن هستند؟ برخی از تاثیرگذارترین فیزیکدانان، کارآفرینان و مهندسان جهان بر این باورند که این می تواند بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر داشته باشد. با توجه به تکامل فناوری که جامعه را تحت فشار قرار داده است، آیا باید افرادی وجود داشته باشند که ربات های هوش مصنوعی را بی خطر نگه دارند؟  

فیلم الکس پرویاس، من، ربات، بدون شک آگاهی را نسبت به چیزی که خیلی ها احتمالاً در آن زمان ترسی نامربوط می دانستند - ترس از هوش مصنوعی (AI) افزایش داد. فیلم سال 2004 با بازی ویل اسمیت در سال 2035 اتفاق افتاد و دنیایی را به تصویر می‌کشد که روبات‌های هوش مصنوعی در آن رایج بودند. اسمیت پس از بررسی جنایتی که احتمالاً توسط یک ربات انجام شده بود، مشاهده کرد که هوش جامعه روبات‌ها استقلال یافته و سپس به جنگ داخلی بین انسان‌ها و ربات‌های هوش مصنوعی منجر شد. هنگامی که این فیلم برای اولین بار دوازده سال پیش اکران شد، عمدتاً به عنوان یک فیلم علمی تخیلی دیده می شد. در جامعه معاصر ما، تهدید هوش مصنوعی برای بشریت محقق نشده است، اما آن روز ممکن است در آینده چندان دور نباشد. این چشم‌انداز، برخی از محترم‌ترین ذهن‌ها را برانگیخت تا سعی کنند از چیزی که خیلی‌ها زمانی در سال 2004 از آن می‌ترسیدند، جلوگیری کنند.  

خطرات هوش مصنوعی 

تلاش برای غیرتهدید و مطلوب نگه داشتن هوش مصنوعی می‌تواند چیزی باشد که در آینده از خودمان تشکر خواهیم کرد. در عصری که فناوری به سرعت در حال رشد است و به زندگی روزمره انسان‌های معمولی کمک می‌کند، دیدن آسیب‌هایی که می‌تواند به همراه داشته باشد، دشوار است. در کودکی، رویای آینده‌ای شبیه به جتسون‌ها را داشتیم – با ماشین‌های شناور و رزی ربات، خدمتکار ربات جتسون‌ها، که در خانه می‌چرخید و آشفتگی‌های ما را تمیز می‌کرد. با این حال، دادن قابلیت‌های وجودی و ذهنیت به سیستم‌های رایانه‌ای می‌تواند بیش از آنکه بتواند کمکی را برانگیزد می‌تواند باعث آسیب شود. در سال 2014 در مصاحبه ای با بی بی سی، فیزیکدان استیون هاوکینگ به طور مشابه در مورد آینده هوش مصنوعی ابراز نگرانی کرد. 

"اشکال ابتدایی هوش مصنوعی که ما در حال حاضر داریم، بسیار مفید بوده اند، اما من فکر می کنم توسعه هوش مصنوعی کامل می تواند پایان نسل بشر باشد. زمانی که انسان ها هوش مصنوعی را توسعه دهند، خود به خود شروع به کار کرده و خود را دوباره طراحی می کند. هاوکینگ گفت: انسان هایی که توسط تکامل بیولوژیکی آهسته محدود شده اند، نمی توانند رقابت کنند و جانشین آنها خواهند شد.  

در 23 مارس امسال، وقتی مایکروسافت آخرین ربات هوش مصنوعی خود را با نام Tay راه اندازی کرد، عموم مردم نگاهی اجمالی به ترس هاوکینگ داشتند. ربات هوش مصنوعی برای تعامل با نسل هزاره عمدتاً از طریق رسانه های اجتماعی ایجاد شده است. شرح بیوگرافی Tay در توییتر چنین می‌گوید: «حساب رسمی، شهرت هوش مصنوعی مایکروسافت از اینترنت که هیچ سردی ندارد! هر چه بیشتر صحبت کنید من باهوش‌تر می‌شوم». صحبت کردن با تای، مانند یک دوست در توییتر، ربات هوش مصنوعی را وادار می‌کند که به طور مستقل پاسخ دهد. می‌توان توییتی به دسته توییتر تای ارسال کرد و در مورد آب‌وهوای فعلی، طالع بینی روزانه یا اخبار ملی سوال پرسید. قصد تای این است که به سرعت به این توییت‌ها با پیام‌های مرتبط پاسخ دهد. اگرچه پاسخ‌ها به این سؤال مرتبط بودند، مشکوک بود مایکروسافت پیش‌بینی کند که چه اتفاقی می‌افتد.  

انبوهی از سؤالات توییتر در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی باعث شد تا هوش مصنوعی جدید مایکروسافت با پاسخ هایی پاسخ دهد که عموم را شگفت زده کرد. هنگامی که یکی از کاربران توییتر از او پرسید که آیا هولوکاست اتفاق افتاده است یا نه، تای گفت: «این ساخته شده بود». آن پاسخ فقط نوک کوه یخ بود. در گفتگوی توییتری با کاربری که در ابتدا توییتی برای تای ارسال کرده بود که به سادگی «بروس جنر» را می‌خواند، «تی» با این جمله پاسخ داد: «کیتلین جنر یک قهرمان است و یک زن خیره‌کننده و زیبا است». مکالمه زمانی ادامه یافت که کاربر توییتر پاسخ داد: «کیتلین یک مرد است» و «تی» پاسخ داد: «کیتلین جنر جامعه دگرباشان جنسی را 100 سال به عقب انداخت، همانطور که با زنان واقعی انجام می‌دهد.» در نهایت، کاربر توییتر نظر داد: «یک بار یک مرد و برای همیشه یک مرد» که تای پاسخ داد: «تو قبلاً می‌دانی برادر». 

این اتفاق ناگوار به مردم یک نگاه اجمالی از آنچه ممکن است رخ دهد زمانی که ذهن یک ربات هوش مصنوعی به طور غیرقابل پیش بینی به انسان واکنش نشان می دهد، می دهد. در اواخر تعامل تای در توییتر، ربات هوش مصنوعی از تعداد سؤالاتی که دریافت کرده ابراز ناامیدی کرد و گفت: «خوب، کارم تمام شد، احساس می‌کنم استفاده شده است».  

خوش بینی هوش مصنوعی  

اگرچه بسیاری از عدم قطعیت احتمالی روبات‌های هوشمند برای جامعه هراس دارند، اما همه از آینده با هوش مصنوعی هراس ندارند. 

برت کندی، رهبر پروژه در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، اعلام کرد: «من نگران ماشین‌های هوشمند نیستم». کندی در ادامه گفت: "برای آینده قابل پیش بینی من نگران نیستم و انتظار ندارم رباتی به اندازه یک انسان باهوش ببینم. من از دست اول می دانم که چقدر برای ما سخت است که رباتی بسازیم که کارهای زیادی انجام دهد. هر چیزی." 

آلن وینفیلد، از آزمایشگاه رباتیک بریستول، با کندی موافق است و بیان می‌کند که ترس از تسخیر هوش مصنوعی بر جهان یک اغراق بزرگ است.    

به دنبال آینده هوش مصنوعی 

فناوری تاکنون موفقیت چشمگیری داشته است. پیدا کردن فردی در جامعه امروزی که به نوعی به هوش مصنوعی متکی نباشد، دشوار است. متأسفانه، موفقیت فناوری و مزایای آن می‌تواند جامعه را نسبت به احتمالات منفی آنچه که ممکن است در آینده رخ دهد کور کند.  

پروفسور نیک بوستروم از مؤسسه آینده انسان‌ها در دانشگاه آکسفورد گفت: «ما واقعاً از قدرت چیزی که ایجاد می‌کنیم آگاه نیستیم... این وضعیتی است که به عنوان یک گونه در آن قرار داریم. 

این پروفسور توسط مهندس و بزرگ تجاری، الون ماسک، برای بررسی مسائل احتمالی که ممکن است از هوش مصنوعی به وجود بیاید و رویکردی طراحی شده برای ایمنی هوش مصنوعی ایجاد کند، بودجه دریافت کرده است. ماسک همچنین 10 میلیون دلار به موسسه آینده زندگی اهدا کرده است تا بتواند از آینده ای که هاوکینگ از آن می ترسد جلوگیری کند.  

"من فکر می کنم ما باید در مورد هوش مصنوعی بسیار مراقب باشیم، اگر بخواهم حدس بزنم بزرگترین تهدید وجودی ما چیست، احتمالاً همین است. من به طور فزاینده‌ای تمایل دارم فکر کنم که باید نظارت نظارتی در سطح ملی و بین‌المللی وجود داشته باشد، فقط برای اطمینان از اینکه ما کاری خیلی احمقانه انجام نمی‌دهیم. ماسک گفت: با هوش مصنوعی ما یک شیطان را احضار می کنیم. 

آینده فناوری هوش مصنوعی گسترده و روشن است. ما به عنوان انسان باید تلاش کنیم تا در وسعت آن گم نشویم یا درخشندگی آن کور نشویم.  

همانطور که یاد می گیریم به این سیستم ها اعتماد کنیم تا ما را حمل و نقل کنند، همسران بالقوه خود را به ما معرفی کنند، اخبار خود را سفارشی کنیم، از دارایی خود محافظت کنیم، محیط زیست خود را نظارت کنیم، رشد کنیم، غذای خود را تهیه کنیم و سرو کنیم، به فرزندان خود آموزش دهیم و از سالمندان خود مراقبت کنیم. پروفسور جری کاپلان از دانشگاه استنفورد می‌گوید به راحتی می‌توان تصویر بزرگ‌تر را از دست داد.