ضد پیری و اقتصاد: وقتی جوانی ابدی در اقتصاد ما دخالت می کند

• نویسنده:
• نام نویسنده

  آینده نگاری کوانتوم ران
• مارس 1، 2022

خلاصه بینش

پیگیری طول عمر به یک تلاش علمی برای درک و کند کردن روند پیری تبدیل شده است که ناشی از چالش‌های مراقبت‌های بهداشتی جمعیت سالخورده جهانی است. این تحقیق که با سرمایه‌گذاری‌های بخش‌های مختلف از جمله فناوری و دانشگاه انجام شده است، با هدف کاهش بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و طولانی‌تر کردن دوره زندگی صرف شده در سلامتی انجام می‌شود. با این حال، با پیشرفت فناوری‌های ضد پیری، می‌توانند ساختارهای اجتماعی را از بازار کار و برنامه‌های بازنشستگی گرفته تا عادت‌های مصرف‌کننده و برنامه‌ریزی شهری تغییر دهند.

زمینه ضد پیری و اقتصاد

جست‌وجوی طول عمر موضوعی ثابت در طول تاریخ بشر بوده است و در دوران مدرن، این پیگیری چرخشی علمی پیدا کرده است. محققان در سرتاسر جهان در حال کاوش در اسرار پیری هستند و به دنبال راه هایی برای کند کردن یا حتی توقف روند موسوم به پیری هستند - اصطلاح بیولوژیکی برای پیری. این تلاش علمی صرفاً یک پروژه بیهوده نیست. این پاسخی است به چالش های فزاینده مراقبت های بهداشتی که با پیر شدن جمعیت همراه است. تا سال 2027، تخمین زده می‌شود که بازار جهانی تحقیقات و درمان‌های ضد پیری به 14.22 میلیارد دلار برسد که نشان‌دهنده فوریت و مقیاس این موضوع بهداشت جهانی است.

علاقه به تحقیقات ضد پیری به جامعه علمی محدود نمی شود. مدیران بلندپایه دنیای فناوری و نرم افزار نیز به پتانسیل های این حوزه پی برده و سرمایه قابل توجهی را در آن سرمایه گذاری می کنند. مشارکت آنها نه تنها تأمین بودجه بسیار مورد نیاز است، بلکه دیدگاهی تازه و رویکردی نوآورانه به تحقیق ارائه می کند. در همین حال، موسسات آکادمیک در حال انجام آزمایش‌های بالینی هستند و به دنبال کشف درمان‌های جدیدی هستند که می‌تواند اثرات پیری را کاهش دهد یا حتی از آن به طور کلی جلوگیری کند.

هدف اولیه تحقیقات ضد پیری کاهش خطر بیماری های مرتبط با افزایش سن با جلوگیری از پیری سلول های انسانی است. یکی از روش‌های امیدوارکننده تحقیقات شامل استفاده از متفورمین است، دارویی که معمولاً برای مدیریت دیابت نوع دوم استفاده می‌شود. محققان در حال بررسی پتانسیل متفورمین برای محافظت در برابر طیف وسیعی از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن هستند، با این امید که نه تنها طول عمر بلکه طول عمر را نیز افزایش دهد - دوره‌ای از زندگی که با سلامتی سپری می‌شود. 

تاثیر مخرب

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بین سال‌های 2015 تا 2050، نسبت جمعیت بالای 60 سال جهان از 12 درصد به 22 درصد تقریباً دو برابر خواهد شد. تا سال 2030، از هر شش نفر در جهان، یک نفر حداقل 60 سال سن خواهد داشت. با افزایش سن این جمعیت، تمایل (در درصد قابل توجهی از این جمعیت) برای احساس جوانی دوباره تشدید می شود. 

در ایالات متحده، فردی که 65 ساله می شود، در طول زندگی خود حدود 142,000 تا 176,000 دلار برای مراقبت های طولانی مدت هزینه می کند. اما، با پیشرفت فناوری ضد پیری، شهروندان به طور بالقوه می توانند با افزایش سن، سالم تر بمانند و به طور مستقل به زندگی خود ادامه دهند. به طور بالقوه، این می تواند سن بازنشستگی را به عقب براند، زیرا افراد مسن توانمندتر می شوند و به مدت طولانی تری به کار ادامه می دهند. 

این نوآوری می‌تواند بازده اقتصادی قابل توجهی داشته باشد، زیرا کسب‌وکارها نوآوری‌های تکنولوژیکی بیشتری را برای برآوردن نیازهای افراد با افزایش سن توسعه خواهند داد. و برای کشورهایی که پیش‌بینی می‌شود از نیروی کار پیر رنج می‌برند، درمان‌های ضد پیری می‌توانند نیروی کارشان را برای دهه‌های دیگر کارآمد نگه دارند. با این حال، مداخلات، مانند ضد پیری، بدون هزینه نیست. آنها می توانند نابرابری های از پیش موجود را تشدید کنند، زیرا این فرصت را برای ثروتمندان فراهم می کند تا برای چندین دهه بیشتر زندگی کنند و ثروت خود را افزایش دهند و شکاف بین فقیر و غنی را افزایش دهند. 

پیامدهای ضد پیری و اقتصاد

پیامدهای گسترده تر ضد پیری و اقتصاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش سن کار که منجر به تغییر در پویایی بازار کار می شود و افراد مسن برای دوره های طولانی تری به عنوان مشارکت کنندگان فعال در اقتصاد باقی می مانند.
• افزایش تقاضا برای درمان های ضد پیری، رشد اقتصادی در بخش مراقبت های بهداشتی را تحریک می کند و منجر به ایجاد مشاغل و خدمات جدید متناسب با نیازهای جمعیت سالخورده می شود.
• افرادی که بازنشستگی را به تاخیر می اندازند، منجر به تغییر در طرح های بازنشستگی و استراتژی های برنامه ریزی بازنشستگی می شود.
• توسعه فن آوری های جدید در زمینه پزشکی، منجر به پیشرفت در پزشکی شخصی و سیستم های ارائه مراقبت های بهداشتی می شود.
• تغییر در الگوهای مخارج مصرف کننده، با تخصیص منابع بیشتر به محصولات و خدمات سلامت و تندرستی.
• تغییر در سیاست های برنامه ریزی شهری و مسکن، با تاکید بیشتر بر ایجاد محیط های سازگار با سن.
• تغییرات در سیستم‌های آموزشی، با تأکید بیشتر بر یادگیری مادام‌العمر و توسعه مهارت‌ها برای تطبیق عمر کاری طولانی‌تر.
• افزایش نظارت و مقررات توسط دولت ها، منجر به سیاست های جدیدی با هدف اطمینان از ایمنی و اثربخشی درمان های ضد پیری می شود.

سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

• آیا افزایش طول عمر می تواند به اقتصاد داخلی کمک کند یا چنین درمان هایی فقط فرصت های شغلی را برای نسل جوان کاهش می دهد؟
• این پیشرفت علمی چگونه می تواند بر شکاف فزاینده بین فقیر و غنی تأثیر بگذارد؟