Synthetische leeftijdsomkering: kan de wetenschap ons weer jong maken?

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 28 november 2023

Samenvatting inzicht

Wetenschappelijke vooruitgang suggereert potentieel voor synthetische leeftijdsomkering, waarbij onderzoeken veelbelovend zijn in het omkeren van verouderingsmarkers bij muizen. Deze ontwikkelingen kunnen leiden tot aanzienlijke investeringen in de gezondheidszorg en verschuivingen in de regelgeving, evenals tot innovaties in de huidverzorgingsindustrie. Hoewel initiële behandelingen kostbaar kunnen zijn, bieden ze de mogelijkheid om de levensduur van de mens te verlengen en regeringen ertoe aan te zetten dergelijke therapieën te subsidiëren om de vergrijzende bevolking en de kosten van de gezondheidszorg effectief te beheersen.

Synthetische context voor leeftijdsomkering

Klinische studies hebben aangetoond dat indicatoren van veroudering bij de mens onder meer stofwisselingsziekten, spierverlies, neurodegeneratie, huidrimpels, haaruitval en een verhoogd risico op ouderdomsziekten zoals diabetes type 2, kankers en de ziekte van Alzheimer omvatten. Door zich te concentreren op de verschillende biomarkers die veroudering veroorzaken, hopen wetenschappers te ontdekken hoe ze de achteruitgang kunnen vertragen of omkeren (synthetische leeftijdsomkering).

In 2018 ontdekten onderzoekers van de Harvard Medical School dat het omkeren van de veroudering van bloedvaten de sleutel zou kunnen zijn tot het herstellen van jeugdige vitaliteit. Onderzoekers keerden de degeneratie van bloedvaten en spieren om bij ouder wordende muizen door de synthetische voorlopers (verbindingen die chemische reacties mogelijk maken) te combineren in twee natuurlijk voorkomende moleculen. De studie identificeerde de fundamentele cellulaire mechanismen achter vasculaire veroudering en de effecten ervan op de spiergezondheid. De bevindingen suggereren dat therapieën voor mensen mogelijk kunnen zijn om het spectrum van ziekten aan te pakken die voortkomen uit vasculaire veroudering. Hoewel veel veelbelovende behandelingen bij muizen niet hetzelfde effect hebben bij mensen, waren de resultaten van de experimenten overtuigend genoeg om het onderzoeksteam ertoe aan te zetten studies bij mensen voort te zetten.

Disruptieve impact

In maart 2022 hebben wetenschappers van het Salk Institute in Californië en het San Diego Altos Institute met succes weefsels van muizen van middelbare leeftijd verjongd met behulp van een vorm van gentherapie, waardoor het vooruitzicht op medische behandelingen ontstond die het menselijke verouderingsproces kunnen omkeren. De onderzoekers baseerden zich op het eerdere onderzoek van Nobelprijswinnaar professor Shinya Yamanaka, waaruit bleek dat een combinatie van vier moleculen die bekend staan ​​als Yamanaka-factoren, verouderde cellen kunnen verjongen en ze kunnen transformeren in stamcellen die in staat zijn bijna elk weefsel in het lichaam te produceren. De onderzoekers ontdekten dat wanneer oudere muizen (gelijk aan 80 jaar oud op menselijke leeftijd) gedurende een maand werden behandeld, er weinig effect was. Toen de muizen echter zeven tot tien maanden werden behandeld, te beginnen toen ze 10 tot 12 maanden oud waren (ongeveer 15 tot 35 jaar bij mensen), leken ze op jongere dieren (bv. huid en nieren, in het bijzonder, vertoonden tekenen van verjonging ).

Het herhalen van het onderzoek bij mensen zal echter veel complexer zijn omdat menselijke cellen beter bestand zijn tegen verandering, waardoor het proces mogelijk minder efficiënt wordt. Bovendien brengt het gebruik van Yamanaka-factoren om oude mensen te verjongen het risico met zich mee dat volledig opnieuw geprogrammeerde cellen veranderen in klompjes kankerweefsel, teratomen genaamd. De wetenschappers zeggen dat verder onderzoek nodig is om nieuwe medicijnen te ontwikkelen die cellen gedeeltelijk veilig en effectief kunnen herprogrammeren voordat klinische proeven bij mensen kunnen plaatsvinden. Desalniettemin onthullen de bevindingen dat het op een dag mogelijk kan zijn om therapieën te ontwikkelen die het verouderingsproces kunnen vertragen of zelfs omkeren, wat mogelijk kan resulteren in preventietherapieën voor ouderdomsziekten, zoals kanker, broze botten en de ziekte van Alzheimer.

Gevolgen van synthetische leeftijdsomkering

Bredere implicaties van synthetische leeftijdsomkering kunnen zijn: 

• De zorgsector steekt miljarden in synthetische leeftijdsomkeringsstudies om diagnoses en preventieve therapieën te verbeteren.
• Mensen ondergaan verschillende leeftijdsomkeringsprocedures die verder gaan dan stamcelimplantaten, wat leidt tot een groeiende markt voor behandelingsprogramma's voor leeftijdsomkering. Aanvankelijk zullen deze therapieën alleen betaalbaar zijn voor de rijken, maar ze kunnen geleidelijk betaalbaarder worden voor de rest van de samenleving.
• De huidverzorgingsindustrie werkt samen met onderzoekers om meer wetenschappelijk onderbouwde serums en crèmes te ontwikkelen die zich richten op probleemgebieden.
• Overheidsregels voor menselijke experimenten met synthetische leeftijdsomkering, met name om onderzoeksinstellingen verantwoordelijk te maken voor de ontwikkeling van kankers als gevolg van deze experimenten.
• Langere levensverwachting voor mensen in het algemeen, omdat er effectievere preventieve therapieën beschikbaar komen tegen veelvoorkomende ziekten zoals de ziekte van Alzheimer, hartaanvallen en diabetes.
• Regeringen met een snel vergrijzende bevolking beginnen met kosten-batenanalysestudies om te onderzoeken of het kosteneffectief is om therapieën voor het omkeren van de leeftijd voor hun respectieve bevolking te subsidiëren om de gezondheidszorgkosten van hun senioren te verminderen en een groter percentage van deze bevolking productief te houden op de arbeidsmarkt . Soortgelijke studies kunnen onderzoeken of burgers de keuze moeten worden geboden tussen toegang tot seniorenpensioenen of gesubsidieerde therapieën voor het omkeren van de leeftijd.

Vragen om op te reageren

• Hoe kunnen synthetische behandelingen voor het omkeren van leeftijd maatschappelijke en culturele ongelijkheden creëren?
• Hoe kan deze ontwikkeling de komende jaren nog meer van invloed zijn op de zorg?