Onbestuurde militaire voertuigen: komen we dicht bij dodelijke autonome wapens?

• Auteur:
• auteursnaam

  Quantumrun-prognose
• 14 november 2023

Inzicht hoogtepunten

Het landschap van de moderne oorlogsvoering wordt opnieuw vormgegeven door de vooruitgang op het gebied van onbemande militaire voertuigen, zoals autonome Black Hawk-helikopters en onbemande luchtvaartuigen (UAV's). Deze voertuigen zijn ontwikkeld door Sikorsky Innovations en onderdeel van DARPA's ALIAS-programma en zijn ontworpen om zelfstandig complexe missies uit te voeren. Onbemande systemen bieden aanzienlijke voordelen, waaronder kostenbesparingen en verbeterde veiligheid voor militair personeel. Ze brengen echter ook ethische, juridische en strategische uitdagingen met zich mee, zoals de verantwoording in gevallen van onbedoelde burgerslachtoffers en de mogelijkheid van misbruik door niet-statelijke actoren of autoritaire regimes. Naarmate deze technologie zich ontwikkelt, opent zij nieuwe mogelijkheden buiten de militaire sfeer, maar vereist zij ook strenge internationale regelgeving om de risico's en ethische dilemma's te beperken.

Context van niet-bestuurde militaire voertuigen

In 2022 demonstreerde het Amerikaanse leger met succes een volledig autonome Black Hawk-helikopter die complexe missies kon uitvoeren, zoals het leveren van bloedvoorraden en het vervoeren van zware vracht. Deze mijlpaal, onderdeel van het ALIAS-programma van het Defense Advanced Research Projects Agency, werd bereikt via de MATRIX-technologie van Sikorsky, een kit die traditionele helikopters omzet in autonome helikopters. Volgens Igor Cherepinsky van Sikorsky Innovations heeft het autonome systeem alleen initiële missiedetails nodig, waarna het zelfstandig beslissingen kan nemen zonder datalink.

Deze doorbraak is slechts een van de vele opkomende innovaties op het gebied van onbemande militaire voertuigen, waarvan drones of onbemande luchtvaartuigen (UAV's) het populairst en effectiefst worden in oorlogsvoering. Een recent voorbeeld hiervan was in 2020, toen drone-aanvallen in de 44 dagen durende oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan de loop van het conflict fundamenteel veranderden en de transformerende kracht van autonome machines in de moderne oorlogsvoering aantoonden. De drones, die zich met succes richtten op Armeense en Nagorno-Karabach-soldaten, maar ook op tanks, artillerie en luchtverdedigingssystemen, gaven Azerbeidzjan een aanzienlijk voordeel.

De volgende fase in de UAV-ontwikkeling is gericht op Uninhabited Combat Air Vehicles (UCAV's), mogelijk vertegenwoordigd door experimentele modellen zoals de Boeing X-45 en Northrop Grumman X-47, die lijken op verkleinde B-2 Spirit stealth-bommenwerpers. Deze UCAV's, ongeveer een derde tot een zesde van het gewicht van een traditionele jachtbommenwerper met één zitplaats, zouden bestuurde vliegtuigen kunnen aanvullen of vervangen in aanvalsscenario's met een hoog risico. 

Disruptieve impact

Onbestuurde militaire voertuigen, waaronder UAV's en onbemande grondvoertuigen (UGV's), zullen de aard van oorlogvoering en conflicten fundamenteel veranderen. Onbemande systemen kunnen worden ingezet in omgevingen met een hoog risico, waarbij ze missies kunnen uitvoeren die te gevaarlijk zouden zijn voor menselijke soldaten of piloten. Deze functie verbetert niet alleen de veiligheid van militair personeel, maar breidt ook het scala aan missies uit dat strijdkrachten kunnen ondernemen.

Deze technologische vooruitgang brengt echter ook ethische en juridische zorgen met zich mee. Er is een voortdurend debat gaande over de morele implicaties van het gebruik van autonome systemen in gevechtssituaties, met name systemen die beslissingen over leven of dood kunnen nemen (dodelijke autonome wapens of WETTEN). De kwestie van de aansprakelijkheid in het geval van onbedoelde burgerslachtoffers of andere nevenschade blijft onopgelost. Bovendien zou het gebruik van dergelijke systemen mogelijk de drempel kunnen verlagen om een ​​gewapend conflict aan te gaan, naarmate het risico voor het militair personeel afneemt.

Ten slotte zijn er strategische en veiligheidsimplicaties. De wijdverbreide adoptie van onbemande militaire voertuigen zou nieuwe wapenwedlopen kunnen veroorzaken, terwijl landen ernaar streven de overhand te krijgen op dit opkomende terrein. Het zou ook tot proliferatieproblemen kunnen leiden, omdat niet-statelijke actoren en minder verantwoordelijke staten deze technologieën op destabiliserende manieren zouden kunnen verwerven en gebruiken. De behoefte aan robuuste internationale normen en controles op deze technologieën is nog nooit zo groot geweest. Desalniettemin beweren sommigen dat, als ze goed worden gereguleerd, de voordelen van deze autonome voertuigen zich verder kunnen uitstrekken dan alleen het leger en ook tot diepzee- en ruimteverkenning kunnen leiden.

Implicaties van onbemande militaire voertuigen

Bredere implicaties van onbemande militaire voertuigen kunnen zijn: 

• Aanzienlijke kostenbesparingen voor legers, waardoor mogelijk geld vrijkomt voor andere doeleinden.
• Vooruitgang op het gebied van robotica, kunstmatige intelligentie, informatica en telecommunicatie. Op de lange termijn zullen veel van deze ontwikkelingen waarschijnlijk ook buiten het leger worden toegepast, met gevolgen voor verschillende industrieën en technologieën.
• Soldaten die van het slagveld worden verwijderd, maken de menselijke kosten van conflicten tot iets abstracts, waardoor oorlog verteerbaarder lijkt voor besluitvormers en het publiek. 
• Aanzienlijke banenverplaatsing binnen het leger. Tegelijkertijd zullen er waarschijnlijk nieuwe banen worden gecreëerd in de sectoren die deze voertuigen ontwerpen, produceren en onderhouden. Deze trend zou kunnen leiden tot een grotere nadruk op hooggekwalificeerde technische functies.
• Een wapenwedloop en escalerende spanningen leiden tot conflicten. Deze ontwikkeling zou de internationale betrekkingen kunnen destabiliseren en de diplomatieke oplossing van geschillen moeilijker kunnen maken.
• Het risico bestaat dat deze voertuigen door autoritaire regimes kunnen worden misbruikt om interne afwijkende meningen te onderdrukken zonder het leven van menselijke soldaten in gevaar te brengen, wat bijdraagt ​​aan een repressiever mondiaal politiek klimaat.
• Niet-statelijke actoren of lage-inkomenslanden die hun toevlucht nemen tot onconventionele strategieën, waaronder terrorisme en guerrillaoorlogvoering, om de technologische voordelen van autonome machines tegen te gaan.
• Toegenomen vervuiling en COXNUMX-uitstoot naarmate de productie en inzet van deze machines toeneemt.
• Een poging om deze machines meer autonomie te geven, mogelijk tot het punt waarop ze zonder menselijke tussenkomst beslissingen over leven en dood kunnen nemen, wat belangrijke ethische vragen oproept over de rol van AI in oorlogsvoering.

Vragen om te overwegen

• Als u voor het leger werkt, hoe gebruikt uw organisatie dan autonome machines?
• Hoe kunnen deze onbemande voertuigen anders in het leger worden gebruikt?