Quantumrun

ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: Quantumrun

Η επανάσταση της ψηφιακής αποθήκευσης: Το μέλλον των υπολογιστών P3

David Tal, Εκδότης, Μελλοντολόγος
@DavidTalWrites
LinkedIn

Τρίτη, 09/15/2020 - 15:43

Οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτό θυμάστε πιθανώς την ταπεινή δισκέτα και έχει 1.44 MB χώρο στο δίσκο. Μερικοί από εσάς πιθανότατα ζήλεψαν αυτόν τον φίλο όταν κυκλοφόρησε την πρώτη μονάδα δίσκου USB, με τα τερατώδη 8MB χώρου της, κατά τη διάρκεια ενός σχολικού έργου. Σήμερα, η μαγεία έχει φύγει, και έχουμε κουραστεί. Ένα terabyte μνήμης διατίθεται στάνταρ στους περισσότερους επιτραπέζιους υπολογιστές του 2018 — και η Kingston πουλάει ακόμη και ένα terabyte μονάδες USB τώρα.

Η εμμονή μας με την αποθήκευση μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο καθώς καταναλώνουμε και δημιουργούμε όλο και περισσότερο ψηφιακό περιεχόμενο, είτε πρόκειται για σχολική αναφορά, φωτογραφία ταξιδιού, mixtape του συγκροτήματός σας ή ένα βίντεο GoPro με το σκι σας στο Whistler. Άλλες τάσεις όπως το αναδυόμενο Διαδίκτυο των Πραγμάτων θα επιταχύνουν μόνο το βουνό δεδομένων που παράγει ο κόσμος, προσθέτοντας περαιτέρω καύσιμο πυραύλων στη ζήτηση για ψηφιακή αποθήκευση

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο για να συζητήσουμε σωστά την αποθήκευση δεδομένων, αποφασίσαμε πρόσφατα να επεξεργαστούμε αυτό το κεφάλαιο χωρίζοντάς το στα δύο. Αυτό το μισό θα καλύπτει τις τεχνολογικές καινοτομίες στην αποθήκευση δεδομένων και τον αντίκτυπό τους στους μέσους ψηφιακούς καταναλωτές. Εν τω μεταξύ, το επόμενο κεφάλαιο θα καλύψει την επερχόμενη επανάσταση στο cloud.

Καινοτομίες αποθήκευσης δεδομένων σε εξέλιξη

(TL;DR - Η ακόλουθη ενότητα περιγράφει τη νέα τεχνολογία που θα επιτρέψει την αποθήκευση ολοένα και μεγαλύτερων ποσοτήτων δεδομένων σε όλο και μικρότερες και πιο αποτελεσματικές μονάδες αποθήκευσης. Εάν δεν σας ενδιαφέρει η τεχνολογία, αλλά θέλετε να διαβάσετε για το ευρύτερο τάσεις και επιπτώσεις γύρω από την αποθήκευση δεδομένων, τότε συνιστούμε να μεταβείτε στην επόμενη υποκατηγορία.)

Πολλοί από εσάς έχετε ήδη ακούσει για το νόμο του Moore (την παρατήρηση ότι ο αριθμός των τρανζίστορ σε ένα πυκνό ολοκληρωμένο κύκλωμα διπλασιάζεται περίπου κάθε δύο χρόνια), αλλά από την πλευρά της αποθήκευσης της επιχείρησης υπολογιστών, έχουμε τον νόμο του Kryder—βασικά, την ικανότητά μας να συμπιέζουμε Όλο και περισσότερα κομμάτια σε συρρικνούμενους σκληρούς δίσκους διπλασιάζονται επίσης περίπου κάθε 18 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο που ξόδεψε 1,500 $ για 5 MB πριν από 35 χρόνια μπορεί τώρα να ξοδέψει 600 $ για μια μονάδα δίσκου 6 TB.

Αυτή είναι εκπληκτική πρόοδος και δεν θα σταματήσει σύντομα.

Η ακόλουθη λίστα είναι μια σύντομη ματιά στις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες καινοτομίες που θα χρησιμοποιήσουν οι κατασκευαστές ψηφιακού αποθηκευτικού χώρου για να ικανοποιήσουν την κοινωνία μας που διψάει για αποθήκευση.

Καλύτερες μονάδες σκληρού δίσκου. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2020, οι κατασκευαστές θα συνεχίσουν να κατασκευάζουν παραδοσιακούς σκληρούς δίσκους (HDD), έχοντας μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης έως ότου δεν μπορούμε πλέον να κατασκευάζουμε σκληρούς δίσκους πιο πυκνούς. Οι τεχνικές που επινοήθηκαν για να οδηγήσουν αυτήν την τελευταία δεκαετία τεχνολογίας HDD περιλαμβάνουν Παράθεση μαγνητική εγγραφή (SMR), ακολουθούμενη από Δισδιάστατη μαγνητική εγγραφή (TDMR), και ενδεχομένως Μαγνητική καταγραφή με υποβοήθηση θερμότητας (HAMR).

Σκληροί δίσκοι στερεάς κατάστασης. Η αντικατάσταση της παραδοσιακής μονάδας σκληρού δίσκου που αναφέρεται παραπάνω είναι ο σκληρός δίσκος στερεάς κατάστασης (SATA SSD). Σε αντίθεση με τους σκληρούς δίσκους, οι SSD δεν έχουν περιστρεφόμενους δίσκους — στην πραγματικότητα, δεν έχουν καθόλου κινούμενα μέρη. Αυτό επιτρέπει στους SSD να λειτουργούν πολύ πιο γρήγορα, σε μικρότερα μεγέθη και με μεγαλύτερη αντοχή από τον προκάτοχό τους. Οι SSD είναι ήδη πρότυπο στους σημερινούς φορητούς υπολογιστές και σταδιακά γίνονται βασικό υλικό στα περισσότερα νέα μοντέλα επιτραπέζιου υπολογιστή. Και ενώ αρχικά ήταν πολύ πιο ακριβοί από τους σκληρούς δίσκους, τους Η τιμή πέφτει πιο γρήγορα από τους σκληρούς δίσκους, που σημαίνει ότι οι πωλήσεις τους θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τους σκληρούς δίσκους μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020.

Η επόμενη γενιά SSD εισάγεται επίσης σταδιακά, με τους κατασκευαστές να μεταβαίνουν από τους SATA SSD σε PCIe SSD που έχουν τουλάχιστον εξαπλάσιο εύρος ζώνης από τους δίσκους SATA και να αυξάνονται.

Η μνήμη flash γίνεται 3D. Αλλά αν η ταχύτητα είναι ο στόχος, τίποτα δεν ξεπερνά το να αποθηκεύεις τα πάντα στη μνήμη.

Οι σκληροί δίσκοι και οι SSD μπορούν να συγκριθούν με τη μακροπρόθεσμη μνήμη σας, ενώ το φλας μοιάζει περισσότερο με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σας. Και ακριβώς όπως ο εγκέφαλός σας, ένας υπολογιστής χρειάζεται παραδοσιακά και τους δύο τύπους αποθήκευσης για να λειτουργήσει. Συνήθως αναφέρεται ως μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM), οι παραδοσιακοί προσωπικοί υπολογιστές τείνουν να διαθέτουν δύο ράβδους μνήμης RAM από 4 έως 8 GB το καθένα. Εν τω μεταξύ, οι πιο βαριές εταιρείες όπως η Samsung πωλούν τώρα κάρτες μνήμης 2.5D που χωρούν 128 GB η καθεμία—καταπληκτικό για τους σκληροπυρηνικούς παίκτες, αλλά πιο πρακτικό για υπερυπολογιστές επόμενης γενιάς.

Η πρόκληση με αυτές τις κάρτες μνήμης είναι ότι αντιμετωπίζουν τους ίδιους φυσικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν οι σκληροί δίσκοι. Χειρότερα, όσο μικρότερα τρανζίστορ γίνονται μέσα στη μνήμη RAM, τόσο χειρότερη είναι η απόδοση τους με την πάροδο του χρόνου - τα τρανζίστορ γίνονται πιο δύσκολο να σβήσουν και να γράψουν με ακρίβεια, τελικά χτυπώντας σε έναν τοίχο απόδοσης που αναγκάζει την αντικατάστασή τους με φρέσκα στικάκια RAM. Υπό το πρίσμα αυτό, οι εταιρείες αρχίζουν να κατασκευάζουν την επόμενη γενιά καρτών μνήμης:

3D NAND. Εταιρείες όπως η Intel, η Samsung, η Micron, η Hynix και η Taiwan Semiconductor πιέζουν για την ευρεία υιοθέτηση του 3D NAND, το οποίο στοιβάζει τρανζίστορ σε τρεις διαστάσεις μέσα σε ένα τσιπ.
Αντιστασιακή μνήμη τυχαίας πρόσβασης (ΕΜΒΟΛΟ). Αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιεί αντίσταση αντί για ηλεκτρικό φορτίο για την αποθήκευση bits (0s και 1s) της μνήμης.
3D τσιπ. Αυτό θα συζητηθεί με περισσότερες λεπτομέρειες στο επόμενο κεφάλαιο της σειράς, αλλά εν συντομία, 3D τσιπ στοχεύουν στο συνδυασμό υπολογιστών και αποθήκευσης δεδομένων σε κατακόρυφα στοιβαγμένα επίπεδα, βελτιώνοντας έτσι τις ταχύτητες επεξεργασίας και μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας.
Μνήμη αλλαγής φάσης (PCM). ο τεχνολογία πίσω από τα PCM ουσιαστικά θερμαίνει και ψύχει το γυαλί χαλκογονιδίου, μετατοπίζοντάς το από κρυσταλλοποιημένες σε μη κρυσταλλοποιημένες καταστάσεις, καθεμία με τις μοναδικές ηλεκτρικές αντιστάσεις που αντιπροσωπεύουν το δυαδικό 0 και 1. Μόλις τελειοποιηθεί, αυτή η τεχνολογία θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από τις τρέχουσες παραλλαγές RAM και είναι μη πτητική, που σημαίνει Μπορεί να κρατήσει δεδομένα ακόμα και όταν η τροφοδοσία είναι απενεργοποιημένη (σε αντίθεση με την παραδοσιακή μνήμη RAM).
Μνήμη τυχαίας προσπέλασης ροπής περιστροφής-μεταφοράς (STT-RAM). Ένα πανίσχυρο Frankenstein που συνδυάζει την ικανότητα του DRAM με την ταχύτητα του SRAM, μαζί με βελτιωμένη μη μεταβλητότητα και σχεδόν απεριόριστη αντοχή.
3D XPoint. Με αυτήν την τεχνολογία, αντί να βασίζεστε σε τρανζίστορ για την αποθήκευση πληροφοριών, 3D Xpoint χρησιμοποιεί ένα μικροσκοπικό πλέγμα συρμάτων, που συντονίζεται από έναν "επιλογέα" που στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Μόλις τελειοποιηθεί, αυτό θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη βιομηχανία, καθώς το 3D Xpoint είναι μη πτητικό, θα λειτουργεί χιλιάδες φορές πιο γρήγορα από το NAND flash και 10 φορές πιο πυκνό από το DRAM.

Με άλλα λόγια, θυμάστε όταν λέγαμε «Οι σκληροί δίσκοι και οι SSD μπορούν να συγκριθούν με τη μακροπρόθεσμη μνήμη σας, ενώ το φλας μοιάζει περισσότερο με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σας»; Λοιπόν, το 3D Xpoint θα χειριστεί και τα δύο και θα το κάνει καλύτερα από το καθένα από τα δύο χωριστά.

Ανεξάρτητα από το ποια επιλογή κερδίζει, όλες αυτές οι νέες μορφές μνήμης flash θα προσφέρουν μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης, ταχύτητα, αντοχή και απόδοση ισχύος.

Καινοτομίες μακροπρόθεσμης αποθήκευσης. Εν τω μεταξύ, για εκείνες τις περιπτώσεις χρήσης όπου η ταχύτητα είναι λιγότερο σημαντική από τη διατήρηση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων, νέες και θεωρητικές τεχνολογίες βρίσκονται επί του παρόντος στα σκαριά:

Μονάδες ταινίας. Εφευρέθηκε πριν από περισσότερα από 60 χρόνια, αρχικά χρησιμοποιούσαμε οδηγούς ταινίας για να αρχειοθετήσουμε φορολογικά έγγραφα και έγγραφα υγειονομικής περίθαλψης. Σήμερα, αυτή η τεχνολογία τελειοποιείται κοντά στο θεωρητικό αποκορύφωμά της με Η IBM σημειώνει ρεκόρ αρχειοθετώντας 330 terabytes ασυμπίεστων δεδομένων (~330 εκατομμύρια βιβλία) σε μια κασέτα ταινίας στο μέγεθος του χεριού σας.
Αποθήκευση DNA. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και τη Microsoft Research ανέπτυξε ένα σύστημα για την κωδικοποίηση, αποθήκευση και ανάκτηση ψηφιακών δεδομένων χρησιμοποιώντας μόρια DNA. Μόλις τελειοποιηθεί, αυτό το σύστημα μπορεί μια μέρα να αρχειοθετήσει πληροφορίες εκατομμύρια φορές πιο συμπαγή από τις τρέχουσες τεχνολογίες αποθήκευσης δεδομένων.
Επανεγγράψιμη ατομική μνήμη Kilobyte. Με το χειρισμό μεμονωμένων ατόμων χλωρίου σε ένα επίπεδο φύλλο χαλκού, έγραψαν οι επιστήμονες ένα μήνυμα 1 kilobyte στα 500 terabit ανά τετραγωνική ίντσα—περίπου 100 φορές περισσότερες πληροφορίες ανά τετραγωνική ίντσα από τον πιο αποδοτικό σκληρό δίσκο στην αγορά.
5D αποθήκευση δεδομένων. Αυτό το εξειδικευμένο σύστημα αποθήκευσης, με αιχμή του δόρατος το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, διαθέτει χωρητικότητα δεδομένων 360 TB/δίσκο, θερμική σταθερότητα έως 1,000°C και σχεδόν απεριόριστη διάρκεια ζωής σε θερμοκρασία δωματίου (13.8 δισεκατομμύρια χρόνια στους 190°C). Με άλλα λόγια, η αποθήκευση δεδομένων 5D θα ήταν ιδανική για αρχειακές χρήσεις σε μουσεία και βιβλιοθήκες.

Υποδομή αποθήκευσης που καθορίζεται από λογισμικό (SDS). Δεν είναι μόνο το υλικό αποθήκευσης που γνωρίζει καινοτομία, αλλά και το λογισμικό που το τρέχει υπόκειται επίσης σε συναρπαστική ανάπτυξη. SDS χρησιμοποιείται κυρίως σε δίκτυα υπολογιστών μεγάλων εταιρειών ή σε υπηρεσίες αποθήκευσης cloud όπου τα δεδομένα αποθηκεύονται κεντρικά και έχουν πρόσβαση μέσω μεμονωμένων, συνδεδεμένων συσκευών. Βασικά λαμβάνει τη συνολική χωρητικότητα αποθήκευσης δεδομένων σε ένα δίκτυο και τη διαχωρίζει μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών και συσκευών που εκτελούνται στο δίκτυο. Καλύτερα συστήματα SDS κωδικοποιούνται συνεχώς για να χρησιμοποιούν πιο αποτελεσματικά το υπάρχον (αντί για νέο) υλικό αποθήκευσης.

Θα χρειαστούμε καν αποθηκευτικό χώρο στο μέλλον;

Εντάξει, η τεχνολογία αποθήκευσης θα βελτιωθεί πολύ τις επόμενες δεκαετίες. Αλλά αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι, τι διαφορά έχει αυτό ούτως ή άλλως;

Ο μέσος άνθρωπος δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ τα terabyte του αποθηκευτικού χώρου που διατίθεται τώρα στα πιο πρόσφατα μοντέλα επιτραπέζιων υπολογιστών. Και σε άλλα δύο έως τέσσερα χρόνια, το επόμενο smartphone σας θα έχει αρκετό αποθηκευτικό χώρο για να συγκεντρώσει φωτογραφίες και βίντεο αξίας ενός έτους χωρίς να χρειάζεται να καθαρίσετε τη συσκευή σας με ελατήριο. Σίγουρα, υπάρχει μια μειοψηφία ανθρώπων εκεί έξω που τους αρέσει να αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων στους υπολογιστές τους, αλλά για τους υπόλοιπους από εμάς, υπάρχουν ορισμένες τάσεις που μειώνουν την ανάγκη μας για υπερβολικό, ιδιόκτητο χώρο αποθήκευσης δίσκου.

Υπηρεσίες ροής. Μια φορά κι έναν καιρό, οι μουσικές μας συλλογές περιλάμβαναν τη συλλογή δίσκων, μετά κασέτες και μετά CD. Στη δεκαετία του '90, τα τραγούδια ψηφιοποιήθηκαν σε MP3 για να συσσωρεύονται από χιλιάδες (πρώτα μέσω torrents, μετά όλο και περισσότερο μέσω ψηφιακών καταστημάτων όπως το iTunes). Τώρα, αντί να χρειάζεται να αποθηκεύουμε και να οργανώνουμε μια συλλογή μουσικής στον οικιακό σας υπολογιστή ή στο τηλέφωνό σας, μπορούμε να κάνουμε streaming άπειρα τραγούδια και να τα ακούσουμε οπουδήποτε μέσω υπηρεσιών όπως το Spotify και το Apple Music.

Αυτή η εξέλιξη αρχικά μείωσε τον φυσικό χώρο που καταλάμβανε η μουσική στο σπίτι και μετά τον ψηφιακό χώρο στον υπολογιστή σας. Τώρα όλα μπορούν να αντικατασταθούν από μια εξωτερική υπηρεσία που σας παρέχει φθηνή και βολική, οπουδήποτε/οποτεδήποτε πρόσβαση σε όλη τη μουσική που θα θέλατε. Φυσικά, οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτό πιθανώς να έχετε ακόμα μερικά CD, οι περισσότεροι θα έχουν ακόμα μια συμπαγή συλλογή MP3 στον υπολογιστή τους, αλλά η επόμενη γενιά χρηστών υπολογιστών δεν θα σπαταλήσει τον χρόνο της γεμίζοντας τους υπολογιστές τους με μουσική που μπορούν δωρεάν πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

Προφανώς, αντιγράψτε όλα όσα μόλις είπα για τη μουσική και εφαρμόστε τα σε ταινίες και τηλεόραση (γεια σας, Netflix!) και η εξοικονόμηση προσωπικού αποθηκευτικού χώρου συνεχίζει να αυξάνεται.

Social Media Διαχείριση. Καθώς η μουσική, οι ταινίες και οι τηλεοπτικές εκπομπές φράζουν όλο και λιγότερο τους προσωπικούς μας υπολογιστές, η επόμενη μεγαλύτερη μορφή ψηφιακού περιεχομένου είναι οι προσωπικές φωτογραφίες και τα βίντεο. Και πάλι, συνηθίζαμε να παράγουμε φωτογραφίες και βίντεο με φυσικό τρόπο, τελικά για να μαζεύουμε σκόνη στις σοφίτες μας. Στη συνέχεια, οι φωτογραφίες και τα βίντεό μας έγιναν ψηφιακά, μόνο για να μαζέψουν ξανά σκόνη στο κάτω μέρος των υπολογιστών μας. Και αυτό είναι το θέμα: Σπάνια κοιτάμε τις περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο που τραβάμε.

Αλλά μετά την εμφάνιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιστότοποι όπως το Flickr και το Facebook μας έδωσαν τη δυνατότητα να μοιραζόμαστε άπειρο αριθμό εικόνων με ένα δίκτυο ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν, ενώ αποθηκεύουμε επίσης αυτές τις φωτογραφίες (δωρεάν) σε ένα σύστημα αυτοοργάνωσης φακέλων ή χρονοδιάγραμμα. Ενώ αυτό το κοινωνικό στοιχείο, σε συνδυασμό με μινιατούρες, κορυφαίες κάμερες τηλεφώνου, αύξησε σημαντικά τον αριθμό των εικόνων και των βίντεο που παράγονται από τον μέσο άνθρωπο, μείωσε επίσης τη συνήθειά μας να αποθηκεύουμε φωτογραφίες στους ιδιωτικούς υπολογιστές μας, ενθαρρύνοντάς μας να τις αποθηκεύουμε στο διαδίκτυο, ιδιωτικά. ή δημόσια.

Υπηρεσίες cloud και συνεργασίας. Λαμβάνοντας υπόψη τα δύο τελευταία σημεία, απομένει μόνο το ταπεινό έγγραφο κειμένου (και μερικοί άλλοι εξειδικευμένοι τύποι δεδομένων). Αυτά τα έγγραφα, σε σύγκριση με τα πολυμέσα που μόλις συζητήσαμε, είναι συνήθως τόσο μικρά που η αποθήκευσή τους στον υπολογιστή σας δεν θα αποτελέσει ποτέ πρόβλημα.

Ωστόσο, στον ολοένα και πιο κινητό κόσμο μας, υπάρχει μια αυξανόμενη ζήτηση για πρόσβαση σε έγγραφα εν κινήσει. Και εδώ πάλι, η ίδια εξέλιξη που συζητήσαμε με τη μουσική συμβαίνει εδώ - όπου πρώτα μεταφέραμε έγγραφα χρησιμοποιώντας δισκέτες, CD και USB, τώρα χρησιμοποιούμε πιο βολικά και προσανατολισμένα στον καταναλωτή αποθήκευσης σύννεφο υπηρεσίες, όπως το Google Drive και το Dropbox, που αποθηκεύουν τα έγγραφά μας σε ένα εξωτερικό κέντρο δεδομένων για να έχουμε ασφαλή πρόσβαση στο διαδίκτυο. Υπηρεσίες σαν αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση και να μοιραζόμαστε τα έγγραφά μας οπουδήποτε, οποτεδήποτε, σε οποιαδήποτε συσκευή ή λειτουργικό σύστημα.

Για να είμαστε δίκαιοι, η χρήση των υπηρεσιών ροής, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των υπηρεσιών cloud δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα μεταφέρουμε τα πάντα στο cloud—ορισμένα πράγματα που προτιμούμε να τα κρατάμε υπερβολικά ιδιωτικά και ασφαλή—αλλά αυτές οι υπηρεσίες έχουν περικοπεί και θα συνεχίσουν να περικόπτονται, ο συνολικός χώρος αποθήκευσης φυσικών δεδομένων που πρέπει να διαθέτουμε κάθε χρόνο.

Γιατί έχει σημασία εκθετικά περισσότερος αποθηκευτικός χώρος

Ενώ ο μέσος άνθρωπος μπορεί να δει λιγότερη ανάγκη για περισσότερη ψηφιακή αποθήκευση, υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις στο παιχνίδι που οδηγούν τον νόμο του Kryder προς τα εμπρός.

Πρώτον, λόγω της σχεδόν ετήσιας λίστας παραβιάσεων ασφάλειας σε μια σειρά εταιρειών τεχνολογίας και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών - η καθεμία θέτοντας σε κίνδυνο τις ψηφιακές πληροφορίες εκατομμυρίων ατόμων - οι ανησυχίες για το απόρρητο των δεδομένων δικαίως αυξάνονται στο κοινό. Ανάλογα με τις μεμονωμένες ανάγκες, αυτό μπορεί να οδηγήσει στη ζήτηση του κοινού για μεγαλύτερες και φθηνότερες επιλογές αποθήκευσης δεδομένων για προσωπική χρήση που θα αποφεύγονται ανάλογα με το cloud. Μελλοντικά άτομα μπορεί ακόμη και να δημιουργήσουν ιδιωτικούς διακομιστές αποθήκευσης δεδομένων μέσα στα σπίτια τους για να συνδέονται εξωτερικά αντί να εξαρτώνται από διακομιστές που ανήκουν σε μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας.

Μια άλλη σκέψη είναι ότι οι περιορισμοί αποθήκευσης δεδομένων εμποδίζουν επί του παρόντος την πρόοδο σε διάφορους τομείς από τη βιοτεχνολογία έως την τεχνητή νοημοσύνη. Οι τομείς που εξαρτώνται από τη συσσώρευση και την επεξεργασία μεγάλων δεδομένων πρέπει να αποθηκεύουν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες δεδομένων για να καινοτομούν νέα προϊόντα και υπηρεσίες.

Στη συνέχεια, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020, το Internet of Things (IoT), τα αυτόνομα οχήματα, τα ρομπότ, η επαυξημένη πραγματικότητα και άλλες τέτοιες «τεχνολογίες αιχμής» επόμενης γενιάς θα ωθήσουν τις επενδύσεις στην τεχνολογία αποθήκευσης. Αυτό συμβαίνει επειδή για να λειτουργήσουν αυτές οι τεχνολογίες, θα πρέπει να έχουν την υπολογιστική ισχύ και την ικανότητα αποθήκευσης για να κατανοήσουν το περιβάλλον τους και να αντιδράσουν σε πραγματικό χρόνο χωρίς συνεχή εξάρτηση από το cloud. Εξερευνούμε αυτήν την έννοια περαιτέρω κεφάλαιο πέντε της σειράς αυτής.

Τέλος, η Το Ίντερνετ των πραγμάτων (εξηγείται πλήρως στο δικό μας Το μέλλον του Διαδικτύου σειρά) θα έχει ως αποτέλεσμα δισεκατομμύρια έως τρισεκατομμύρια αισθητήρες που παρακολουθούν την κίνηση ή την κατάσταση δισεκατομμυρίων έως τρισεκατομμυρίων πραγμάτων. Οι τεράστιες ποσότητες δεδομένων που θα παράγουν αυτοί οι αμέτρητοι αισθητήρες θα απαιτήσουν αποτελεσματική χωρητικότητα αποθήκευσης προτού μπορέσουν να επεξεργαστούν αποτελεσματικά από τους υπερυπολογιστές που θα καλύψουμε κοντά στο τέλος αυτής της σειράς.

Συνολικά, ενώ ο μέσος άνθρωπος θα μειώνει όλο και περισσότερο την ανάγκη του για προσωπικό ψηφιακό υλικό αποθήκευσης, όλοι στον πλανήτη θα εξακολουθούν να επωφελούνται έμμεσα από την άπειρη χωρητικότητα αποθήκευσης που θα προσφέρουν οι μελλοντικές τεχνολογίες ψηφιακής αποθήκευσης. Φυσικά, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το μέλλον της αποθήκευσης βρίσκεται στο cloud, αλλά προτού μπορέσουμε να βουτήξουμε βαθιά σε αυτό το θέμα, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τις συμπληρωματικές επαναστάσεις που συμβαίνουν στην πλευρά της επεξεργασίας (μικροτσίπ) της επιχείρησης υπολογιστών. θέμα του επόμενου κεφαλαίου.