Quantumrun

ΠΙΣΤΩΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: Quantumrun

Νότια Αμερική; Ήπειρος της επανάστασης: Γεωπολιτική της Κλιματικής Αλλαγής

David Tal, Εκδότης, Μελλοντολόγος
@DavidTalWrites
LinkedIn

Τρίτη, 09/15/2020 - 10:49

Αυτή η όχι και τόσο θετική πρόβλεψη θα επικεντρωθεί στη γεωπολιτική της Νότιας Αμερικής καθώς σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή μεταξύ των ετών 2040 και 2050. Καθώς διαβάζετε, θα δείτε μια Νότια Αμερική που αγωνίζεται να καταπολεμήσει την ξηρασία, ενώ προσπαθεί να αποτρέψει και τις δύο ελλείψεις πόρων και μια ευρεία επιστροφή στις στρατιωτικές δικτατορίες των δεκαετιών 1960-90.

Αλλά πριν ξεκινήσουμε, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Αυτό το στιγμιότυπο - αυτό το γεωπολιτικό μέλλον της Νότιας Αμερικής - δεν βγήκε από τον αέρα. Όλα όσα πρόκειται να διαβάσετε βασίζονται στο έργο δημοσίως διαθέσιμων κυβερνητικών προβλέψεων τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από το Ηνωμένο Βασίλειο, μια σειρά από ιδιωτικές και συνδεδεμένες με την κυβέρνηση ομάδες σκέψης, καθώς και το έργο δημοσιογράφων όπως η Gwynne Dyer, κορυφαίος συγγραφέας στον τομέα αυτό. Οι σύνδεσμοι προς τις περισσότερες από τις πηγές που χρησιμοποιούνται παρατίθενται στο τέλος.

Επιπλέον, αυτό το στιγμιότυπο βασίζεται επίσης στις ακόλουθες υποθέσεις:

Οι παγκόσμιες κρατικές επενδύσεις για τον περιορισμό ή την αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής θα παραμείνουν από μέτριες έως ανύπαρκτες.
Δεν γίνεται καμία προσπάθεια πλανητικής γεωμηχανικής.
Η ηλιακή δραστηριότητα του ήλιου δεν πέφτει παρακάτω την τρέχουσα κατάστασή του, μειώνοντας έτσι τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.
Δεν επινοούνται σημαντικές ανακαλύψεις στην ενέργεια σύντηξης και δεν γίνονται μεγάλες επενδύσεις παγκοσμίως σε εθνικές υποδομές αφαλάτωσης και κάθετης γεωργίας.
Μέχρι το 2040, η κλιματική αλλαγή θα έχει προχωρήσει σε ένα στάδιο όπου οι συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου (GHG) στην ατμόσφαιρα θα υπερβαίνουν τα 450 μέρη ανά εκατομμύριο.
Διαβάζετε την εισαγωγή μας στην κλιματική αλλαγή και τις όχι και τόσο καλές επιπτώσεις που θα έχει στο πόσιμο νερό, τη γεωργία, τις παράκτιες πόλεις και τα φυτικά και ζωικά είδη, εάν δεν ληφθούν μέτρα εναντίον της.

Έχοντας αυτές τις υποθέσεις κατά νου, διαβάστε την ακόλουθη πρόβλεψη με ανοιχτό μυαλό.

Νερό

Μέχρι τη δεκαετία του 2040, η κλιματική αλλαγή θα προκαλέσει ακραίες μειώσεις των ετήσιων βροχοπτώσεων σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική λόγω της επέκτασης των κυττάρων Hadley. Οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από αυτές τις συνεχιζόμενες ξηρασίες θα περιλαμβάνουν όλη την Κεντρική Αμερική, από τη Γουατεμάλα μέχρι τον Παναμά, και επίσης σε όλο το βόρειο άκρο της Νότιας Αμερικής - από την Κολούμπια έως τη Γαλλική Γουιάνα. Η Χιλή, λόγω της ορεινής γεωγραφίας της, μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει ακραίες ξηρασίες.

Οι χώρες που θα έχουν τα καλύτερα (σχετικά μιλώντας) όσον αφορά τις βροχοπτώσεις θα περιλαμβάνουν τον Ισημερινό, το νότιο μισό της Κολούμπια, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη και την Αργεντινή. Η Βραζιλία βρίσκεται στη μέση μιας και η τεράστια επικράτειά της θα περιέχει μεγαλύτερες διακυμάνσεις βροχοπτώσεων.

Μερικές από τις δυτικότερες χώρες όπως η Κολομβία, το Περού και η Χιλή, θα εξακολουθούν να απολαμβάνουν πληθώρα αποθεμάτων γλυκού νερού, αλλά ακόμη και αυτά τα αποθέματα θα αρχίσουν να μειώνονται καθώς οι παραπόταμοί τους αρχίζουν να στεγνώνουν. Γιατί; Επειδή οι χαμηλότερες βροχοπτώσεις θα οδηγήσουν τελικά σε χαμηλότερα επίπεδα γλυκού νερού στα συστήματα του Orinoco και του Αμαζονίου, τα οποία τροφοδοτούν μεγάλο μέρος των κοιτασμάτων γλυκού νερού στην ήπειρο. Αυτές οι μειώσεις θα επηρεάσουν δύο εξίσου ζωτικής σημασίας τμήματα των οικονομιών της Νότιας Αμερικής: τα τρόφιμα και την ενέργεια.

Φαγητό

Με την κλιματική αλλαγή να θερμαίνει τη Γη έως και δύο έως τέσσερις βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2040, πολλά μέρη της Νότιας Αμερικής απλά δεν θα έχουν αρκετές βροχοπτώσεις και νερό για να καλλιεργήσουν αρκετή τροφή για τον πληθυσμό της. Επιπλέον, ορισμένες βασικές καλλιέργειες απλά δεν θα αναπτυχθούν σε αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες.

Για παράδειγμα, μελέτες που διεξάγονται από το Πανεπιστήμιο του Reading διαπίστωσε ότι δύο από τις πιο ευρέως καλλιεργούμενες ποικιλίες ρυζιού, οι πεδινές υποδεικνύουν και η ορεινή Ιαπωνία, ήταν ευάλωτα σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Συγκεκριμένα, εάν οι θερμοκρασίες ξεπερνούσαν τους 35 βαθμούς Κελσίου κατά το στάδιο της ανθοφορίας τους, τα φυτά θα γίνονταν στείρα, προσφέροντας λίγους έως καθόλου κόκκους. Πολλές τροπικές χώρες όπου το ρύζι είναι η κύρια βασική τροφή βρίσκονται ήδη στην άκρη αυτής της ζώνης θερμοκρασίας Goldilocks, επομένως οποιαδήποτε περαιτέρω θέρμανση θα μπορούσε να σημαίνει καταστροφή. Αυτός ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει για πολλές βασικές καλλιέργειες της Νότιας Αμερικής όπως τα φασόλια, το καλαμπόκι, η μανιόκα και ο καφές.

Ο William Cline, ανώτερος συνεργάτης του Peterson Institute for International Economics, εκτιμά ότι η υπερθέρμανση του κλίματος που μπορεί να αντιμετωπίσει η Νότια Αμερική θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση των αποδόσεων των αγροκτημάτων έως και 20 έως 25 τοις εκατό.

Ενεργειακή ασφάλεια

Μπορεί να εκπλήσσει τους ανθρώπους να γνωρίζουν ότι πολλές χώρες της Νότιας Αμερικής είναι ηγέτες στην πράσινη ενέργεια. Η Βραζιλία, για παράδειγμα, έχει ένα από τα πιο πράσινα μείγματα παραγωγής ενέργειας στον κόσμο, που παράγει πάνω από το 75 τοις εκατό της ενέργειας της από υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Καθώς όμως η περιοχή αρχίζει να αντιμετωπίζει αυξανόμενες και μόνιμες ξηρασίες, η πιθανότητα καταστροφικών διαταραχών της ηλεκτροδότησης (τόσο διακοπής ρεύματος όσο και διακοπής ρεύματος) μπορεί να αυξηθεί καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Αυτή η παρατεταμένη ξηρασία θα έβλαπτε επίσης τις αποδόσεις ζαχαροκάλαμου της χώρας, γεγονός που θα αυξήσει την τιμή της αιθανόλης για τον στόλο αυτοκινήτων ευέλικτου καυσίμου της χώρας (υποθέτοντας ότι η χώρα δεν θα στραφεί σε ηλεκτρικά οχήματα μέχρι τότε).

Η άνοδος των αυταρχών

Μακροπρόθεσμα, η μείωση της ασφάλειας του νερού, των τροφίμων και της ενέργειας σε όλη τη Νότια Αμερική, καθώς ο πληθυσμός της ηπείρου αυξάνεται από 430 εκατομμύρια το 2018 σε σχεδόν 500 εκατομμύρια έως το 2040, είναι μια συνταγή για πολιτική αναταραχή και επανάσταση. Οι πιο φτωχές κυβερνήσεις μπορεί να πέσουν σε αποτυχημένο καθεστώς, ενώ άλλες μπορεί να χρησιμοποιήσουν τους στρατούς τους για να διατηρήσουν την τάξη μέσω μιας μόνιμης κατάστασης στρατιωτικού νόμου. Χώρες που αντιμετωπίζουν πιο μέτριες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή, μπορεί να διατηρήσουν κάποια όψη δημοκρατίας, αλλά θα πρέπει επίσης να ενισχύσουν την άμυνα των συνόρων τους από πλημμύρες κλιματικών προσφύγων ή λιγότερο τυχερούς αλλά στρατιωτικοποιημένους βόρειους γείτονες.

Ένα εναλλακτικό σενάριο είναι δυνατό ανάλογα με το πόσο ενοποιημένα θα γίνουν τα έθνη της Νότιας Αμερικής τις επόμενες δύο δεκαετίες μέσω θεσμών όπως το UNASUR και άλλα. Σε περίπτωση που οι χώρες της Νότιας Αμερικής συμφωνήσουν σε συλλογικό μοίρασμα των ηπειρωτικών υδάτινων πόρων, καθώς και σε κοινή επένδυση σε ένα νέο δίκτυο ολοκληρωμένων μεταφορών και υποδομών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ολόκληρη την ήπειρο, τα κράτη της Νότιας Αμερικής ενδέχεται να διατηρήσουν με επιτυχία τη σταθερότητα κατά την περίοδο προσαρμογής στις μελλοντικές κλιματικές συνθήκες.

Λόγοι ελπίδας

Πρώτον, να θυμάστε ότι αυτό που μόλις διαβάσατε είναι μόνο μια πρόβλεψη, όχι ένα γεγονός. Είναι μια πρόβλεψη που γράφτηκε το 2015. Πολλά μπορούν και θα συμβούν από τώρα έως τη δεκαετία του 2040 για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής (πολλά από τα οποία θα περιγραφούν στο συμπέρασμα της σειράς). Και το πιο σημαντικό, οι προβλέψεις που περιγράφονται παραπάνω μπορούν σε μεγάλο βαθμό να αποφευχθούν χρησιμοποιώντας τη σημερινή τεχνολογία και τη σημερινή γενιά.

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το πώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει άλλες περιοχές του κόσμου ή για να μάθετε τι μπορεί να γίνει για να επιβραδυνθεί και τελικά να αντιστραφεί η κλιματική αλλαγή, διαβάστε τη σειρά μας για την κλιματική αλλαγή μέσω των παρακάτω συνδέσμων: