Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μηχανισμό πίσω από την αλλαγή του χρώματος του δέρματος και των μαλλιών

Η λεύκη, ο πιο κοινός τύπος διαταραχής της χρωστικής του δέρματος, επηρεάζει περίπου το 1% του πληθυσμού. Η διαταραχή προκαλεί παραμόρφωση και είναι «χαρακτηρίζεται από την απώλεια της μελάγχρωσης του δέρματος, αφήνοντας μια κηλιδωτή, λευκή εμφάνιση.» Νέα έρευνα που διεξήχθη από μια ομάδα στο NYU Langone Medical Center δείχνει μια πιθανή θεραπεία για αυτές τις ασθένειες.  

Τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τη μελάγχρωση του δέρματος και των μαλλιών είναι γνωστά ως βλαστοκύτταρα μελανοκυττάρων. Ρυθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από την κυτταρική σηματοδότηση, μέρος του υποδοχέα ενδοθηλίνης τύπου Β (EdnrB) και τις οδούς σηματοδότησης Wnt. Για πρώτη φορά, αυτοί οι επιστήμονες μπόρεσαν να διερευνήσουν τις ιδιότητες αναγέννησης αυτών των κυττάρων.  

Για να αναλύσουν τις ακριβείς επιδράσεις των μονοπατιών σηματοδότησης EdnrB και Wnt, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ποντίκια που είχαν εκτραφεί με έλλειψη στο μονοπάτι EdnrB. Αυτά τα ποντίκια εμφάνισαν πρόωρα γκρίζα μαλλιά. Μέσω της διέγερσης της οδού EdnrB, οι επιστήμονες μπόρεσαν να αυξήσουν την ποσότητα της παραγωγής χρωστικής μελανοκυττάρων βλαστικών κυττάρων κατά 15 φορές. Μετά από αυτό, το αρχικά λευκό δέρμα των ποντικών έγινε σκούρο. 

Το συστατικό Wnt προσδιορίστηκε επίσης ως κρίσιμο. Όταν αυτό το συστατικό μπλοκαρίστηκε σε δοκιμές με ποντίκια, τα υποκείμενα της δοκιμής εμφάνισαν «στάσιμη ανάπτυξη βλαστοκυττάρων και ωρίμανση βλαστοκυττάρων σε μελανοκύτταρα που λειτουργούσαν κανονικά». Τα προκύπτοντα ποντίκια είχαν γκριζωπό χρώμα, εμφανίζοντας έλλειψη χρωστικής.  

Η ομάδα του NYU σχεδιάζει να συνεχίσει τις μελέτες για αυτό το θέμα, για να ανακαλύψει πώς μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτά τα κύτταρα για να αναγκάσουν την αναγέννηση και επομένως μια φυσική αλλαγή στο χρώμα του δέρματος/μαλλιών με το οποίο σχετίζεται. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να μας επιτρέψει να επιλύσουμε πολλούς διαφορετικούς τύπους διαταραχών της χρωστικής.