امنیت سایبری زیرساخت: بخش‌های ضروری چقدر در برابر هکرها ایمن هستند؟

اعتبار تصویر:
تصویر های اعتباری
iStock

امنیت سایبری زیرساخت: بخش‌های ضروری چقدر در برابر هکرها ایمن هستند؟

امنیت سایبری زیرساخت: بخش‌های ضروری چقدر در برابر هکرها ایمن هستند؟

متن زیر عنوان
حملات سایبری به بخش های حیاتی مانند انرژی و آب در حال افزایش است که منجر به هرج و مرج عملیاتی و نشت داده ها می شود.
    • نویسنده:
    • نام نویسنده
      آینده نگاری کوانتوم ران
    • نوامبر 5، 2021

    بار مالی پرداخت باج‌خواهی، نیاز به اقدامات پیشگیرانه امنیت سایبری، به‌ویژه برای صنایع مهم را برجسته می‌کند. همکاری، به اشتراک گذاری اطلاعات و پذیرش فناوری های پیشرفته برای دفاع موثر سایبری و جلوتر از مجرمان سایبری بسیار مهم است. پیامدهای بلندمدت شامل افزایش هزینه‌ها برای امنیت سایبری، جایگزینی زیرساخت‌های قدیمی، مقررات سخت‌تر، تقاضای فزاینده برای متخصصان امنیت سایبری است.

    زمینه امنیت سایبری زیرساخت

    نیمه اول سال 2021 شاهد یک سری حملات باج افزار بسیار تبلیغاتی بود که موجی از شوک در سراسر صنایع وارد کرد و نگرانی هایی را در مورد امنیت سایبری ایجاد کرد. از جمله این حوادث قابل توجه، حمله به خط لوله استعماری، اپراتور اصلی خط لوله نفت مستقر در ایالات متحده، در ماه فوریه بود. این حمله هدفمند، شرکت را مجبور کرد تا به طور موقت یکی از خطوط لوله اصلی خود را تعطیل کند، که منجر به کمبود سوخت و وحشت گسترده شد. به طور مشابه، در ژوئن 2021، تولیدکننده گوشت مستقر در برزیل JBS قربانی یک حمله باج افزار شد که باعث تعلیق عملیات تولید گوشت گاو آنها در ایالات متحده شد. 

    به گفته محقق امنیت سایبری دراگوس، گروه‌های هکر توجه خود را بر بخش‌های خاصی که نقش حیاتی در زیرساخت‌ها و تولید دارند، متمرکز کرده‌اند. صنایع مهم مانند توربین‌های بادی، عملیات انرژی، و سیستم‌های تولید و حمل‌ونقل، به اهداف اصلی این بازیگران بدخواه تبدیل شده‌اند. مهاجمان از موتورهای بدافزار دیجیتال پیچیده ای استفاده می کنند که می توانند نقاط ورودی در معرض دید سیستم های IT شرکت را اسکن کنند. آنها از روش‌های مختلف، از جمله حملات فیشینگ و بهره‌گیری از تنظیمات عملیات از راه دور، برای نقض دفاع امنیتی سازمان‌های هدف سوء استفاده می‌کنند. با نفوذ به این سیستم های حیاتی، هکرها اهرمی برای مختل کردن عملیات، باج گیری و یا حتی خرابکاری زیرساخت ها به دست می آورند.

    تأثیر این حملات باج افزار فراتر از اختلالات عملیاتی فوری است. به عنوان مثال، حمله خط لوله استعماری آسیب پذیری زیرساخت های انرژی حیاتی را آشکار کرد و پتانسیل کمبود سوخت گسترده و تأثیرگذاری بر شبکه های حمل و نقل را آشکار کرد. علاوه بر این، حمله JBS آسیب‌پذیری زنجیره‌های تامین جهانی را برجسته کرد و نگرانی‌هایی را در مورد امنیت غذایی و پتانسیل نوسانات قیمت در صنعت گوشت ایجاد کرد.

    تاثیر مخرب

    Colonial Pipeline و JBS اعتراف کردند که میلیون‌ها دلار به هکرهای باج‌افزار پرداخت کرده‌اند تا دوباره به داده‌های خود دسترسی پیدا کنند و عملیات را از سر بگیرند. این پیشرفت نشان دهنده بار مالی عظیمی است که چنین حملاتی بر مشاغل تحمیل می کند و نیاز به اقدامات پیشگیرانه امنیت سایبری برای کاهش ضررهای احتمالی را برجسته می کند. در حالی که سازمان‌های بزرگ‌تر ممکن است منابعی برای سرمایه‌گذاری در سیستم‌های امنیت سایبری قوی داشته باشند، شرکت‌های کوچکتر و کشورهای خاص به دلیل توانایی‌های محدودشان در مبارزه با تهدیدات سایبری، اغلب خود را آسیب‌پذیرتر می‌بینند. 

    هکرها که از این آسیب‌پذیری‌ها آگاه هستند، به‌طور خاص نهادهایی را هدف قرار می‌دهند که دفاع سایبری ضعیف‌تری دارند. این تاکتیک مستلزم اتخاذ فوری اقدامات سختگیرانه امنیت سایبری در همه سطوح، از کاربران فردی گرفته تا دولت ها و سازمان های بین دولتی است. با تقویت مقررات و استانداردهای امنیت سایبری، دولت ها می توانند نقشی محوری در حفاظت از زیرساخت های حیاتی ایفا کنند. انتشار یادداشت امنیت ملی در مورد بهبود امنیت سایبری برای سیستم های کنترل زیرساخت های حیاتی توسط جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در ژوئیه 2021 به عنوان نمونه ای از ابتکارات دولت با هدف ایجاد چارچوب ها و استانداردهای امنیت سایبری موثر عمل می کند.

    با نگاهی به آینده، جامعه جهانی به همکاری و به اشتراک گذاری اطلاعات در امنیت سایبری نیاز دارد. ماهیت در حال تحول تهدیدات سایبری نیازمند تلاش جمعی برای مبارزه موثر با این چالش ها است. ذینفعان باید بینش ها، بهترین شیوه ها و اطلاعات تهدید را به اشتراک بگذارند تا از مجرمان سایبری جلوتر بمانند. علاوه بر این، زمانی که دولت ها و سازمان های بین دولتی الزامات و مقررات امنیت سایبری را منتشر می کنند، شرکت ها باید این موارد را به عنوان فرصت هایی برای تقویت وضعیت امنیت سایبری خود و توسعه سیستم های دفاعی انعطاف پذیر ببینند. پذیرش فناوری‌های پیشرفته، مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، می‌تواند سازمان‌ها را برای شناسایی و پاسخگویی به تهدیدات در زمان واقعی توانمند کند.

    پیامدهای امنیت سایبری زیرساخت

    پیامدهای گسترده تر امنیت سایبری زیرساخت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • بخش‌های مهمی که اکثر بودجه‌های فناوری اطلاعات خود را صرف تقویت امنیت سایبری می‌کنند و در نتیجه پرسنل و تجهیزات فناوری اطلاعات را افزایش می‌دهند.
    • بخش‌های حیاتی جایگزین زیرساخت‌های دیجیتال قدیمی و در برخی موارد جایگزین سخت‌افزار و ساختمان‌های قدیمی می‌شوند. 
    • ارائه‌دهندگان فناوری سیستم شبکه، بررسی‌ها و فرآیندهای امنیتی بیشتری را اجرا می‌کنند.
    • هکرها در حال تمرین بر روی سیستم های جدیدتر برای درک بهتر نحوه دور زدن اقدامات امنیتی مدرن.
    • زیان های مالی قابل توجه برای مشاغل، منجر به کاهش سرمایه گذاری، کاهش مشاغل و کاهش رشد اقتصادی می شود.
    • کاهش اعتماد عمومی به سیستم ها و فناوری های دیجیتال، منجر به تاکید بیشتر بر حفظ حریم خصوصی و حفاظت از داده ها می شود.
    • دولت‌ها مقررات سخت‌گیرانه‌تر و موافقت‌نامه‌های همکاری بین‌المللی را برای مبارزه با تهدیدات سایبری وضع می‌کنند که به طور بالقوه پویایی ژئوپلیتیک را تغییر می‌دهد.
    • تاکید بیشتر بر برنامه های آموزشی و آموزشی امنیت سایبری.
    • نوآوری در فناوری‌های امنیت سایبری، مانند سیستم‌های پیشرفته تشخیص تهدید، روش‌های رمزگذاری، و پروتکل‌های ارتباطی امن، توسعه زیرساخت‌های دیجیتالی انعطاف‌پذیرتر را تقویت می‌کند.
    • اتکا به سیستم‌های دیجیتال و زیرساخت‌های به هم پیوسته، شرکت‌ها را در برابر تهدیدات سایبری آسیب‌پذیر می‌کند و نیاز به طراحی‌های زیرساختی پایدار و انعطاف‌پذیر را برجسته می‌کند که اثرات زیست‌محیطی اختلالات احتمالی را به حداقل برساند.

    سوالاتی که باید در نظر گرفته شود

    • چگونه مطمئن می شوید که سیستم های آنلاین شما ایمن هستند؟
    • حملات هک زیرساختی در کشور شما چه نوع تهدیداتی می تواند داشته باشد؟