Ο αφρός με έγχυση καφέ αφαιρεί τον μόλυβδο από το μολυσμένο νερό

Είτε τον προτιμάτε στιγμιαίο είτε φρεσκοκομμένο, δεν υπάρχει μυστικό ότι ο καφές είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ποτά της σύγχρονης εποχής. Εάν κλίνετε περισσότερο προς ένα φρέσκο ​​φλιτζάνι καφέ, μπορεί στη συνέχεια να απορρίψετε τα καταλύματα ή να τα ανακυκλώσετε για σκοπούς κηπουρικής ή κομποστοποίησης – αλλά τώρα, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Δέσποινα Φραγκούλη έχουν ανακαλύψει έναν τρόπο για να αξιοποιήσετε στο έπακρο αυτά τα περιττά που έχουν απομείνει! Συνδυάζοντας βιοελαστομερή αφρό και αναλωμένα κατακάθια καφέ σε μορφή σκόνης, βρήκαν ότι μπορούσαν να αφαιρέσουν το 99% του μολύβδου και του υδραργύρου στο ακόμα νερό. Υποθέτω ότι είναι καλό να ξέρεις ότι ένα φλιτζάνι καφέ μπορεί να κάνει περισσότερα από το να σε κάνει να φύγεις ή να σε βοηθήσει να κάνεις ένα ολονύχτιο. Με άλλα λόγια, ο καφές δεν ξεκινά απλώς σωστά τη μέρα σας – μπορεί επίσης να είναι μια εναλλακτική λύση για έναν καθαριστή νερού.

Η Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, με επικεφαλής τον Φραγκούλη, αναφέρθηκαν ότι «Η ενσωμάτωση της σκόνης αναλωμένου καφέ σε ένα στερεό πορώδες στήριγμα, χωρίς να διακυβεύεται η λειτουργικότητά του, διευκολύνει τον χειρισμό και επιτρέπει τη συσσώρευση των ρύπων στους αφρούς επιτρέποντας την ασφαλή απόρριψή τους». Αυτό σημαίνει ότι ο συνδυασμός που δημιούργησαν για την εξαγωγή βαρέων μετάλλων από μολυσμένο νερό μπορεί να απορριφθεί με ασφάλεια, αν δεν αλλάξει. Αυτό είναι σημαντικό γιατί θα μπορούσε να σημαίνει έναν λιγότερο ρύπο που θα καταναλώσουμε εν αγνοία μας. Επιπλέον, το να έχετε καθαρό νερό χωρίς την αγορά ενός καθαριστή νερού θα ήταν ιδανικό. Είναι σαφές ότι η Φραγκούλη είναι αφοσιωμένη στο να παρέχει στον πληθυσμό της Γης μια πιο φιλική προς το περιβάλλον επιλογή για να διατηρεί το πόσιμο νερό όσο το δυνατόν πιο ασφαλή και ευχάριστα.

Δέσποινα: Σύντομο βιογραφικό

Πριν βουτήξουμε περαιτέρω σε αυτήν την ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, ας μάθουμε λίγα λόγια για τη Δέσποινα Φραγκούλη – την επικεφαλής αυτού του έργου. Μετά την αποφοίτησή της με πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στην Ελλάδα, υπέβαλε α ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ σχετικά με τη «Διερεύνηση φωτοχημικών φαινομένων κατά την αφαίρεση πολυμερών με λέιζερ UV», στην οποία συνεργάστηκαν με το Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας – Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ (ΙΤΕ-IESL). Το 2002 την παρέλαβε Master of Science στην Εφαρμοσμένη Μοριακή Φασματοσκοπία, Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Κρήτης; Επιπλέον, υπέβαλε διατριβή με θέμα «Ανάπτυξη Συστήματος Πολυφασματικής Απεικόνισης για την in vivo καταγραφή και ανάλυση της κινητικής της αλληλεπίδρασης ασθενών οξέων με τον ιστό: Εφαρμογή στη διάγνωση του καρκίνου και των προκαρκινικών παραμορφώσεων», σε συνεργασία ξανά με το ΙΤΕ-ΙΕΣΛ . Για πιο πρόσφατες πληροφορίες, παρακαλώ κάντε κλικ εδώ.

Coffee Grounds: Ευελιξία στην Ανακύκλωση

Η Αμερικανική Χημική Εταιρεία έκανε α μελέτη το 2015, το οποίο απέδειξε ότι τα χρησιμοποιημένα κατακάθια καφέ θα μπορούσαν να αυξήσουν τη διατροφική πυκνότητα σε ορισμένα τρόφιμα. Αυτό είναι ενδιαφέρον γιατί σημαίνει ότι, εκτός από αποκατάσταση νερού, ορισμένα στοιχεία του μπορεί να είναι διαφορετικά ωφέλιμα για εμάς. Τα στοιχεία στα χρησιμοποιημένα εδάφη ονομάζονται φαινόλες ή αντιοξειδωτικά. Όχι μόνο μπορούν να αυξήσουν τη διατροφική πυκνότητα, αλλά υπάρχει ήδη μεγάλη ποσότητα από αυτά σε αναλωμένα εδάφη. Είναι εκπληκτικό να βλέπεις το είδος της καινοτομίας που προκύπτει από αυτό που είναι ίσως το πιο καταναλωτικό ποτό παγκοσμίως. Το να γνωρίζετε ότι αυτό που πίνετε κάθε πρωί ωφελεί την υγεία του κόσμου θα πρέπει να είναι τόσο ενεργειακή ώθηση όσο και το ίδιο το ρόφημα!

Ένα μικρό επιπλέον διασκεδαστικό γεγονός σχετικά με τα κατακάθια καφέ είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα για τον κήπο σου! Οι αλεύρι εξουδετερώνουν την οξύτητα προσθέτοντας άζωτο και κάλιο και ενισχύουν το μαγνήσιο στο έδαφος και στα φυτά. Με άλλα λόγια, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός φυτού και κρατά μακριά τα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες. Φροντίστε να παρακολουθήσετε το σύντομο βίντεο στο κάτω μέρος της σελίδας από πατώντας εδώ.

Απλοποίηση της Απορρύπανσης Νερών

Το Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, του οποίου ηγείται η προαναφερθείσα Δέσποινα Φραγκούλη, έβαλε στόχο να απλοποιήσει την απορρύπανση του νερού. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι ερευνητές εξήγησαν τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιημένα κατακάθια καφέ θα μπορούσαν να προσελκύσουν και να συλλέξουν ρύπους, έτσι ώστε να μπορούν να αφαιρεθούν ακίνδυνα και αποτελεσματικά μέσα από μια ουσία.

Σύμφωνα με Nsikan Akpan, αυτή η μέθοδος αποκατάστασης του νερού είναι κάτι που οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να κάνουν στο παρελθόν. Οι προηγούμενες προσπάθειες εξαγωγής βαρέων μετάλλων από το νερό ουσιαστικά έγιναν «περιττές». Έσπασαν τους κόκκους σε σκόνη και στη συνέχεια το ανακάτεψαν σε νερό μολυσμένο με μόλυβδο. Το Akpan περικλείει αυτήν την αποτυχημένη προσπάθεια απολύμανσης του νερού λέγοντας απλά, «Χρειάζεσαι ένα φίλτρο για ένα φίλτρο». Ουσιαστικά τα συστατικά του μείγματος δεν ήταν αρκετά στερεά για να εξαχθούν τα περισσότερα μέταλλα.

Αυτό που έκανε διαφορετικά η Φραγκούλη και η ομάδα της είναι ότι χημικά εγχύεται οι ξοδευμένοι λόγοι σε ελαστικός αφρός, έτσι ώστε το 60 με 70 τοις εκατό του βάρους ήταν καφές. Ο Apkan συνεχίζει εξηγώντας ότι αν «άρχιζαν με νερό που περιείχε εννέα μέρη ανά εκατομμύριο μολύβδου - 360 φορές υψηλότερα (για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτή τη θεωρία) από την πιο συνηθισμένη ποσότητα που βρέθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης νερού Flint - ο αφρός θα μπορούσε να αφαιρέσει το ένα τρίτο της μόλυνσης σε 30 λεπτά. Φαίνεται ότι η Apkan έχει μια εξαιρετικά θετική προοπτική για τη χρήση αυτής της καινοτομίας και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί: θα βοηθούσε τους ερευνητές να δουν εάν αυτή η μέθοδος για την αποκατάσταση του νερού θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα αυτής της καινοτομίας σε μεγαλύτερη κλίμακα θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί και να επικυρωθεί από τον Φραγκούλη και την ομάδα του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας πριν προλάβουν μεγάλοι στοχαστές όπως ο Apkan.

Εξακολουθεί να ισχύει ότι η Δέσποινα Φραγκούλη και η ομάδα της έχουν δημιουργήσει το πιο υγιεινό και στερεό σύστημα φιλτραρίσματος για την αποκατάσταση του νερού. Μπορείτε να φανταστείτε τι καλό θα μπορούσε να έχει αυτό για τις χώρες που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά καθαρό νερό; Το ερώτημα είναι πού μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η μέθοδος και πόσο ευρύ φάσμα θα επιτρέπεται να το κάνει. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει μια τάση μεταξύ των επιστημόνων και των υπευθύνων για την παροχή νερού της πόλης τους. Το να έχεις καθαρό νερό μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό, αλλά μπορεί να είναι πολυτέλεια για μερικούς ανθρώπους.